احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

تاریخ بنای این رواق به سال 1353 ه.ش بر می گردد. این بنا همچون رواق شیخ بهائی و دارالزهد دو طبقه می باشد و طبقه فوقانی آن تالار اماکن متبرکه آستان قدس رضوی است.

این رواق با 140 متر مربع مساحت در شمال غربی روضه منوره واقع شده است. این بنا که در شمال دارالسیاده و شرق دارالولایه جای دارد درگذشته با نام راهرو سقاخانه معروف بوده که به ایوان طلای صحن انقلاب متصل بوده است، اما در سال 1343 ه.ش پس از تعمیرات وتزییناتی به صورت رواقی مستقل درآمد.

این رواق به مساحت373 مترمربع درجنوب غربی حرم مطهردرزمان بانوگوهرشاد بنا شد.نامگذاری آن به ‹‹دارالسیاده›› ازآن جهت است که از قدیم محل تجمع وتدریس علماء،سادات ومنسوبین به خاندان امیرالمومنین(ع) بوده است.

رواق دارالحجه در زیر صحن انقلاب در حرم مطهر امام رضا (ع) واقع شده است و ۶۷۹۹ متر مربع زیربنا و ۶ متر ارتفاع دارد. ساخت این رواق از اواخر سال ۱۳۸۱ آغاز شد.

این بنادر ضلع جنوب شرقی صحن انقلاب و ضلع شمال غربی صحن آزادی واقع شده است .

دارالحکمه دارای دوازده راه ورودی است و در دو طبقه با زیربنای 1468 متر مربع در سال 1377 ش شروع شد و در سال 1381 ش پایان پذیرفت .

رواق دارالشکر از مجموع دو بنا قرائت خانه سابق را که ممر آن در زاویه جنوب شرقی ایوان طلای صحن عتیق قرار داشت و یک در نقره بر آن نصب ولی غالبا مسدود بود ، بانضمام قسمتی از راهرو مسجد بالاسر و قسمتی از راهروی که از مسجد مزبور به توحید خانه می رفت مجموعاً تبدیل به یک رواق گردید.

سابقا محل کشیک خانه خدام آستان قدس در ضلع غربی مدرسه علی نقی میرزا قرار داشت

دارالعزه رواق کوچکی است که در جنوب شرقی روضه منوره بین دارالسلام و دارالذکر واقع شده است. این رواق در سطحی به ارتفاع 95 سانتی متر از کف دارالسلام قرار دارد و قبلا کشیک خانه خدام بوده که با تعمیرات و تزییناتی در سال 1343 ه.ش با 73 متر مربع به اهتمام امیرعزیزی نیابت تولیت وقت به صورت رواق درآمد.
کف رواق با سنگ مرمر مفروش است، ازاره از همه طرف به ارتفاع 48/1 متر سنگ مرمر و از روی ازاره تا زیر سقف و تمام سقف آئینه کاری می باشد. ابعاد دارالعزه بدین قرار است : عرض 12/3 متر طول 6/11 متر ارتفاع 35/4 متر است .

این رواق با مساحت 227 متر مربع در جنوب شرقی روضه منوره قراردارد و از جمله بناهایی است که اساس آن در زمان بانوگوهرشاد وبه دستور او پی ریزی شده و در سال های 1334 تا 1338 ه.ش پس از تعمیر و تزیین به صورت کنونی در آمده است .