عاشق رضا - دخیلِ پنجره فولاد

بِسمِ اللّه ‏ِالرَّحمنِ الرَّحيمِ اللهّمَ صَلّ عَلي عَلي بنْ موسَي الرّضا المرتَضي الامامِ التّقي النّقي وحُجَّتكَ عَلي مَنْ فَوقَ الارْضَ ومَن تَحتَ الثري الصّدّيق الشَّهيد صَلَوةَ كثيرَةً تامَةً زاكيَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه كافْضَلِ ماصَلّيَت عَلي اَحَدٍمِنْ اوْليائِك َ

دخیلِ پنجره فولاد

با اینکه میدانست از اول بی وفایم
با اینکه عبدی رو سیاه و بی نوایم

شاهِ خراسان باز ذره‌پروری کرد
آقا اجازه داد در صحنش بیایم

او آبرویم را نبرد و ضامنم شد
هرچندکه غرق گناه و پر خطایم

از دست غیر او آب و دان نخوردم
من آن کبوتر بچهٔ جلد رضایم

عمری نمک خوردم نمکدان را شکستم
اما نکرد از دامنِ مهرش جدایم

امروز دخیلِ پنجره فولاد هستم
با این دلِ بیمار ، محتاج دوایم

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا