احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

عبادت و بندگی

امام رضا علیه‏السلام همچون پدر و اجداد پاکش، همواره قبل از هر چیز و بعد از هر چیز، بنده‏ی خالص خدا بود، و همه چیز را در خط بندگی خدا دنبال می‏کرد، و در پرتو همین بندگی به ارزشهای والای انسانی و مقامهای بلند معنوی دست یافت، زهد و عبادت او، راز و نیاز و مناجات و سجده‏های طولانی او، نشان می‏داد که دلداده‏ی خدا است و رابطه تنگاتنگ عاشقانه با ذات پاک خدا دارد، برای روشن شدن این مطلب، نظر شما را به نمونه‏های زیر جلب می‏کنم: 

بررسی هر یک از ابعاد معنوی، علمی، اجتماعی و اخلاقی شخصیت علی بن موسی علیه السلام، اهمیت خاص خود را داراست. چه بساگروهی شیفته ی جنبه ی علمی و مناظرات و مباحثات آن حضرت باشند و در شناختن و نمایاندن چهره علمی آن امام، اهتمام فزونتری داشته باشند، ولی توجه به این حقیقت که علم، اخلاق و شخصیت اجتماعی و سیاسی امامان، تحت تأثیر شخصیت معنوی و عبادی ایشان قرار داشته است و آنان هرکمالی را از این رهگذرکسب کرده اند و خدا محوری منش وکنش آنان به ایشان عزت و امتیاز بخشیده است، این باور را تقویت خواهد کردکه بررسی این جنبه ی از زندگی امام علیه السلام شایسته تقدم و توجه فزونتر است. آنچه از جلوه های عبودیت و بندگی آن حضرت در آینه اخبار و نقلهای تاریخی به یاد مانده، در بیان فهرست گونه زیر می توان شاهد آن بود:

تاريخچه زندگاني

نام مبارک حضرت، علي فرزند امام موسي بن جعفر (ع) مي باشد.

سليمان جعفرى گويد: از امام رضا(ع) پرسيدند:
بزرگترين آيه کتاب خدا کدام است؟
فرمود:
بسم الله الرحمن الرحيم
(تفسيرعياشى1:21)

امام رضا (ع) می فرمایند:

اَلسَّخِيُّ يَأكُلُ مِن طَعامِ النّاسِ لِيَأكُلوا مِن طَعامِهِ وَالبَخيلُ لايَأكُلُ مِن طَعامِ‏النّاسِ لِئَّلّا يَأكُلُوا مِن طَعامِهِ

سخاوتمند از خوراك مردم بخورد تا مردم از خوراكش بخورند ، و بخيل از خوراك مردم نخورَد تا از خوراكش نخورند.


الكافى، ج 4، ص 41