یک سرآشپز نیویورکی غذای رایگان و 10 درصد از سود رستورانش را به‌صورت مادام‌العمر به فردی می‌دهد که بتواند در چالش غذایی او پیروز شود. تمام کاری که شرکت‌کنندگان باید انجام بدهند، خوردن یک ساندویچ بوریتوی 30 پوندی با قطر 3.5 فوت و به قیمت 150 دلار ظرف مدت یک ساعت است.

 این پیشنهاد هنوز هم در رستوران دون چینگون، واقع در پارک اسلاپ بروکلین، پابرجاست. سرآشپز جِرمن والترو از این ابر ساندویچ تنها روزی یک عدد درست می‌کند. این ساندویچ که از استیک جوجه، گوشت قرمز کباب شده، سوسیس، برنج، لوبیا و سس سالسا پر می‌شود، یک روز قبل تهیه می‌ گردد زیرا درست کردنش 2 ساعت زمان می‌برد.

از شروط این مسابقه، خوردن ساندویچ با فلفل تند مارگاریتا است و هرگونه وقفه در کار از قبیل دستشویی رفتن یا پس زدن غذا به معنی باختن است. در ضمن این رستوران هیچ‌گونه مسئولیتی در قبال وضعیت سلامت جسمی افراد شرکت‌کننده پس از خوردن ساندویچ نخواهد داشت.

اخبار گوناگون - باشگاه خبرنگاران

قفل باز نشده بر آرامگاه توتنخ آمون (۱۹۲۲). گفته می‌شود این قفل ۳۲۴۵ سال دست نخورده است.

اخبارگوناگون - خبرآنلاین

    این منطقه شامل دشت های فوق العاده زیبایی است که کمتر نظیر آن را دیده اید.

دشت های پست و بلند سبز، مزارعی با خاک های حاصل خیز و روستاهای زیبا و کوچک و تماشای گوزن و خرگوش و گراز و... از بهترین های این منطقه هستند.

این منطقه به غیر از زیبایی طبیعی به خاطر سنت های جالب مردم و معماری نیز مورد توجه است.

نرمی و روانی دشت های این منطقه باعث شده که به آن لقب دشت های ابریشم بدهند.
 

 اخبارگوناگون  - توریسم  آنلاین  

در سال 1995 در کف دریایی در ژاپن، طراحی های زیبای دایره شکلی کشف شد که هیچ کس نمی دانست متعلق به چه کسی است. تا حدود یک دهه، این طرح های زیبا و عجیب، رمزآلود باقی ماندند تا اینکه گونه جدیدی از ماهی های بادکنکی کشف شد که هنر خارق العاده متعلق به آن ها بود!

گفتنی است  این ماهی هنرمند به منظور جلب نظر جنس مخالف خود این طرح های زیبای هندسی را در کف دریا ترسیم می کند. 

اخبارگوناگون - باشگاه خبرنگاران

چندی پیش، وقت پیاده روی غروبگاه، دختر بچه ای مبتلا به "نشانگان داون" دیدم. کلمه نشانگان، برگردان پارسی "سندرم داون" است همان که برخی از ما به اشتباه به آن می گوییم "منگولیسم".

دخترک، جثه کودکی ۵ ساله را داشت با انگشت های چاق کوتاه و چشم هایی کشیده که جزء مشترک مبتلایان به این بیماری است و همه شان را مثل هم و البته شبیه به مردم شرق دور می کند. ژنده پوشی والدینش نشان می داد سختی روزگارشان فقط از بیماری بی علاج طفلک شان نیست بلکه فقر هم چوب لای چرخ زندگی شان گذاشته است.

برای بچه، بستنی قیفی گرفته بودند که سرش را گرم کنند و خودشان تکیه داده به نرده های فلزی پل و با هم پچ پچ می کردند. دخترک با ولع تمام نشدنی، بستنی اش را لیس می زد و هر بار چند ثانیه ای به آن خیره می شود. گرمی هوا بود یا کج ماندن دستش که باعث شد بستنی سر ریز شود روی پیراهن صورتی اش. گیج و مات داشت لکه بستنی روی پیرهنش را نگاه می کرد که پدرش، بستنی را با خشم و تنفر از دستش قاپید و پرت کرد وسط جوی آب.

مرد ، در حالی که کلافه و برافروخته، زیر لب فحش می داد، زل زد به بچه . طوری که یک لحظه به خیالم رسید مبادا دیوانه شده و قصد دارد او را هم بلند کند و مثل بستنی اش بیندازد توی جوی آب.

طفلک ، حس پدرش را نمی فهمید. خیره شد به تصویر جوی لجن گرفته راکد پشت نرده ها و ناله کرد. مرد بچه را هل داد طرف مادرش. زن دست دخترک را پی اش کشید؛ راه افتاده بودند ، پراکنده و گسسته؛ بی شباهت به یک خانواده.

زن و مرد و دخترک رفتند اما خاطره شان ماند گوشه از ذهنم ؛ همان جا که دیده های تلخ زندگی جمع می شوند کنار هم و مثل کلاف هایی سر در گم، به هم گره می خورند تا به کار روزهایی بیایند که خلق آدم تنگ است و دلش گرفته و پی سوژه ای برای کز کردن و غمباد گرفتن در تاریکی اتاق یا زار زدن در رختخواب می گردد.

شاید اگر خوش اقبال نبودم و امروز یادداشت آلن لارنس، عکاس آمریکایی را در وبلاگش نمی دیدم تصویر آن سه نفر همانجا ، توی آن انبار گوشه مغزم می ماند اما نوشته ها و عکس های آدمی ناشناس آن سر دنیا، نجاتم داد و نشست دقیقا جای همان خاطره ناخوش و روی آن را پوشاند.

عکس ها و یادداشت های آلن درباره پسر یک سال و شش ماهه اش به نام ویل است که پرواز می کند ؛ نه در یک آسمان معمولی بلکه او در شگفت انگیز ترین مکان های جهان پرواز کرده است، مکان هایی که هر انسانی با دیدن شان، نفس را در سینه حبس می کند و از شدت ذوق و هیجان، زبانش بند می آید، جاهایی مانند دره فوق العاده زیبا و هزار رنگ گرند کانیون در ایالت آریزونا یا پل گلدن گیت سانفرانسیسکو که یکی از بزرگترین پل های معلق جهان است یا دشت بزرگ درخت های عجیب جاشوا در پارک ملی کالیفرنیا.

ویل پروازش را مدیون آلن است. بابا بجز او، پنج فرزند دیگر هم دارد و مثل هر پدری عاشق تک تک بچه هایش است اما ویل با همه فرق دارد. جای ویل در قلب آلن، خاص است تا آنجا که بابا برای آن که عکس های پروازش را بگیرد، در همه آنها، پسرک را روی دست هایش بلند کرده است و نگه داشته و پس از عکس گرفتن ، خودش را از دل آنها پاک کرده است. آلن، بابای نامرئی شده تا ویل کوچکش مثل فرشته ها پرواز کند.

لابد از عکس ها متوجه شده اید که ویل کوچولو هم یک مبتلا به نشانگان داون است؛ او یک نسخه موطلایی و چشم آبی از همان دخترک بیمار است در ابتدای این نوشته، یادش کردم. آلن و بقیه اعضای خانواده می دانند نگهداری از یک کودک مبتلا به نشانگان داون و آموزش دادنش تا چه حد سخت است اما این فکر و خیال ها نه تنها چیزی از عشق آنها به پسرک کم نکرده بلکه آن را چند برابر کرده است. آلن در وصف پسرکش می گوید " ویلی من، موهبت خداست. چگونه می توانم دوستش نداشته باشم؟ "

اخبارگوناگون - جام جم آنلاین

همه می گویند سگ بهترین دوست انسان است. اما یک گربه ثابت کرد که می تواند برای هم نشین انسان خود فداکاری کند.

گربه ماده ولگرد کمک کرد، تا زندگی یک نوزاد رها شده نجات داده شود. این گربه توسط گرم نگه داشتن او در حالی که دمای اطراف زیر صفر درجه سانتیگراد بود این کار را انجام داد.

مارشا - گربه قهرمان – خود را بر روی پسر کوچکی که در راهروی ورودی بلوک آپارتمانی در شهر ابنیسک روسیه رها شده بود، پیچانده بود. نوزاد در یک جعبه مقوایی که برای سه سال گذشته خانه مارشا بوده است رها شده بود. ساکنان بلوک از مارشال مراقبت می کردند و به او غذا می دادند. اما زمانی که مارشال یک مزاحم را در جای خود پیدا کرد، به جای اینکه عصبانی شود، با پیچیدن خود دور نوزاد و گرم نگهداشتنش، از وی مراقبت کرد.

گربه مراقب در حالی پیدا شد که داشت، صورت کوچک نوزاد را می لیسید و زمانی ساکنین آپارتمان آن دو را پیدا کردند، که صدای گریه نوزاد کوچک آنها را با خبر کرده بود.  آنها معتقد بودند، که این پسر-که با لباس های تمیز و پوشک اضافی در آنجا رها شده بود- به مدت چند ساعتی بود که در آنجا قرار داشت. هنگامی که امدادگران رسیدند تا او را به بیمارستان ببرند، مارشا نقش مادر محافظ را ایفا می کرد.

امدادگران Vera Ivanina  به شبکه REN TV روسیه گفتند که مارشا علاقه شدیدی داشت بداند، که دوست کوچکش قرار است کجا برده شود. Ivanina گفت: "او در مورد جایی که قرار بود ما آن نوزاد را ببریم، شدیدا نگران بود و او در حالی که میو میو می کرد پشت سر ما می دوید. او واقعا موجود با خردی بود."

کودکی که معتقد بودند نباید بیشتر از 12 هفته سن داشته باشد، به بیمارستان برده شد و در آنجا به او یک گواهی نامه بهداشتی علی رغم آن سرما داده شد. یک سخنگوی بیمارستان به اخبار مرکزی اروپا گفت: "نوزاد فقط به مدت چند ساعت در بیرون مانده بود و به لطف مارشا... با این تجربه متحمل هیچ آسیبی نشده بود." در حالی که مارشا ممکن است دلش برای دوست تازه کشف کرده خود تنگ شود، اما بدون شک مردم او را بسیار عزیز می کنند و این به خاطر عمل خوبی بود که او برای آن نوزاد انجام داده بود.
پلیس در حال جستجو برای یافتن پدر و مادر آن پسر بچه رها شده است.

اخبارگوناگون - برترینها

داستان این دوستی عجیب از 6 سال پیش در شرق اندونزی شروع شد ، زمانی که مالک یک توله ببر 3 ماهه، Abdullah Cholet را به دیدن ببرخود برد، از آن زمان تا کنون این ببر بنگال 6 ساله با وزن 180 کیلوگرم و Abdullah Cholet به دوستان صمیمی و نزدیک هم تبدیل شده اند.

اخبار گوناگون - تاپ ناپ



هنرمند هنرهای تجسمی Yadegar Asisi آخرین نمایشگاه خود را تشکیل داد. این نمایشگاه حاوی ماکتی از گیاهان سبز و بسیار زیبا و خصوصا صخره های مرجانی زیر اقیانوس ها می باشد. در این نمایشگاه گونه های بیشماری از این گیاهان دریایی به طرز شگفت انگیزی طراحی و نصب شده اند. با دیدن این نمایشگاه دیگر نیازی نیست  که به استرالیا و زیر آبهای اقیانوس ها بروید.

اخبار گوناگون - تاپ ناپ

شصت نانوای فرانسوی و ایتالیایی حدود هفت ساعت وقت صرف کردند و این باگت ۱۲۲ متری را پختند. نماینده گینس نیز ثبت رکورد جدید جهانی را تایید کرد. رکورد قبلی متعلق به یک سوپرمارکت مارکت زنجیره‌ای فرانسوی بود که باگتی به طول ۱۱۱ متر پخته بود.

 اخبار گوناگون - فرارو