بازدارندگی نماز از گناه تدریجی اتفاق می‌افتد نه دفعی

اگر نمازگزار به سبب انجام وظیفه و با همراه شرایط و خصوصیات آن انجام دهد، او را در ترک معاصی بسیار کمک کرده و تدریجاً گناه را ترک خواهد کرد ودر این زمینه روایاتی از معصومین رسیده است، مثلاً از جابر بن عبدالله انصاری روایت شده است که گفت: به رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم گفتند «فلان شخص روزها نماز می‌خواند و شب‌ها به سرقت مشغول است»، حضرت فرمودند «همانا نمازش او را از آن عمل باز خواهد داشت»[1] یا در روایتی دیگر آمده است که جوانی در مدینه پشت سر پیامبر نماز می‌خواند و مرتکب کارهای زشت هم می‌شد، گزارش او را به پیامبر دادند، حضرت فرمودند «همانا نماز او روزی او را از این اعمال زشتش باز می‌دارد»، مدت کوتاهی گذشت و پبش بینی پیامبر محقق شد [2]، آری اگر اثری برای نماز گفته می‌شود، این بدان معنا نیست که یک دفعه آن اثر واقع شود، علاوه بر اینکه باید توجه داشت که همین انسان اگرنماز نخواند، به مراتب بیش از زمانی که نماز می‌خواند، در معرض گناه می‌باشد.
پی نوشت ها:

 [1] «عَنْ جَابِرٍ قَالَ قِیلَ لِرَسُولِ اللَّهِ(ص): إِنَّ فُلَاناً یُصَلِّی بِالنَّهَارِ وَ یَسْرِقُ بِاللَّیْلِ فَقَالَ إِنَّ صَلَاتَهُ لَتَرْدَعُهُ»، بحار الانوار جلد 79 ص 199
 [2] «رُوِیَ أَنَّ فَتًى مِنَ الْأَنْصَارِ کَانَ یُصَلِّی الصَّلَاةَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) وَیَرْتَکِبُ الْفَوَاحِشَ فَوُصِفَ ذَلِکَ لِرَسُولِ اللَّهِ (ص) فَقَالَ إِنَّ صَلَاتَهُ تَنْهَاهُ یَوْماً مَا فَلَمْ یَلْبَثْ أَنْ تَابَ، بحار الانوار جلد 79 ص 198