به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز
غم که از راه رسید
در این سینه بر او باز مکن
تا خدا یک رگ گردن باقیست
تا خدا هست؛
به غم وعده این خانه مده
|
به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز
غم که از راه رسید
در این سینه بر او باز مکن
تا خدا یک رگ گردن باقیست
تا خدا هست؛
به غم وعده این خانه مده |