احاديث , سخنان تصادفي امام رضا (ع)

التماس دعا
شلوغی مسیرهای منتهی به حرم رضوی آن هم در ساعات نزدیک به اذان مغرب، برای من به عنوان یکی از ساکنین شهر بهشت، امری طبیعی بود. این شلوغی با اشتیاقی که از دعوت ناگهانی افطاری حرم در دلم شعله می‌کشید همراه شده و طاقتم را تمام کرده بود. بالاخره بعد از طی این مسیر همراه با جمعیت روزه‌دار وارد حرم شدم. ازدحام بی‌حد جمعیت؛ گرمای 20 درجه و ضعف جسمانی ناشی از روزه اندکی از صبر بازرسان ورودی کم نکرده بود. متانت و برخورد صبورانه‌ و التماس دعاهایی که از عمق جانشان برمی‌خاست و روانه‌ زائرین روزه‌دار می‌شد، شاهد این مدعا بود.
با قدم‌های شتابان پا به پای سایر میهمانان سفره‌ امام مهربان، توسط خدام به سمت صحن هدایت شدم. خدامی که قدم به قدم ایستاده و با لبخند و خوشامدگویان، به پیشواز میهمانان آمده بودند. جمعیت روزه‌دار در یک سمت، ذکرگویان به استقبال لحظات ملکوتی اذان می‌رفت و در سمت دیگر، خادمان حرم، مهربان و خستگی‌ناپذیر، برای آماده شدن سفره‌های اکرام رضوی خدمت می‌کردند.

تکریم مجاور و زائر
سیدخلیل منبتی معاون اماکن متبرکه و امور زائران آستان قدس رضوی درباره این طرح می گوید: «در افطارهای ماه مبارک رمضان امسال، حرم رضوی برای دهمین سال متوالی میزبان مجاوران حضرت رضا(ع) است. به طور میانگین هر شب 12 هزار نفر مجاور بر سر سفره‌ای به طول 4 کیلومتر می‌نشینند و در صحنی با مساحت 12 هزار متر مربع میزبان امام رضا(ع) هستند. البته با اعضایی که مشغول به انجام وظیفه در صحن و تدارکات و چیدمان هستند این رقم به 13500 نفر می‌رسد. حالا اگر تعداد زائران را در میهمان‌سرا جدا کنیم بیش از 5 هزار نفر دیگر هم به این رقم اضافه می‌شود. این خدمت‌رسانی از ابتدای ماه مبارک رمضان هر شب تا آخر ماه مبارک رمضان ادامه می‌یابد.»
معاون اماکن متبرکه و امور زائران آستان قدس رضوی با بیان اینکه این سفره به لحاظ تعداد جمعیت در دنیا بی‌نظیر است و در هیچ ضیافتی این چنین نیست که بعد از دعا و نماز، افطار کردن از اولین تا آخرین نفر، تنها 8 دقیقه زمان ببرد، درباره هدف این اقدامات بیان کرد: «رسم میهمان‌نوازی و پهن کردن سفره از دیرباز در میان مسلمانان به ویژه شیعیان بوده و یکی از شعائر مذهبی به شمار می‌آید. هدف از این اقدامات در ماه ضیافت الهی، تکریم مجاوران و زایران است.»

عنایت حضرت
خالصانه مشغول خدمت بودند و دست‌هایشان گل‌های گلدان، بطری‌های آب و کاسه‌های سوپ را در سفره‌هایی که روی گل‌های قرمز قالی پهن شده بود، خاضعانه می‌چید. یکی‌شان خادم بازنشسته حرم رضوی بود و از ابتدای طرح اکرام رضوی داوطلبانه در بارگاه رضوی خدمت می‌کرد. او معتقد بود نشستن بر سر سفره آقا توفیق می‌خواهد.
همکارش نیز همینطور که یک لحظه از کار کردن نمی‌ایستاد، در تایید این حرف می‌گفت: «در 4 سالی که توفیق خدمت در این طرح را دارم، دیده‌ام که بسیاری مایل به حضور بر سر این سفره‌ها و بهره‌مندی از این برکت هستند، به اعتقاد من باید حضرت عنایت کند تا امکان این حضور فراهم شود.»

خدمت‌گزاری روزانه یک هزار خادم
محمد توکلی مدیر امور خدمه آستان قدس رضوی، جزئیات ضیافت امسال را چنین شرح داد: «امسال نزدیک به یک هزار خادم اعم از زن و مرد داوطلبانه هر روز برای خدمت‌رسانی در طرح اکرام رضوی مشغول به فعالیت هستند. تعدادی در بخش بسته‌بندی و انتظامات و تعدادی هم در قسمت پذیرایی. امسال با تدبیری جدید، جلوی در‌های ورودی به زائران حضرت یک بطری شربت تولید شرکت فرآورده‌های رضوی تقدیم می‌شود که می‌توانند بلافاصله بعد از اذان از آن استفاده کنند. سپس، بعد از اقامه نماز بر سر سفره حضور یابند.

بانوانی از جنس بلور و آفتاب
کمی آن طرف‌تر و آن سوی حوض پر آب و باغچه‌های پر گل صحن هدایت، زیر آسمان نیلی شب، بانوان خادم مشغول چیدن سفره بودند و برای پذیرایی هر چه بهتر از میهمانان شتاب داشتند. در این میان، یکی از آن‌ها، خسته و کم‌رمق، گوشه‌ای از باجه‌های ورودی به محل طرح نشسته بود و با آرامشی عجیب، دانه‌های پیوسته و چرخان تسبیح را زیر انگشتان می‌چرخاند و ذکر حق می‌گفت. چیزی نگذشت که ساعت به 8 شب رسید و همسو با خدام رو به حضرت، سلام دادیم. لحظاتی بعد، بیرون از محوطه جمعیت نمازگزار در صف‌های باشکوه و بی‌انتها به اقامه نماز ایستادند و طنین صدایشان، فضا را شکافت: «الله اکبر»

محبوب رضاست هر که دل‌ریش‌تر است
بعد از نماز و دعا، نمازگزاران به سمت باجه‌های ورودی به حرکت افتادند تا با تحویل دعوت‌نامه‌ها، افطاری‌شان را دریافت کنند. این دعوت‌نامه‌ها از آغاز طرح تا هفت سال تنها در مساجد و حسینیه‌ها توزیع می‌شد و در سه سال اخیر آستان مبارک حضرت با کمک نقشه‌های دریافتی شهری و به صورت قرعه‌کشی از روز 27 شعبان توزیع آن‌ها را در میان تمام اقشار آغاز کرده است تا افرادی که به علت اشتغال به شغل‌های کارمندی یا خانه‌داری امکان حضور در مساجد را ندارند، از خوان نعمت حضرت در این طرح بی‌بهره نمانند.
لحظاتی بعد میان خیل مشتاق زائران، بر خوان نعمت امام مهربانی‌ها نشستم و روزه‌ام را با نان و پنیر و خرما، باز کردم. صفای عجیبی داشت افطار روزه‌ در جوار امام رئوف و میان این جمعیت خالص و مومن. صحبت‌ها گل انداخته بود و میهمانان خانه‌ خورشید، با صمیمیت گفت¬وگو می‌کردند. گویی سال‌ها است همدیگر را می‌شناسند. خانمی میانسال که بعد از 20ساعت از شیراز به مشهد رسیده بود تعریف می‌کرد چطور آقا او را به ضیافتش طلبیده است، همین طور که اشک‌های اشتیاق را از صورت رنجورش می‌زدود، می‌گفت در شیراز چقدر سخت زندگی می‌کند. بچه‌های یتیمش را با چه سختی بزرگ کرده است و حالا برای گرفتن شفای یکی از فرزندانش عازم مشهد شده است. تا فهمید اهل مشهدم التماس دعای فراوان خواست. می‌گفت شما که به آقا نزدیکترید برایم دعا کنید. وقتی گفتم دعای دلشکسته زودتر مستجاب می‌شود، اشک در چشم‌هایش حلقه زد. زائری که مادر بود و به امید گشایش گره‌های کور زندگی‌اش دست نیاز به سوی مهربان‌ترین امام دراز کرده بود.

قلب‌های مهربان
ضیافت به پایان رسیده بود و اکثر میهمانان، به نیت تبرک، بخشی از طعام این سفره‌ معنوی را برای غایبان می‌بردند. یکدیگر را با گرمی به خدای یکتا ‌سپردیم و از کنار سفره‌های پربرکت، بر‌خاستیم. در راه بازگشت، طعم زیارت هنوز همراهمان بود.
در محبت کودکان زائر و مجاوری که توی اتوبوس، جایشان را به بزرگترها می‌دادند و در سخاوت مسافرانی که روی صندلی‌های دو نفره جا برای نفر سوم باز می‌کردند تا همه با آسایش بیشتر به خانه‌هایشان بازگردند. انگار به برکت این میهمانی و میزبان رئوفش، رشته‌ای نامرئی، قلب‌هایمان را به هم گره زده بود. رشته‌ای از جنس نور، محبت و همدلی.
 

گزارشگر: وحیده فرهمند