امام صادق علیه‌السلام فرمودند: « أَوَّلُ‏ مَا يُحَاسَبُ‏ بِهِ الْعَبْدُ عَلَى الصَّلَاةِ فَإِذَا قُبِلَتْ‏ قُبِلَ مِنْهُ سَائِرُ عَمَلِهِ وَ إِذَا رُدَّتْ عَلَيْهِ رُدَّ عَلَيْهِ سَائِرُ عَمَلِهِ، نخستين عملی كه از بنده مورد محاسبه قرار می‌گيرد نماز است، پس اگر نماز او قبول شد بقيه اعمال نماز گزار پذيرفته می‌شود و اگر نماز او رد شد بقيه اعمالش نيز پذيرفته نيست[1]».

آیت الله مصباح یزدی فرمودند: آیت‌الله بهجت بر روی دو مساله تاکید فراوان داشتند؛ یکی عمل به دستورات شرع و دیگری انجام واجبات و ترک محرمات، که انسان را می‌تواند به سعادت برساند و از ویژگی‌های ایشان این بود که همیشه در فعالیت‌ها جنبه مثبت را تقویت می‌کردند.[2]

با این مقدمه به این موضوع می‌رسیم که گاهی اوقات این فریضه بزرگ از انسان فوت می‌شود، و انسان باید به خاطر اینکه این حق الهی را انجام دهد، نماز خود را قضا نماید.

حال سوال این است که اگر کسی مدتی نماز قضا داشته باشد، آیا باید همه نمازهای قضایش را مانند نمازهای روزانه به ترتیب (صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشاء) بخواند یا رعایت ترتیب درخواندن آنها شرط نیست؟

پاسخ:

همه مراجع به جز (گلپایگانی، اراکی، صافی) قضای نمازهای يوميه لازم نيست به ترتيب خوانده شود. مثلاً كسی كه يك روز نماز عصر و روز بعد نماز ظهر را نخوانده، لازم نيست اول نماز عصر و بعد از آن نماز ظهر را قضا نمايد.

آیات عظام گلپایگانی، اراکی، صافی: قضای نمازهای يوميه كه ادای آنها بايد به ترتيب خوانده شود مثل ظهر و عصر و از يك روز، يا مغرب و عشا از يك شب بايد قضای آنها را نيز به ترتيب بخواند. [3]

پی نوشت:

[1] ابن بابویه، من لا يحضره الفقيه، ج‏1، ص: 208

[2] خبر گزاری رسا

[3]توضيح المسائل( محشّٰى)خمينى، سيد روح اللّٰه موسوى‌ ، مساله 1375، دفتر انتشارات اسلامی ج1ص