چرا کلید بهشت، نماز است؟

با توجّه به آیه شریفه «و نماز را برپا دار، که‏ نماز (انسان را) از زشتی ها و گناه باز مى ‏دارد». [1] و برخی احادیث دیگر در باره نماز، می توان فهمید که چرا نماز، کلید بهشت است. چنانچه پیامبر اکرم (ص) فرمود: «نماز ستون دین است. هر کس آن را انجام ندهد، دین خود را از بین برده است». [2]

همچنین فرمود: «هیچ نمازى وقتش فرا نمى ‏رسد، مگر آن که فرشته ‏اى در برابر مردم ندا مى‏ دهد که بپا خیزید و آتش هایى را که بر پشت خویش برافروخته ‏اید، با نماز خود خاموش کنید». [3]

توضیح آن که: هدف آفرینش انسان برای بندگی و معرفت خدای متعال است، [4] و در سایه پرستش خداوند است که انسان به کمال و مقام قرب الاهی می رسد. نماز، بهترین صورت اظهار عبودیت و بندگی خالق متعال است. به علاوه، اصل پرستش و نیایش در فطرت هر انسانی قرار دارد، و او با انجام واجباتی مانند نماز، این حقیقت را در وجود خویشتن إحیا و زنده و پرورش داده و خود را در مسیر نیکی ها و پرهیز از زشتی ها قرار می دهد. التزام به نمازهای پنج گانه، سبب فضیلت روان و قدرت روحى است که انسان را از ارتکاب گناه و رفتار ناشایسته باز می دارد و نیروى تقوا را در روان انسانى قوی تر می کند. در این صورت است که می توان فهمید چرا نماز، کلید دروازه بهشت است.

ناگفته نماند که نماز، یکی از اعمال عبادی است که ثوابی همچون کلید بهشت برای آن در نظر گرفته شده است؛ زیرا در روایات محبّت به ائمه اطهار (ع)، [5] ذکر لا إله إلا الله [6] ، صبر [7] و ... نیز کلید بهشت شمرده شده است؛ از این رو، کلید بهشت بودن، منحصر به نماز نیست، ولی چون نماز از واجباتی است که انسان بیشتر از عبادات دیگر با آن سر و کار دارد و به بیانی از عبادات غیر موسمی است، انجام آن به عنوان یکی از مهم ترین واجبات، با شرایط آن دارای ثوابی همانند بهشت است. همچنین از این روایات فهمیده می شود که نماز با ایمان به توحید و یگانگی خداوند و محبّت اهل بیت (ع) عجین شده و وابستگی ویژه ای دارد..

[1] . «وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَر»؛ عنکبوت، 45.