دکتر محمد علي اسلامي ندوشن
دکتر محمد علي اسلامي ندوشن در سال 1304 شمسي در ندوشن در سال 1304 شمسي در ندوشن نزديک يزد به دنيا آمد . در سالهاي جواني به عنوان شاعر شناخته شد اما به تدريج شعر را رها کرد و به نقد و تحقيق و ترجمه پرداخت نثر دکتر اسلامي زيبا – خوش آهنگ و دلنشين است . از آثار مشهور او جام جهان بين – آواها و ايماها – صفير سيمرغ و روزها را مي توان نام برد


نوشته شده در تاريخ شنبه 25 مهر 1388  ساعت 2:24 PM | نظرات (0)

محمد علي جمال زاده
محمد علي جمال زاده در سال 1274 ش در خانواده اي روحاني در اصفهان به دنيا آمد . در هفده سالگي براي تحصيل به بيروت و سپس به پاريس رهسپار شد . او نخستين داستان هاي کوتاه ايراني را تحت عنوان ( يکي بود يکي نبود ) در سال 1300 منتشر کرد . به اعتبار همين کتاب ، جمالزاده را آغاز گر سبک در نثر معاصر فارسي و پدر داستان نويسي دانسته اند . در اين داستان ها ، گوشه هايي  از زندگي ايرانيان در دوره مشروطه به صورتي انتقادي و با نثري ساده ، طنز آميز و آکنده از ضرب المثل ها و اصطلاحات عاميانه بيان شده است . بعضي ديگر از آثار جمال زاده عبارت اند از : دارالمجانين – سروته يه کرباس – تلخ و شيرين – هفت کشور – شور آباد – راه آب نامه – قصه هاي کوتاه براي بچه هاي ريش دار – قصه ما به سر رسيد .  محمد علي جمال زاده در سال 1376 در ژنو چهره در نقاب خاک کشيد


نوشته شده در تاريخ شنبه 25 مهر 1388  ساعت 2:21 PM | نظرات (0)

خواجه عبدالله انصاري
خواجه عبدالله انصاري ملقب به شيخ الاسلام و معروف به پير انصار و پير هرات از دانشمندان و عارفان قرن پنجم است که در سال 481 ه . ش در هرات در گذشت . از آثار مشهور او الهي نامه – زادالعارفين – مناجات نامه و رساله ي دل و جان را مي توان نام برد . مناجات نامه خواجه عبدالله انصاري مسجع ، لطيف ، دلنشين ، ساده و سرشار از مضامين عرفاني است


نوشته شده در تاريخ شنبه 25 مهر 1388  ساعت 2:20 PM | نظرات (0)

نگاهی به زندگی وآثار محمد ابراهیم آیتی

دكتر محمد ابراهیم آیتی در سال 1294 شمسی در بیرجند متولد شد و تا سال 1317 در بیرجند و مشهد مقدس علوم قدیمه را تحصیل می كرد وی از سال 1320 تا 1329 در بیرجند به موعظه و تدریس اشتغال داشت. سپس به تهران مهاجرت كرد و از سال 1334 در دانشكده علوم معقول و منقول آن زمان به تدریس پرداخت.
در سال 1340 از رشته معقول و منقول دانشگاه تهران به اخذ درجه دكتری نایل گردید و سپس در تهران اقامت كرد و علاوه بر تدریس، به موعظه و خطابه و به درس تفسیر در حوزه علما و اهل معرفت و تقوی اشتغال داشت.
وی به كمك استعداد شگرف و حافظه قوی كه داشت به فاصله چند ماه زبان انگلیسی را آموخت و بر آن مسلط شد و در زمان كوتاهی مورد توجه علمای اعلام قرار گرفت به طوری كه آیة ا... مرتضی مطهری مكرر در سخنرانیها و نوشته های خود از سجایای اخلاقی و تحقیقات علمی او یاد كرده است.
دكتر آیتی علاوه بر تدریس و موعظه در تهران روزهای جمعه در شمیران تفسیر قرآن می گفت. در یكی از روزهای جمعه در حالی كه برای درس تفسیر به طرف شمیران می رفت به علت تصادف درگذشت و بعدازظهر همان روز، رادیو تهران خبر درگذشت این عالم فرهیخته را اعلام كرد و در سال 1343 هجری شمسی پیكر او از مدرسه كاظمیه تا میدان شوش تشییع و سپس به قم حمل شد و به دستور آیة ا... مرعشی در قبرستان ابوحسینی در ایوان اختصاصی علما مدفون گردید.
صفات ایشان:
مرحوم دكتر آیتی انسانی وارسته و سلیم النفس، بسیار صبور و به حقیقت از مردان با كمال راستین عهد خود بود. در تحقیق و تجسس علمی بسیار دقیق عمل می كرد. مزیت او در كارهای علمی بر این بود كه علم قدیم را با روش جدید جمع داشت و نیك دریافته بود كه جامعه علمی كنونی چه نیازی دارد و چگونه باید در حوزه كردن مسایل قدیمی قدم بر داشت، نمونه كامل اثر او كه بدین شیوه تدوین شده است، رساله اجتهادی دكتری او به نام مقولات (مبحثی از منطق) را باید نام برد كه با توجه به اصول بجا گفتن و به اندازه گفتن و به زبان روشن بیان كردن و مبتنی بر مأخذ قدیم و كتابهای اروپایی تدوین گردیده است.
تألیفات وی:
ترجمه تاریخ یعقوبی - ترجمه كتاب البلدان یعقوبی - تصحیح تفسیر شریف لاهیجی - تاریخ اندلس و حكومت مسلمین در اروپا - افكار جاوید محمد ترجمه از انگلیسی - جهان در قرن بیستم ترجمه از انگلیسی - گفتار عاشورا - آیینه اسلام ترجمه از عربی - سرمایه سخن - فهرست ابواب و فصول اسفار ملاصدرا - مرجعیت و روحانیت.
مرحوم آیتی دو كتاب مهم دیگری را در دست طبع داشت و به پایان رسانید كه رخت از جهان بربست، یكی جلد دوم تاریخ یعقوبی و دیگری مقولات عامه كه رساله ختم تحصیلات او بود.
دكتر آیتی با دوستان صمیمی و صدیق خود در راه انتشار كتاب نیز همكاری داشت و یكی از بانیان در شركت انتشار بود.
از دیگر تألیفات استاد "تاریخ شهدای اسلام" و "تاریخ پیغمبر اسلام" است كه یكی از مراجع مهم تاریخ اسلام در حوزه و دانشگاه به شمار می رود.

***
خلاصه : محمد ابراهیم آیتی در سال 1333هجری قمری در قریه گازار از توابع بیرجند در خانواده‏ای روحانی و شیعه متولد شد و اهل خانه را از قدوم خویش شاد كرد این فرزند محمدابراهیم نام گرفت. وی از هفت سالگی برای فراگیری از قرآن مجید و خواندن كتابهای فارسی مذهبی و اخلاقی و از قبیل اینها وارد جلسات استادان آن زمان در شهر خود گردید. در سیزده سالگی به شهر بیرجند رفت و ادامه تحصیل خود را در كنار اساتید بیرجند گذراند. در هیجده سالگی در مدرسه باقریه شهر مشهد به قمستی از فصول و منطق تحت نظر استادان مجرب بودند. وی به درجه دكترا نایل گردید و در تمام طول تحصیل به تحصیلات حوزوی بسنده نشد. وی در سن 51 سالگی در اثر سانحه تصادف در سال 1384 قمری جان خویش را از دست دادند.
گروه : علوم انسانی رشته : الهیات و معارف اسلامی
والدین و انساب : پدر محمد ابراهیم آیتی شیخ محمد قائنی پیشنماز روستای گازار بود كه به امور شرعی مردم رسیدگی می‏كرد. او در سلك روحانیت و در امور دینی خود و مردم كوشا بود. وی كه توفیق تربیت در دامن مادر متدین پیدا نموده بود رشد كرد و به سن تحصیل رسید.
خاطرات کودکی : محمد ابراهیم آیتی مقدمات عربی از پدرش شیخ محمد قائنی یاد گرفت تا اینكه به نه سالگی كه رسیدند پدر در سوم ماه رمضان 1342 مرحوم شد.
تحصیلات رسمی و حرفه ای : هفت ساله بودم كه پدرم مرحوم شیخ محمد قائنی مرا برای فراگیری قرآن مجید و خواندن كتابهای فارسی مذهبی و اخلاقی از قبیل عین الحیات و جلاء العیون و حلیة المتقین مرحوم مجلسی نزد « آخوند ملا عبداللّه گازاری» برد و به وی سپرد. مقدمات عربی را از مرحوم پدرم فرا گرفتم، نه ساله بودم كه پدرم در سوم ماه رمضان سال 1342قمری مرحوم شد. پس از آن شرح « قطرالندی» و « القیه» ابن مالك « سیوطی» و « شرح جامی» را نزد همان ملا عبداللّه و « محمد ابراهیم بویكی» خواندم. سیزده ساله بودم كه با اجازه مادرم برای ادامه تحصیل به شهر بیرجند رفتم و مدت پنج سال در مدرسه معصومیه كتابهای « حاشیه» ملاعبداللّه یزدی و « شرح شمسیه» در منطق، « شرح نظام» « مغنی البیب» در صرف و نحو و قسمتی از « مطوّل» در معانی و بیان و بدیع و « معالم» و قسمتی از « قوانین الاصول» میرزای قمی در اصول، « تبصرة» علامه حلّی و « شرح لمعه» شهید ثانی در فقه و مختصری حساب و هیأت و مقداری از شرح « سبعة معلّقه» را خواندم. در این مدت پنج سال در شهر بیرجند از محضر مرحوم حاج شیخ محمد باقر آیتی بیرجندی و آیةاللّه حاج شیخ محمد حسین آیتی و مرحوم شیخ غلامرضا فاضل و آقای حاج شیخ محمد علی ربّانی و مرحوم حاج ملا محمد دهكی استفاده بردم و شاگردی آنها را نمودم.هیجده ساله بودم كه برای ادامه تحصیل به مشهد مقدس مشرّف و در مدرسه باقریه ساكن شدم و بقیه شرح لمعه و مطول و قسمتی از فصول و قسمت منطق شرح منظومه حاج ملا هادی سبزواری و آنگاه تمام سطح مكاسب، رسائل شیخ انصاری و كفایه آخوند خراسانی را در محضر استادان فرا گرفتم. ضمنا هیئت قدیم را نزد مرحوم حاج شیخ هاشم قزوینی و آقا شیخ مجتبی قزوینی و آیةاللّه میرزا حسین فقیه سبزواری و آیةاللّه ادیب نیشابوری و مرحوم حاج شیخ حسن پایین خیابانی و برخی اساتید دیگر خواندم. در همان حال با درس خارج فقه و معارف مرحوم آقا میرزا مهدی اصفهانی آشنا شدم و با شوق فراوان در حدود دو سال به درس پر بهره ایشان می‏رفتم و در همین اوقات به درس شرح منظومه آقا میرزا مهدی فرزند مرحوم آقا بزرگ حكیم می‏رفتم و از این راه با فلسفه قدیم آشنا شدم. آشنایی من با متون عالی فلسفه قدیم از قبیل شرح اشارات، شفای بوعلی و اسفار مرحوم آخوند ملاصدرا در خارج از محیط طلبگی بود.» آیتی پس از فراگیری دروس حوزه‏های علوم دینی به دانشگاه راه یافت و او در همان دانشكده معقول و منقول تهران تحصیل كرده بود و موفق به اخذ درجه دكتری شده بود. ایشان علاوه بر علوم اسلامی و ادبیات عرب به زبان انگلیسی نیز احاطه كامل داشت و از این راه با اندیشه‏های غربی و متون و روش تحقیق آنان آشنا گردید.
خاطرات و وقایع تحصیل : حوزه‏های درس هرگاه محدود به چند نفر و كم جمعیت بود غالبا در اطاقهای مسكونی مدارس و درسهای سطوح عالی و خارج كه جمعیت بیشتری در آن شركت می‏داشت بیشتر در مدرس‏های نسبتا وسیع مدارس كه فرش آن در تابستان و زمستان منحصر به حصیر بود و یا در شبستان‏های مساجد كه نیز در تابستان و زمستان حصیر فرش و بسیار سرد بود و هرگز بخاری نمی‏دید، تشكیل می‏گردید.كسانی كه اهل كار و تحصیل بودند تقریبا تمام وقتشان به درس خواندن و مطالعه كردن و مباحثه كردن همان درسها و ( اگر خود از فضلای حوزه بودند) به درس گفتن برگزار می‏شد و فقط در هفته‏ای دو روز پنجشنبه و جمعه تعطیل بود، كه آن هم احیانا با درسهای تعطیلی از قبیل ریاضیات و هیئت و تفسیر و حدیث و جز اینها می‏گذشت.زندگی طلبگی بسیار ساده و در عین حال پرنشاط برگزار می‏شد. در آن تاریخ كمتر افكار اجتماعی به محیط طلبگی راه داشت و گیر و داری هم اگر پیش می‏آمد از حدود حجره‏های مدارس تجاوز نمی‏كرد. تا در بیرجند بودم با اینكه مدرسه معصومیه اوقاف زیادی داشت، به طلبه مدرسه چیزی نمی‏رسید و متصدّیان اوقاف تمام درآمد موقوفه را می‏خوردند و زندگانی ساده طلاب منحصرا از كمكهای پدران و مادرانشان می‏گذشت.اما در مشهد مقدس چون از طرفی موقوفات مدارس سرشارتر بود و از طرف دیگر متصدیان اوقاف آنجا مانند متصدیان اوقاف بیرجند نبودند مختصر حق السكوت و قوت لا یموتی به طلاب داده می‏شد و روزی كه وارد مشهد شدم متصدی اوقاف مدرسه باقریه آقا شیخ جواد شیخ الاسلامی اصفهانی به دیدن من آمد و از همان روز مبلغ سی ریال ( كه شهریه كامل آن مدرسه بود) حقوق ماهیانه برای من قرار ساخت و این مبلغ در آن تاریخ برای زندگی طلبگی متوسط یك نفر به خوبی كفایت می‏كرد.
فعالیتهای ضمن تحصیل : از امتیازات بسیار ارزنده حیات علمی محمد ابراهیم آیتی این است كه او هرگز خود را در علوم متداول حوزه‏ها و مجامع علمی محدود نساخت. گو اینكه راز موفقیت هر اندیشه‏ورِ دلسوز و تلاشگر و كاوشگر پر توفیق این است كه خودجوش و زیركانه بیابد چه چیزی را باید بخواند و كدام راه را برود. بدینسان او در تاریخ دوره اسلامی و تاریخ پیامبر و اهل بیت نیز تلاش فراوان كرد و یكی از متخصصان این رشته در آمد و از تألیفات ایشان نیز این نكته آشكار خواهد شد.
استادان و مربیان : از استادان محمد ابراهیم آیتی در زمینه های مختلف درسی می توان به موارد زیر اشاره كرد: آخوند ملا عبدالله گازاری ابن مالك محمد ابراهیم بویكی میرزای قمی علامه حلی شهید ثانی باقر آیتی بیرجندی شیخ محمد حسین آیتی غلامرضا فاضل شیخ محمد علی ربانی حاج ملا محمد دهكی ملا هادی سبزواری شیخ انصاری آخوند خراسانی شیخ هاشم قزوینی مجتبی قزوینی حسین فقیه سبزواری ادیب نیشابوری حسن پایین خیابانی میرزا مهدی اصفهانی میرزا مهدی فرزند مرحوم آقا بزرگ حكیم آخوند ملاصدرا
هم دوره ای ها و همکاران : از دوستان محمد ابراهیم آیتی ، شهید مطهری، آیةاللّه بهشتی و آیةاللّه طالقانی بود و با هم مراوده علمی و مباحثه داشتند.
زمان و علت فوت : محمد ابراهیم آیتی در سوم جمادی الثانیه 1384 قمری مطابق با هفدهم 1343 شمسی بر اثر سانحه تصادف جان خویش را از دست دادند. پیكر ایشان در قبرستان ابوحسن قم دفن گردید.
فعالیتهای آموزشی : محمد ابراهیم آیتی پس از فراگیری دروس حوزه‏های علوم دینی به دانشگاه راه یافت و در كنار تدریس به تحصیل نیز پرداخت. در سال 1334شمسی در دانشكده علوم معقول و منقول مشغول به تدریس شد و درسهای تاریخ اسلام، تاریخ تمدن اسلام، فقه( دوره لیسانس) و فقه الحدیث( دوره دكتری) را درس می‏داد.
سایر فعالیتها و برنامه های روزمره : از دوستان محمد ابراهیم آیتی، شهید مطهری، آیةاللّه بهشتی و آیةاللّه طالقانی بود و با هم مراوده علمی و مباحثه داشتند. در آن زمان نوای بیداری در بعضی از مجامع علمی و فرهنگی برخاسته بود و حركت‏های خودجوش ارزشمندی برای شناخت درست اسلام ایجاد شده بود. كار مهم اندیشه وران آن روز تغذیه فكری این مجامع بود و استاد آیتی یكی از كسانی بود كه در انجام این مهم كوشا بود. در انجمن اسلامی مهندسان، جلسات ماهانه دینی كه شهید مطهری نیز سخنرانی داشت شركت داشت و به سخنرانیهای ارزشمندی می‏پرداخت و این سخنرانیها بلافاصله تایپ و تكثیر می‏شد و با استقبال فراوانی نیز روبرو گشت.یكی از تلاش‏های تحسین برانگیز ایشان تلاش در راه انتشار كتابهای مذهبی بود كه از آن جمله تلاش گروهی ایشان و همراهانش منشأ ایجاد « شركت انتشار» گردید. باری او در راه اصلاح ساختار فرهنگی و اجتماعی جامعه خویش از هیچ خدمتی فروگذار نكرد و با قلم و زبان و دست خویش هر آنچه كرد برای احیای فكر دینی و اندیشه الهی بود.او همچنین در پرداختن به برخی موضوعات اسلامی و پیراستن نقص‏ها و خرافه‏ها متون اصیل و استواری را عرضه كرد .
آرا و گرایشهای خاص : از خصوصیات محمد ابراهیم آیتی تحقیق‏های نو و بدیع است. او در تاریخ به بررسی و كنكاشی ارزنده پرداخت و نكات ابهام و نقاط كور را شناسایی كرد و به بحث و بررسی در آن پرداخت. . معظم له دارای ملكات نفسانیه و جامع علوم عقلیّه نقلیّه، مروج طریقه جعفریه بود.

*  آثار :
    1  12افكار جاوید محمد
      ویژگی اثر : این كتاب ترجمه‏ای از متن انگلیسی
2  آندلس یا تاریخ حكومت مسلمین در اروپا
      ویژگی اثر : به طوری كه ایشان در مقدمه كتاب ذكر می‏كنند این اثر حاصل تحقیق و تدریس سال‏های 1337و 1338دوره لیسانس دانشكده معقول و منقول تهران است و ایشان در این كتاب تاریخ حوادث مهم هشت قرن حكومت مسلمین در اروپا را به تفصیل بیان كرده‏اند كه شامل تاریخ حكومتها، دست نشاندگان حكام عباسی و غیر آن می‏باشد. این كتاب در سال 1340در 357صفحه چاپ شده است.
3  آیینه اسلام
      ویژگی اثر : ترجمه‏ای است از متن عربی آن اثر نویسنده توانای مصری دكتر طه حسین كه در تهران وسیله شركت انتشار به چاپ رسیده است.
4  بررسی تاریخ عاشورا
      ویژگی اثر : این خصلت او در كتاب بررسی تاریخ عاشورا به خوبی ظهور كرده است یعنی او در این قضیه مطیع و دنباله‏رو هیچ كس نیست و آزادانه و زیبا بر اساس مبانی اصیل و اساسی قرآن و عترت و با عقل سلیم و ذهل جوال خویش به میدان آمده و به راستی به نقد احیاگری در جریان عاشورا دست زده است.خمیر مایه این كتاب را مجموعه هفده سخنرانی دكتر آیتی در رادیو ایران در سال‏های 1343 - 1342تشكیل می‏دهد. این اثر به همت استاد علی اكبر غفاری تنظیم و چاپ شده و تاكنون در حدود 10نوبت تجدید چاپ شده است.
5  تاریخ پیامبر اسلام
      ویژگی اثر : این كتاب تحقیقی است مستند، گسترده و دقیق بر اساس متون كهن در پیرامون حیات اشرف مخلوقات هستی حضرت رسول اكرم (ص)كه مؤلف در تنظیم آن زحمات فراوانی را متحمل شده‏اند. این كتاب با تعلیقات و اضافاتی از دكتر ابوالقاسم گرجی از طرف دانشگاه تهران چاپ شده و چندین بار تجدید چاپ گردیده است.
6  ترجمه البلدان یعقوبی
      ویژگی اثر : این كتاب نیز به وسیله بنگاه ترجمه و نشر كتاب در سال 1356در 211صفحه چاپ شده است.
7  ترجمه تاریخ یعقوبی
      ویژگی اثر : این كتاب در دو جلد ضخیم چاپ شده است و از ترجمه‏های ارزشمند متون تاریخی به حساب می‏آید به طوری كه در سال 1342این ترجمه به عنوان كتاب سال شناخته شد. متخصصان ترجمه نسبت به ترجمه‏های دقیق و اصولی مرحوم آیتی اعتماد خاصی دارند. این اثر نیز چندین بار تجدید چاپ شده است.
8  تصحیح تفسیر شریف لاهیجی
      ویژگی اثر : مرحوم استاد آیتی جلد 3و 4این تفسیر را به صورت زیبا و اصولی تصحیح نموده‏اند و در سال 1340از طرف اداره اوقاف تهران به چاپ رسیده است.
9  خطبه‏های رسول اكرم(ص
      ویژگی اثر : به زبان عربی نگارش یافته و تاكنون چاپ نشده است.
10  راه و رسم تبلیغ
      ویژگی اثر : مقاله‏ای است كه در كتاب گفتار ماه جلد دوم، ص 174 - 149به چاپ رسیده است.
11  سرمایه سخن
      ویژگی اثر : این كتاب به انگیزه تقویت و غنی سازی سخنرانیهای اسلامی تهیه شده است و مجموعه 80مقاله درباره مناسبت‏های مذهبی است كه سی مجلس آن درباره ماه مبارك رمضان، بیست و پنج مجلس درباره ماه محرم و صفر و بیست و پنج مجلس دیگر در مناسبت‏های دیگر سال می‏باشد. این اثر به همت مرحوم آیتی و یكی از دوستانش به نام سید محمد باقر سبزواری تهیه و تنظیم شده و در سال 1339به چاپ رسیده است.
12  سیمای امیرالمؤمنین از مسجدالحرام تا مسجد كوفه
      ویژگی اثر : این كتاب سخنرانی استاد در جلسه ماهانه دینی است كه ابتدا در كتاب گفتار ماه، ج 3ص 164 - 1296چاپ شده و سپس به صورت جداگانه به زیور طبع آراسته گردیده است.
13  شهدای اسلام
      ویژگی اثر : به عربی است و تاكنون چاپ نشده است.
14  فهرست ابواب و فصول اسفار
      ویژگی اثر : این مقاله در یادنامه ملاصدرا به چاپ رسیده است.
15  كتاب و سنت
      ویژگی اثر : در كتاب گفتار ماه جلد اول، ص 225تا 252به چاپ رسیده است.
16  گفتار عاشورا
      ویژگی اثر : با همكاری عده‏ای از اندیشه وران.
17  مجموعه سخنرانیها در مورد شخصیت‏های برجسته عالم اسلام
      ویژگی اثر : و مقالات و سخنرانیهای علمی و تحقیقی ارزشمندی كه براستی شایسته است در یك مجموعه ارزشمند گرد آید.فرازهایی از اندیشه استاد آیتی
18  مرجعیت و روحانیت
      ویژگی اثر : این كتاب را نیز با همكاری عده‏ای از نویسندگان تألیف كرده است.
19  مقولات عشر
      ویژگی اثر : این كتاب رساله تز دكترای آن مرحوم می‏باشد و در روزنامه 1371 / 6 /5مورد بررسی و تبیین قرار گرفته است.
20  همه مسؤول یكدیگریم
      ویژگی اثر : مقاله‏ای است در كتاب همه مسؤول یكدیگریم كه بحث زیبایی درباره امر به معروف و نهی از منكر نموده است. كتاب توسط انتشارات تشیّع در سال 1356به چاپ رسیده و مقاله در كتاب گفتار ماه، ج 1ص 76 - 45نیز چاپ شده است.



نوشته شده در تاريخ سه شنبه 7 مهر 1388  ساعت 9:28 PM | نظرات (0)

اینیاتسیو سیلونه

اینیاتسیو سیلونه که نام واقعی او سکوندو ترانکوئیلی است (Secondo Tranquilli)، روز اول مه سال 1900 میلادی در یکی از روستاهای استان عقب‌مانده آبروتس ایتالیا به دنیا آمد. پدرش خرده مالک و مادرش بافنده بود. به دنبال بحران باغداری ایتالیا در سالهای نخستین قرن بیستم، پدرش چندسالی به برزیل مهاجرت کرد و تمام دارایی خانواده در این سالها به فروش رفت. در 1915 زلزله بخش عمده‌ای از زادگاه سیلونه را ویران کرد تا او پدر و مادر و خانه‌اش را از دست بدهد.
اندکی پیش از پایان جنگ اول جهانی، سیلونه که تحصیلات دبیرستانی خود را در مدرسه‌های خصوصی و زیر نظر کشیش‌ها گذرانده بود، ترک تحصیل کرد و به صحنه پرآشوب فعالیت‌های سیاسی پا گذاشت.
در هفده سالگی به سوسیالیست‌های ایتالیایی پیوست که با جنگ مخالف بودند و این آغاز مبارزه‌های سیاسی سیلونه بود که تا پایان عمر او ادامه یافت.
از همین تاریخ، فعالیت‌هایش را در زمینه روزنامه‌نگاری و ادبیات شروع کرد. نخستین نوشته‌های سیلونه مقالاتی بود که برای روزنامه ارگان حزب سوسیالیست ایتالیا نوشت تا سوءاستفاده‌ها و تخلفات مقامات دولتی مأمور بازسازی مناطق زلزله‌زده زادگاهش را افشا کند. در پی این مقاله‌ها، هفته‌نامه جوانان حزب سوسیالیست، سیلونه را برای خبرنگاری برگزید. اندکی پس از آن به دبیری فدراسیون کارگران روزمزد کشاورزی استان آبروتس رسید. یک سال بعد را در کنار این فعالیت، به رم رفت تا هم تحصیلات نامنظمش را ادامه دهد و هم دوست نزدیک و همکار "آنتونیو گرامشی" شود.
در سال 1921، در کنگره‌ای که برای بنیادگذاری حزب کمونیست ایتالیا تشکیل شد، پیوستن جوانان سوسیالیست ایتالیا را به حزب تازه اعلام کرد.

در حزب تازه بنیاد وظایف مهمی را به عهده گرفت؛ از جمله مدیریت یک روزنامه استانی و نیز رهبری سازمان مخفی حزب، حتی او را به عضویت کادر رهبری حزب نیز برگزیدند.
سیلونه پس از وضع «قوانین ویژه» رژیم موسولینی، که دیکتاتورانه بود و فعالیت احزاب و روزنامه‌ها را محدود می‌کرد، باز هم در کشور ماند و در کنار گرامشی به فعالیت‌های پرمخاطره حزب ادامه داد. سه بار در دادگاه ویژه امنیت کشور به طور غیابی محاکمه شد، اما پلیس به او دست نیافت. سرانجام برای قرار از دست نیروهای انتظامی رژیم موسولینی به خارج از کشور رفت؛ نخست به فرانسه، و سپس به ایتالیا و سرانجام به شوروی. او در خارج از ایتالیا نماینده حزب کمونیست ایتالیا در چندین کنفرانس بین‌المللی بود.
در ماه مه 1927، همراه با "پالمیرو تولیاتی" در نشست‌های کومینتون در مسکو شرکت کرد. این گردهمایی، که مقدمات اخراج "تووتسکی" و "بوخارین" و "زینووف" از حزب کمونیست شوروی در آن تدارک یافت، در تاریخ بین‌المللی کمونیست اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد، زیرا در همین نشست‌ها بود که استالین سلطه‌اش را بر قدرت قطعیت داد. بحران سیاسی در حزب کمونیست ایتالیا که به جدایی سیلونه از حزب کمونیست ایتالیا انجامید، از همین هنگام آغاز شد.
مخالفت با استالینیسم، سیلونه را بر آن داشت که از حزب جدا شود و فعالیت‌های حزبی را کنار بگذارد، ولی با روی آوردن به ادبیات، به مبارزه عمیقی که بدان دلبسته بود ادامه دهد. این‌گونه بود که نخستین رمان او یعنی «فونتامارا» پدید آمد.
سیلونه هنگامی «فونتامارا» را نوشت که برای درمان بیماری سل، که نزدیک بود او را بکشد، در دهکده‌ای در سوئیس به سر می‌برد. در همین هنگام، واقعه‌ای دیگر پیش آمد که به شدت بر سیلونه اثر گذاشت؛ برادرش که تنها بازمانده خانواده او بود، به اتهام واهی شرکت در یک سوءقصد دستگیر شد و در زندان درگذشت.
در پی این رویداد، سیلونه از مقامات سوئیسی تقاضای پناهندگی سیاسی کرد و چهارده سال در این کشور ماند.
دوران طولانی زندگی در سوئیس برای سیلونه بسیار پردرد و رنج بود. زیرا گذشته از بدرفتاری دائمی مقامات سوئیسی، جدایی از حزب و همرزمان و میهنش نیز شرایط روانی و مادی ناگواری را برای او پیش آورده بود. او برخلاف بسیاری از کسانی که همراه سیلونه از حزب کمونیست ایتالیا کناره گرفتند و به گروهها و دسته‌های سیاسی دیگری روی آوردند، از هرگونه تشکیلات دیگری کناره گرفت و تنها به نویسندگی پرداخت.
سیلونه پس از «فونتامارا» که محبوبیت و شهرت آنی و جهانی یافت، «نان و شراب» (1937)، مکتب دیکتاتورها (1938) و دانه ریز برف (1940) را نوشت که هرکدام مایه شهرت هرچه بیشتر او گشت. تمام کسانی که در آن سالها و حتی تا دهها سال بعد به انقلاب و حتی به اصلاحات می‌اندیشیدند، این کتاب‌ها را خواندند و چیز یاد گرفتند و یا حداقل انگیزه مبارزه و حرکت پیدا کردند.
پس از ده سال جدایی از سیاست و فعالیت‌های حزبی، سیلونه دوباره در سال 1940 به صحنه مبارزه تشکیلاتی بازگشت و برای این که بخش عمده‌ای از نیروهای ضدفاشیستی ایتالیا را جمع کند که بر اثر جنگ و هجوم نیروهای نازی در خارج از کشور پراکنده بودند، پیشنهاد بازسازی و رهبری در کانون برون‌مرزی سوسیالیست را پذیرفت. در همین حال نشریه «آینده کارگران» را نیز منتشر می‌کرد که مخفیانه از سوئیس به ایتالیای اشغال شده می‌رفت.
سیلونه سال 1944 به ایتالیا برگشت و همچنان به فعالیت‌های سیاسی ادامه داد. مدتی جزو کادر رهبری حزب سوسیالیست ایتالیا بود و مدیریت روزنامه آن را نیز برعهده داشت که در زمان مدیریت او پرتیراژترین روزنامه ایتالیا شد، به نمایندگی استان زادگاه خود در مجلس مؤسسان نیز انتخابش کردند؛ اما همه اینها چندان او را راضی نمی‌کرد. سال 1948، وقتی نامزدی در انتخابات را نپذیرفت و در مقاله‌ای با عنوان «انتقاد از خود» نوشت: «رویدادهای ناگوار این دوران پس از جنگ به نحو قاطعی بر بی‌اعتمادی من به حزب‌های سیاسی افزوده و اعتقاد و دلبستگیم به آزادی را مسخ‌تر نموده است.»
از آن پس سیلونه دوباره به نویسندگی روی آورد، هرچند که باز گهگاه به سیاست می‌پرداخت؛ فعالیت‌هایی که اغلب به گردآوری و سازماندهی نیروهای سیاسی محدود بود.
دیگر کتابهای سیلونه عبارتند از: «راز لوکا» (1956)، «روباه و گل‌های کاملیا» (1960)،‌ «خروج اضطراری» (1965)، «ماجرای یک مسیحی فقیر» (1968). سیلونه در 22 اوت 1978 در ژنو درگذشت. اما این گفته او برای نویسندگان سیاسی ماند که «جای واقعی نویسنده در درون جامعه است، نه در نهادهای سیاسی کشور.»



نوشته شده در تاريخ سه شنبه 7 مهر 1388  ساعت 9:27 PM | نظرات (0)

ایروینگ استون نویسنده آمریكایی
ایروینگ استون در ۱۴ جولای ۱۹۰۳ در سان فرانسیسکو بدنیا آمد. از دوران تحصیل در مدرسه شروع به کار کرد و به
مشاغل گوناگونی از جمله روزنامه فروشی،خواربارفروشی،پادوئی مغازه های لباس فروشی روی آورد. در زمان تحصیل در دانشگاه کالیفرنیا،برای امرار معاش زمانی در کافه ها ساکسیفون می نواخت و مدتی هم در تعطیلات تابستانی در شالیزار کار می کرد و هیچیک از این مشاغل باعث نشد که در درس شاگردی ممتاز و نمونه نباشد. در سال ۱۹۲۳ با درجه ی عالی تحصیلات دانشگاهی را به پایان رسانید و از سال بعد در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به تدریس علم اقتصاد پرداخت. ایروینگ استون از کودکی علاقه ی شدیدی به مطالعه داشت و دوستانش به او لقب ” کرم کتاب ” را داده بودند. در ۲۳ سالگی،پس از نوشتن مقداری داستانهای کوتاه و نمایشنامه های تک پرده ای،کار تدریس را کنار گذاشت و به نیویورک رفت تا تمام وقتش را صرف نویسندگی کند. درمدت ۱۰ سالی که ایروینگ استون در نیویورک بود ۱۸ نمایشنامه ی طولانی نوشت که هیچکدام برای او شهرت و اعتباری بدست نیاورد. بعد از آن به اروپا رفت و در آنجا شرح زندگی ونسان ونگوگ را در کتابی تحت عنوان ” شور زندگی ” نوشت و به یکباره شهرت فراوانی پیدا کرد. از آن پس او به کار بیوگرافی نویسی پرداخت و درا ین زمینه شاهکارهای بی نظیری همچون ” رنج و سرمستی ” در باب زندگی میکل آنژ  و ” ملوان و سوارکار ” در باره ی زندگی جک لندن پدید آورد. ایروینگ استون در ۲۶ اگوست سال ۱۹۸۹ درگذشت.


نوشته شده در تاريخ سه شنبه 7 مهر 1388  ساعت 9:22 PM | نظرات (0)

نصرالله منشی
نصرالله منشی يکي از ارزشمندترين نثر فارسي کليله و دمنه ابوالمعال نصرالله منشي است . اين اثر مشتمل بر حکمت ها و معارف بشري است که به زبان تمثيل و در قالب داستان بيان مي شود . داستان ها از زبان حيوانات به ويژه دو شغال به نام هاي کليله و دمنه نقل مي گردد . اصل کتاب کليله و دمنه هندي بوده است . ابن مقفع ، ترجمه ي پهلوي اين اثر را به عربي و نصرالله منشي متن عربي آن را به فارسي برگردانده و بر آن نکته هاي فراواني افزوده است . کليله و دمنه کتابي تعليمي و در بردارنده آيات ، روايات ، اشعار فارسي و نکته هاي اخلاقي و اجتماعي بسيار است .


نوشته شده در تاريخ چهارشنبه 1 مهر 1388  ساعت 5:01 PM | نظرات (2)

دکتر محمد ابراهيم باستاني پاريزي
دکتر محمد ابراهيم باستاني پاريزي متولد 1304 پاريز کرمان ، استاد تاريخ دانشگاه تهران و نويسنده و شاعر معاصر ، تاکنون آثار معتبر و ارزشمندي را به علاقه مندان تاريخ و ادب عرضه داشته است . از جمله آثار وي حماسه کوير – خاتون هفت قلعه – اژدهاي هفت سر – وادي هفتوار – هشل الهفت – پيغمبر دزدان – اقتصاد عصر صفوي و آسياي هفت سنگ را مي توان نام برد . دکتر باستاني در نگارش سفرنامه نيز دستي دارد . از جمله سفرنامه هاي او کتاب از پاريز تا پاريس است .


نوشته شده در تاريخ چهارشنبه 1 مهر 1388  ساعت 5:01 PM | نظرات (0)

دکتر غلامحسين يوسفي
دکتر غلامحسين يوسفي ، از برجسته ترين محققان و نويسندگان دانشگاهي بود و سال ها در دانشگاه هاي تهران و مشهد به تدريس اشتغال داشت . وي به سال 1306 هجري شمسي در مشهد ولادت يافت و در آذر ماه 1369 در تهران در گذشت . دکتر يوسفي با شناخت گسترده و عميق  از ادبيات فارسي و تسلط بر زبان عربي ، انگليسي و فرانسه ، آثار ارجمند و گران بهايي از خود با يادگار گذاشت . برخي از کتاب هاي او عبارتند از : ديداري با اهل قلم – برگ هايي در آغوش باد – چشمه ي روشن – تصحيح بوستان و گلستان سعدي – نثر يوسفي روان – زيبا و جذاب است و نقد او دقيق – سنجيده و منصفانه .


نوشته شده در تاريخ چهارشنبه 1 مهر 1388  ساعت 5:00 PM | نظرات (0)

دکتر عبد الحسين زرين کوب
دکتر عبد الحسين زرين کوب (تولد 1301 بروجرد ، وفات 1378 ) نويسنده و محقق و نقاد بزرگ عصر ما ، ساليان دراز به تدريس و تربيت دانشجويان اشتغال داشت . زمينه ي اصلي تاليفات و تحقيقات او نقد و ادب و شناساندن فرهنگ و تاريخ اسلامي ايران است . استاد جز زبان فارسي به زبان عربي و چند زبان اروپايي تسلط کامل داشت . نثر دکتر زرين کوب زنده و گيراست و جزء نثرهاي تحقيقي محسوب مي شود . از آثار او مي توان به کتاب هاي با کاروان حله است – شعربن دروغ  شعربی نقاب – فرار از مدرسه – بحر در کوزه – سرني – بامداد اسلام – ارزش ميراث صوفيه ، جستجو در تصوف و پله پله تا ملاقات خدا اشاره کرد


نوشته شده در تاريخ چهارشنبه 1 مهر 1388  ساعت 4:59 PM | نظرات (0)

عبدالله مستوفي
عبدالله مستوفي نويسنده کتاب ( شرح زندگاني  من ) در سال 1294 ه . ش (1255 ش ) در محله اي سرچشمه تهران متولد شد و در خانواده اي متدين و برجسته تربيت يافت . او جزء نخستين  فارغ التحصيلان مدرسه سياسي بود که به ابتکار ميرزا حسن خان مشيرالدوله (بعد ها پير نيا ) تاسيس شده بود . مستوفي در آنجا زبان فرانسه را فرا گرفت و با علي اکبر دهخدا آشنا شد . اين ارتباط به رغم پنج سال و نيم دوري از ايران – به سبب کار در سفارت ايران در پترزبورگ روسيه – هم چنان برقرار ماند . گرچه عمده سال هاي زندگي مستوفي با رجال دولتي و در فراز و نشيب امور مملکت و تجربه ي کاري هاي مختلف سپري شد اما او از روزگار جواني به نويسندگي رغبت تمام داشت . برخي آثار علمي وي عبارت اند از : ترجمه ي انقلاب فرانسه کبير – ابطال الباطل – محاکمه انسان و حيوان – چهل ساعت محاکمه  -اما مهم ترين اثر وي که در سه جلد است که در طول پنج سال نگاشته شده است و يکي از زيباترين و مانده گار ترين نمونه هاي حسب حال نويسي در ادب فارسي به شمار مي آيد . اين کتاب تصوير زندگي روزانه مردم در صد سال پيش است که به زبان ساده و روان نگاشته شده است . وسعت دامنه ي اطلاعات و نکته يابي نويسنده و نيز دقت او در مشاهده بر ارزش کارش افزوده است . عبدالله مستوفي در 24 آذر 1329 ه . ش در هفتاد و چهار سالگي در گذشت .


نوشته شده در تاريخ چهارشنبه 1 مهر 1388  ساعت 4:59 PM | نظرات (0)

تعداد صفحات :2   1   2