‏سكوت پيامبر به چهار پايه استوار بود: حلم، حذر، تقدير و تفكر، سكوتش در تقدير و ‏اندازه‌گيري در اين بود كه همه مردم را به يك چشك ببيند و به گفتار همه يكسان گوش ‏دهد سكوتش در تفكر آن بود كه در چيزهاي فناپذير و فناناپذير انديشه مي‌كرد...
سيره عملي حضرت رسول اعظم صلوات الله عليه و آله بيش از آنكه نماد يك ‏آفرينش منحصر به فرد و خلقتي بي‌نظير براي زمين و زمان باشد، بزرگراه هدايت و سعادت است ‏كه هر كس با هر توان و وسيله‌اي كافي است در اين جاده بي‌انتها قرار گيرد باقي بدست ‏هم او و هم پروردگارش اتفاق مي‌افتد. رفتار و كردار اعظم مخلوقات، بهترين مبلغ اسلام ‏و چشمه‌اي جوشان براي جذب آراء و قلبها بوده و هست.‏

بيكراني كه پس از قرنها بسياري خواسته‌اند براي تبرك قطره‌اي از آن را تحفه ببرند وليكن ‏هنوز در سايه‌اي از آنچه كه واقع بوده به سر مي‌برند و چون به سرچشمه نمي‌رسند با ‏سرابهاي نزديك گوشه‌اي از حيات خورشيد هميشه پرفروغ حاضر در پهنه آسمان جهان را ‏روايت كرده‌اند. علامه بزرگوار آيت الله سيد محمدحسين طباطبايي رضوان الله تعالي عليه در در كتاب سنن النبي برخي از اين دريافتها و دست‌نوشتها و گفته‌ها را جمع‌آوري كرده ‏كه مرور آن در سال پيامبر اعظم(ص) براي هر مسلمان و هر آزاده‌‌اي مايه بركت و حركت ‏است. چهره و شمايل نوراني پيامبر خاتم (ص) خود نيز دنيايي از جلوه‌ جمال الهي است كه براي آغاز مرور سيره، ‏به قدر تشنگي خود جرعه نوش مي‌شويم..‏


سكوت پيامبر به چهار پايه استوار بود: حلم، حذر، تقدير و تفكر، سكوتش در تقدير و ‏اندازه‌گيري در اين بود كه همه مردم را به يك چشك ببيند و به گفتار همه يكسان گوش ‏دهد سكوتش در تفكر آن بود كه در چيزهاي فناپذير و فناناپذير انديشه مي‌كرد و سكوتش ‏در حلم آن بود كه حلم و صبر را با هم داشت، به طوري كه چيزي او را به خشم نمي‌آورد ‏و از كوره به در نمي‌برد.‏

سكوت پيامبر در حذر در چهار مورد بود: به كارهاي نيك مي‌پرداخت تا ديگران نيز از او ‏پيروي كنند. كارهاي زشت را ترك مي‌كرد تا ديگران نيز از آن بپرهيزند. كوشش خود را به ‏كار مي‌برد تا براي اصلاح امت خود نظري درست ارائه دهد و به آنچه خير دنيا و آخرت در ‏آن بود اقدام مي‌نمود.‏

رسول خدا (ص) از همه شيواگفتارتر و شيرين سخن‌تر بود. با كوتاهترين و در عين حال ‏پرمعني‌ترين جملات سخن مي‌گفت و زياد و كم در سخنانش نبود. قطعات گفتارش به ‏يكديگر پيوسته بود و سخن را به طور شمره ادا مي‌كرد كه شنونده آن را به خوبي ‏درمي‌يافت و به حافظه مي‌سپرد جوهره صدايش بلند و آهنگ صدايش از همه مردم زيباتر ‏بود.‏

رسول خدا (ص) فرمود: خداوند عقل را آفريد و به او گفت: عقب برو، عقب رفت. سپس ‏فرمود: پيش بيا، پيش آمد، آنگاه فرمود: مخلوقي را نيافريدم كه نزد من محبوبتر از تو ‏باشد. سپس نود و نه جزء از آن را به من بخشيد و يك جزء ديگر را ميان همه بندگان ‏قسمت نمود. امام صادق (ع) فرمود: خداوند رسول خويش را به اخلاق نيك و پسنديده ‏مخصوص گرانيد، شما هم خود را بيازماييد اگر آن اخلاق نيك در شما بود خداي را سپاس ‏گفته و از او بخواهيد تا آن را در شما بيفزايد. سپس امام (ع) آنها را بدين ترتيب ده خلصت ‏شمرد: يقين، قناعت، صبر، شكر، بردباري، خوش خلقي، سخاوت، غيرت، شجاعت و ‏جوانمردي