پیش پای من اگرچه راه غیر از چاه نیست
شکر،اما دستم از دامان تو کوتاه نیست
از زمانی که پیاده تا حریمت آمدم
تازه دیدم تا بهشت آنقدرها هم راه نیست
گاه و بیگاه آمدن یا گاه گاهی آمدن
هیچکس نشنیده از دربانِ اینجا "شاه نیست"
پنجرهفولادِ تو طوری گره وا میکند
که ضریحت نیز از غمهای ما آگاه نیست
در زیارتنامههایت مهربانی جاری است
هیچ یک اما به خوبیِ امینالله نیست
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
اگر بناست رحمت کسی به ما کمک کند
خدا کند که زودتر خود رضا کمک کند
من اشتباه کردهام ولی مرا رها نکن
بجز تو کیست که به این بی سر و پا کمک کند
گناه کردنم آقا به آبرویم لگد زده
به این بدونِ آبرو کسی چرا کمک کند؟
بیا مرا درست کن بیا ضرر نمیکنی
نمیشود آقا همش به خوبها کمک کند
به هر کجا که میروم ضمانتم نمیکنند
به طوس میروم که امام رضا کمک کند
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
کار جهان را دل مشخص میکند هرچند
دل هم خودش در اصل به گِل بستگی دارد
آقا کریم است و رئوف است و حرم باز
حاجت گرفتن پس به سائل بستگی دارد
از آب سقاخانه بعد از حاجتت بردار
درمان به داروی مکمل بستگی دارد
اذن دخولت را بخوان در شهر خود چونکه
حاجت به خواستن از درب منزل بستگی دارد
این که زیارت از نمازت هم مهمتر شد
به درک توضیح المسائل بستگی دارد
گاهی سلام از دور گاهی توی آغوشش
نوع زیارتها به مشکل بستگی دارد
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
مدیون تو هستیم مسلمانیمان را
پایان بده این بی سر و سامانیمان را
پیدا نشود مثل شما هیچ طبیبی
تا نسخه دهد غصهٔ پنهانیمان را
باید که بدانند همه از تو گرفتیم
هر روز سر سفره فراوانیمان را
ما مردم ایران به دو دنیا نفروشیم
یک خندهٔ سُلطانِ خراسانیمان را
داریم امید تا که کنی با نفس خود
لبریز عسل لحظهٔ پایانیمان را
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا