در وجود فضائل بی شمار حضرت رضا علیه السلام جای هیچ شک و شبهه ای نیست. این فضائل هم در تاریخ زندگی این بزرگوار ثبت و ضبط است و هم در عنایات خاصه ایشان به زائران و مجاوران حرم رضوی عیان و روشن تر از خورشید است.
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا
گاهی که با نیاز دلم ناز می کنی
داری مرا دقیق برانداز می کنی
یعنی نگاه می کنی اول کجایم و
بعداً مرا به سمت خود آغاز می کنی
دارم دوباره شاعرتان می شوم مرا
داری دوباره قافیه پرداز می کنی
تازه شدم شبیه پسر بچّه ای که تو
پیش ضریح می بریَش ناز می کنی
حس می کنم که وقت دعا لطف خویش را
از لابلای جمعیت ابراز می کنی
یکروز صبح زود، ازل بود یا ابد
فرقی نمی کند، سر این راه نا بلد
پا کردم عقل را و بسی راه دور شد
نزدیک بود گُم کُندم کفش بی خرد
یکروز صبح زود رسیدم که: السلام
یکروز، صبح، جای صنم، گفتم : الصّمد
ای آن ستاره ای که تمام منجّمان
حتّی نکرده اند شبی هم تو را رصد