هشتمین خورشید فروزان آسمان امامت، حضرت امام «علی بن موسی الرضا» طبق قول مشهور در یازدهم ذی القعده سال 148 هجری در شهر مدینه دیده به جهان گشود. (1)

   مادر بزرگوار ایشان به اسامی متعددی خوانده می‌شد از جمله تکتم، خیزران (2) نجمه خاتون، طاهره و ام البنین. (3)

   دوران پیش از امامت ایشان نیز چون سایر ائمه ـ علیهم‌السلام ـ به واسطه اختناق و فشار حکومت خیلی روشن نیست.

   دوره ولادت، کودکی، نوجوانی و جوانی امام رضا ـ علیه‌السّلام ـ در شهر مدینه سپری شد. در خصوص ولادت این امام بزرگوار روایتی از نجمه مادر آن حضرت در کتب تاریخی بیان شده است.

ولادت ، وفات ، طول عمر و مدفن آن حضرت

   امام رضا ( ع ) در روز جمعه ، یا پنج شنبه 11ذی  حجه یا ذی قعده یا ربیع الاول سال 153یا 148هجری در شهر مدینه پا به دنیا گذاشت . بنابر این تولد آن حضرت مصادف با سال وفات امام صادق ( ع ) بوده یا پنج سال پس از در گذشت آن حضرت رخ داده است . همچنین وفات آن حضرت در روز جمعه یا دوشینه آخر صفر یا 17یا 21ماه مبارک رمضان یا 18جمادی الاولی یا 23ذی  قعده یا آخر همین ماه در سال 203یا 206یا 202هجری اتفاق افتاده است . شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا گوید قول صحیح آن است که امام رضا ( ع ) در 21رمضان ، در روز جمعه سال 203هجری در گذشته است . وفات آن حضرت در سال 203در طوس و در یکی از روستاهای نوقان به نام سناآباد اتفاق افتاد .

امام رضا (ع) در دهكده سناباد از روستاهای نوغان از توابع شهر طوس به شهادت رسید.

كلینی معتقد است:

« امام در دهی كه به آن سناباد از توابع نوغان گفته می شد، به شهادت رسید»

ابن طاووس می نویسد:

« در سناباد طوس شهید شدند»

یعقوبی می نویسد:

« چون مامون به طوس رسید رضا علی بن موسی بن جعفربن محمد (علیه السلام) در قریه ای كه به آن نوقان گفته می شود و به شهادت رسید»

ابن حجر نیز چنین می نویسد:

« علی بن موسی در سناباد شهید شد»

سناباد ده كوچكی در نوغان بود كه آن محل، بعدها مشهدالرضا، مشهد مقدس یا مشهد علی بن موسی الرضا علیه السلام نام گرفت.

مرکز پاسخگویی به سوالات دینی

خوش به حال کسی که در صحنت ، زیر باران اسیر خواهد شد . .
دارم از دوری تو می میرم ، دعوتم کن که دیر خواهد شد . .

از کُمِیت و فَرزدَق و دِعبِل ، تا همین شاعران امروزی
هر عزیزی که شاعرت باشد ، شاعری بی نظیر خواهد شد . .

پادشاهان همیشه محتاجت ، مهربانی برای تو عادت
هر گدایی که خادمت باشد ، در دو عالم امیر خواهد شد . .

چشم هایت نهایت دریاست ، بس که جذابی و تماشایی
روبروی نگاه آبی تو ، آسمان سر به زیر خواهد شد . .

با هزاران امید آمده است ، تا بخواند غزل برای دلت
اگر او را تو اعتنا نکنی ، شاعری گوشه گیر خواهد شد . . .

بیش از این در توان شاعر نیست ، باید اما دوباره بنویسم
آن امامی که عاشق شعر است ، مگر از شعر سیر خواهد شد . ..

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا

بر نمی گردم از این پنجره رویایی
تا تبسم بوزد از این پنجره رویایی

صحن در صحن حرم اشک کبوتر جاری ست
موج در موج تنیده ست به هم شیدایی

چشم ها دوخته بر قامت گلدسته یار
شور بر پا شده از این همه بی پروایی

من که سنگینی صد شعله به دوشم دارم
عشق باریده بر این دل شده صحرایی

خیز ای عشق مرا رخصت دیداری ده
تا در آغوش کشم گنبدت ای مینایی

دست ها باز هم آهنگ شکفتن دارند
باز هم دست مرا گیر تو ای دریایی

یا علی ابن موسی الرضا اقاجان منو دریاب

دعا برای مردم

دل امامان شیعه علیهم السلام همانند رسول خدا (که درود خدا بر ایشان و آل بیت مکرمشان باد) نسبت به مردم آکنده از عشق و علاقه و محبت به آنان بود. از این رو، همواره نسبت به مردم خیررسانی و خیرخواهی داشت . از جمله دعاهایشان این است:

ای خدای کریم! تمام کسانی که از مشرق تا مغرب روی زمین هستند، همگان را بیامرز .

در بخش دیگری دامنه دعای خود را به مردان و زنان مومن محدود می‎نماید و می‎فرماید:

ای خدای کریم! از خطای مردان و زنان مومن درگذر و آنان را بیامرز .

منبع:

بحارالانوار، ج 49، ص 117.

نويسنده:على ميرخلف زاده

اداى قرض

خانمى علويه (سيده ) كه از اهل زهد و تقوى بود و مواظبت باوقات نمازهاى خود و ساير عبادات داشت و بواسطه تنگدستى و پريشانى دوازده تومان قرض دار شده بود و چون تمكن از اداى قرض خود نداشت در شب جمعه پنجم ربيع الثانى 1331 توسل بامام هشتم حضرت ابى الحسن الرضا (عليه السلام) جسته و الحاح بسيار كرده كه مرا از قرض آسوده فرما. پس خوابش ربوده .
در خواب باو گفته شد كه شب جمعه ديگر بيا تا قرضت را ادا كنيم . لذا در اين شب جمعه بحرم مطهر تشرف پيدا كرده و انتظار مرحمتى آن حضرت را داشت .

به گزارش ستاد خبری جشن‌های میلاد رضوی، بعد از ساخت بقعه اولیه به دست مامون و مرمت آن در طول تاریخ، در عهد سلجوقیان ضمن تعمیر و بازسازی روضه منوره، گنبدی بر فراز آن بنا شد که امروز 900 سال از احداث آن می‌گذرد.
بر اساس این گزارش، این گنبد در ابتدا از آجر زرد رنگ ساخته شده بود و پس از طلاکاری آن و غارتش در چند دوره تاریخی، در سفر پیاده شاه عباس صفوی به مشهد در سال 1016 هجری قمری دستور طلاکاری مجددش صادر شد؛ در زلزله 1084 هجری قمری، تعدادی از خشت‌های زراندود گنبد ریخت، که شاه سلیمان صفوی به ترمیم و تجدید طلاکاری گنبد مبادرت ورزید.