شاعر بنگالی،در مه سال 1861م . در كلكته به دنیا آمد.به خاطر اشعارش در سال 1913 برنده جایزه نوبل شد.بیشترین تاثیر را در معرفی فرهنگ و شعر هند به غرب داشت.
او پسر مهاراجه تاگور است. در سال1890 مجموعه اشعار اجتماعی و سیاسی او منتشر شد.در سال 1891 برای اداره املاك پدر به صیداپور رفت و در كنار روستاییان با فقر زندگی كرد. نوشته های بعدی تاگور همه از این دوران تاثیر گرفته اند.در سال1912 مجموعه داستانهای خود را منتشر كرد.
آثار مهم او عبارتند از :قایق طلایی ،محصول دیر، رویاها و پیشكش.
در فاصله سالهای 1902 تا 1907 همسر و پسر و دخترش را از دست داد.
تاگور كسی است كه به گاندی لقب مهاتما (روح بزرگ) را داده است.او اغلب اوقات برای سخنرانی به كشورهای آمریكا،چین،ژاپن ،مالزی و اندونزی می رفت.كارهایش را غالباً خود به انگلیسی ترجمه میكرد.داستانهای او به اندازه شعرهایش مشهور نیستند.همچنین استعداد زیادی در سرودن تصنیف داشت و صدها شعر را به صورت موسیقی تنظیم كرد.
تاگور در سال 1941 میلادی درگذشت.

خدا جدعون رو از میون قوم بنی­اسرائیل انتخاب کرد تا قوم رو رهبری کنه و اونها رو از دست مدیانیان که همیشه قوم بنی­اسرائیل رو استعمار می­کردند و کشت و زرع اونها رو ازشون می­گرفت، نجات بده. هرچند که جدعون برای اینکه مطمئن بشه که خدا در این جنگ کمکش می­کنه خدا رو امتحان کرد. اما آخر وقتی متوجه شد توبه کرد و به امر خدا آماده جنگ شد. و اما ادامه داستان:

صبح روز بعد جدعون با همه مردمی که با او بودند رفت و در کنار چشمه حرود اردو زد. اردوگاه مدیانیان در شمال آنها، در دشت کوه موره، برپا بود.

خداوند به جدعون فرمود: تعداد افراد شما بسیار زیاد است تا من شما را بر مدیانیان پیروزی بخشم زیرا آن وقت خواهید گفت ما با قدرت و توان خودمان نجات یافتیم. به مردم بگو هر کسی که ترسوست و از جنگ می­ترسد باید از کوه جلعاد به خانه خود بازگردد.

بیست و دو هزار نفر از آنجا برگشتند و تنها ده هزار نفرشان باقی ماند.

خداوند به جدعون فرمود: هنوز تعداد شما زیاد است. آنها را به لب چشمه ببر و آنجا من به تو نشان می­دهم که چه کسانی بروند و چه کسانی بمانند. 

 

پس جدعون آنها را به کنار چشمه برد. خداوند به جدعون فرمود: آنها را با توجه به آب خوردنشان به دو دسته تقسیم کن. کسانیکه دهان خود را در آب گذاشتند و مثل سگها آب می­نوشند و آنهایی که زانو زده با دستهای خود آب می­نوشند.

کسانیکه با دستهای خود آب نوشیدند، سیصد نفر بودند و بقیه با دهان خود از چشمه آب نوشیدند.

خداوند به جدوعون فرمود: با همین سیصد نفر که با دستهای خود از چشمه آب نوشیدند، مدیانیان را مغلوب می­کنم. بقیه را به خانه­هایشان بفرست.

جدعون هم بقیه رو روانه کرد و اما ادامه داستان:

در همان شب خداوند به جدعون فرمود برو و به اردوی مدیانیان حمله کن و من آنها را به دست تو مغلوب می­کنم. اما اگر می­ترسی که حمله کنی، اول با خادمت به اردوگاه مدیانیان برو و گوش بده آنها چه می­گویند و آنوقت دلیر می­شوی و برای حمله جرآت پیدا می­کنی.

جدعون هم به مرز اردوگاه دشمن رفت. سپاه دشمن مانند دسته بزرگی از ملخ در دشت جمع شده بودند و شتران آنان به فراوانی ریگهای ساحل دریا بود.

وقتی جدعون به اردوگاه رسید دید یکی از مردان خوابی را برای دوستش تعریف می­کند که در خواب یک نان جو دیدم که در میان چادر اردوگاه افتاد و چادر بر زمین افتاد. دوستش گفت: تعبیر این خواب فقط یک چیز است. اینکه جدعون با شمشیر می­آید و خدا همه ما را به دست او خواهد سپرد.

جدعون با شنیدن این حرف سجده کرد. سپس به اردوگاه برگشت و دستور حمله رو صادر کرد و خدا هم بلایی به سر اونها آورد که خودشون به جون هم افتادن و همدیگر رو کشتند.

قصه جالبی بود اما من هدف دیگه­ای از این قصه داشتم. عده زیادی برای جنگ در سپاه جدعون بودن. اما خدا از بین اونها فقط سیصد نفر رو انتخاب کرد. نه کسانیکه می­ترسن، نه کسانیکه مثل سگ آب می­خورن(در واقع معنی انسان بودن خودشون رو نفهمیدن). بلکه تنها کسانی رو که که به شایستگی انسان آب خوردن. امروز هم خیلی­ها ادعای با خدا بودن رو دارن و ادعا می­کنن حاضرن در راه خدا حتی جونشون رو هم بدن. اما شایستگش رو ندارن. اما فقط خدا عده کمی از اونها رو انتخاب می­کنه تا ازشون استفاده کنه. کسانیکه از ته دل با خدا باشن و حاضر باشن هر بهایی رو به خاطر خدا بپردازن. پس بیادید تا سعی کنیم همیشه جزو اون عده­ای باشیم که خدا ازشون استفاده می­کنه.

سهراب سپهري  شاعر و نقاش مشهور معاصر در سال 1307 در کاشان ولادت يافت . اورا بايد از نخستين کساني دانست که راه نيما يوشيج را شناخت و به پيروي از او پرداخت . نخستين مجموعه شعر نيمايي سپهري به نام مرگ رنگ در سال 1330 منتشر شد و او با مجموعه شعرهاي زندگي خواب ها و آوار آفتاب و شرق اندوه و حجم سبز شهرت يافت . زبان شعري سهراب در برخي اشعار او ساده و بي آلايش و در برخي ديگر آميخته با مضامين و مفاهيم عرفاني و فلسفي و همراه با نمادهايي است که محصول سفرها و آشنايي او با آيين هاي بودايي – برهمايي – انديشه هاي کريشنامورتی – عارف معروف معاصر هندي – و نيز انديشه عرفاي بزرگ ايراني و اسلامي است . جز اين ، سهراب سپهري با ادبيات اروپايي نيز آشنايي داشت و ترجمه هايي چند نيز از او باقي مانده است .  زندگي سپهري پس از 52 سال در ارديبهشت 1359 با بيماري سرطان به پایان رسيد . آخرين مجموعه اشعار سپهری (ما هيچ ، ما نگاه) همراه با ديگر اشعارش ، در مجموعه اي به نام ( هشت کتاب ) در خرداد 1356 منتشر شد .

يکي از موفق ترين و برجسته ترين قصيده سرای معاصر محمد رضا رحماني مشهور به مهر داد اوستا ست . اوستا در سال 1308 شمسي در بروجرد متولد شد و در سال 1370 بر اثر سکته قلبي در گذشت ، او شاعري آشنا به ادبيات کهن ايران و ادبيات جهان بود . از او مي توان به دو اثر تيرانا و پاليزبان اشاره کرد . پس از پيروزي انقلاب اسلامي بخش عمده ي سروده هاي اوستا به ترسيم و توصيف لحظه هاي شکوهمند مجاهدت ها و ايثارگري هاي مردمي و حماسه ي هشت سال دفاع مقدس اختصاص يافت . سبک شعري اوستا  منتسب به سبک خراسانی است و منتقدان او را از پیشاهنگان سبک خراسانی نو می دانند.جز قصیده که شهرت عمده ي اوستا بدان است ، اشعار فراوان در قالب هاي گوناگون از او در دست است که گواه عاطفه ي پويا و ذوق بارور اوست .

سلمان هراتي ( 1365 – 1339 ) از شاعران تواناي پس از انقلاب اسلامي است ، وي در باروري شعر پس از انقلاب سهمي ويژه داشت . روان زبان و بهره گيري و تاثير پذيري از محيط و فضاي معنوي انقلاب و انديشه ي پويا از ويژگي هاي شعر هراتي است . اشعار او در سه مجموعه با نام هاي از آسمان سبز و از اين ستاره تا آن ستاره و دري به خانه خورشيد به چاپ رسيده است

عبدالله مستوفي نويسنده کتاب ( شرح زندگاني  من ) در سال 1294 ه . ش (1255 ش ) در محله اي سرچشمه تهران متولد شد و در خانواده اي متدين و برجسته تربيت يافت . او جزء نخستين  فارغ التحصيلان مدرسه سياسي بود که به ابتکار ميرزا حسن خان مشيرالدوله (بعد ها پير نيا ) تاسيس شده بود . مستوفي در آنجا زبان فرانسه را فرا گرفت و با علي اکبر دهخدا آشنا شد . اين ارتباط به رغم پنج سال و نيم دوري از ايران – به سبب کار در سفارت ايران در پترزبورگ روسيه – هم چنان برقرار ماند . گرچه عمده سال هاي زندگي مستوفي با رجال دولتي و در فراز و نشيب امور مملکت و تجربه ي کاري هاي مختلف سپري شد اما او از روزگار جواني به نويسندگي رغبت تمام داشت . برخي آثار علمي وي عبارت اند از : ترجمه ي انقلاب فرانسه کبير – ابطال الباطل – محاکمه انسان و حيوان – چهل ساعت محاکمه  -اما مهم ترين اثر وي که در سه جلد است که در طول پنج سال نگاشته شده است و يکي از زيباترين و مانده گار ترين نمونه هاي حسب حال نويسي در ادب فارسي به شمار مي آيد . اين کتاب تصوير زندگي روزانه مردم در صد سال پيش است که به زبان ساده و روان نگاشته شده است . وسعت دامنه ي اطلاعات و نکته يابي نويسنده و نيز دقت او در مشاهده بر ارزش کارش افزوده است . عبدالله مستوفي در 24 آذر 1329 ه . ش در هفتاد و چهار سالگي در گذشت .

 

دکتر عبد الحسين زرين کوب (تولد 1301 بروجرد ، وفات 1378 ) نويسنده و محقق و نقاد بزرگ عصر ما ، ساليان دراز به تدريس و تربيت دانشجويان اشتغال داشت . زمينه ي اصلي تاليفات و تحقيقات او نقد و ادب و شناساندن فرهنگ و تاريخ اسلامي ايران است . استاد جز زبان فارسي به زبان عربي و چند زبان اروپايي تسلط کامل داشت . نثر دکتر زرين کوب زنده و گيراست و جزء نثرهاي تحقيقي محسوب مي شود . از آثار او مي توان به کتاب هاي با کاروان حله است – شعربن دروغ  شعربی نقاب – فرار از مدرسه – بحر در کوزه – سرني – بامداد اسلام – ارزش ميراث صوفيه ، جستجو در تصوف و پله پله تا ملاقات خدا اشاره کرد

حضرت امام خميني (ره) بنيان گذاز جمهوري اسلامي در سال 1279 ه . ش (1320 ه . ق ) در خمين چشم به جهان گشود و در 14 خرداد 1368 به ملکوت اعلا پيوست . از جمله آثار و تاليفات متعدد ايشان مي توان به چهل حديث اشاره کرد .

استاد علامه سيد محمد حسين طباطبايي در سال 281 ه . ش ولادت يافت و در بيست و چهارم آبان 1360 در قم رحلت فرمود . تفسير ارزشمند الميزان و اصول فلسفه وروش رئاليسم ار آثار اوست . علامه خطي خوش داشت و اشعار عرفاني نيز مي سرود

دکتر غلامحسين يوسفي ، از برجسته ترين محققان و نويسندگان دانشگاهي بود و سال ها در دانشگاه هاي تهران و مشهد به تدريس اشتغال داشت . وي به سال 1306 هجري شمسي در مشهد ولادت يافت و در آذر ماه 1369 در تهران در گذشت . دکتر يوسفي با شناخت گسترده و عميق  از ادبيات فارسي و تسلط بر زبان عربي ، انگليسي و فرانسه ، آثار ارجمند و گران بهايي از خود با يادگار گذاشت . برخي از کتاب هاي او عبارتند از : ديداري با اهل قلم – برگ هايي در آغوش باد – چشمه ي روشن – تصحيح بوستان و گلستان سعدي – نثر يوسفي روان – زيبا و جذاب است و نقد او دقيق – سنجيده و منصفانه .

 

سيد احمد هاتف اصفهاني ( در گذشته به سال 1198 ه . ق ) شاعر دوره ي افشاريان و زنديان است . ديوان او شامل قصايد ، غزليات ، مقطعات و رباعيات است . او اشعاري هم به زبان عربي سروده و در غزل پيرو سعدي و حافظ بوده است . عمده ي شهرت وي  به واسطه ترجیع بند به حقیقت عرفان که رویت جلوه و جمال پروردگار در همه چيز وهمه جا و همه گاه است اشاره مي کند

محمد بهمن بيگي متولد 1299 فارس نويسنده معاصر از عشاير و شيفته ايل قشقايي است او دوره هاي کودکي و نوجواني خود و فراز و فرود تاريخ معاصر ايل قشقايي را در قالب داستاني به نام بخاراي من ، ايل من چاپ 1368 به نگارش در آورده است . نثر اين کتاب روان و طنز آميز است و ما را با فرهنگ اقليمي ايل قشقايي آشنا مي کند

دکتر قيصر امين پور ، شاعر و نويسنده معاصر با شعر در کوچه آفتاب که در سال 1363 منتشر شد ، توانايي خود را نشان داد و پس از آن با آثاري چون تنفس صبح – و آئينه هاي ناگهان جايگاه خويش را در شعر انقلاب تثبيت کرد . امين پور چندين اثر مانند ظهر روز دهم – مثل چشمه مثل رود – به قول پرستو را نيز براي نوجوانان به چاپ رسانده است انتظار موعود يکي از موضوعات محوري شعر او است .

يکي از ارزشمندترين نثر فارسي کليله و دمنه ابوالمعال نصرالله منشي است . اين اثر مشتمل بر حکمت ها و معارف بشري است که به زبان تمثيل و در قالب داستان بيان مي شود . داستان ها از زبان حيوانات به ويژه دو شغال به نام هاي کليله و دمنه نقل مي گردد . اصل کتاب کليله و دمنه هندي بوده است . ابن مقفع ، ترجمه ي پهلوي اين اثر را به عربي و نصرالله منشي متن عربي آن را به فارسي برگردانده و بر آن نکته هاي فراواني افزوده است . کليله و دمنه کتابي تعليمي و در بردارنده آيات ، روايات ، اشعار فارسي و نکته هاي اخلاقي و اجتماعي بسيار است .