احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

قدس آنلاین/ همسان زیستی با محرومان و بینوایان یکی از ویژگی های اساسی امام و حاکم در جامعه اسلامی است؛ و ره آوردهایی بسیار سازنده دارد. از روزهای آغازین اسلام و در هنگامه فراخوانی پیامبر اسلام این اصل مهم مورد توجه بود و به همگان گوشزد می‌شد.

مشرق/ شیخ مفید در کتاب خویش، پیام جامع، آموزنده و جالبی را از امام رضا علیه‌السلام آورده است. امام(ع) این پیام را به وسیله حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) به شیعیان و دوستداران اهل بیت(ع) فرستاده‌اند.

همانا مردم دو دسته‌اند: یا حقیقتاً از او (شخص) بهتر و پرهیزکارترند یا بدتر و پست‌تر از او، پس چون با بدتر از خود دیدار کند، شایسته است که با خود بگوید: شاید خوبی او پنهان باشد و من نمی‌دانم؛ و چون با بهتر و باتقواتر از خود ملاقات کند، باید برای او خضوع و فروتنی کند تا به او ملحق شود.

محد بن فضل هاشمى نقل می کند: بعد از وفات موسى بن جعفر علیه السلام به مدینه آمدم ، خدمت حضرت رضا علیه السلام رسیدم ، به عنوان امام بر حضرت سلام كردم . آنچه نزد من بود (از امانات مردم) به ایشان دادم و گفتم: من مى خواهم به بصره بروم و میدانى كه خبر رحلت موسى بن جعفر به آنها رسیده است و آنها به شدت اختلاف دارند، مطمئن هستم كه از من در مورد ادله امامت سۆ ال مى كنند، اى كاش چیزى از آن (معجزات ) را به من نشان دهى ؟

مذاهب مختلف اسلامي نگاه متفاوتي نسبت به امامت دارند و در انديشه آن ها امامت صرفا در قدرت سياسي خلاصه مي شود و امام کسي است که داراي قدرت و حکومت است اما نگاه مکتب اهل بيت نسبت به مسئله امامت با همه آن ها متفاوت و عميق تر و جامع تر از ديگر مذاهب است زيرا که براي امام شأن و جايگاه الهي قائل است و امام را از جانب خداوند منصوص مي داند.

درس تواضع

در را باز کرد، بسم الله گفت و قدم در حمام گذاشت. بخار آب گرم مثل مه فضاي حمام را پر کرده بود. کمي به اطراف نگاه کرد. حمام تقريبا شلوغ بود. هر صدايي که بر مي خواست بم و طنين انداز مي شد. کف سنگ فرش شده حمام ليز و خيس بود. امام با احتياط گام برمي داشت و به سوي خزينه مي رفت. کسي جلوي خزينه بر سکويي نشسته بود و تاس تاس آب بر سرش مي ريخت. امام نيز سطلي مسي را برداشت و از آب خزينه پر کرد. او هم روي سکو نشست و چند بار با تاس آب بر سر و دوشش ريخت. کسي نزديک خزينه داشت پشت رفيقش را مشت و مال مي داد. در آن شلوغي و فضاي مه آلود، کسي متوجه امام نبود. امام باز سطل را پر از آب کرد، رفت تا در گوشه اي خود را بشويد. پيرمردي وسط حمام کنار يکي از ستونها نشسته بود. سر و صورتش پر از کف صابون بود. با چشمان نيمه باز متوجه عبور امام مي شد.

اساساً توحيدي که در مباحث فلسفه ي الهي مطرح مي شود، داراي مراتبي است که برخي از آنها چنين است:
- يگانگي واجب؛ جز او واجب الوجود ديگري نيست.
- يگانگي آفريننده جهان؛ خالق ديگري جز او نيست.
- يگانگي رب جهان؛ رب ديگري جز او نيست.