چیزهایی که روزی را زیاد می کنند

عوامل افزایش روزی، علت تامه برای وسعت رزق نیستند؛ یعنی خود به خود و به تنهایی موجب افزایش روزی نمی شوند؛ بلکه باید علاوه بر انجام دادن کارهایی که باعث افزایش روزی می شوند از انجام اعمالی که موجب کاهش روزی می شوند نیز پرهیز نماییم.

عوامل افزایش روزی

در آیات و روایات یک سلسله عوامل به عنوان عوامل افزایش دهنده روزی شمرده شده است که اگر کسی آن ها را انجام دهد، روزی او افزایش می یابد؛ همچنان که یک سلسله عوامل هستند که به عنوان اسباب کاهش رزق به شمار آمده اند. البته این عوامل افزایش روزی، علت تامه برای وسعت رزق نیستند؛ یعنی خود به خود و به تنهایی موجب افزایش روزی نمی شوند؛ بلکه باید علاوه بر انجام دادن کارهایی که باعث افزایش روزی می شوند از انجام اعمالی که موجب کاهش روزی می شوند نیز پرهیز نماییم.(1)

تقوا و پرهیزکاری

از مهم ترین عوامل افزایش دهنده روزی تقوا و پرهیزکاری می باشد، هم در سطح فرد و هم در سطح اجتماع، همان گونه که گناه عکس آن را نتیجه داده و موجب نقصان و کاستی نعمت های الهی می گردد: «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقرَى آمَنواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ وَلَكِن كَذَّبواْ فَأَخَذْنَاهم بِمَا كَانواْ یَكْسِبونَ»؛ «و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند قطعاً بركاتى از آسمان و زمین برایشان مى گشودیم ولى تكذیب كردند پس به [كیفر] دستاوردشان [گریبان] آنان را گرفتیم».(2)
علامه طباطبایی در ذیل آیه شریفه می نویسد: «خداوند تعالی در این آیه یک حقیقت خالی از هر شائبه ای را خاطر نشان ساخته و بدان اشاره نموده است و این حقیقت عبارت است از چیزی که معیار و اساس نزول نعمت و نقمت بر آدمیان است».(3)
امام علی (علیه السلام) نیز در سفارش های خود فرموده است: «شما را سفارش می کنم به پرهیزکاری ... پس هر که تقوا و پرهیزگاری پیش گیرد، سختی ها بعد از نزدیک شدن و رو آوردن از او دور ... رحمت و مهربانی پس از دور شدن به او بازگشت و نعمت ها پس از کم شدن بر او فراوان گردد و برکت مانند باران بزرگ قطره پس از اندک باریدن به او برسد».(4)
تقوا و پرهیزکاری موجب افزایش روزی می گردد، هم در ناحیه رزق و روزی مادی که ظاهر آیه با توجه به سیاق آیه شریفه بدان اشاره دارد و هم موجب افزایش روزی معنوی می گردد؛ یعنی اگر کسی تقوا پیشه کند، چه بسا بیشتر از کسانی که تقوا را رعایت نمی کنند، بیشتر و بهتر بفهمد و موفقیت های بیشتری به دست آورد.

شکر و سپاسگزاری

یکی از مهم ترین عوامل افزایش دهنده روزی، شکر و سپاسگزاری است و در مقابل، صفت زشت کفر و ناسپاسی که موجب نقصان و کاهش روزی می گردد: «لَئِن شَكَرْتمْ لأَزِیدَنَّكمْ»؛ «اگر واقعاً سپاسگزارى كنید [نعمت] شما را افزون خواهم كرد».(5)

این یک قانون تخلف ناپذیر الهی است که هر کس بدان عمل کند، نتیجه گوارایش را نیز خواهد دید. رسول خدا (صلی الله و علیه وآله) فرموده است: «لایَرزق اللهَ عَبداً الشکرَ فَیَحرمَه الزِیَادَةَ لِأَنَّ الله یَقول لَئِن شَکَرتم لَأَزِیدَنَّکم؛ هیچ بنده ای نیست که خداوند شکر را روزیش فرموده باشد و از افزایش نعمت محرومش گرداند؛ زیرا خود می فرماید: اگر واقعاً سپاسگزاری کنید [نعمت] شما را افزون خواهم کرد».(6)

صدقه دادن

از جمله اموری که در روایات، از آن به عنوان عامل افزایش دهنده روزی یاد شده است، صدقه دادن است. خداوند در قرآن کریم فرموده است: «وَلَكِن ینَزِّل بِقَدَرٍ مَّا یَشَاء »؛ «لیكن آنچه را بخواهد به اندازه اى [كه مصلحت است] فرو مى فرستد».(7)

رسول خدا (صلی الله و علیه وآله) نیز فرموده است: «إِستَنزِلوا الرِّزقَ بِالصَّدَقَةِ؛ روزی را به وسیله صدقه فرود آورید».(8) از در کنار هم قرار گرفتن این آیه شریفه و حدیث نبوی، می توان چنین نتیجه گرفت که آدمی به واسطه صدقه دادن در فرود آمدن روزی خود تأثیرگذار است.
نکته قابل توجه اینکه، صدقه دادن صرفاً مساوی با پول دادن به صدقه نیست؛ بلکه در روایات برای صدقه معنای وسیعی بیان شده است؛ چنان که در حدیثی آمده است: «رسول خدا (صلی الله و علیه وآله) فرمود: بر هر مسلمانی در هر روز صدقه ای واجب است. عرض شد: کیست که بتواند چنین کاری بکند؟ حضرت فرمود: رفع مانع از سر راه مردم صدقه است، راهنمایی کردن مردم صدقه است، عیادت مریض صدقه است، امر به معروف صدقه است، نهی از منکر صدقه است، پاسخ سلام دادن صدقه است».(9)

صله رحم

صله رحم از جمله اموری است که موجب افزایش رزق و روزی می شود و در نعمت های الهی را به سوی انسان می گشاید. امام حسین (علیه السلام) به کسانی که از افزایش روزی و عمر زیاد خوشحال می شوند، چنین سفارش می فرماید:«مَن سَرَّه أَنی نسَأَ فِی أَجَلِهِ وَ یزَآد فِی رِزقِهِ فَلیَصِل رَحِمَه ؛ هر کس که می خواهد مرگش به تأخیر افتد و روزیش زیاد شود،باید صله رحم نماید».(10)

ازدواج

برخی بر اساس محاسبات عادی، از ترس تهی دستی با ازدواج کردن مخالفت می کنند و انتخاب همسر را به سبب ترس از فقر و تنگدستی به تأخیر می اندازند و به بهانه اینکه می خواهیم بعد از گشایش در روزی ازدواج نماییم، تن به زندگی مشترک نمی دهند.

قرآن، ازدواج را یکی از اسباب گشایش روزی دانسته است: «وَأَنكِحوا الْأَیَامَى مِنكمْ وَالصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِكمْ وَإِمَائِكمْ إِن یَكونوا فقَرَاء یغْنِهِم اللَّه مِن فَضْلِهِ وَاللَّه وَاسِعٌ عَلِیمٌ»؛ «بى همسران خود و غلامان و كنیزان درستكارتان را همسر دهید اگر تنگدستند خداوند آنان را از فضل خویش بى نیاز خواهد كرد و خدا گشایشگر داناست».(11)
امام صادق (علیه السلام) در تفسیر این آیه شریفه فرموده است: «کسی که از ترس تنگ دستی ازدواج نکند، به راستی به پروردگارش بدگمان است».(12)

رسول اکرم (صلی الله و علیه وآله) نیز یکی از راه های درخواست روزی را ازدواج دانسته و فرموده است: «إِلتَمَس وا الرِّرزقَ بِالنِّکَاحِ؛ روزی را با ازدواج کردن درخواست کنید».(13)

استغفار

در آیات و روایات به این مطلب تصریح شده است که طلب آمرزش از خداوند غفار، موجب ریزش برکات می گردد: «فَقلْت اسْتَغْفِروا رَبَّكمْ إِنَّه كَانَ غَفَّارًا * یرْسِلِ السَّمَاء عَلَیْكم مِّدْرَارًا * وَ یمْدِدْكمْ بِأَمْوَالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَل لَّكمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَل لَّكمْ أَنْهَارًا»؛ «و گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهید كه او همواره آمرزنده است [تا] بر شما از آسمان باران پى در پى فرستد و شما را به اموال و پسران یارى كند و برایتان باغ ها قرار دهد و نهرها براى شما پدید آورد».(14)
در تفسیر مجمع البیان ذیل این آیه شریفه آمده است: «ربیع بن صبیح گوید: مردی نزد امام حسن (علیه السلام) آمد و از خشکسالی گله کرد. امام حسن (علیه السلام) به او فرمود: استغفار کن [از خدا آمرزش بخواه].

مردی دیگری آمد و از فقر و نیازمندی گله کرد، امام به او فرمود: استغفار کن. مرد دیگری آمد و عرض کرد: دعا کنید خدا به من پسری بدهد. امام به او فرمود: از خدا آمرزش بخواه. عرض کردیم: افرادی با حوایج گوناگون نزد شما آمدند. شما همه آن ها را سفارش به استغفار کردید. حضرت فرمود: من این را از خود نگفتم؛ بلکه این را در نتیجه تأمل در گفته خدا به دست آوردم. خدا از نوح پیامبر علیه السلام حکایت می کند که به قوم خود گفت: اسْتَغْفِروا رَبَّكمْ إِنَّه كَانَ غَفَّارًا...».(15)

ذکر و دعا بین الطلوعین

دعا در بعضی از اوقات تأثیر بیشتری در وسعت رزق و روزی دارد؛ از جمله این اوقات، دعا هنگام بین الطلوعین است که در روایات به آن توجه شده است. حسین بن مسلم می گوید: به امام باقر (علیه السلام) گفتم: جانم به فدایت! آن ها [اهل سنت] می گویند خواب بعد از فجر مکروه است؛ چرا که روزی ها در این وقت تقسیم می شود. فرمود: «الأرزَاق موظوفَةٌ مَقسومَةٌ وَ للهِ فَضلٌ یقَسِّمه مِن طلوعِ الفَجرِ إِلَی طلوعِ الشَمسِ وَ ذَلِکَ قوله "وَسئَل وا اللهَ مِن فَضلِهِ" ثمَّ قَال وَ ذِکر اللهِ بَعدَ طلوعِ الفَجرِ أَبلَغ فِی طَلَبِ الرِّزقِ مِن الضَربِ فِی الأَرضِ؛ روزی ها معین و تقسیم شده است و خدای را فضل و زیادتی است که آن را از طلوع فجر تا طلوع خورشید تقسیم می کند و این فرموده اوست که "از خدا فضل او را بخواهید". سپس امام فرمود: ذکر خدا بعد از طلوع فجر در تحصیل روزی موثرتر است».(16)

پی نوشت ها:
1. علی متین، رزق و روزی از دیدگاه قرآن و حدیث، ص 243.
2. اعراف: 96.
3. علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ج 8، ص 247.
4. نهج البلاغه، خطبه 189.
5. ابراهیم: 7.
6. قرشی بغدادی، الشکرلله عزوجل، ص 65.
7. شوری:27.
8. صدوق، من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 381.
9. شیخ عباس قمی، سفینة البحار، ج3، ص 63.
10. کلینی، الکافی، ج2، ص 156.
11. نور: 32.
12. طبرسی، مجمع البیان، ج 7 8، ص 220.
13. طبرسی، مکارم الاخلاق، ج1، ص 430.
14. نوح: 12 10.
15. مجمع البیان، ج 10، ص 543.
16. بحارالانوار، ج5، ص147.

در آیینی

رئیس جدید سازمان قضایی نیروهای مسلح خراسان شمالی معرفی شد

طی آیینی رئیس جدید سازمان قضایی نیروهای مسلح خراسان شمالی معرفی شد.

•  

به گزارش خبرگزاری فارس از بجنورد، این مراسم امروز برگزار که محمد صبوری به عنوان رئیس جدید سازمان قضایی نیروهای مسلح خراسان شمالی معرفی شد.

همچنین در این مراسم از محمد رضا خاکشور رئیس سابق سازمان قضایی نیروهای مسلح خراسان شمالی تکریم و قدردانی به عمل آمد.

خاکشور به مدت یک دهه مسئولیت سازمان قضایی نیروهای مسلح خراسان شمالی عهده دار بوده است.

صبوری رئیس جدید سازمان قضایی نیروهای مسلح خراسان شمالی دومین رئیس این سازمان در استان طی سال‌های پس از تاسیس خراسان شمالی بوده است.

به گزارش فارس، مراسم تودیع و معارفه رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح خراسان شمالی بدون حضور خبرنگاران برگزار شد.

انتهای پیام/63002/ش10/ژ1001

عقیق: با آغاز ماه محرم الحرام هیأت در مساجد و حسینیه‌های سراسر کشور بر پا می‌شود و عزاداران حسینی پای صحبت کارشناسان دینی می‌نشینند و بعد از آن در مصیبت عزای سید و سالار شهیدان اشک ماتم می‌ریزند.

یکی از این سخنوران نامی و درس‌آموز، مرحوم آیت‌الله عبدالکریم حق‌شناس بود که سخنانش هنوز بوی تازگی و معرفت ناب می‌دهند:

*ضرورت توجه به مسائل اخلاقی

وقتی که ما در حوزه مشغول تحصیل بودیم، روزهای پنجشنبه و جمعه کتاب‌های درسی را می‌بستیم، به حوزه‌ای می‌رفتیم و آنجا با بعضی از دوستان مثل آقای خسروشاهی و آقایان دیگر، اخلاق مباحثه می‌کردیم؛ چون می‌دانستیم علت مبقیه، یعنی آن چیزی که باعث دوام و بقای تحصیلات ما می‌شود، این علم و توجه پیدا کردن به مقام اقدس پروردگار است،هر چه من خودم را بیش‌تر تصفیه اخلاقی کنم، توجه بیش‌تری به مقام اقدس ربوبی پیدا می‌کنم و امکان درک و فهم برایم بیش‌تر می‌شود. باید به این چیزها معتقد بود آقا!

آقای یاسری که پیش نماز مسجد ارک بود، یک سؤالی از آقای بروجردی کرد. ایشان فرمودند: من فردا صبح جواب می‌گویم!، ایشان عرض کردند: آقا من عجله دارم، ایشان فرمودند: حالا شما یک شب دعای کمیل را خدمت حضرت معصومه(س) بخوانید!، عرض کردند: آقا؛ چه خصوصیتی دارد که می‌فرمایید فردا جواب می‌گویم، فرمودند: استمداد از سحر می‌جویم! این آقای بروجردی که یکی از شاگردانش رهبر انقلاب بود، یکی از شاگردانش آیت‌الله محقق داماد بود، یکی از شاگردان آیت‌الله آقا مرتضی حائری، فرزند حاج شیخ عبدالکریم حائری بود، یکی از شاگردانش آیت‌الله آقای گلپایگانی بود، ایشان با این مقام علمی و عملی معتقد بود باید این‌گونه رفتار کند. پس چرا من معتقد نیستم؟

هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ/از یمن دعای شب و ورد سحری بود

*توجه به آثار عجیب جلسات اخلاق

عرض کردم هر وقت که من می‌خواهم وارد موعظه بشوم، اول رفقا را متوجه موقعیت خودشان می‌کنم. قال رسول‌الله(ص) «مَنْ خَرَجَ مِنْ بَیْتِهِ یَطْلُبُ عِلْما شَیّعَهُ سَبْعُونَ اَلْفَ مَلَکٍ یَسْتَغْفِرُونَ لَهُ»؛ هر کس برای طلب علم از خانه‌اش خارج شود، 70 هزار ملک او را مشایعت می‌کنند و برای او استغفار می‌کنند. حال منظور از این علم چیست؟ کدام طالب علم این‌گونه است؟

علم را به حمل اولی می‌خواهی حساب کنی، می‌خواهی به حمل شایع صنایع حساب کنی، حقیقتاً علم همین است که فرمود: شما به شرق عالم بروید یا به غرب عالم، «علم» همان چیزی است که از دهان ما خارج می‌شود. «وَ مَا خَلاَهُنَّ فَهُوَ فَضْلٌ»، علوم دیگر، مثل مکانیکی، ریاضیات و... تا دم گور همراه صاحب خودشان هستند؛ علمی که بر هر مسلم و مسلمه‌ای فریضه است، «علم‌التقوی و الیقین» است. هر که می‌خواهی باشد، مهندس، دکتر، وزیر، امیر و... این علم را باید یاد بگیری داداش جان! از تو درباره این علم سؤال می‌کنند.

پس طبق این روایت، وقتی شما از مغازه یا منزل خود حرکت می‌کنید و به این جلسه می‌آیید، ملائکه برایتان استغفار می‌کنند. پس این حرکت، یک تجارت است؛ و می‌دانیم که دنیا دارالتجاره است. دنیا متجر اولیای خداست.

* آغاز طمع شیطان با غفلت از خدای متعال

تمام هم و غم و توجه شیطان در این است که ببیند چه کسی فعلاً از جناب اقدس حق غافل است و گاهی حق را نسبت به سر و ضمیر خویش فراموش کرده تا به سراغش برود؛ اول می‌گردد ببیند چه کسی «نسی اطلاعه علی سره»، وقتی فهمید، جلو می‌آید و بعد تسلط پیدا می‌کند! چه کسی از حق رویگردان و معرض است؛ چه کسی دینش را یک دستی گرفته و به آن اهمیت نمی‌دهد؛ دنبال آن‌ها می‌گردد تا از راه به درشان کند.

کسبه و بازاری‌هایی که شاگرد دارند خوب می‌فهمند چه می‌گویم. اگر شاگرد یک وقت چهار ساعت مانده به ظهر سر کار بیاید، یک وقت سه ساعت قبل،‌ یک وقت سه ساعت و نیم به ظهر، صاحب کار به او می‌گوید: بابا! این وضع آمدن به مغازه نیست؛ این طوری کاسبی نمی‌شود! تو چرا کار را با یک‌دستی گرفته‌ای؟

عبادات هم همین طور است و نباید آدم در آن کوتاهی داشته باشد. عبادت در نظر اولیای حق، خیلی بالا است؛ انجام مستحبات، کالواجب است. آن‌ها مهلت نمی‌دهند که مستحبی از آن‌ها فوت شود. خدا علامه طباطبایی را رحمت کند. ایشان مدام ذکر می‌گفت: یا «لااله‌الا‌الله» یا «سبحان‌الله» یا صلوات یا هر ذکر دیگر. مادامی که شما سؤال نمی‌کردید، ایشان مشغول ذکر بود. وقتی هم که از ایشان سؤال می‌کردید، بعد از اینکه جواب می‌داد، دو مرتبه مشغول ذکر می‌شد، اما من بیچاره چطور؟!

کتابی راجع به «زهاد ثمانیه» نوشته‌اند. در آن کتاب دارد که «خواجه ربیع» که قبرش در یک فرسخی مشهد مقدس است، یک ریگ در دهانش می‌گذاشت که مثلاً وقتی با ایشان تکلم می‌کنند، نتواند زیاد حرف بزند؛ چون کسی که چیزی در دهانش است، نمی‌تواند پرحرفی کند. حالا هی تو پرحرفی کن و لفظ قلم صحبت کن! هی در این و آن وارد شو و حرف‌های بی‌ربط بزن و...! این یعنی تو در چنگ شیطانی داداش جان!

اولیای خدا، همیشه در مقام مراقبه‌اند و در انجام وظایف شرعیه مثل نماز اول وقت استقامت دارند. شخصی لواش‌فروش بود و همیشه در نماز جماعت حاضر می‌شد. خب؛ دکان لواش‌فروشی و سنگک‌،روشی، اول ظهر خیلی شلوغ است، اما هیچ چیز در او اثر نمی‌کرد و حتماً هر طور که بود، اول وقت در نماز جماعت حاضر می‌شد؛ این یعنی استقامت در دین‌داری.

*فریب‌های شیطان و راه مقابله با آن‌ها

جنگ با شیطان چگونه است؟ اولیای خدا چطور از مکائد شیطان در امان می‌مانند و فریبش را نمی‌خورند؟ «بدوام المراقبة و الاستقامة على بساط الخدمة و هیبة المطلع و کثرة الذکر»، آن‌ها با دوام مراقبه و استقامت در راه خدمت، با شیطان می‌جنگند و خوب، پروردگار هم آنان را حفظ می‌کند؛ مؤمنان وقتی که به خدا توکل می‌کنند، پروردگار آن‌ها را نجات داده و از سلطه شیطان خارج می‌شوند.

حضرت می‌فرماید: «اما المهمل لاوقاته»، اما اشخاصی که مثل من، اوقاتشان را همین طور مهمل می‌گذرانند، آن‌ها در مصیده شیطانند؛ معنای «مصیده» در عربی «آلت صید کردن» است؛ یعنی آنها در دام و بند شیطان هستند.

بعد حضرت می‌فرمایند: «فاعتصم بحبل الله الاوثق و هوالالتجاء الی الله و الاضطرار بصحة الافتقار الی الله فی کل نفس»، به ریسمان محکم خدای متعال چنگ بزن و همین کار، یعنی التجای با اضطرار به درگاه او و اینکه هر لحظه دست فقر و بیچارگی‌ات را به سوی او دراز کنی، تو را نجات می‌دهد. حبل‌الله این است.

با اینکه پروردگار فرموده: «إِنَّ کَیْدَ الشَّیْطَانِ کَانَ ضَعِیفًا»، اما شیطان اکثر انسان‌ها را صید می‌کند و از هیچ‌کس هم صرف‌نظر نمی‌کند. کسی در خواب، از شیطان پرسید: این مصیده را برای چه کسی درست کردی؟ گفت: برای شیخ انصاری (رحمه‌الله‌علیه) که کتاب‌هایش را مجتهدین باید بخوانند؛ البته مصیده او بزرگ‌تر است. شاعر گفته است:

با شیر مردیت، سگ ابلیس صید کرد/ای بی‌هنر بمیر که از گربه کمتری!

گاهی یک گربه با چهار تا سگ می‌جنگد؛ اما تو نمی‌توانی! چون تو هنوز کلاس اولی و کلاس اول هم ترک محرمات و انجام واجبات است که فعلاً بنده همان جا، درجا می‌زنم. لذا باید مراقب بود که در دام ضعیف شیطان نیفتیم.

«ولایغرنک تزیینه الطاعات علیک»، می‌دانید لم شیطان چیست و چگونه آدم را صید می‌کند؟ او که یک دفعه نمی‌گوید: نماز جماعت برو آقا جان! نماز اول وقت و جماعت را بخوان؛ ولی نماز شب را امشب نمی‌خواهد بخوانی! فردا تو باید برای زن و بچه‌ات کار کنی! نیاز به استراحت بیش‌تری داری! بعد وسوسه می‌کند که برادرجان! نماز شب را می‌خواهی چه کنی؟ اولاً که مستحب است و لازم نیست حتماً بخوانی! بعد هم اگر بلند شوی، بدنت صدمه می‌خورد و به جسمت فشار می‌آید! آقا جان من! بگیر بخواب! کار و شغل فردایت هم که واجب است و باید قدری به مردم برسی و به جامعه خدمت کنی! پس بخواب ...!

ببینید چه حرف‌هایی می‌زند! وسوسه‌هایی دارد که اگر همین الان از یک مرجع تقلید یا هر عالم دیگری بپرسی، می‌گوید: عجب حرف‌های پخته و حساب‌شده‌ای است! خوب چه کسی است که با این نصایح از میدان در نرود؟!

وقتی نماز شب را از شما گرفت و این مانع گناه برداشته شد، آن وقت سراغ نماز جماعت می‌آید و می‌گوید: آقا جان! نماز جماعت دیگر چه صیغه‌ای است؟! برو همان جا که حوائج مردم را برمی‌آوری، نماز اول وقت بخوان؛ نمی‌خواهد دنبال ثواب جماعت باشی؛ برآوردن حوائج مردم در رأس عبادات است. مردم را به خاطر نماز جماعت معطل نکن...! بسیار خوب؛ یک دفعه حرف آخر را نمی‌گوید که داداش جان! اگر کمی مقدس باشی، می‌گوید: حالا به رکعت اول نماز جماعت نرسیدی، عیبی ندارد! رکعت اول نشد، رکعت دوم! دوم نشد، سوم و...!

جوانی از رهبر انقلاب سؤال کرده بود: آقا! من نماز فرادی که می‌خوانم، حضور قلب بیش‌تری دارم! حالا چه کنم؟! نمازم را به جماعت بخوانم یا فرادی؟ این حرف دیگر از شاهکارهای ابلیس است که ایشان چون اهل بخیه بود، یک جواب فنی به او داد و فرمود: خیر! باز هم جماعت، به‌ دلیل همان فضائلی که از اهل بیت(ع) رسیده است، بر نماز فرادای با حضور قلب، برتر است، چرا؟! چون شیطان اول در جماعت وارد کار شده و نمی‌گذارد مراقبه داشته باشی؛ همین که وارد نماز شدی، تو را به بازار و مدرسه و چای‌خانه و.. می‌برد؛ بعد هم مدام در دلت وسوسه می‌کند که آقا! نماز جماعت چیست؟! تو که در جماعت حضور قلب نداری؛ برو نمازت را با حضور قلب بخوان! از آن طرف وقتی می‌خواهی نمازت را فرادی بخوانی، خودش را عقب می‌کشد و می‌گذارد تا یک نماز با حال بخوانی و می‌گوید: برو یک نماز با حضور قلب بخوان! و در نماز فرادای تو، هیچ وسوسه‌ای نمی‌کند. بعد در اینجا دوباره وسوسه می‌کند و می‌گوید: دیدی به‌صورت فرادی، چه نمازی خواندی؟! خب؛ آدم وقتی این نماز را با نماز جماعتش مقایسه می‌کند، امر برایش مشتبه می‌شود که نماز فرادی، بهتر از جماعت است. عجب! اما آیا واقعاً نماز فرادی، ثوابش بیش‌تر از جماعت است؟!

امام صادق(ع) فرمود: «انه یفتح لک تسعه و تسعین بابا من الخیر لیظفر بک عند تمام المائه، فقابله بالخلاف و الصد عن سبیله و المضاده باستهوائه»؛ شیطان نود و نه راه خیر به تو نشان می‌دهد تا در صدمین راه غلبه کند و جلویت را بگیرد. او تمام این مسائل را بلد است. شیطان، بعد از امام زمان(عج) «أعلم من فی‌الوجود» یعنی داناترین موجودات است؛ مراجع تقلید در رتبه‌های بعد از او قرار دارند! او همه مسائل و فنون را بلد است. نود و نه راه برای شما درست می‌کند که اشکال شرعی ندارد، ولی در صدمی شما را گول می‌زند، آقاجان!

مرحوم نراقی می‌فرماید: بیچاره، این آدم! اگر نورانیت داشت، می‌فهمید که ابلیس چه موقعی به سراغش می‌آید. مسکین، فرزند آدم! آخر در این صد راه که نود و نه موردش را آن خبیث القاء کرده و هیچ اشکال شرعی ندارد، آن وقت در صدمی یک مرتبه طاق روی سرش خراب می‌شود، چگونه می‌تواند بفهمد که همه آن‌ها از طرف شیطان است؟!

امام صادق(ع) می‌فرماید: اگر من بخواهم بفهمم چه وقت شیطان به سراغم می‌آید و اینکه آنچه به من القاء شده، رحمانی است یا شیطانی، راه فهمش چیست؟ راه فهمش «مراقبه» است؛ مراقبه! و جز این راهی نیست.

برای همین امام صادق(ع) در ادامه می‌فرماید: راه درست، دقیقاً برخلاف هر چیزی است که شیطان القاء می‌کند و می‌گوید. به هر چه که او امر کرد، برخلافش عمل کن و بگو: خیر! من این حرف‌ها را نمی‌فهمم و قبول ندارم! من باید نمازم را به جماعت بخوانم؛ من باید نماز شبم را بخوانم!

هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ/ از یمن دعای شب و ورد سحری بود

به شیطان بگو: من باید نمازم را به جماعت و اول وقت بخوانم. امام صادق(ع) فرموده است: هر کس که نمازهایش را در اول وقت بگذارد، ملک‌الموت وعده داده که خودش شهادتین را به او تلقین کرده و شیطان را از او دور می‌کند.

منبع:فارس

عقیق:چند روزی است بوی محرم کوچه پس کوچه‌های شهرهای کشور را فرا گرفته و هر کسی به طریقی خود را برای خدمت به امام حسین (ع) آماده می‌کند.
1376 سال از واقعه‌ای که درس آزادگی و ظلم‌ستیزی را به همه جهانیان آموخت، می‌گذرد و اگر امام حسین (ع) در 1376 سال قبل غریبانه مبارزه کرد، امروز نه تنها تمام ایران اسلامی بلکه بسیاری از کشورهای جهان، امام حسین (ع) را به خوبی می‌شناسند.
نام امام حسین (ع) از همان ابتدا با مظلومیت گره‌ خورد و از آنجایی که مردم کوفه گفتند حسین یک خارجی است ما را چه به حمایت از یک خارجی تا به امروز که برخی افراد به‌ اصطلاح روشنفکر امام حسین (ع) را عرب می‌دانند، می‌گویند ما را چه به اعراب؛ اما حسین(ع) نامی است که مرز، نژاد و دین نمی‌شناسد، زیرا حسین نشان از آزادی و مبارزه با ظلم و نپذیرفتن زور است.
امروز برخی امام حسین(ع) را عرب و خارجی می‌دانند در حالیکه عیسی (ع) را که در فلسطین متولد شد را امروز از سواحل دریای کارائیب تا بیابان‌های آفریقا و کوه‌های آلپ خارجی نمی‌دانند زیرا آنها به‌خوبی می‌دانند که دین مرزی ندارد.
البته همان‌ها هم می‌دانند که حسین هم مرز ندارد و ماهاتما گاندی رهبر استقلال هند در ارتباط با امام حسین (ع) می‌گوید اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز شود، باید از زندگی امام حسین (ع) پیروی کند.
حسین (ع) فقط برای ما شیعیان نیست بلکه برای تمام مذاهب جهان است و به‌ خوبی هیئات زرتشتی و ارمنی را می‌توان در عاشورا به نظاره نشست و طعم غذای نذری آنها را چشید.
حسین(ع) را مسیحیان نیز ستایش می‌کنند، نویسنده معاصر مسیحی اهل سوریه و نویسنده کتاب‌های «حسین در تفکر مسیحی» و «ده روز گرما» نیز بیان می‌کند که اگر حسین(ع) از آن ما بود، همه جا برای او بیرقی برمی‌افراشتیم و با نام او همه را به دینمان دعوت می‌کردیم.
اگر بخواهیم به دل اروپا هم سفری کنیم نیز آنجا هم هستند که حسین (ع) را عاشقانه دوست دارند و پروفسور ماربین فیلسوف و خاورشناس آلمانی در مورد امام حسین (ع) می‌گوید که من معتقدم رمز بقا و پیشرفت اسلام و تکامل مسلمانان به خاطر شهید شدن حسین(ع) و آن رویدادهای غم‌انگیز است.
آری امروز در جهان هر کسی کوچک‌ترین مطالعه‌ای در ارتباط با عاشورا سال 61 هجری قمری دارد، حسین (ع) را به خوبی درک می‌کند و این درس آزادگی و ظلم‌ستیزی را در تاریخ فریاد می‌زند.
راه امام حسین (ع) راهی است که به‌اندازه 1376 سال قدمت دارد، راهی که جوانان این مرز و بوم برای دفاع از اسلام و ایران خود 8 سال جنگیدند و عاشقانه برای این راه به شهادت رسیدند و به درگاه معبود خویش شتافتند.
درس مقاومت امام حسین (ع) را می‌توان حتی در یک سیم هم دید، سیم‌هایی که به دست 175 شهید غواص گره‌ زده شده بود، آیا این بزرگی و مقاومت و دلدادگی جدا از مکتب حسین (ع) است؟! قطعاً جواب خیر است، زیرا این همان راه و مسیر 1376 ساله است که تا انقلاب مهدی موعود ادامه داد.
در همه این مسیر تا موعود، حسین(ع) مرزی ندارد، زیرا متعلق همه بشریت است برای همه آزادی خواهان، برای همه مبارزان با مستکبران و برای همه آنانی که ظلم را نمی‌پذیرند و حاضرند با دست‌های بسته زنده به گور شوند و عاشقانه صدای لبیک یا حسین را زمزمه کنند.
گفتیم لبیک یا حسین، این شعاری است که امروز همه جهان آن را می‌شناسد، شعاری که همه جهان می‌داند این شعار یعنی گذشتن از خانواده و تمام اموال خود، یعنی گذشتن از برادر با دستان بریده، یعنی گذشتن از نوزاد با گلوی دریده، لبیک یا حسین یعنی گذشتن از جوان با کمری شکسته، لبیک یا حسین یعنی آماده برای نبردی سخت و خشن، لبیک یا حسین یعنی پیروی از امام زمان خود...
امروز دشمنان اسلام فقط از قدرت نظامی و موشک‌های ایران اسلامی نمی‌هراسند بلکه از شعاری می‌هراسند که در آن مفهومی به‌اندازه 1376 سال قدمت نهفته است و آن شعار چیزی نیست جز لبیک یا حسین...


منبع:فارس
211008

به گزارش فرهنگ ما ، هفته گذشته و پس از تهدید مقام معظم رهبری نسبت به مقامات سعودی در فاجعه منا، لحن آنان تغییر کرد و در قبال عملکرد نامناسبشان در منا تا حدی به مطالبات ایران پاسخ گفتند.
این تهدید که از موضعی بالا و البته منطقی مطرح شد، باعث عزت بخشیدن به مواضع جمهوری اسلامی در فضای منطقه و بین‌الملل شد. اثرگذاری این تهدید ما را بر آن داشت که تهدیدهای دوره رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را مرور کنیم و مهم‌ترین تهدیدهای ایشان را جدولی تقدیم شما خوانندگان محترم نماییم.
تنها نکته‌ای که دراین‌باره وجود دارد این است که تهدیدهای که مقام معظم رهبری نسبت به دشمنان نظام جمهوری اسلامی داشته‌اند، اغلب در موضع پاسخ‌گویی بوده و ایشان تصریح دارند که ما هیچ‌گاه به دنبال ضربه زدن به صلح جهانی نیستیم، اما در مقابل تهدیدهای دیگر کشورها نیز ساکت نخواهیم نشست و پاسخ این‌گونه تهدیدها را خواهیم داد.

منبع: مشرق

چهارشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۴ \ الأربعاء ٧ المحرّم ١٤٣٧ \ Wednesday, October 21, 2015

کد خبر: 360475 | تاریخ مخابره :۱۳۹۴/۷/۲۸ - ۱۵:۰۷ | سرویس: استان‌ها

دادستان کل کشور: امر به معروف ضمانت شکل گیری نظام اداری سالم است حوزه/ دادستان کل کشور، امر به معروف را ضمانت شکل گیری نظام اداری سالم دانست و گفت: امروز نظام اسلامی مبتنی بر رأی مردم است و مهم‌ترین مؤلفه قدرت و اقتدار در نظام حضور مردم متدین درصحنه است.

به گزارش  خبرنگار خبرگزار «حوزه» در بیرجند، حجت‌الاسلام و المسلمین سید ابراهیم رئیسی، پیش از ظهر امروز در همایش امربه ‌معروف و نهی از منکر، در سالن غدیر بیرجند با اشاره به تفسیر جایگاه دارالسلام در بهشت، اظهار کرد: مقدمه راه‌یابی به این مکان (دارالسلام) سلامت در این جامعه است و اگر شکل‌گیری انسان سالم در جامعه سالم و نظام اداری سالم نباشد، راه یابی به دارالسلام ممکن نیست.

دادستان کل کشور، از نگاه دینی و قرآنی شهر سالم را شهری مبتنی بر معنویت، عدالت، قانون‌مداری و عقلانیت دانست و افزود: اگر جامعه‌ای بر اساس عدالت، سلامت فردی و جمعی شکل گرفت می‌تواند جامعه سالم را شکل دهد.

نماینده مردم خذراسان جنوبی در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به این که افراد باید خود را اخلاق مدار و قانون‌مدار بدانند، تصریح کرد: تربیت به معنای احیای تعاملات عالی نفسانی انسانی و امر بسیار مهمی است .

حجت‌الاسلام والمسلمین رئیسی با اشاره به این که مدیران و مسئولین باید خود را در محضر و پاسخ گوی خداوند ببینند، تاکید کرد: در نظام اداری، اخلاق امری متنی است نه حاشیه‌ای و اولین شرط شکل‌گیری جامعه سالم این است که مدیران و مسئولان خود را در محضر و پاسخ گوی خداوند ببیند.

دادستان کل کشور، دومین ضمانت شکل‌گیری نظام اداری سالم را امر به ‌معروف و نهی از منکر دانست و ادامه داد: مسئله نظارت‌های سومین بخش ضمانت شکل‌گیری نظام اداری سالم است.

وی، چهارمین عامل در ضمانت شکل‌گیری نظام اداری سالم را برخورد متناسب با تخلفات ذکر کرد و افزود: گاهی چشم‌پوشی از یک تخلف کوچک موجب بروز تخلفات بزرگ می‌شود.

دادستان کل کشور بابیان این که شاکله نظام اسلامی مبنی بر رای مردم است، تاکید کرد: امروز نظام ما مبتنی بر رأی مردم است و مهم‌ترین مؤلفه قدرت و اقتدار در نظام حضور مردم متدین درصحنه است.

وی با اشاره به این که هر چه کار آمدی نظام بیشتر باشد، قدرت ملی افزایش می یابد، گفت: هرچه نظام اداری ما کارآمدتر باشد اعتماد مردم به این نظام افزون خواهد شد و نتیجه آن افزایش قدرت ملی خواهد بود.

عضو خبرگان رهبری، سازوکارهای جامعه اسلامی را مبتنی بر پیشگیری از وقوع جرم عنوان کرد و افزود: فرد باید با سازوکارهای درست نتواند مرتکب جرم شود و این کار باعث می‌شود انگیزه وقوع جرم و ناسلامتی از بین برود.

حجت الاسلام والمسلمین رئیسی در پایان تصریح کرد: توقع مردم داشتن یک نظام اداری کارآمد و پاسخگو به خدا است و باید حس مسئولیت‌پذیری و احساس ایمان و تعهد روزبه‌روز در جامعه توسعه پیدا کند.

انتهای پیام

صلی الله علیک یا أبا عبدالله ...

وبلاگ بررودکریز

barrud.mizbanblog.com

کاش …

وقتی خدا در حشر بگوید : چه داشتی؟

سر برکند حسین … بگوید : حساب شد …

دل را اگر از حسین بگیرم چه کنم

بی عشق حسین اگر بمیرم چه کنم

فردا که کسی را به کسی کاری نیست

دامان حسین اگر نگیرم چه کنم

وبلاگ بررودکریز

barrud.mizbanblog.com

بزرگ فلسفه قتل شاه دین این است
که مرگ سرخ به از زندگى ننگین است

حسین ، مظهر آزادگى و آزادى است
خوشا کسى که چنینش مرام و آیین است

نه ظلم کن به کسى ، نى به زیر ظلم برو
که این مرام حسین است و منطق دین است

همین نه گریه بر آن شاه تشنه لب کافى است
اگر چه گریه بر آلام قلب، تسکین است

ببین که مقصد عالى وى چه بود اى دوست
که درک آن سبب عزو جاه و تمکین است

ز خاک مردم آزاده بوى خون آید
نشان شیعه و آثار پیروى این است

خوشدل تهرانى

وبلاگ بررودکریز

barrud.mizbanblog.com