نمونه‌ای از جالب‌ترین و خلاقانه‌ترین دفترچه یادداشت دنیا را مشاهده خواهید کرد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، ژاپن علاوه بر اینکه جزو کشورهای زیبا به شمار می رود مردمش هم بسیار خلاقند. آنها همیشه ایده‌هایی در سر دارند و به تولید کالاهای بی نظیری می پردازند که تقریبا به ذهن هیچ کسی خطور نمی کند.

یک شرکت ژاپنی که کار اصلی اش تولید مدل‌های معماری است، این بار با استفاده از فناوری برش لیزر، دفترچه یادداشت هایی ساخته است که هر کسی از نوشتن یادداشت در آن لذت می‌برد.

هنگامی که برای اولین بار به این دفترچه نگاه کنید یک مکعب  از کاغذهای یادداشت به نظرتان خواهد آمد. ولی به مرور و با استفاده بیشتر، هر چه کاغذ بیشتری جدا شود، شیئی در درون آن نمایان می شود که بسیار دیدنی است.

تعداد صفحات این دفترچه 100 ورقه کاغذ است. بر خلاف فناوری لیزر که هزینه زیادی ندارد، قیمت این دفترچه یادداشت ها چندان هم ارزان نیست.

در ادامه با ما همراه باشید تا تصاویری زیبا از دفترچه یادداشتی منحصر به فرد را مشاهده نمایید.

هنگامی که یک پرنده ژاپنی صدایی شبیه به زنگ مار می شنود عکس العمل جالبی از خود نشان می دهد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، وقتی ما صدایی با ویژگی‌های خاص می‌شنویم سعی میکنیم تا منبع صدا را هم ببینیم. توانایی در شبیه سازی منبع صدا یکی از راه هاست که ابتدا تصور میشد فقط مربوط به انسان هاست، اما به نظر میرسد برخی پرندگان نیز چنین ویژگی داشته باشند.

وقتی که یک نوع پرنده ژاپنی (Parus minor) صدایی شبیه به زنگ مار میشنود آن پرنده هم به صدای مار یا چیزی که مانند مار حرکت مارپیچ دارد پاسخ میدهد.

دانشمندان با استفاده از یک جسم چوبی مار شکل مشاهده کردند که این پرنده ژاپنی در مواجهه با این شی که شبیه مار بود صدایی از خود تولید میکند که در مواجهه با یک مار واقعی آن صدا را تولید می کرده است.

در ادامه آزمایش‌ها صدای مار‌ها که ضبط شده بود موقعی پخش می شد که پرنده به نزدیکی چوبی که شبیه مار بود پرواز میکرد در این حالت پرنده  احساس خطر کرده و واکنش نشان میداد، ولی اگر موقعی که پرنده و جسم چوبی نزدیک هم میشدند صدایی به غیر از صدای مار پخش میشد یا حرکت چوب مثل حرکت مار نبود پرنده آن را نادیده می گرفت.

نتیجه این که این پرنده به تمام صدا‌ها به یک صورت پاسخ نمی دهد بلکه ابتدا سعی میکند تا وجود مار را  تشخیص دهد و بعد در مقابله با آن پاسخ و عکس العمل نشان دهد. پرنده با در نظر گرفتن تصویر یک مار در ذهن بدون در نظر گرفتن فاصله خود با مار میتواند به صورت موثری مکان مار را تشخیص دهد.

در ادامه با ما همراه باشید تا تصویری از این پرنده ژاپنی را مشاهده نمایید.

 برای من که از نسل دهه شصتی‌ها هستم سرگرم‌کننده‌ترین کار دوران کودکی، جمع‌کردن عکس‌های بازیگران و برچسب‌های آدامس لاویز و عکس‌برگردان بود. اما حالا بعد از گذشت سال‌ها، اسباب‌کشی‌های مدام و اضافه‌شدن وسایل جدید دیگر هیچ‌کدام‌شان را ندارم. راستش هر‌سال سعی می‌کنم وسایل اضافی کشوها و کمد را دور بریزم و جایی برای وسایل جدید باز کنم، اما انتخاب و تفکیک دور ریختنی‌ها و دورنینداختنی‌ها هم هنری می‌خواهد که من ندارم؛ همان رفتاری که کلکسیون‌داران به صورت حرفه‌ای با اشیای مورد علاقه‌شان پیش می‌گیرند و سال‌ها صبورانه و عاشقانه مجموعه‌های‌شان را نگهداری می‌کنند. «مهدی غیاث» کلکسیون‌دار کبریت یکی از همان افرادی است که از ١٤سالگی نخستین قوطی کبریت را خرید و بعد از آن تا سال‌ها پول توجیبی‌اش را صرف خرید جعبه‌های جذاب کبریت کرد و بعد از چندین‌سال وقتی قوطی‌های کبریتش را شمارش کرد به بیش از ٣٠٠ عدد رسیده بودند. حالا ٣٥‌سال از آن روزها می‌گذرد و مجموعه کبریت‌های او به ١١‌هزار عدد رسیده است.

 چند‌سال‌تان است و اهل کجا هستید؟
٥٥ سالم دارم و در تهران متولد شده‌ام.

 تحصیلا ت آکادمیک دارید؟
فوق‌لیسانس مهندسی متالوژی هستم.

 آقای غیاث شغل اصلی شما چیست؟
کارمند بازنشسته دولتم.

 چند‌سال است که کبریت جمع‌آوری می‌کنید؟
بیش از ٣٥‌سال است که به صورت حرفه‌ای و تخصصی شروع به جمع‌آوری کبریت کرده‌ام.

 نخستین‌بار چه زمانی قوطی کبریت در دست گرفتید؟
از دوران نوجوانی به قوطی‌های کبریت علاقه داشتم. این موضوع به‌سال ١٣٥٤ باز می‌گردد. زمانی که من ١٤‌سال داشتم و هنوز دانش‌آموز بودم، تصاویر روی قوطی‌های کبریت توجه‌ام را جلب می‌کرد و پول تو جیبی‌ام را برای خرید آنها خرج می‌کردم. بعد از چند‌سال این موضوع برایم جدی‌تر شد.‌ سال ١٣٥٩ در نمایشگاه بین‌المللی تهران یك کبریت از غرفه‌ هلند گرفتم و کدگذاری کردم؛ کد ٥٩,٠١. این شروع رسمی‌تر مجموعه‌داری کبریت بود که تا امروز هم ادامه پیدا کرده است.

 چه شد که تصمیم گرفتید کلکسیون‌دار شوید؟
من سال‌ها کبریت جمع‌آوری می‌کردم، اما ایده مجموعه‌داری ‌ سال ٦٦ به ذهنم رسید. برنامه دیدنی‌ها که مجری آن جلال مقامی بود، یک مجموعه‌دار کبریت به نام آقای روانپور را در برنامه‌اش نشان داد. این برنامه خیلی توجه‌ام را جلب کرد و به خاطر شباهتی که بین کار من با ایشان وجود داشت، تصمیم گرفتم به‌صورت حرفه‌ای این کار را انجام دهم. بعد از آن هم هر وقت مسافرت خارجی می‌رفتم بیشترین توجهم به قوطی‌های کبریت بود و مدل‌های مختلفش را می‌خریدم. بعد از مدتی تعداد کبریت‌هایم را شمردم که به حدود ٤٠٠ قوطی رسیده بودند، آن زمان بود که گفتم پس دیگر من مجموعه‌دار هستم و این راه را تا به امروز ادامه دادم.

 کلکسیون یعنی چی؟ یک نوع عادت و وسواس نسبت به اشیاست یا یک‌جور پرکردن اوقات فراغت؟
 کلکسیون یعنی نگهداری، دسته‌بندی، شناسایی و جمع‌آوری یک‌سری اشیا که دارای یک وجه مشترک هستند. این اشیا از لحاظ رنگ، جنس، طرح و سایز می‌توانند با هم متفاوت باشند. مجموعه‌داری در ردیف سرگرمی سالم قرار دارد و اوقات فراغت را پر می‌کند. به نظر من کار جالب و خاطره‌انگیزی است و در کنار اینها به دقت و تیزبینی انسان هم کمک می‌کند. ضمن این‌که می‌تواند جنبه بیزینسی و تجارت هم داشته باشد، چراکه معمولا بسیاری از اشیا به مرور زمان به دلیل قدمتی که پیدا می‌کنند، ارزشمند می‌شوند و ارزش ریالی‌شان بالا می‌رود.

 کلکسیون تمبر، سکه و اسکناس و حتی خودرو یا ساعت بیشتر بین مردم اسم درآورده‌اند و کمتر کسی به فکر جمع‌آوری و مجموعه‌داری کبریت افتاده است. سوال من از شما این است که چرا کبریت را انتخاب کردید؟
کبریت پرتنوع‌ترین آیتم کلکسیونی در دنیاست، یعنی اگر بخواهیم انواع قوطی‌های کبریتی که در دنیا تولید شده را شمارش کنیم، میلیون‌ها نوع و شکل دارند. اما چیزهایی مثل تمبر یا سکه و اسکناس و غیره تعدادشان محدود است و تنوع زیادی ندارند.

 این تنوعی که از آن می‌گویید مربوط به چوب‌کبریت است یا جعبه و قوطی‌ها؟
چوب کبریت تنوع دارد، اما بیشترین تنوع برمی‌گردد به جعبه‌ها و نوع بسته‌بندی که در اندازه‌های مختلف با جنس مقوایی، چوبی یا فلزی ساخته می‌شوند و خیلی جذاب هستند.

 الان چند تا کبریت دارید؟
این روزها فندک استفاده بیشتری دارد، به همین علت رفته‌رفته کبریت‌ها خریداران‌شان را از دست دادند و برخی از کارخانه‌های تولید کبریت در کشور هم تعطیل شدند.

بیشترین تنوع و تولید کبریت‌ها مربوط به چه دوره و زمانی است؟
کبریت نخستین رسانه تبلیغاتی در دنیا بود، یعنی در سوئد و انگلیس تبلیغ کالاهای صنعتی روی جعبه‌های کبریت چاپ می‌شدند. کم‌کم این روند به چاپ تصویر اماکن تاریخی، چهره‌های مشهور فرهنگی و هنری و حتی شعارهای مختلف نیز کشیده شد. بنابراین قبل از اختراع تلویزیون و رادیو از قوطی‌های کبریت به‌عنوان رسانه تبلیغاتی استفاده می‌شد؛ به تبع کبریت‌های قدیمی در سراسر دنیا تولیدات میلیونی داشتند. بنابراین در ایران نیز از سال١٣٢٥ تا ١٣٥٧ کارخانجات تولید کبریت بیشتر بودند و در آن دوره کبریت‌ها تنوع خیلی بیشتری داشتند.

 چه کشورهایی بهترین مدل‌های کبریت را تولید می‌کنند؟
سوئد بهترین کبریت‌های جهان را دارد. سوئدی‌ها به‌عنوان تولید‌کننده کبریت‌های بی‌خطر، تولیدات متنوعی دارند و جزو بهترین سازنده‌های کبریت هستند. ضمن این‌که سوئد در بیش از ٨٠ کشور جهان نیز خط تولید کبریت بی‌خطر را ایجاد کرده است، یعنی الان ماشین‌آلات اتوماتیک کبریت‌سازی در ایران هم سوئدی هستند. البته کبریت‌های آمریکایی و چینی‌ها هم خیلی خوب هستند.

 امروزه تولید کبریت‌های ایرانی چه فرقی با گذشته دارد؟
درحال حاضر بیشتر کارخانه‌های تولید کبریت در ایران تعطیل شده‌اند، الان ٣ تا ٤ کارخانه کبریت‌سازی در ایران فعالیت می‌کنند، ضمن این‌که کیفیت‌شان نسبت به کبریت‌های خارجی پایین‌تر است.

 مجموعه‌داری اشیای مختلف ضمن تحمیل هزینه، نیازمند صرف وقت است. می‌خواهم بدانم در تمام این سال‌ها که کبریت جمع‌آوری می‌کنید، همسر یا نزدیکان‌تان چه واکنشی داشتند؟ اعتراض کرده‌اند که مثلا این چه‌ کاری است انجام می‌دهی و به جای اینها می‌توانی فلان چیز را بخری؟
چرا تقریبا همیشه با این سوال روبه‌رو شده‌ام (با خنده)، اما هیچ‌وقت نتوانستم جواب قانع‌کننده‌ای به آنها بدهم. به نظر من هر فردی در زندگی‌اش به یک چیزهایی علاقه دارد. من این موضوع را از لحاظ روانشناسی بررسی کرده‌ام و براساس این علم ٩۰‌درصد انسان‌ها به یک شی یا وسیله‌ای علاقه دارند و در طول زندگی‌شان آن را خریداری یا جمع‌آوری می‌کنند. اما برخی‌ها به‌صورت غیرحرفه‌ای این کار را انجام می‌دهند و عده‌ای به صورت حرفه‌ای. مثلا من با خیلی از دوستانم که صحبت می‌کنم، متوجه می‌شوم آنها سکه یا اسکناس یا حتی عکس جمع می‌کنند.

 کلکسیونر خانم و آقا دارد؟
من همیشه این را گرفته‌ام که خانم‌ها ذاتا کلکسیونر هستند. (با خنده) مثلا همان میز لوازم آرایش برخی از خانم‌ها حدود ۴٠ تا ٥٠قلم لوازم آرایش از یک مارک با رنگ‌های مختلف دارند. یا مثلا دهها شال با مدل‌های مختلف در کمد لباس‌شان وجود دارد، بنابراین اگرچه کلکسیونربودن ربطی به جنسیت ندارد، اما تصور می‌کنم اگر خانم‌ها به مجموعه‌داری حرفه‌ای علاقه‌مند باشند، در این مسیر موفق خواهند شد.

 تابه‌حال از کبریت‌های کلکسیون‌تان استفاده نکرده‌اید؟
نه هیچ‌وقت به کلکسیونم دست نمی‌زنم، اما بعضی‌وقت‌ها برخی از کبریت‌ها تکراری و مشابه هم هستند، بنابراین آنها را کنار می‌گذارم و اگر نیاز باشد از همان‌ها استفاده می‌کنم.

 چرا فندک جمع نکردید؟
کبریت قشنگ‌تر است. کبریت‌ها جعبه دارند و سایزهای مختلف و تصاویر روی آنها خیلی جالب است. من به کبریت علاقه بیشتری دارم.

 تابه‌حال با کلکسیونرهای خارجی که مشابه کار شما را انجام دهند، برخورد داشته‌اید؟
بله، از طریق اینترنت با خیلی از کلکسیونرهای کبریت در دنیا آشنا شدم و حتی با یکدیگر رابطه داریم. من برای آنها کبریت‌های ایرانی را می‌فرستم و آنها هم برای من کبریت‌های کشورشان را می‌فرستند.

 پست‌کردن کبریت مشکلی ندارد؟
به هرحال کبریت جزو مواد آتش‌زاست و به همین دلیل پست هوایی آن مشکل است، به همین خاطر باید چوب کبریت‌ها را از داخل جعبه‌ها برداریم و فقط همان قوطی یا اصطلاحا جلدش را برای هم بفرستیم.

 بسته‌بندی و جلدهای کبریت‌ها چه انواعی دارند؟
اگرچه مردم بیشتر جعبه‌های کبریت مقوایی به چشم‌شان خورده است، اما سال‌ها قبل تا اواسط دهه ٤٠، برخی از جعبه‌ کبریت‌ها چوبی بودند. الان بسته‌بندی‌های جدید کبریت‌ها به‌صورت فلزی و پلاستیکی هم تولید می‌شود.

 آقای غیاث به کارخانه‌ها سفارش کبریت هم داده‌اید؟ مثل آقای عاصمی که معروف است عکس مشاهیر را به کبریت توکلی سفارش دادند....
من از تمام کارخانه‌های کبریت‌سازی داخل کشور بازدید کرده‌ام. تصویر مینیاتورهای ایرانی را روی جعبه‌های کبریت زدند به اسم شاهکارهای نگارگری. این مینیاتورهای شناسنامه‌دار ایرانی از کتاب شاهکارهای نگارگری انتخاب شده بودند و کارخانه کبریت‌سازی توکلی آن را تولید کرد.

 تابه‌حال عکس خودتان را هم روی کبریت چاپ کرده‌اید؟
تا حالا نه. اما دوست دارم یک‌سری آثار باستانی یا کوه‌های ایران را روی جعبه‌های کبریت چاپ کنیم. این کار جنبه فرهنگی، آموزشی و تشویق مردم به حفظ محیط‌زیست و آثار باستانی را دارد.

 هزینه‌ای که برای کلکسیون‌تان می‌کنید چقدر است؟ منظورم این است که ارزان‌ترین و گران‌ترین کبریت‌ها چقدر قیمت دارند؟
الان کبریت‌های ایرانی بین ١٠٠ تا ٢٠٠تومان قیمت دارند، اما کبریت‌های قدیمی و نایاب به قیمت‌های بالاتری هم به فروش می‌رسند. از طرف دیگر، کبریت‌های خارجی گران‌تر هستند و چون هزینه پستی هم می‌خورند، قیمت‌شان بیشتر می‌شود. ارزان‌ترین کبریت خارجی وقتی به دست ما می‌رسد حدود ٥ تا ٦هزارتومان است. اما راستش من دوست ندارم در رابطه با قیمت و پول صحبت کنم، چراکه بیشتر جنبه فرهنگی این کار را دوست دارم و کلکسیونری کبریت برای من جنبه اقتصادی و تجاری ندارد.

 کبریت وسیله‌ای آتش‌زاست و گوگرد چوب کبریت‌ها ممکن است تحت شرایطی باعث خطر آتش‌سوزی شوند. تدابیر خاصی برای نگهداری از کلکسیون کبریت‌های‌‌تان دارید؟
دشمن اصلی کبریت رطوبت است. با این تعریف کبریت‌ها باید از رطوبت، فشار و نور خورشید دور باشند. در مواقعی که می‌خواهیم در نمایشگاه‌ها آنها را برای بازدیدکنندگان به نمایش بگذاریم، آن را داخل تابلوهای مخصوصی قرار می‌دهم و در مواقع دیگر و در داخل خانه‌ام آنها را درون کارتن‌هایی که ضدرطوبت و مقاوم هستند، نگهداری می‌کنم.

 اگر یک‌روز بفهمید کلکسیون‌تان از بین رفته است، چه حالی پیدا می‌کنید؟
طبیعتا خیلی ناراحت می‌شوم! من از نوجوانی کبریت جمع کرده‌ام و تا این سن‌و‌سال این کار جزیی از زندگی‌ام شده است. قدمت بخشی از کلکسیون کبریت‌های من به بیش از ٩٠‌سال هم می‌رسد و دیگر هم وجود ندارند که بتوانم جایگزین‌شان کنم. به‌نوعی می‌توانم بگویم خیلی به آنها وابسته شده‌ام.

 شما موسس انجمن مجموعه‌داران کبریت هستید. این انجمن چه کاری انجام می‌دهد؟
این انجمن حدود ٢٠٠عضو فعال دارد. در این انجمن برنامه‌های نمایشی، آموزشی و حراج داریم.

 لزوم تشکیل انجمن کلکسیون‌داران چیست؟
دولت و سایر دست‌اندرکاران فرهنگ مانند سازمان میراث فرهنگی و شهرداری‌ها از کلکسیون‌داران حمایت نمی‌کنند و اصلا شاید این موضوع برای‌شان مهم هم نباشد، بنابراین افرادی که سال‌ها وقت و زندگی خود را صرف جمع‌آوری مجموعه‌ای از اشیا کرده‌اند، به‌طور قطع دوست دارند از تجربیات دیگران و افرادی که مشابه خودشان کار کرده‌اند، استفاده کنند. این نوع انجمن‌ها باعث آشنایی کلکسیون‌داران با یکدیگر، اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی می‌شود.

 برای برگزاری نمایشگاهی از کلکسیون‌تان حمایت می‌شوید؟
راستش نه! معمولا آدم‌هایی که مسئولیت دارند، افراد خوش‌ذوق و فرهنگی‌ نیستند، به همین خاطر با وجود این‌که می‌توانیم در موزه‌ها، گالری‌ها، فرهنگ‌سراها و سرای محلات، نمایشگاهی از کلکسیون‌های‌مان برگزار کنیم، اما معمولا این فضا‌ها را در اختیار ما قرار نمی‌دهند.

 دلیلش چیست؟
شاید لزومش را حس نمی‌کنند یا سلیقه‌اش را ندارند.

 در صحبت‌های‌تان به بعد فرهنگی کلکسیونربودن اشاره کردید. مجموعه‌داری به‌خصوص جمع‌آوری کبریت چه تأثیری روی فرهنگ دارد؟
 تصاویری که روی کبریت‌های هر کشوری چاپ می‌شوند، بخشی از فرهنگ، آداب‌ و رسوم و آثار باستانی گردشگری یا صنایع‌دستی و هنر آن کشور را نشان می‌دهد، بنابراین در مراوداتی که کلکسیونرهای کبریت در سراسر جهان با یکدیگر دارند، فرهنگ کشورها درحال انتقال به یکدیگر است. مثلا در کبریت‌های روسی معمولا عکس فضانوردها یا صنایع‌دستی چاپ می‌شود. به همین ترتیب وقتی ما نیز کبریت‌های ایرانی را به کشورهای خارجی می‌فرستیم، مردم آن‌جا هم با فرهنگ ما آشنا می‌شوند. به‌نظر من تصاویر روی جعبه‌های کبریت هویت و فرهنگ کشورمان را خیلی ساده و راحت به جهان معرفی می‌کند. از طرف دیگر، این تصاویر روی جعبه‌های کوچک، ارزان‌قیمت و قابل‌دسترس برای همه مردم، جنبه اطلاع‌رسانی هم دارد. مثلا روی برخی از جعبه‌های کبریت آثار باستانی چاپ می‌شوند و در پشت جعبه مختصری در رابطه با آن نوشته می‌شود. خود من خیلی‌وقت‌ها با آثار باستانی کشور از روی همین تصاویر و توضیحات روی جعبه‌های کبریت آشنا شدم یا مثلا چاپ عکس حیوانات‌ رو به انقراض کشور نیز جنبه اطلاع‌رسانی دارد. درواقع جعبه‌های کبریت شبیه یک رسانه کوچک هستند که اگر به آنها توجه کنیم، به‌طور قطع به بالارفتن سطح آگاهی و اطلاعات عمومی‌مان نیز کمکمی‌کند.

 چرا دیگر از تولید و فروش کبریت استقبال نمی‌شود؟
این موضوع فقط مختص ایران نیست. در خیلی از کشورهای دنیا هم کبریت‌ها بازار قدیم را ندارند و حتی برخی از کارخانه‌های کبریت‌سازی خارجی یا تغییر تولید داده‌اند یا کبریت تولید نمی‌کنند. با این‌حال، امروزه کبریت‌ها در تمام دنیا یا به‌عنوان یک کالای تبلیغاتی تولید می‌شود یا کالای لوکس.

 شما با مجموعه‌داران زیادی در ایران آشنایی دارید، تا‌به‌حال پیش آمده با کلکسیونری روبه‌رو شوید که مجموعه‌اش برای‌تان جذاب‌تر از کبریت‌های خودتان باشد؟
راستش من تک‌تک کبریت‌های مجموعه‌ام را با ذوق‌ و سلیقه خودم تهیه کرده‌ام و قطعا بیش از هر کلکسیون دیگری به چشمم می‌آید، بنابراین هیچ‌وقت حسرت کلکسیون دیگری را نخورده‌ام، اما گاهی پیش آمده که برخی از مجموعه‌ها برایم جالب بوده‌اند. مثلا یک خانم جوانی پاک‌کن‌های فانتزی جمع‌آوری می‌کرد و این کارش برای من خیلی جالب و جذاب بود.

 یک نوعی از کبریت در فیلم‌های قدیمی بود که به کف‌کفش می‌کشیدند و آتش می‌گرفت. از آن نوع کبریت هم در کلکسیون‌تان دارید؟
بله. اینها کبریت‌های آمریکایی هستند و به نام ANY Strike . یعنی به هر جایی که بکشید، تحریک می‌شود و آتش می‌گیرد. اینها چند نوع هستند و نوع معروفش که در فیلم‌ها هم بازیگران کابویی از آنها استفاده می‌کردند، سرش فسفر سفید است و این فسفر در اثر سایش و اصطکاک آتش می‌گیرد.

 به‌عنوان آخرین سوال، اگر به شما پیشنهاد شود که کلکسیون‌تان را با یک چیز ارزشمند و گران‌قیمت عوض کنید، قبول می‌کنید؟
فکر نمی‌کنم بتوانم قبول کنم. نه‌تنها کلکسیون بلکه من دو تا کبریت دارم که بی‌نظیر هستند و حتی همان دو تا جعبه کبریت را هم دوست ندارم از دست بدهم، چه برسد به کل کلکسیون.

روزنامه شهروند

ترن هوایی از وسایل پرطرفدار در شهر بازی‌هاست، تصاویری از مهیج ترین آنها را در نقاط مختلف جهان از نظر می‌گذرانید.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، افراد برای سپری کردن  اوقات  فراغت خود مکان های مختلفی را انتخاب  می کنند که یکی از این مکان ها شهر بازی‌ است. یکی از وسایل پرطرفدار در شهر بازی نیز " ترن های هوایی " است که بسیار مهیجند و بسیاری از افراد  با ترس و دلهره سوار آن می شوند اما در آخر خاطره هیجان‌انگیزی از آن در ذهن‌شان باقی می‌ماند.

در ادامه تصاویر تعدادی از  مهیج ترین ترن های هوایی دنیا را  مشاهده  می کنید.

بارش برف شهرهای مختلف چین را سفیدپوش کرد.

خبرآنلاین

در نقاط مختلف جهان ذائقه ها و سلیقه غذایی افراد با هم تفاوت دارد، در اینجا قصد داریم تصاویری از غذاهای دانش آموزان استرالیایی را برای شما به نمایش بگذاریم.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، دانش آموزان مدت زیادی از وقت خود را روزانه در مدارس می‌گذرانند و در این میان به نسبت انرژی که از دست می دهند نیاز به تغذیه مناسب دارند تا قوای از دست رفته خود را بازیابند.

یکی از نگرانی های والدین دانش آموزان این است که فرزندانشان از تغذیه سالمی که خودشان برای آنها تهیه کردند، در زمان حضور در مدرسه استفاده کنند و سراغ خوراکی های مضر نروند.

در همین رابطه نگاهی به تصاویری از وعده غذایی ناهار که والدین استرالیایی برای فرزندان خود آماده کردند اند، می اندازیم.

«دومین "دستکند" پناهگاه زیرزمینی زیربافت شهری (شهر زیرزمینی) در کاوش‌های باستان‌شناسی در شمال استان اصفهان کشف شد.» 

زهرا ساروخانی، سرپرست هیأت باستان شناسی با اعلام این خبر به ایسنا گفت: مردمِ سفیدشهر در آران وبیدگلِ استان اصفهان از مدتی پیش پیگیر موضوع بودند و به میراث فرهنگی اعلام کرده بودند؛ یک "شهر زیرزمینی" در این منطقه وجود دارد حتی در صحبت‌هایی که با پیرمردهای منطقه داشتیم آن‌ها می‌گفتند حدود ۵۰ سال پیش از داخلِ چاهِ سردابِ یک خانه‌ی قدیمی، به آن شهر زیرزمینی رفته‌اند.

او با بیان این‌که این چاهِ قدیمی در سرابِ خانه‌ی تاریخی و مخروبه‌ی یک "بقال" قرار گرفته است، ادامه داد:‌ ورودی‌های شهر زیرزمینی متفاوت و مخفی است. ورودی اصلی شهر زیرزمینی نوش‌آباد از طریق یک چاه بود که اکنون از نظر موقعیت جغرافیایی در کوچه قرار گرفته است و رو به بیرون است اما آن‌چه که فعلا در سفیدشهر پیدا کرده‌ایم از داخل سرداب یک خانه بوده است، فعلا این مکان ورودی اصلیِ شهر زیرزمینی است.

وی اضافه کرد: در زمانی که وارد خانه شدیم ‌سرداب کاملا با خاک پُر شده بود. با انجامِ کار خاکبرداری متوجه وجود یک چاه در گوشه سرداب شدیم، قدری سینه‌خیز داخل فضا رفتیم تا مسیر را پیدا کردیم چیزی حدود ۱۲۰ متر از فضا با خاک پُر شده است.

او با اشاره به صحبت‌های پیرمردهای سفیدشهر درباره‌ی این ورودی افزود: آن‌ها می‌گویند ۵۰ سال پیش که داخل این فضا شدیم، از سرداب خانه‌ی بقال رفتیم.

ساروخانی در ادامه با اشاره به موقعیت چاهِ ورودی شهرزیرزمینی بیان کرد: این چاه کوچکترین بخش سرداب است. دسترسی به سرداب نیز مشکل است بنابراین باید طبیعتا همین شهرزیرزمینی باشد چون معمولا ورودی و دسترسی فضاهای پناهگاهی برای دستکندها قدری به سختی انجام می‌شود.

او تاکید کرد: هنوز اطلاعات کاملی در باره قدمت و چگونگی گسترش این شهر زیرزمینی به دست نیاورده‌ایم و باید کاوش‌ها در این منطقه را کامل کنیم.

این باستان‌شناس با اشاره به وجود شباهت‌هایی بین این شهر زیرزمینی در سفید شهر با شهر زیرزمینی نوش‌آباد ادامه داد:‌ اعلام نظر نهائی درباره‌ی وجود شباهت بین این دو شهر زیرزمینی به تمام شدن خاکبرداری از این فضا و انجام بررسی‌های اولیه نیاز دارد.

ساروخانی با تاکید بر وارد شدن تیم باستان‌شناس به این شهر زیرزمینی از امروز - سه‌شنبه ۱۰ بهمن-  و ادامه داشتن کار کاوش‌ها در این شهر زیرزمینی اظهار کرد: حفاری در عمق ۱۵ متری زمین مشکل است، در واقع کار در شهرهای زیرزمینی سخت است. ما به سختی کار می‌کنیم و آن زمان‌بر است حتی احتمال ریزش سقف و برخی مشکلات دیگر وجود دارد،  فضاها بسیار تنگ است در جایی که ۶۰ سانتی‌متر عرض دارد باید خاکبرداری کرد، اگر ما ۱۰۰ متر هم پیش برویم در این خاکبرداری باید خاک‌های اضافه‌ی مسافت صد متر را با سطل‌های خاک به دهانه چاه برسانیم.

او به زمان‌بر بودن حفاری در شهرهای زیرزمینی در ایران اشاره کرد و افزود: هر چند زمان مجوز کاوش‌های باستان‌شناسی یک ماهه است اما با توجه به این مشکلات مجوز کاوش در شهرهای زیرزمینی تا دو ماه اعتبار دارد.

سرپرست هیأت باستان شناسی شهر زیرزمینی سفیدشهر آران و بیدگل همچنین از کمبود امکاناتِ کاوش در این شرایط سخت خبر می‌دهد و می‌گوید: متاسفانه اعتبار خاصی برای این کار نداریم.

شهر زیرزمینی سفید شهر بعد از نوش آباد دومین شهر زیرزمینی شناسایی شده در ایران (دستکند پناهگاهی زیر بافت تاریخی شهر)است. شهر زیرزمینی نوش آباد که شهر زیرزمینی "اویی" نیز نامیده می‌شود در نوش‌آباد از بخش مرکزی شهرستان آران و بیدگل و در مجموعه تاریخی چاله سی شهری قرار دارد،‌ قدمت آن به حدود ۱۵۰۰ سال قبل یعنی دوره ساسانیان برمی‌گردد

باستان‌شناسان چینی موفق به کشف بقایای ساختمانی شدند که ظاهرا دپارتمان یا استودیو موسیقی دودمان کین در حدود ۲۲۰۰ سال پیش بوده است. 

به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری شینهوا، بقایای این ساختمان دولتی که در استان "شاآنشی" در شمال غربی چین واقع شده به دودمان کین (۲۲۱ تا ۲۰۷ قبل از میلاد) مربوط است و باستان‌شناسان اعلام کردند که این محوطه قدیمی که شامل چهار اتاق با مساحت مساوی است در مجموع ۱۱۰ متر طول، ۱۹.۵ متر عرض دارد و دیوارهای گلی اتاق نیز ضخامتی تا حدود سه متر دارند.

در میان بقایای این ساختمان قدیمی علاوه بر آجرها و کاشی‌ها، تکه‌های یکی از آلات موسیقی کوبه‌ای کهن چین نیز در میان کاوش‌ها کشف شده است.

همچنین بر روی دیوارهای به جامانده از این ساختمان، حکاکی‌هایی یافت شده که حاکی از آن است که این بنا در واقع مختص دپارتمان موسیقی شهر کهن شیان‌یانگ در استان شاآنشی است.

باستانشناسان همچنین اعلام کردند که دو اتاق از مجموع چهار اتاق این ساختمان خالی بوده و نشانه‌هایی از آتش‌سوزی نیز در آن دیده شده که نشان می‌دهد این مکان پس از غارت به آتش کشیده شده است.

غارت این ساختمان احتمالا به ناآرامی‌هایی مرتبط است که منجر به پایان دوران حکومت دودمان کین در چین شد.

سوابق تاریخی نشان می‌دهد «ژیانگ یو» که در اواخر دوران دودمان کین یک چهره نظامی و سیاسی برجسته بوده پس از اشغال "شیان‌یانگ" آن را به آتش کشیده است.

کس امروز نشنال جئوگرافیک دو اژدهای کومودو نر در سواحل جزیره کومودو اندونزی را نشان می‌دهد که برای جفت‌گیری با هم در حال نبرد هستند. در این نبرد شانس پیروزی تنها نصیب یک حیوان خواهد شد.

خبرآنلاین

برخی از ستارگان و چهره‌های شاخص جهان فوتبال، چهره‌های مشابهی با شخصیت‌های کارتونی و سینمایی دارند.

به گزارش ایسنا،  ستاره‌های جهان فوتبال و سرمربیان این رشته تنها در دنیای واقعی بدل ندارند. برخی از آنها با شخصیت‌های کارتونی شباهت دارند. گاهی اوقات این شباهت بیش ازحد تصور و باورنکردنی است که در ادامه به آنها اشاره می‌شود.

پیتر کراوچ مهاجم انگلیسی استوک سیتی

دیگو کاستا مهاجم برزیلی- اسپانیایی اتلتیکومادرید

لوییس سوارس مهاجم اروگوئه‌ای بارسلونا

کیلیان ام‌باپه مهاجم فرانسوی پاری سن ژرمن

ژاوی ارناندس هافبک اسپانیایی السد

رونالدینیو مهاجم برزیلی

میشل پلاتینی مهاجم پیشین فرانسوی

آرتورو ویدال هافبک شیلیایی بایرن مونیخ

داوید دخئا دروازه بان اسپانیایی منچستریونایتد

ایوان راکیتیچ هافبک کروات بارسلونا

فابیو کاپلو سرمربی ایتالیایی ژیانگسو سونینگ

کریستیانو رونالدو مهاجم پرتغالی رئال مادرید

گرت بیل مهاجم ولزی رئال مادرید

رادامل فالکائو مهاجم کلمبیایی موناکو

کارلوس توس مهاجم بوکاجونیورز

ادینسون کاوانی مهاجم اروگوئه‌ای پاری سن ژرمن

داوید لوییس مدافع برزیلی چلسی

جورجو کیالینی مدافع ایتالیایی یوونتوس

مانوئل پینتو دروازه‌بان پیشین بارسلونا

مارکوس رویس بازیکن آلمانی دورتموند

رویس و پیر امریک اوبامیانگ مهاجم غنایی دورتموند

خوان کوادرادو بازیکن کلمبیایی یوونتوس

رافائل بنیتس سرمربی اسپانیایی نیوکاسل

وین رونی مهاجم انگلیسی اورتون

زلاتان ایبراهیموویچ مهاجم سوئدی منچستریونایتد

فرانچسکو توتی مهاجم پیشین رم

یاپ استام مدافع پیشین منچستریونایتد

مسوت اوزیل هافبک آلمانی آرسنال

آندره پیرلو هافبک پیشین یوونتوس

چیچاریتو مهاجم تیم ملی مکزیک

خاویر زانتی مدافع پیشین تیم ملی آرژانتین

پائولو دیبالا بازیکن آرژانتینی یوونتوس