احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا..


سلام تنها امید نفس کشیدنم..





السلام علیک یا شمس الشموس و یا انیس النفوس..

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا..



بار دیگر آمده ام تا سلامی دیگر عرض کنم...

تا تشریح کنم بیقراریهای دل تنگم را..

تا بگویم دگر طاقت دوریت را ندارم!!!!!!
تا بگویم چقدر دلتنگم!!!!

حتما اگر دوباره زمین را بنا کنند
باید تو را از عالم و آدم سوا کنند

ما آدمیم یا که شما؟ این درست نیست
باید حساب ما و شما را جدا کنند

حتی کبوتران همگی خوب واقفند
در آسمان صحن تو باید دعا کنند

در آسمان شهر، تو پیدا ترین کسی
باید که جای جای شما را طلا کنند

من حدس می زنم که دری در بهشت را
هم از برای نام تو باب الرضا(علیه السلام) کنند

ترکیب آسمان و زمینی، نمی شود
ابیات حق مطلبتان را ادا کنند!

***السلام عليك يا علي بن موسي الرضا(ع)***

یا امام رضا دلم هواتو کرده...

سلام امام رضا(ع)
ازآخرین باری که زائرت شدم 2 سال است که می گذره .
این مدت به ظاهر 2 سال است ولی برای من درست مثل یه عمر گدشت...
آقاجان دلم تنگ شده خوش به حال کسایی که الان توحرمت هستن وازنزدیک بهت سلام میدن،
به حرمت زائرای کویت سلام منوهم بپذیر.
آقا جان برمن منت بذار وبازهم منوبطلب...

پس تااون روز منتظرمی مونم...

و من گریخته ام؛

و در پی من صیادها؛

و فرا رویم دام ها؛

یا ضامن آهو؛

من یقین دارم دستان تو تنها سهم آهو نیست ...

 

آقای من
نفسم گرفته در این کلاغشهر بی روح
خسته ام
خسته ام از این همه سیاهی ...
به فریادم برس
بگذار نفس بکشم در حال و هوایت
بگذار این روح خسته باور کند
امیدی هست
نوری هست
عشقی هست...
بگذار رو به روی گنبد طلایی و آسمانی ات
با تمام وجود اسمت را فریاد بزنم
بگذار سلامت کنم
ای خورشید هشتمین...

چندی پیش کاربر محترمی کامنت گذاشتند و خواستند راجع به فلسفه ی وجود کبوتر در حرم  مطالبی رو بزارم.

گشتم و گشتم تا به این متن که از ائمه علیهم السلام نقل شده ست رسیدم.  

فلسفه ی وجود کبوتر در حرم ائمه علیهم السلام و کعبه:

روزی امام سجاد ـ علیه السلام ـ به اصحاب خود فرمود:

دگر باره کوچه باغ دلتنگی هایم را با پرتویی از شعاع شما منتهی میکنم تا روی قلب خسته ام نامتان را در تنهاترین غربت ها لمس کنم وانگشتان نیمه جانم را برای گرفتن بارگاهتان التماس می کنم !

تارو پود وجودم یخ زد...

از همان لحظه ای که برای بار آخر از باب الرضا دست به سینه از محضرتان خداحافظی کردم ...

مولا اینجا هوا بس نا جوانمردانه سرد است ....
آتش غفلت روز به روز شعله ور تر می شود و کار وکاسبی وجدان روز به روز کساد تر !!!

از شما دورم اما ...

از بزرگترها شنیده ام هر جا که باشی دست به سینه که بگذاری و رو به بارگاهتان خالصانه که بخوانمتان انگار در جوار حرمتان ،شما را زیارت کرده ام .

پس در میان آسمان ها حرمتان را دوباره می بویم و اذن دخول می خوانم ،اللهم انی وقفت علی باب من ابواب بیوت نبیک ....

حواسم بهتان هست آقا ..گرچه دل مشغولی ها امان سبک شدن نمی دهد اما ...