احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

باد و باران
تابش خورشید،
باید از پیری بترسم
باید از فرسودنم
خوابی به چشمانم نیاید
در من اما، نه هراس ریختن مانده است
نه شکایت از گذشت عمر
هر چه باشد،
در تمام سال‌های رفته در مشهد
دوستی با تو، تمام خواهشم بوده است
نام تو، چون لنگر آرامشم بوده است
نام تو وقتی که در من می‌درخشد
باز هم هستم
گر چه دیواری به ظاهر خسته و پیرم
نام تو ای ضامن آهو امام مهربانی‌ها
یعنی از نو لحظه‌ها را
باز جانی تازه می‌گیرم

راوی: حجت الاسلام گلپایگانی (فرزند آیت الله العظمی گلپایگانی)
مرحوم پدر، در ارتباط با امام رضا علیه السلام حالات عجیب و عشق وافری داشتند. ایشان از فرزندان حضرت رضا علیه السلام محسوب می شدند و شجره نامه ی ایشان به امام رضا علیه السلام می رسد.
ایشان در حرم مطهر، گاه بیش از چهار ساعت می ماندند و از طرف سایر معصومین علیهم السلام، زیارت امین الله خطاب به حضرت رضا علیه السلام می خواندند.

گفت عقلم این همه مشهد، دلت را میزند

آمدم صد مرتبه، یک بار تکراری نشد

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا

امام رضا(ع) در آخرین روزهای ماه شعبان همه اهل بیت خود را گرد هم می‌آوردند و توصیه می‌کردند از روزهای پایانی شعبان برای کسب آمادگی ورود به ماه صیام بهره بگیرند تا با روزه داری در آخرین روزهای شعبان و اتصال آن به ماه رمضان به کسب درجات معنوی بیشتری نایل شوند. امام رضا (ع) در خصوص ماه رمضان
 میفرمایند:

راوی: حجت الاسلام قرائتی
یکی از تجار معروف و متدین کشور که مورد اعتماد مبلغان و برخی مراجع هستند، تنها یک پسر و چند دختر دارد.
مدتی بود که پسر ایشان، سخت دلباخته ی خارج از کشور شده بود. او فکر می کرد که خارج کشور بهشت روی زمین است و می گفت: من فقط باید به آنجا بروم و در آنجا ازدواج و همانجا زندگی کنم.

در روایات آمده است که پیامبر اکرم ماه شعبان را به روزه و عبادت می گذراندند و روزه این ماه را به ماه مبارک رمضان وصل می کردند و می فرمودند شعبان ماه من است.
خوان رحمت الهی در ماه رمضان گسترده است و استفاده از آن بستگی به ظرفیتی است که با اعمالمان در خودمان ایجاد کرده ایم؛ که خدا بخیل نیست، منتهی به هرکس همان قدر می دهد که ظرفیتش است وگرنه خود این دادنِ خدا می شود وزر و وبال برای بنده.