حدیث 21
قال الکاظم علیهالسلام لأصحابه «اشهدوا أن ابنی هذا، وصیی و القیم بأمری و
خلیفتی من بعدی، من کان له عندی دین فلیأخذه من ابنی هذا، و من کانت له عندی عدة فلینجزها منه؛ و من لم یکن له بد من لقائی فلا یلقین الا بکتابه.» [اثبات الهداة، 229/3.]
امام کاظم علیهالسلام به اصحاب خود فرمود: «گواه باشید که این پسرم (امام رضا علیهالسلام) وصی و سرپرست و جانشین بعد از من میباشد، کسی که من دینی از او بر گردن دارم، آن را از این پسرم بگیرد، کسی که من به او وعدهای دادهام، انجام آن را از او بخواهد و کسی که ناگزیر از ملاقات با من است، از راه نامهنگاری با او با من پیوند برقرار سازد.»
حدیث 22
قال أبو الحسن علیهالسلام: «ان ابنی علیا أکبر ولدی و أبرهم عندی و أحبهم
الی و هو ینظر معی فی الجفر؛ و لم ینظر فیه الا نبی أو وصی نبی.» [الکافی، 312-311/1.]
امام موسی کاظم علیهالسلام فرمود: «همانا علی پسر بزرگم نزد من از همه فرزندانم نیکوکارتر و محبوبتر است. او با من در جفر می نگرد و حال آنکه در جفر جز پیامبر یا وصی پیامبر نمیتواند بدان بنگرد.»
حدیث 23
قال جعفر بن محمد الصادق علیهالسلام: «یخرج ولد من ابنی موسی اسمه اسم
أمیرالمؤمنین علیه الصلاة و السلام الی أرض طوس، و هم بخراسان، یقتل فیها بالسم، فیدفن فیها غریبا، من زاره عارفا بحقه أعطاه الله تعالی أجر من أنفق من قبل الفتح و قاتل.» [ بحارالانوار، 286/49. ]
امام جعفر صادق علیهالسلام فرمود:»فرزندی از پسرم موسی که همنام امیرالمؤمنین علیه الصلاة و السلام است، به جانب سرزمین طوس در خراسان میرود و در آن جا با زهر کشته شده و غریبانه دفن میشود، کسی که او را با شناخت حق وی (به اینکه آن حضرت اما واجب الاطاعة است) زیارت کند، خدای تعالی پاداش کسی را که قبل از پیروزی، انفاق نموده و جنگیده است به وی عطا مینماید.»
حدیث 22
قال أبو الحسن علیهالسلام: «ان ابنی علیا أکبر ولدی و أبرهم عندی و أحبهم
الی و هو ینظر معی فی الجفر؛ و لم ینظر فیه الا نبی أو وصی نبی.» [الکافی، 312-311/1.]
امام موسی کاظم علیهالسلام فرمود: «همانا علی پسر بزرگم نزد من از همه فرزندانم نیکوکارتر و محبوبتر است. او با من در جفر می نگرد و حال آنکه در جفر جز پیامبر یا وصی پیامبر نمیتواند بدان بنگرد.»
حدیث 23
قال جعفر بن محمد الصادق علیهالسلام: «یخرج ولد من ابنی موسی اسمه اسم
أمیرالمؤمنین علیه الصلاة و السلام الی أرض طوس، و هم بخراسان، یقتل فیها بالسم، فیدفن فیها غریبا، من زاره عارفا بحقه أعطاه الله تعالی أجر من أنفق من قبل الفتح و قاتل.» [ بحارالانوار، 286/49. ]
امام جعفر صادق علیهالسلام فرمود:»فرزندی از پسرم موسی که همنام امیرالمؤمنین علیه الصلاة و السلام است، به جانب سرزمین طوس در خراسان میرود و در آن جا با زهر کشته شده و غریبانه دفن میشود، کسی که او را با شناخت حق وی (به اینکه آن حضرت اما واجب الاطاعة است) زیارت کند، خدای تعالی پاداش کسی را که قبل از پیروزی، انفاق نموده و جنگیده است به وی عطا مینماید.»
حدیث 24
قال زیاد القندی: دخلت علی أبی ابراهیم علیهالسلام و عنده ابنه أبوالحسن علیهالسلام فقال: «یا زیاد هذا ابنی کتابه کتابی و کلامه کلامی و رسوله رسولی، و ما قال فالقول قوله.» [اعلام الوری / 316. ] .
زاید قندی گوید: خدمت امام کاظم علیهالسلام رسیدم، در حالی که پسرش ابوالحسن (امام رضا) علیهالسلام نزد ایشان بود. سپس فرمود: «ای زیاد، این پسرم نوشتهاش نوشتهی من، سخنش سخن من، فرستادهاش فرستادهی من است و هر چه گوید، سخن، سخن اوست.»
حدیث 25
عن الرضا علیهالسلام أنه قال له رجل من أهل خراسان: یا ابن رسول الله رأیت رسول الله صلی الله علیه و آله فی المنام کأنه یقول لی: کیف أنتم اذا دفن فی أرضکم بعضی فاستخفظتم و دیعتی و غیب فی ثراکم نجمی؟ فقال له الرضا علیهالسلام: «أنا المدفون فی أرضکم،و أنا بضعة من نبیکم، و أنا الودیعة و النجم، ألا فمن زارنی و هو یعرف ما أوجب الله تبارک و تعالی من حقی و طاعتی، فأنا و آبائی شفعاؤه یوم القیامة، و من کنا شفعاءه یوم القیامة نجا و لو کان علیه مثل وزر الثقلین الجن و الأنس.» [بحارالانوار، 32 / 102 ] .
مردی خراسانی به امام رضا علیهالسلام عرض نمود: ای فرزند رسول خدا، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله را در خواب دیدم که به من فرمود: «چگونه است حال شما آن هنگام که فردی از (خاندان) من در سرزمین شما دفن گردد و شما به حفظ این امانت من اهتمام نمایید و ستارهی من در خاک شما پنهان گردد؟» امام رضا علیهالسلام فرمود: «من هستم که در سرزمین شما دفن میگردم؛ من پارهی تن پیامبر شما هستم؛ و منم آن امانت و ستاره، آگاه باشید کسی که مرا زیارت کند، در حالی که بداند که خدای تبارک و تعالی (ادای) حق و پیروی مرا واجب ساخته است، من و پدرانم روز قیامت شفیعان او خواهیم بود، و کسی که ما روز قیامت شفیع او باشیم (از آتش دوزخ) رهایی مییابد، هر چند بار گناهان جن و انس بر او باشد.»
حدیث 26
قال أبوالحسن موسی علیهالسلام فی حدیث: «من زار قبر ولدی علی و بات عنده لیلة کان کمن زار الله فی عرشه. قیل: کمن زار الله فی عرشه؟ فقال: نعم. اذا کان یوم القیامة کان علی عرش الرحمن أربعة من الأولین، و أربعة من الآخرین، فاما الأربعة الذین هم من الأولین: فنوح، و ابراهیم، و موسی، و عیسی علیهمالسلام و أما الأربعة من الآخرین: محمد و علی و الحسن و الحسین علیهمالسلام، ثم یمد الطعام فیقعد و معنا زوار قبور الأئمة، ألا أن أعلاهم درجة و أقربهم حبوة زوار قبر ولدی علیهالسلام» [وسائل الشیعة / 443 / 10 ] .
امام موسی کاظم علیهالسلام در ضمن حدیثی فرمود: «کسی که قبر فرزندم علی علیهالسلام را زیارت کند و شبی را نزد او به سر برد، مانند کسی است که خداوند را در عرش زیارت کرده است.» راوی (از روی تعجب) گفت: مانند کسی که خدا را در عرش زیارت کرده است؟ حضرت فرمود: «آری، چون روز قیامت شود، چهار نفر از پیشینیان و چهار نفر از پسینیان بر عرش خدای رحمان قرار میگیرند. چهار نفر پیشینیان نوح و ابراهیم و موسی وعیسی علیهمالسلام هستند و چهار نفر پسینیان محمد و علی وحسن و حسین علیهمالسلام؛ بعد از آن خوان طعام گسترده میشود و زائران قبور ائمه علیهمالسلام به (گرد) آن مینشینند؛ بدانید که (در میان زائران قبور ائمه علیهمالسلام) مقام زائران قبر فرزندم از همه بلندتر و پر ارجتر است.»
حدیث 27
عن أبیاصلت الهروی قال: کنت عند الرضا علیهالسلام فدخل علیه قوم من أهل قم فسلموا علیه فرد و قربهم، ثم قال لهم: «مرحبا بکم و أهلا، فأنتم شیعتنا حقا، یأتی علیکم زمان تزورون فیه تربتی بطوس، ألا فمن زارنی و هو علی غسل خرج من ذنوبه کیوم ولدته أمه.» [وسائل الشیعة، 446 / 10. ] .
اباصلت هروی گوید: خدمت امام رضا علیهالسلام بودم که گروهی از مردم قم وارد شدند و سلام نمودند. حضرت پاسخ آنها را فرمود و ایشان را نزدیک خویش جای داد. سپس فرمود: «آفرین بر شما! شما شیعیان راستین ما هستید، زمانی بر شما فرامیرسد که خاک (قبر) مرا در طوس میکنید، آگاه باشید کسی که مرا در حالی که غسل نموده باشد زیارت کند، از گناهانش پاک میشود، مانند روزی که از مادر زاییده شده است.»
حدیث 28
عن عبدالعظیم بن عبدالله الحسنی قال: «قلت: لأبی جعفر علیهالسلام: قد تحیرت بین زیارة قبر أبیعبدالله علیهالسلام و بین زیارة قبر أبیک علیهالسلام بطوس، فما تری؟ فقال لی: مکانک، ثم دخل و خرج و دموعه تسیل علی خدیه، فقال: زوار أبیعبدالله علیهالسلام کثیرون، و زوار قبر أبی علیهالسلام بطوس قلیلون.» [وسائل الشیعة، 442 / 10. ] .
عبدالعظیم حسنی گوید: به ابوجعفر (امام جواد علیهالسلام) گفتم: من در تردیدم که به زیارت قبر اباعبدالله الحسین علیهالسلام مشرف شوم یا به زیارت قبر پدرتان در طوس، نظر شما چیست؟ فرمود: در جای خود باش» سپس (حضرت) وارد (خانه) شد و پس (از اندکی) بیرون آمد در حالی
پس (از اندکی) بیرون آمد در حالی که اشک از گونههایش جاری بود، فرمود: زائران اباعبدالله علیهالسلام بسیارند و زائران قبر پدرم در طوس اندک.» .
حدیث 29
عن عبدالعظیم بن عبدالله الحسنی قال: سمعت محمد بن علی الرضا علیهالسلام یقول: «ما زار أبی علیهالسلام احد فأصابه أذی من مطر أو برد أو حر الا حرم الله جسده علی النار.» [ وسائل الشیعة، 439 / 10. ] .
(حضرت) عبدالعظیم حسنی از امام محمد تقی علیهالسلام نقل میکند که فرمود: «کسی که به زیارت پدرم نائل شود، و (در راه زیارت) به او آزاری مانند باران یا سرمایی یا گرمایی برسد، جز این نیست که خداوند پیکرش را بر آتش (دوزخ) حرام مینماید.»
حدیث 30
عن عبدالعظیم الحسنی قال: سمعت علی بن محمد العسکری علیهالسلام یقول: «أهل قم و أهل آبة مغفور لهم لزیارتهم لجدی علی بن موسی الرضا علیهماالسلام بطوس، ألا و من زاره فأصابه فی طریقه قطرة من السماء حرم الله جسده علی النار.» [عیون اخبار الرضا علیهالسلام، 260 / 2.] .
(حضرت) عبدالعظیم حسنی گوید: از امام علی النقی علیهالسلام شنیدم که فرمود: «مردم قم و آبه .
به جهت زیارت جدم علی بن موسی الرضا علیهماالسلام در طوس گناهانشان آمرزیده شده. آگاه باشید کسی که آن حضرت را زیارت کند و در راه (زیارت) او قطرهای (باران) از آسمان بر او فروبارد، خداوند پیکرش را بر آتش (دوزخ) حرام میکند.»
حدیث 31
عن عبدالله بن الصلت عن رجل من أهل بلخ قال: «کنت مع الرضا علیهالسلام فی سفره الی خراسان فدعا یوما بمائدة له فجمع علیها موالیه من السودان و غیرهم فقلت: جعلت فداک لو عزلت لهؤلاء مائدة فقال: مه، ان الرب تبارک و تعالی واحد و الأم واحد و الأب واحد و الجزاء بالأعمال.» [بحارالانوار، 101 / 49. ] .
عبدالله بن الصلت از مردی از اهل بلخ نقل میکند که گفت: «در طول مسیر مسافرت امام رضا علیهالسلام به خراسان، من در خدمت ایشان بودم، روزی غذا طلبید و (پس از گستراندن سفره) غلامان سیاه خود دیگران را بر سر آن گرد آورد. گفتم: فدایت شود، بهتر بود که (سفره) غذای آنان را جدا مینمودید. فرمود: ساکت باش، پروردگار تبارک و تعالی یکی است، مادر یکی است، پدر یکی است و پاداش به کردار است.»
حدیث 32
عن علی بن أسباط قال سألت أباجعفر علیهالسلام: ما لمن زار أباک بخراسان؟ قال: «الجنة و الله، الجنة و الله.» [وسائل الشیعة، 437 / 10. ] .
علی بن اسباط گوید: از ابوجعفر (امام جواد) علیهالسلام پرسیدم: کسی که پدرتان را در خراسان زیارت کند، چه (پاداشی) خواهد داشت؟ فرمود: به خدا قسم بهشت، به خدا قسم بهشت.»
حدیث 33
قال رسول الله صلی الله علیه و آله: «ستدفن بضعة منی بأرض خراسان لا یزورها مؤمن الا أوجب الله له الجنة و حرم جسده علی النار.» [الوافی، 1551 / 14] .
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «به زودی پارهی تن من در سرزمین خراسان دفن میشود که هیچ مؤمنی او را زیارت نمیکند، مگر این که خداوند بهشت را بر او واجب ساخته و پیکرش را بر (آتش) دوزخ حرام میسازد.»
حدیث 34
قال الامام الجواد علیهالسلام: «ضمنت لمن زار قبر أبی الرضا علیهالسلام بطوس عارفا بحقه الجنة علی الله تعالی.» [وسائل الشیعة، 437 / 10 ] .
امام جواد علیهالسلام فرمود: «کسی که قبر پدرم رضا علیهالسلام را در طوس با شناخت حق او (به اینکه حضرتش امام واجب الاطاعة است) زیارت کند، من نزد خدای تعالی بهشت را برای او ضمانت میکنم.»
حدیث 35
قال الرضا علیهالسلام: «ما زارنی أحد من أولیائی عارفا بحقی الا شفعت فیه یوم القیامة.» [وسائل الشیعة، 434 / 10 ] .
امام رضا علیهالسلام فرمود: «هیچ یک از دوستانم مرا با آگاهی به حقم (که امام واجب الاطاعه هستم) زیارت نمیکند مگر این که روز قیامت او را شفاعت خواهم کرد.»
حدیث 36
قال الرضا علیهالسلام: «من شد رحله الی زیارتی أستجیب دعاؤه و غفرت له ذوبه، فمن زارنی فی تلک البقعة کان کمن زار رسول الله صلی الله علیه و آله، و کتب الله له ثواب ألف حجة مبرورة و ألف عمرة مقبولة، و کنت أنا و آبائی شفعاءه یوم القیامة، و هذه البقعة روضة من ریاض الجنة، و مختلف الملائکة، لا یزال فوج ینزل من السماء و فوج یصعد، الی أن ینفخ فی الصور.» [بحارالانوار، 44/ 102 ] .
امام رضا علیهالسلام فرمود: «کسی که بار سفر به سوی من بربندد دعایش مستجاب و گناهانش آمرزیده میشود، پس کسی که مرا در آن مکان زیارت کند، مانند کسی است که
رسول خدا صلی الله علیه و آله را زیارت کرده باشد، خداوند برای او پاداش هزار حج و عمرهی پذیرفته شده مینویسد و من و پدرانم شفیعان او روز قیامت خواهیم بود؛ این بقعه بوستانی از بوستانهای بهشت و محل رفت و آمد فرشتگان است؛ آن گونه که گروهی از آسمان فرو میآیند و گروهی بالا میروند، تا این که در صور دمیده شود.»
حدیث 37
قال الامام موسی بن جعفر علیهماالسلام فی حدیث: «و لقد رأیت رسول الله صلی الله علیه و آله فی المنام و أمیرالمؤمنین علیهالسلام معه... ثم وصفه لی رسول الله صلی الله علیه و آله فقال: علی ابنک الذی ینظر بنور الله و یسمع بتفهیمه و ینطق بحکمته، یصیب و لا یخطیء و یعلم و لا یجهل، قد ملیء حلما و علما...» [بحارالانوار، 11 - 12/ 49. ] .
امام موسی بن جعفر علیهماالسلام ضمن حدیثی فرمود: «رسول خدا صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیهالسلام را به همراه آن حضرت در خواب دیدم... سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله وی (امام رضا علیهالسلام) را برای من توصیف نمود و فرمود: «علی پسر توست که نور خدا میبیند و به تفهیم الهی میشنود و بر
پایهی حکمت او سخن میگوید، او راه راست میپوید و به خطا نمیرود، دانشمندی است که (علمش) به جهل نمیگراید و لبریز از بردباری و دانش گردیده است.»
حدیث 38
قال رسول الله صلی الله علیه و آله فی حدیث فی فضائل الأئمة المعصومین علیهمالسلام: «من أحب أن یلقی الله ضاحکا مستبشرا فلیتول علی بن موسی الرضا علیهالسلام... فهؤلاء مصابیح الدجی و أئمة الهدی و أعلام التقی، من أحبهم و تولاهم کنت ضامنا له علی الله تعالی بالجنة.» [بحارالانوار، 296 / 36.] .
رسول خدا صلی الله علیه و آله در ضمن حدیثی در بیان فضائل یکایک ائمه معصومین علیهمالسلام فرمود: «کسی که دوست بدارد خندان، خداوند را ملاقات کند، باید محبت و ولایت علی بن موسی الرضا علیهماالسلام را داشته باشد... اینان (ائمه اطهار علیهمالسلام) چراغهای تاریکی و امامام هدایتگر و نشانههای تقوا هستند، کسی که ایشان را دوست بدارد و بهرهمند از ولایت آنان گردد، من نزد خدای تعالی بهشت را برای او ضمانت میکنم.»