پاسخ:نماز نخواندن پدر و مادر، دو اثر وضعی و تربیتی بر فرزندان می تواند داشته باشد. اثر تربیتی از آن جهت است که فرزندان معمولاً از اعمال والدین الگوبرداری می کنند. اگر فرزندان عمل کردن به آداب و وظایف دینی را از ابتدا در محیط خانه مشاهده کنند و با آنها خو بگیرند، در سنین بالاتر انجام این کارها برای آنان طبیعی و آسان خواهد بود; ولی اگر پدر و مادر خدای نکرده تارک الصلاة باشند، ممکن است اولاد آنها نیز از خواندن نماز سر باز زنند. در این صورت گناه آنها به حساب خودشان و نیز پدر و مادر نوشته خواهد شد.

گاهی برخی افراد حتی در سنین بالا با این که به مبانی دینی اعتقاد دارند، اما در نماز خواندن سستی می کنند، که یکی از علت های آن می تواند راحت طلبی باشد. تربیت خانوادگی مثل این که پدر و مادر مقید به نماز نبوده اند، دوستان ناباب و محیط آلوده نیز می تواند در این مسئله دخیل باشد.

اثر وضعی از این جهت است که هر گناهی، آثار جسمی و روحی خاصی بر انسان می گذارد. ترک نماز یکی از گناهان بزرگی است که علاوه بر آثار عمومی، پیامدهای خاصی دارد. در روایتی رسول گرامی اسلام(ص) پانزده اثر دنیوی و اخروی برای ترک نماز و سبک شمردن آن ذکر کرده اند که عبارت اند از:

1. کم شدن برکت از عمر; 2. برداشتن برکت از رزق و روزی; 3. محو نشانه نیکوکاران از چهره او; 4. پذیرفته نشدن عمل; 5. مستجاب نشدن دعا; 6. بی نصیب ماندن از دعای نیکوکاران; 7. مرگ با ذلت; 8. با گرسنگی مردن; 9. با تشنگی از دنیا رفتن; 10. عذاب قبر; 11. تنگی قبر; 12. تاریکی قبر; 13. حساب ذلت آمیز در قیامت; 14. سخت گیری در حسابرسی; 15. عذاب اخروی.35

بدیهی است که بعضی از آثار مذکور خواه ناخواه گریبانگیر فرزندان تارک الصلاة خواهد شد. در حقیقت این اشخاص از فضای عطرآگین معنوی و آثار و برکات نماز محروم اند، ولی باید توجه داشت که این آثار وضعی و تربیتی در حد مقتضی عمل می کند; یعنی فرزندان در صورت انجام وظیفه خود می توانند با عامل محیط خانوادگی مبارزه کنند و آثار منفی آن را از خود دور سازند، چرا که خداوند متعال فرزندان را به دلیل گناه پدر یا مادر مؤاخذه نمی کند و حتی برای فرزندی که در شرایط نامساعد خانوادگی به نماز اهمیت می دهد، ثواب دوچندانی عنایت خواهد کرد.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه