حوضچه‌های رنگرزی چرم در شهر فاس مراکش به قدری بدبو هستند که تحمل کردن آن برای هر کسی امکان‌پذیر نیست. این بو بخش‌های زیادی از این قسمت شهر را تحت تأثیر خود قرار داده است. .

به گزارش وبسایت فردا،  حوضچه‌های رنگرزی چرم در شهر فاس مراکش به قدری بدبو هستند که تحمل کردن آن برای هر کسی امکان‌پذیر نیست. این بو بخش‌های زیادی از این قسمت شهر را تحت تأثیر خود قرار داده است.

اما هر چقدر این حوضچه‌ها بدبو هستند زمانی که در قاب تصویر گنجانیده می‌شوند، همنشینی رنگ‌های درخشان و سرزنده‌شان عکس‌هایی زیبا و تحسین برانگیز را پدید می‌آورد. در ادامه تصاویری از این کارگاه‌های رنگرزی را می‌بینید.

اگر مجذوب قرون وسطی هستید به ماشین زمان نیاز ندارید تا از آن دوران دیدن کنید. قلعه «Guedelon» در فرانسه یک پروژه منحصربفرد است که داوطلبان و محققان یک قلعه قرن سیزدهمی را تنها با استفاده از تکنیک‌ها و مصالح قرون وسطی می‌سازند. .

به گزارش برترین ها،  اگر مجذوب قرون وسطی هستید به ماشین زمان نیاز ندارید تا از آن دوران دیدن کنید. قلعه «Guedelon» در فرانسه یک پروژه منحصربفرد است که داوطلبان و محققان یک قلعه قرن سیزدهمی را تنها با استفاده از تکنیک‌ها و مصالح قرون وسطی می‌سازند. میشل گویوت و مریلین مارتین این پروژه را از سال ۱۹۹۷ آغاز کردند و از آن زمان تاکنون به تکمیل آن نزدیک شده اند. امروزه این قلعه ۵۵ شغل ایجاد کرده و بیش از ۳۰۰ هزار بازدیدکننده را هر سال جذب می‌کند. حتی یک تاریخچه تاریخی با زمان بندی دقیق برای هدایت طراحی و ساخت آن اضافه شده است. در سالنامه قلعه کار از سال ۱۲۲۸ آغاز شده، بنابراین اکنون در سال ۱۲۴۸ هستیم. ساخت این قلعه شگفت انگیز در سال ۱۲۵۳ یا ۲۰۲۳ ما به پایان خواهد رسید.

آیا می‌دانستید اسب‌ها هم می‌توانند سبیل دربیاورند؟ سبیل می‌تواند در هر اسب نر یا ماده‌ای دیده شود، اما بیشتر در نژادهای خاصی مثل جیپسی ونر که با یال و موهای باشکوه در پایین پاهایش شناخته می‌شود اتفاق می‌افتد. .

به گزارش برترین ها،  آیا می‌دانستید اسب‌ها هم می‌توانند سبیل دربیاورند؟ سبیل می‌تواند در هر اسب نر یا ماده‌ای دیده شود، اما بیشتر در نژادهای خاصی مثل جیپسی ونر که با یال و موهای باشکوه در پایین پاهایش شناخته می‌شود اتفاق می‌افتد. دوستداران اسب در اینترنت نظرات متفاوتی نسبت به سبیل اسب‌ها دارند، به نظر برخی افراد جالب و بامزه است درحالیکه برخی دیگر آن را زشت و زننده می‌دانند و معتقدند باید تراشیده شود. اما به نظر ما این اسب‌های پرمو فوق العاده هستند مخصوصا اگر با سبک و مدل یالشان متناسب باشد.

۱۱ کشور در قاره آفریقا در نظر دارند انبوهی از درختان را به شکل دیواری طویل از شرق به غرب این قاره و درست در زیر حاشیه جنوبی صحرای بزرگ آفریقا بکارند..

به گزارش ایسنا،  هدف از ساختن این دیوار سبز مقابله با پیامدهای تغییرات اقلیمی از طریق معکوس کردن روند بیابان‌زایی عنوان شده است.

طول این دیوارِ درختی که ۱۱ کشور را پوشش خواهد داد حدود ۸۰۰۰ کیلومتر محاسبه شده و عرض آن نیز ۱۵ کیلومتر در نظر گرفته شده است.

تاکنون سنگال بهترین پیشرفت‌ را در زمینه اجرای این پروژه زیست محیطی داشته است. قرار است ۱۱ میلیون اصله درخت در این مسیر سبز کاشته شود.

به گفته کارشناسان محیط زیست، وقتی در منطقه‌ای وسیع درختی وجود نداشته باشد پدیده فرسایش خاک رخ می‌دهد در حالی که درختان از خاک محافظت می‌کنند، برگ‌های آنها مثل کود عمل کرده و سایه آنها نیز رطوبت محیط زیست را افزایش می‌دهد. همچنین ریشه درختان آب را در خاک نگه می‌دارد.

به گزارش بی‌بی‌سی، گونه درختی که در این مسیر سبز کاشته می‌شود درخت آکاسیا یا صمغ عربی است که گفته می‌شود در برابر خشکسالی مقاوم است.

در سراسر نواحی شمالی آمریکای جنوبی، صدها تونل عظیم وجود دارند که توسط انسان حفر نشده اند اما به اندازه ی کافی بزرگ هستند که انسان ها بتوانند در آنها راه بروند. شکل گیری این تونل ها به هیچ فرایند شناخته شده ی زمین شناسی نیز مرتبط نیست. جالب است بدانید که خالقان این تونل ها شواهد مختلفی بر دیوارها و سقف های آن به جا گذاشته اند که از آن جمله می توان به علامت پنجه های بزرگ اشاره نمود..

به گزارش جام‌جم آنلاین،  زمین شناسان این پدیده را Paleoburrow نامیده و بر این باورند که این تونل ها توسط گونه های منقرض شده ای از تنبل های عظیم الجثه حفر شده اند.

نام این تونل ها را شخصی به نام هاینریش فرانک – پروفسور دانشگاه فدرال ریو گرانده دو سول- در اوایل سال 2000 انتخاب نمود، این شخص شانس این را داشت که با یکی از این تونل ها در شهر Novo Hamburgo مواجه شود. از آن زمان تاکنون اطلاعات اندکی در مورد این تونل ها و در ادبیات علمی وجود دارد. اما هاینریش فرانک و تیم های محققان دیگر از آن زمان بیش از 1500 تونل دیگر را تنها در ایالت ریو گرانده دو سول کشف کرده اند. بعضی از این تونل ها صدها پا طول داشته و به جهات مختلف شاخه شاخه شده اند.

بزرگترین این تونل ها 2000 پا طول، 6 پا ارتفاع و 3-5 پا عرض دارد. تخمین زده می شود که 4000 تن سنگ و نخاله از این مسیرها بیرون برده شده تا ساخت چنین تونل هایی ممکن شود. واضح است که ساخت این تونل ها نه کار یک یا دو تنبل بلکه چندین نسل بوده است.

فرانک بر این باور است که این تونل ها توسط دسته ای از تنبل های بسیار غول آسا (به اندازه ی فیل های امروزی) حفر شدند که زمانی در آمریکای جنوبی ساکن بوده و 10000 سال پیش نیز منقرض شده اند. اینها برخی از بزرگترین پستانداران خشکی روی کره ی زمین بوده اند که از نظر ابعاد تنها ماموت ها از آنها بزرگتر هستند. البته برخی دیگر نیز معتقدند که نوعی از گورکن های منقرض شده (کمی کوچکتر از تنبل های غول آسا) مسئول حفر این تونل ها بوده اند.

بدون در نظر گرفتن اینکه چه کسی این تونل ها را حفر کرده، سایز این تونل ها چیزی است که فرانک و همکارانش همچنان به دنبال توضیحی برای آن هستند.

این تونل ها از نظر توزیع جغرافیایی نیز بسیار عجیب هستند چرا که تنها در نواحی جنوبی برزیل مانند ریو گرنده دو سول و سانتا کاتارینا یافت شده اند. تعداد بسیار کمی از آنها در نواحی شمالی برزیل یا دیگر کشورهای آمریکای لاتین وجود دارند. حتی در آمریکای شمالی که زمانی تنبل های غول آسا و گورکن های عظیم ساکن بوده اند هیچ تونلی به این شکل یافت نشده است.

هرچند گرگ مک دانلد، دیرینه شناسی از دفتر مدیریت سرزمین معتقد است که فقط باید زمان بگذرد تا ما انسان ها موفق به پیدا کردن این تونل ها در سایر نقاط شویم. «این حقیقت که ما این تونل ها را در مناطق خاصی نداریم شاید به این دلیل باشد که آنها را نادیده گرفته ایم.»

در حال حاضر همچنان سوال های بیشماری پیرامون این تونل ها و خالقان آنها وجود دارد. چه کسی این تونل ها را ساخته است؟ دلیل ساخت این تونل ها چیست؟ این تونل ها کی و چگونه ساخته شده اند؟

این تصویر داخل اولین تونل کشف شده در آمازون را نشان می دهد. این تونل تقریبا دو برابر بزرگتر از دومین تونل بزرگ شناخته شده در برزیل می باشد.

داستان روباه و زاغ قصه‌ای آشنا برای اغلب ماست اما این بار ماجرای این دو حیوان متفاوت گزارش شده است.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از پایگاه«نشنال جئوگرافیک»یکی از مشهورترین رسانه های منتشر کننده عکس و فیلم در حوزه طبیعت، حیات وحش و محیط زیست است که هر روز تصویری را به عنوان عکس روز در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارد.

این بار عکس روز نشنال جئوگرافیک به تصویری دیدنی از هجوم یک روباه به یک پرنده بر سر لاشه حیوان اختصاص یافته است. که سرگئی زلاتکوف» آن را به ثبت رسانده است.

روباه گرسنه به هیچ عنوان حاضر نیست غذای خود را با زاغ سهیم شود، به همین دلیل بسیار خشمگین شده است. 

 یک عکاس با انتشار تصاویری از چهره سگ‌ها کوشیده تا نشان دهد حیوانات شخصیت منحصر به فرد خود را دارند و در شرایط مختلف، احساسات خود را بروز می‌دهند و احساساتشان در چهره آن‌ها کامل مشخص است .

  اخبار  گوناگون  -  خبرآنلاین  

شرکت لوکارا دایاموند سرانجام بزرگترین الماسی که در بیش از یک قرن گذشته کشف شده بود را به فروش رساند. 

به گزارش ایسنا، الماس "لسدی لا رونا" ۱۱۰۹ قیراطی به قیمت ۵۳ میلیون دلار یا ۴۷ هزار و ۷۷۷ دلار در هر قیراط به شرکت گراف دایاموندز فروخته شد.

این الماس که در زبان تسوانایی به معنی "نور ما" است، در حراجی سوتبی که سال گذشته در لندن برگزار شد، بدون خریدار ماند. انتظار می‌رفت این الماس به قیمت حدود ۸۶ میلیون دلار فروخته شود.

شرکت کانادایی لوکارا دایاموند که برای تولید برخی از بزرگترین و بهترین سنگهای قیمتی جهان معروف است، این الماس را در معدن کارووی در بوتسوانا کشف کرد.

لوکارا در ماه سال ۲۰۱۶ الماس ۸۱۳ قیراطی کانستلیشن را به قیمت ۶۳ میلیون دلار یا حدود ۷۷ هزار و ۵۰۰ دلار در هر قیراط به شرکت بازرگانی "نمسیس اینترنشنال دی ام سی سی" مستقر در دوبی فروخته بود.

بر اساس گزارش بلومبرگ، الماس "لسدی لا رونا" که کمی کوچکتر از توپ تنیس است، از نظر اندازه دومین الماس بزرگ پس از کولینان با وزن ۳۱۰۶ قیراط است که در سال ۱۹۰۵ در آفریقای جنوبی کشف شد.

ارتباط عاطفی سریع بین نوزاد دختری که تازه متولد شده و مادرش، حتی کادر پزشکی اتاق زایمان را شوکه کرد.

به گزارش برترین ها، ارتباط عاطفی سریع بین نوزاد دختری که تازه متولد شده و مادرش، حتی کادر پزشکی اتاق زایمان را شوکه کرد.  این نوزاد در بیمارستانی در برزیل با عمل سزارین به دنیا آمد و سپس فورا به صورت مادرش چسبید و اجازه نداد برود و آرامش را در حضور آرام و مهربان مادرش پیدا کرد.

برندا، مادر این نوزاد می‌گوید: «لحظه فوق العاده‌ای بود که دخترم برای اولین بار مرا بغل کرد. تیم پزشکی از این کار او شگفت زده شدند، آن‌ها نمی‌توانستند باور کنند که او چقدر با من مهربان است.»

این ماز سرسبز و زیبا در سال ۱۹۷۵ میلادی ساخته شده، حدود ۲٫۷۴ کیلومتر ادامه دارد و فضایی به وسعت ۶ هزار متر مربع را اشغال کرده است.

به گزارش جام جم آنلاین،  طولانی ترین ماز شمشادی جهان در باغ مجللی در لانگلیت در کشور انگلستان و در مجاورت روستای هورنینگشام قرار دارد.

این ماز سرسبز و زیبا در سال ۱۹۷۵ میلادی ساخته شده، حدود ۲٫۷۴ کیلومتر ادامه دارد و فضایی به وسعت ۶ هزار متر مربع را اشغال کرده است.

با این اعداد و ارقام حتما حدس زده ایم که این ماز، بزرگ ترین مسیر هزارتوی ساخته شده از گیاهان در سراسر جهان به شمار می رود.

شمشادهای این مسیر پرپیچ و خم حدود ۲٫۵ متر ارتفاع دارند و اطراف یک ساختمان را پوشش داده اند که اقامتگاه پادشاهی «Marquesses of Bath» بوده است.

همچنین، دارای بخش های عجیبی همانند یک پارک سافاری است که بیش از ۵۰۰ گونه جانوری در آن زندگی می کنند.

این راه هزارتو، چندین راه بن‌بست و چندین مسیر کوتاه دارد که همگی به ۶ پل منتهی می شوند.

مسیر درست خروج به برج دیده بانی مرکزی ختم می شود.

هرس کردن این شمشادها به عهده یک تیم باغبانی ۶ نفره است که با استفاده از دستگاه های بنزینی انجام می پذیرد.

کوتاه کردن این درختچه ها که ۲٫۷۲ کیلومتر امتداد دارند، حدود یک ماه به طول می انجامد و در سال ۲ بار انجام می شود. هرس کردن با دست از یک طرف و احتمال گم شدن در این مسیر از طرف دیگر می تواند برای باغبان ها مشکل‌ساز بشود.

حرکت کردن در تمام مسیر این هزارتو حدود ۱٫۵ ساعت رمان می برد البته برای آن دسته از افرادی که راه خروج را گم کرده و نمی توانند مسیر درست را پیدا کنند، در میانه راه تابلوهای «در صورت گم شدن این را بلند کنید» نصب شده است.

جالب است بدانید که برخی بازدید کننده ها برای یافتن مسیر درست خروج تقلب کرده و با استفاده از موبایل خود، تصویر هوایی ماز را از روی گوگل مپ دنبال می کنند!

برای این منظور فقط کافی است نقطه خروج را روی نقشه مشخص کنید تا کوتاه ترین مسیر را به شما نمایش دهد.