عاشق رضا

اینجا کسی غریبه و بی‌کس نمیشود
در پیشِ زائران به‌خدا آشِنا پر است

اینجا کسی نمیشود اصلا که ناامید
دستِ امامِ هشتمِ دنیا عطا پر است

وقتِ قنوت و وقتِ مناجات و بندگی
دستانِ سویِ آن حرم از ربنا پر است

وقتی‌که رو به شاهِ خراسانیَت زدی
در کمترین هوایِ دعا هم خدا پر است

پشتِ نقابِ پنجره فولادِ این حرم
حاجت‌گرفته‌هایِ امام‌رضا پر است

پایینِ‌پایِ حضرتِ‌سلطان اباالحسن
برگِ براتِ رفتنِ تا کربلا پر است

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

شاعر دوباره زد قدمی در هوایِ تو
در بحرِ عشق و ساحلِ ایوان‌طلایِ تو

شد نذر اهلبیت تمامِ وجودِ من
باشد سرم فدایِ حسین،تن برای تو

تیغی حریفِ تیغِ نگاهت نمیشود
تیغی بکش که من بِشَوم مبتلای تو

دستم نمیرسد به ضریحت ولی خوشم
فرموده‌ای‌که قلبِ‌شکسته‌است جایِ‌تو

من هم فقیرِعشقِ توأم پس بنابرین
حاجی شوم فقط و فقط در منایِ تو

دستی بکش به رویِ سرم مثلِ یک پدر
آقا سپرده دستِ‌تو من ‌را خدایِ‌تو

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

این قصه‌ای که عشق تمامش نمی‌کند
عالم نظر به عمقِ پیامش نمی‌کند

این‌عشقِ‌بی‌دلیل،کسی‌رانکرده"شاه"
یا بی‌سبب بهشت به نامش نمی‌کند

وقتی زمین به پلهٔ‌هشتم رسیده است
کاری به جز نظر به امامش نمی‌کند

آیا که گفته است که مولا کلاغ را
مهمانِ آب و دانهٔ دامش نمی‌کند؟

یک خار هم عزیز شود پیش او،مگو..
..باران توجهی به سلامش نمی‌کند

در زائرانِ خوب و بدش سِیر کن ببین
این لطف را نثارِ کدامش نمی‌کند؟

آهویِ او مقابلِ صیاد و شیر هم
فرقی چنان به حال خرامش نمی‌کند

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)