پژوهشگران انگلیسی با استفاده از تصاویر ماهواره ای، موفق به شناسایی 81 سایت باستان شناسی در منطقه Tapajós Basin آمازون شدند که پیش از این تصور می شد تقریبا خالی از سکنه بوده است.

آمازون پهناورترین جنگل در آمریکای جنوبی است و تا پیش از ورود اروپاییان به قاره آمریکا، این جنگل ها محل زندگی میلیون ها سرخپوست بوده‌ است.

محققان دانشگاه اکستر (انگلیس) در تحقیقات اخیر خود، جزئیاتی از 81 سایت در قلمرو ناشناخته Tapajós Basin آمازون، متشکل از دهکده های کوچکی به وسعت 30 متر تا سایت های بزرگتری تا 19 هکتار را شناسایی کردند.

این سایت های باستان شناسی، نخستین بار در تصاویر ماهواره ای کشف شدند و در ادامه تحقیقات، شواهدی از فعالیت های انسان شامل محصور کردن و محوطه سازی برای ساخت خانه در این مناطق به دست آمد. خانه ها احتمالا از جنس چوب ساخته و دهکده ها توسط دیوارهای چوبی موسوم به palisades محصور شده بودند.

این نتایج بسیار هیجان انگیز هستند، چراکه دهکده های تازه کشف شده، نزدیک نهرها و چشمه های کوچک قرار داشتند و از این ایده پشتیبانی می کنند که مردم، تنها در سایت های نزدیک لبه رودخانه های اصلی متمرکز نبودند.

مدل های تهیه شده براساس تحقیقات نشان می دهند که در آن زمان، لبه جنوبی آمازون احتمالا محل سکونت جمعیتی بالغ بر 500 هزار تا یک میلیون نفر بوده و جمعیت های کوچک تر، در مناطق دورتر از رودخانه های اصلی سکونت داشته اند.

به گفته محققان، این کشفیات جدید کمک می کند تا اطلاعات دقیق تری از تاریخچه آمازون پیش از ورود اروپاییان حاصل شود.

دکتر جوناس گرگوریو دوسوزا (Jonas Gregorio de Souza) نویسنده اول این مطالعه تأکید کرد: این ایده که آمازون یک جنگل بکر و سکونتگاه جمعیت های پراکنده بوده است، درست نیست. بحث اصلی این است که توزیع جمعیتی در جنگل های آمازون در دوره پیشا کلمبی (pre-Columbian) - قبل از ورود اروپاییان به قاره آمریکا - در این منطقه چگونه بوده است.

به نظر می رسد که حومه جنوبی آمازون پیش از 1500 بعد از میلاد، سکونتگاه نزدیک به یک میلیون نفر بوده است که بسیار بیشتر از فرضیات قبلی است.

تیم تحقیقاتی، 24 منطقه را مورد ارزیابی قرار داده و قطعاتی از سرامیک، تبرهای سنگی صیقل خورده را کشف کردند که نشان دهنده سکونت طولانی مدت انسان در این مناطق است.  

این پژوهش با حمایت نشنال جئوگرافیک و شورای پژوهش اروپا پروژه Past انجام شد و نتایج کشفیات صورت گرفته در  در مجله Nature Communication منتشر شد.

 

سینا پرس