این محقق تصریح كرد: از این تركیبات ضد میكروبی میتوان در بیمارستانها، در محیط كار و هر مكان دیگری كه باید استریل باشد، استفاده كرد
وی گفت: از قابلیتهای ویژه این تركیبات نسبت به سایر تركیبات مشابه آن میتوان به ضد خورندگی و استریل كامل اشاره كرد و اینكه مقاومت میكروبی آن نسبت به سایر ضد میكروبها بسیار كم است.
آقاعلیزاده خاطرنشان كرد: این تركیبات بسیار انعطافپذیر هستند به گونهای كه قادراند به حالتهای مختلفی چون اسپری كرم برای استریل دست و صورت درآیند یا بهصورت دارو هم میتوان از آنها استفاده شوند.
وی گفت: این تركیبات هنوز به صورت انبوه به بازار ارائه نشده است
منبع:خبرگزارى فارس


ساختن موشک با استفاده از هیدروژن پری اکسید و نقره!

برای این کار هیدروژن پری اکسید باید غلیظ شده باشد.(در حدود 90 درصد ) هیدروژن پری اکسید که در دارو خانه ها میفروشند غلظتش درحدود 3 در صد است.فرمول شیمیایی هیدروژن پری اکسید است.وقتی با نقره واکنش برقرار میکند نقره نقش کاتالیزور را بازی میکند.این واکنش اتم اضافه اکسیژن را ازاد کرده آب و گرمای زیادی تولید میکند.گرما اب را به بخار تبدیل کرده که این بخار میتواند با سرعت بالا از نازل موشک خارج کند.
برای ساخت موشک میتوانید از بطری نوشابه های خانواده خالی استفاده کنید به این صورت که در نوشابه را سوراخ کوچکی بکنید(نقش نازل موشک) و مواد را در ان ریخته و در ان را ببندید واکنش انجام شده و بخار با سرعت از سوراخ به بیرون زده و اگر بطری نوشابه را بروی زمین بخوابانید این موشک حرکت خواهد کرد


اطلاعات جالبی در مورد جیوه!

بیشترین معادن جیوه دنیا در اسپانیا و ایتالیاست و مهمترین سنگ معدن آن سینابار یا سولفور جیوه است با گوگرد و هالوژنها ترکیب می شود اما با اسیدها به جز اسیدنیتریک بی اثر است جیوه و ترکیبات آن توسط پوست و بلعیدن و تنفس جذب بدن می شود ماکسیمم مقدار مجاز بخار جیوه در هوای محیط کار.1 میلی گرم در متر مکعب و ماکسیمم مقدار جیوه مجاز موجود در ادرار 3 میلی گرم در لیتر است کلیه ها نقش مهمی در دفع جیوه از راه ادراری دارند ضمن اینکه بیشترین تجمع جیوه در اعضای بدن نیز در کلیه هاست 


- عینک های فتو کرمیک !
در عدسی این گونه عینک ها بلور های کوچک و شفاف کلرید نقره وجود دارد. این بلورها در برابر نور به اتم های نقره و کلر تجزیه می شود و ذرات نقره مانع عبور نور شده رنگ تیره ایجاد می کند . میزان تجزیه کلرید نقره به شدت نور بستگی دارد.
هر چه نور شدید تر باشد عمل تجزیه بیشتر و تیرگی عدسی زیادتر است ولی با کاهش نور واکنش برگشت انجام شده و رنگ عدسی روشن می شود. 
 

عنصر بيسموت به عنوان قطعه رويايي رايانه کوانتومي!

گروهي از دانشمندان مستقر در مرکز فناوري نانوي لندن و آزمايشگاه ملي ميدان مغناطيسي بزرگ در فلوريدا، روش جديد و کارآتري براي کدگذاري اطلاعات کوانتومي در داخل سيليکون کشف کردند.
عنصر شيميايي بيسموت، عليرغم سازگاري همه جانبهاش با تمام تراشههاي سيليکوني، در مسابقه فناوريهاي کوانتومي در مقايسه با اتمهاي فسفر کمتر مورد توجه قرار گرفته است. اين به خاطر آن است که ميکروالکترونيک امروزي از فسفر حل شده در سيلکون استفاده ميکند.
بااينحال، اکنون اين پژوهشگران دريافتهاند که اتمهاي بيسموت بهتر از اتمهاي فسفر هستند. بيسموت سنگينترين اتم پايدار است و به همان نسبت داراي "اسپين" هستهاي بزرگي است. اسپين کوانتومي آن شبيه به آهنرباي يک قطبنما است که ميتواند در ده جهت مختلف جهتگيري داشته باشد در حاليکه براي هسته فسفر اين کار فقط در دو جهت امکانپذير است. اين خاصيت به هستههاي بيسموت اجازه ميدهد تا اطلاعات کوانتومي بيشتري نسبت به هستههاي فسفر در خود ذخيره کنند.
يک اتم بيسموت در برشي از بلور سيلکون. ابر نوري سبز بزرگ مکانهاي احتمالي تابع موج الکترون مقيد را نشان ميدهد و پيکان ارغواني نشان دهنده اسپين آن است. اسپين هسته بيسموت (پيکان آبي) ميتواند در ده جهت مختلف سمتگيري داشته باشد که با رنگ قرمز و زرد نشان داده شده است.
اين مشاهدات منجر به پيشنهاد ايجاد يک "مجموعهي رؤيايي" با استفاده از بيسموت و فسفر در سيلکون ميشود. از آنجايي که آنها متفاوت هستند، ميتوانند به طور مستقل دستکاري شوند. بيسموت اطلاعات کوانتومي را ذخيره ميکند در حاليکه فسفر جريان اطلاعات را کنترل مينمايد.
دکتر گاوين مورلي، يکي از اين محققان، گفت: "مشکلات تجربي که ما بر آنها فائق آمدهايم شامل استفاده از بيسموت در سيلکون براي تهيه، کنترل، و ذخيره اطلاعات کوانتومي است. در اين حالت، بزرگتر بودن بهتر است زيرا هستههاي بزرگتر بيسموت ميتوانند فضاي بيشتري براي ذخيره اطلاعات کوانتومي مهيا کنند."
مارشال استونهام، يکي ديگر از اين محققان، گفت: "داشتن يک نوع اتم براي ذخيره اطلاعات کوانتومي در سيلکون و نوع ديگر براي کنترل آن به مانند آوردن يک شخص ديگر به يک گفتگوي تکنفره است: بسيار جالب ميشود."
اين تحقيق در واقع توان باالقوهي بيسموت را براي ساخت يک رايانه کوانتومي نشان ميدهد.
نتايج اين تحقيق در مجلههاي Nature Materials و Physical Review Letters منتشر شده است.

توسط : رضا یاراحمدی