احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

نماز در مسجد گوهرشاد تمام شده بود؛ اما هنوز مسجد مملو از جمعیت بود. عده‎ای از مردم، در گوشه‎ای از مسجد اجتماع کرده بودند و دور کسی را گرفته بودند. آنان اغلب کسانی بودند که برای شفا گرفتن به حرم آمده بودند و حالا به جای پنجره فولاد، در مسجد تجمع کرده بودند. آنها دور شیخ حبیب الله گلپایگانی جمع شده بودند .
شیخ سال‎ها بود مجاور حرم شریف رضوی شده بود و امامت مسجد گوهرشاد را بر عهده گرفته بود. مردم از شیخ می‎خواستند که آنها را به اذن خدا شفا دهد . شیخ هم دستش را بر سر هر بیمار می‎کشید؛ شروع به عرق کردن می‎کرد و قطره‎های درشت عرق، صورت و بدنش را فرا می‎گرفت و به اذن خدا شفا می‎یافت. این صحنه‎ها باعث شده بود که همه به دنبال کشف منشاء این کرامت باشند . درست بود که شیخ، عالم وارسته و بزرگواری بود، اما این کرامت، نمی‎توانست دلیل عادی و قابل دسترسی داشته باشد. برای همین همه به دنبال یافتن جواب بودند. یکی از مراجع که جریان را از زبان خود شیخ شنیده بود راز معما را فاش کرد . او گفت شیخ حبیب الله برای من چنین تعریف کرد:

زیارت در لغت به معنای مطلق دیدار یا دیدار كردن با شخص بزرگی است ولی در عرف دینی، بیشتر بر تشرّف به مكان‎های مقدّس برای كسب فیض و معنویّت اطلاق می‎شود.[1]
زیارت، در فرهنگ قرآن و احادیث پیشوایان معصوم ـ علیهم السّلام ـ جایگاه مقدّسی دارد كه در جدول برنامه‎های عبادی، جزء واجبات یا مستحبّات به شمار می‎آید مثلاً زیارت خانه خدا كه به صورت حجّ تمتّع یا عمره انجام می‎گیرد، از جمله زیارت‎های واجب یا مستحب است و فضیلت بسیار دارد.

من خاک بوس درگه جانانم روشن زمهر اوست، دل و جانم آب بقا به خضر ببخشایند من در کنار چشمه حیوانم هم جرعه نوش باده توحیدم هم خوشه چین خرمن عرفانم تا یافتم به کوی «رضا» مامن آسوده از حوادث دورانم تا برده ام به حکم رضا فرمان هستند مهر و ماه به فرمانم تا مهر هشتم است مرا سرور هفت اخترند بر سرپیانم منت خدای را که به حکم عشق از عاکفان کعبه ایمانم عمری غبار مقدم زوارت شد توتیای دیده گریانم عمری زسوز سینه و صدق دل برآستان قدس تو دربانم هنگام رستخیز مرا دریاب کز جرم بیشمار،هراسانم شمس الشموس هستی و از احسان پرتو فکن به کلبه احزانم ضامن شدی تو آهوی صحرا را تضمین نمای، بخشش عصیانم در بامداد حشر، تو را جویم دربارگاه قدس، تو را خوانم.

پدیدآورنده: علی باقرزاده «بقا»

اباصلت یکی از اصحاب خاص علی بن موسی الرضا(ع)و خادم و محرم اسرار آن حضرت بود. در این مقاله با سیمای تابناک او آشنامی شویم. گرچه بازسازی چهره ی او پس از هزار و دویست سال کارآسانی نیست .

مرتضی نظرنژاد" فرزند شهید محمد حسن نظرنژاد است. همان شهیدی که کتاب "بابانظر" براساس خاطرات وی نوشته و منتشر شد.کتابی که این روزها مورد استقبال جوانان قرار گرفته است.

آقا مرتضی کارمند اداره کل آموزش و پرورش خراسان است و از لحظه شهادت پدر حرف‌های جالبی دارد و معتقد است فرزند چنین پدری بودن حس خوبی است که در زندگی او و خواهر و برادرانش تاثیر داشته است.

سکوت و سردی شب ناتمام، همسایه!

و چاره چیست؟ دوباره سلام، همسایه!

خدا کند که بماند صفای سایه تو

همیشه بر سرمان مستدام همسایه!