احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

قرآن کريم در انديشه، گفتار و کردار اهل‌بيت:تجسّم و عينيت تمام يافته است و سيرة کريمانه و سخن حکيمانة آنان، مستقيم يا غير مستقيم، روشنگر کتاب الهي در ابعاد گوناگون آن است؛ از اين رو يکي از رسالت‌هاي مهم امامان معصوم تبليغ دين، بيان احکام و تفسير قرآن بوده است. ميراث قرآني و تفسيري باقي مانده و ارزشمند از وجود مبارک امام رضا عليه السلام از نمونه‌هاي اعلي و عظيم ذخاير قرآني تفسير معصومان:است و از آن جا که لطف و حکمت خداوند متعال همواره اقتضا کرده انسان را در پهنة طبيعت، بي‌راه و راهبر، رها نکند، ميراث قرآني را در ميان خاندان نبوت:دست به دست نموده تا به هشتمين اختر تابناک آسمان امامت و ولايت حضرت امام علي بن موسي الرضا عليه السلام رسيد و آن امام همام، وارث کتاب الهي و مفسّر راستين قرآن شد و اکنون دوازدهمين حجت، امام عصرعليه السلام ميراث‌دار آن است.

زندگي امام رضا عليه السلام با دوره زمامداري مامون هفتمين خليفه عباسي مصادف بود. مامون از حضور امام رضا عليه السلام در نزد خود اظهار مباحات مي‎كرد و از وجود آن امام همام در تشكيل نشست‎ها و مناظره‎هاي علمي ميان دانشمندان مذاهب مختلف بهره مي‎برد.

شيخ صدوق از جابر بن ابي الضّحاك روايت كرده است كه گفت: مأمون مرا فرستاد تا حضرت رضا ـ عليه السّلام ـ را از مدينه به مرو آوردم، و امر كرد مرا كه آن جناب را از راه بصره و اهواز و فارس حركت دهم و از طريق قم نبرم او را، و نيز امر كرد كه آن جناب را در شب و روز حفظ كنم تا به او برسانم، پس من در خدمت آن حضرت بودم، از مدينه تا به مرو، به خدا سوگند كه نديدم مردي را مثل آن حضرت در تقوا و كثرت ذكر خدا در جميع اوقات خود، و شدّت خوف از حق تعالي و عادت آن جناب چنان بود كه چون صبح مي شد، نماز صبح را اداء مي كرد،

قرآن کریم کتابی آسمانی، وحی منزل، کلام خدا و راهنمای مومنان است. این کتاب آن قدر با عظمت و ارزشمند است. که آخرین پیامبر عهده دار تفسیر و تبیین آن شد و پس از وی اهل بیت:که عِدل قرآن معرفی شده اند، عهده دار چنین امر مهمی شدند.

سبک زندگی قرآنی امام رضا علیه السلام     

قرآن کریم در میان مسلمانان جایگاهی بس رفیع دارد و ائمه (ع) با قول و فعل و تقریر خویش در جهت تبیین آموزه های قرآنی و عمل به رهنمودهای آن اهتمام بلیغ داشتند.

مروری بر خطبه معروف امام رضا (ع) دربارۀ امامت، گواه این واقعیت است که خطبه مذکور با تعابیر و مفاهیم والای قرآن، پیوندی عمیق دارد و امام (ع) برای بیان ابعاد و زوایای گوناگون امامت، از واژگان، تعابیر و مفاهیم قرآنی به صورت گسترده استفاده کردند.