احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

از امام رضا ـ عليه السّلام ـ در طول سفرش به ايران در منازل مختلف كرامات و معجزاتي مشاهده مي‌شد و آثار برخي از آنها تا به امروز موجود است كه به آنها اشاره مي‌شود:

سنجد از آن دسته میوه هایی است که در روایات اسلامی برای آن خواص مختلف درمانی ذکر شده و آن را برای کلیه ها و معده مفید دانسته اند. از جمله در روایتی آمده است: الغُبَیراءُ لَحمُهُ یُنبِتُ اللَّحمَ ، وعَظمُهُ یُنبِتُ العَظمَ ، وجِلدُهُ یُنبِتُ الجِلدَ ، ومَعَ ذلِکَ ؛ فَإِنَّهُ یُسَخِّنُ الکُلیَتَینِ ، ویَدبَغُ المَعِدَةَ ، وهُوَ أمانٌ مِنَ البَواسیرِ وَالتَّقتیرِ ، ویُقَوِّی السّاقَینِ ، ویَق مَعُ عِرقَ الجُذامِ ؛ سنجد ، گوشتش گوشت مى‏رویانَد ، استخوانش استخوان را رشد مى‏دهد و پوستش پوست را مى‏پرورد . علاوه بر این ، سنجد ، کلیه‏ها را گرم مى‏کند ، معده را پاک مى‏سازد ، مایه ایمنى از بواسیر و تقطیر البول است ، ساق پا را قوى مى‏کند و رگ جذام را به‏کلّى قطع مى‏نماید(1) .

مأمون پس از آن كه در روز دوشنبه هفتم ماه رمضان سال 201 ه ق در «مرو» وليعهدي را بر امام رضا ـ عليه السلام ـ تحميل كرد و عهدنامه ولايت عهدي امام ـ عليه السلام ـ را امضاء نمود به «فضل بن سهل» دستور داد مجلس باشكوهي كه مركب از رجال دولت و اعيان و اشراف ملت و امراء و وزراء و درباريان و فرماندهان و سپاهيان و علماء و نويسندگان و شعراء و خطباء باشد، تشكيل دهد و براي اجراي تشريفات بيعت در يك روز معيّن در دربار خلافت حاضر شوند و «لباس سياه» را كه شعار «بني عباس» در آن روز بود به لباس «سبز» كه شعار «علوييّن» است، تبديل كنند[1] و پرچم سبز برافرازند.

امام رضا ـ عليه السّلام ـ امام هشتم شيعيان جهان و پيشواي هشتم مسلمانان و حجت خدا بر خلق و مايه افتخار ايرانيان به خاطر قرار گرفتن مرقد ملكوتي‌ آن امام همام در اين سرزمين مي‌باشد. مردم اين كشور به بركت وجود آن حضرت هدايت شدة اهل بيت پيامبراكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي‌باشند، از آن روزي كه مزارش در آن شهر واقع شده همواره پناهگاه و ملجأ و خانه اميد بيچارگان بوده است و همواره خواهد بود. نه تنها اين بارگاه دارالشفاي شيعيان بلكه عموم انسانهاست و اگر كسي با قلبي پاك و دلي اميدوار و شكسته به آن بارگاه پناه جويد نااميد نخواهد بود و به اذن خداوند و به كرامت مولايمان ضامن آهو شفا خواهد يافت:

امام علي بن موسي الرضا ـ عليه السّلام ـ در سال 148 هـ در مدينه متولد شدند.[1] آن حضرت در سال 183 هـ به امامت رسيدند. در اين زمان هارون خليفه ستمگر عباسي حكومت جامعه اسلامي را در دست داشت. بعد از هارون امر خلافت در اختيار امين قرار داشت. سپس مأمون با شكست دادن برادرش در سال 198 هـ توانست حكومت را در اختيار بگيرد. در سال 200 هـ مأمون امام رضا ـ عليه السّلام ـ را به جهت مقاصد شوم سياسي‌اش به مرو فراخواند. و سپس ولايتعهدي را بر آن حضرت تحميل كرد.

امام رضا ـ عليه السّلام ـ هشتمين امام شيعيان اثني عشري بنا به درخواست و اجبار مأمون، خليفه عباسي مدّتي را در ايران (مرو) حضور يافتند و در اين مدّت عنوان ولايتعهدي مأمون را علي رغم ميل باطني خويش قبول كردند.[1]و اين مدّت مهم‌ترين فصل تاريخي زندگي آن امام همام مي‌باشد.

دین مبین اسلام که همواره به امر معاش و کیفیت مطلوب زندگی انسان توجهی ویژه دارد، تأمین نیازهای او را هم مد نظر قرار داده و آب را مایه «قوام» و تداوم زندگی و نان را زمینه برپا داشتن نماز، روزه، حج و دیگر واجبات برشمرده است.
در سخنان گهربار اهل بیت علیهم السلام نان، بهترین طعام معرفی شده است. رسول خدا(ص) فرموده اند : «خَیْرُ طَعامِکُمُ الْخُبْزُ وَخَیْرُ فاکِهَتِکُمْ الْعِنَب؛ بهترین خوراکتان نان و بهترین میوه تان انگور است.»(1)