کد خبر: ۶۸۳۶۲

عقیق: در پاسخ کارشناسان آمده است:
«پیشوایی به کوچکی و بزرگی نیست، بلکه مربوط به قابلیت‌ها و استعدادهاست رهبری و پیشوایی امت در کودکی که سهل، حتی در نوزادی، هم امکان دارد و هم واقع شده است داستان حضرت عیسی علیه السلام شاهد بر این سخن که در قرآن می‌فرماید: "فَأَشارَتْ إِلَیْهِ قالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَنْ کانَ فِی المَهْدِ صَبِیّاً * قالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الکِتابَ وَجَعَلَنِی نَبِیّاً".1 آیا سندی محکم‌تر از قرآن وجود دارد؟
پاسخ تفصیلی:
اولاً: اگر در اخبار اهل بیت علیهم السلام تأمل شود معلوم می‌شود که مقام نبوت و امامت یک مقام ظاهری ناچیز نیست که هر کسی صلاحیت آن را داشته باشد بلکه نبوت مقام ارجمندی است که شخص واجد آن مقام با حق تعالی ارتباط و اتصال داشته از افاضات و علوم عوالم غیبی برخوردار می‌شود، احکام و قوانین الهی بر باطن و قلب نورانی‌اش وحی و الهام می‌گردد و طوری آنها را دریافت می‌کند که از هر گونه خطا و اشتباهی معصوم است. همین‌طور ولایت و امامت مقام بزرگی است که واجد آن مقام به طوری احکام خدایی و علوم نبوت را تحمل و ضبط می‌کند که خطا و نسیان و عصیان در ساحت وجود مقدسش راه ندارد و همواره با عوالم غیبی مرتبط بوده و از افاضات و اشراقات الهی بهره مند می‌گردد. بواسطه علم و عمل پیشوا و امام انسانیت و نمونه و مظهر دین و حجت خداوندی است، معلوم است که هر کسی قابلیت و استعداد احراز این مقام شامخ را ندارد بلکه باید از حیث روح در مرتبه اعلای انسانیت باشد تا لیاقت ارتباط با عوالم غیبی و دریافت علوم و ضبط آنها را واجد باشد و از حیث ترکیبات جسمانی و قوای دماغی در کمال اعتدال باشد تا بتواند حقایق عالم هستی و افاضات غیبی را بدون خطا و اشتباه به عالم الفاظ و معانی تنزل دهد و به مردم ابلاغ کند پس پیغمبر و امام از حیث آفرینش ممتازند و به واسطه همین استعداد و امتیاز ذاتی است که خداوند متعال آنان را به مقام شامخ نبوت و امامت انتخاب می‌کنند، این امتیاز از همان اوان کودکی در وجود آنها موجود است لکن هر وقت که صلاح بود و شرایط موجود شد و مانعی در کار نبود آن افراد برجسته رسماً به مقام و منصب نبوت و امامت معرفی می‌شوند این انتخاب و نصب ظاهری چنانکه گاهی بعد از بلوغ یا در زمان بزرگی انجام می‌گیرد ممکن است در ایام کودکی تحقق پذیرد.
چنانکه حضرت عیسی علیه‌السلام در گهواره با مردم سخن گفت و خودش را پیغمبر و صاحب کتاب معرفی کرد. خداوند متعال در سوره مریم می‌فرماید: "فَأَشارَتْ إِلَیْهِ قالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَنْ کانَ فِی المَهْدِ صَبِیّاً * قالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الکِتابَ وَجَعَلَنِی نَبِیّاً و جعلنی مبارکاً این ما کنت و اوصانی بالصلوة و الزکوة ما دمت حیاً2" مریم به عیسی اشاره کرد، گفتند: "چگونه با کودکی که در گهواره است سخن بگوییم؟! عیسی گفت من بنده خدایم که مرا کتاب داده و به پیغمبری برگزیده است و هر کجا باشم مبارک گردانیده و به نماز و زکات تا زنده باشم سفارش کرده است.
از این آیه و آیات دیگر استفاده می‌شود که حضرت عیسی علیه السلام از همان کودکی و ایام صغر پیغمبر و صاحب کتاب بوده است.
بنابراین هیچ مانعی ندارد که کودکی در سن پنج سالگی با عوالم غیبی ارتباط داشته باشد و به وظیفه سنگین خزانه دارای و ضبط و تبلیغ احکام منصوب شود و در انجام وظیفه خویش و ادای این امانت بزرگ کاملاً نیرومند و مقتدر باشد.3
ثانیاً: حضرت امام جواد علیه السلام هم در هنگام وفات پدرش 9 ساله و یا 7 ساله بوده و امام رضا علیه السلام او را به عنوان جانشین خود معرفی کرد4، که سخنان و مناظرات امام جواد علیه السلام و حل مشکلات بزرگ علمی و فقهی توسط آن حضرت تحسین و اعجاب دانشمندان اسلامی اعم از شیعه و سنی را بر انگیخته و آنان را به تعظیم در برابر عظمت علمی امام وا داشته است و هر کدام او را به نحوی ستوده‌اند و به عنوان نمونه:
سبط بن جوزی می‌گوید: (امام جواد علیه السلام ) در علم و تقوا و زهد و بخشش بر روش پدرش بود.5
ابن حجر هیتمی به اعلمیت امام جواد(ع) اعتراف نموده می‌نویسد: مأمون او را به دامادی انتخاب کرد زیرا با وجود کمی سن از نظر علم و آگاهی و حلم و بر همه دانشمندان برتری داشت.6
ثالثاً: ائمه اطهار علیه السلام هم موضوع صغر سِنّ آن جناب را پیش بینی کرده و اعلام نموده‌اند تا مورد اعتراض مخالفین و معاندین قرار نگیرد. به عنوان نمونه:
قال ابو جعفر علیه السلام : "صاحب هذالامر اصغرنا سناً و اخملنا شخصاً7" حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمود: حضرت صاحب الامر سن مبارکش از ما کمتر و گمنام‌تر است.
رابعاً: با اینکه آفرینش و خلقت ویژه انبیاء و ائمه طوری است که نمی‌توان آن را با افراد عادی مقایسه کرد مع الوصف در بین اطفال عادی هم گاهی افراد نادری دیده می‌شوند که از حیث استعداد و حافظه نابغه عصر خویش بوده و قوای دماغی و ادراکات آنان از مردان 40 ساله هم بهتر است. ابو علی سینا فیلسوف نامی از این افراد شمرده می‌شود از وی نقل شده است که گفته: چون به حد تمییز رسیدم مرا به معلم قرآن سپردند و پس از آن معلم ادب پس هر چه را شاگردان بر استاد ادیب قرائت می‌کردند من همه را حفظ نمودم. بعلاوه آن، استاد مرا به کتاب‌های ذیل تکلیف کرد: "الصفات" و "غریب المصنف" و "ادب الکاتب" و "اصلاح المنطق" و "العین" و "شعر و حماسه" و "دیوان رومی" و "تصریف مازنی" و "نحو سیبویه" پس همه را در مدت یک سال و نیم حفظ کردم و اگر تعویق استاد نبود در کمتر از این مدت حفظ می‌کردم. پس از آن شروع کردم به یاد گرفتن فقه و چون به 12 سالگی رسیدم بر طبق مذهب ابی حنیفه فتوا می‌دادم پس از آن شروع کردم به علم طب و "قانون" را در سن 16سالگی تصنیف نمودم و در سِنّ 24 سالگی خودم را در تمام علوم متخصص می‌دانستم.8
درباره فاضل هندی گفته شده: "قبل از رسیدن به سن 13 سالگی تمام علوم معقول و منقول را تکمیل کرده بود و قبل از 12 سالگی به تصنیف کتاب پرداخت9 و همچنین نابغه عصر ما سید محمد حسین طباطبایی.
بنابراین در صورتی که اطفال نابغه، دارای چنان مغز و قوایی باشند که در سنین خردسالی از عهده حفظ هزاران مطالب گوناگون و حل مشکلات و غوامض علوم بر آیند و نیروی محیر العقول آنان باعث اعجاب شود پس چه استبعادی دارد که خداوند متعال حضرت بقیةاللَّه و حجّت حق و علت مبقیه انسانیت را در سن 5 سالگی به ولایت منصوب گرداند و تحمل و ضبط احکام را به عهده‌اش واگذار کند؟
نتیجه آنکه عقلاً و وقوعاً هیچ استبعادی ندارد که حضرت صاحب الامر (عج) در سن 5 سالگی پیشوایی مسلمین را به عهده بگیرند.»

پی نوشت‌ها:
1 . مریم/29.
2 . مریم/29.
3 . ابراهیم امینی، دادگستر جهان (انتشارات شفق، چاپ چهاردهم، ص1373) ص122-121.
4 . اثبات الوصیه، ص161.
5 . سبط بن جوزی، تذکرة الخواص، مکتبة الحیدریه، 1383 ه ق، ص359.
6 . ابن حجر هیتمی، صواعق المحرقه (ط 2، قاهره، مکتبة القاهره، 1385 ه ق) ص205.
7 . مجلسی، بحار الانوار، (اسلامیه) ج51، ص38.
8 . دادگستر جهان، ابراهیم امینی (انتشارات شفق، چاپ چهاردهم، 1373) ص124-123، به نقل از هدیة الاصباب، ط تهران، سال 1329، ص76.
9 . هدیة الاصباب، ط تهران، 1329، ص228.
منبع:ایسنا

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

وبلاگ"بررودکریز"

barrud.mizbanblog.com

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

barrud.rasekhoonblog.com

وبلاگ "چشمه سلطان ولی کریز"

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

211008

خاک قبر امام حسین (ع)

ازامام صادق (ع) روایت شده است که فرمودند: خاک قبر امام حسین( ع) تا هفتاد ذراع از قبر برداشته می شود. ^[1]

در روایت دیگری ا ز امام صادق( ع) نقل شده است که فرمودند: تربت قبر امام حسین( ع) تا ده میل برداشته می شود. ^[2]

خاک قبر امام حسین (ع) شفا است

ازامام صادق (ع) روایت شده است که فرمودند: در خاک قبر امام حسین (ع) شفای هر دردی است وآن بزرگترین دواء است. ^[3]

تسبیح از خاک قبر امام حسین (ع)

پس ازشهادت حضرت حمزه (س)درجنگ احد لقب سید الشهدا در مورد ایشان اطلاق داشت و بعنوان تیمن وتبرک از خاک قبر وی تسبیح درست می کردند وبا آن ذکر می گفتند،لکن پس از واقعه عاشورا وشهادت امام حسین( ع) عنوان سید الشهدا در مورد آن بزرگوار اشتهار یافت وبا توجه به روایات متعدد از ائمه معصومین (ع) از خاک قبر ایشان استشفاء نموده ومهر وتسبیح نیز از آن تهیه نمودند،به عنوان نمونه یکی از روایاتی که از امام موسی بن جعفر (ع) درمورد فضائل تسبیح ساخته شده از خاک قبر امام حسین( ع) نقل شده است بیان می گردد ، آن حضرت فرمودند: تسبیح از خاک قبر امام حسین ( ع) که دارای سی وسه دانه است هرگاه دانه های آنرا کسی به قصد ذکر به چرخاند به تعداد هر دانه ای که چرخاند خداوند چهل حسنه برای او می نویسد واگر بدون توجه آنرابه چرخاند باز هم خداوند بیست حسنه برایش می نویسد^[4].

کام اولاد خود را باتربت حسین (ع) بردارید

در روایت دیگری راوی می گوید از امام صادق (ع) شنیدم که می فرمودند : کام اولاد خودتان را با تر بت اما م حسین( ع) بردارید به علت این که آن موجب امنیت است^[5]

در روایت دیگری از امام صادق( ع) نقل شده است که فرمودند : هرکس دچار مرضی شود ،وبرای درمان خود ابتدا کند به خاک قبر امام حسین (ع) خداوند اورا از این مرض شفا می دهد مگراین که مرض مرگ باشد. .^[6]

[4]

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

وبلاگ"بررودکریز"

barrud.mizbanblog.com

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

barrud.rasekhoonblog.com

وبلاگ "چشمه سلطان ولی کریز"

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

کپی

آدرس مورد نظر کپی شد

این عکس را شناسنامه‌دار کنید

شهید باکری در اوج خستگی+عکس

همسر شهید «مهدی باکری» درباره یکی از عکس‌های کمتر دیده شده، گفت: در این عکس آقا مهدی ۲۸ ساله، شبیه پیرمرد ۶۰ ساله افتاده است.

•  

خبرگزاری فارس ـ خبرنگار هنرهای تجسمی؛ در میان آلبوم‌های عکسی که از شهدا به یادگار مانده است، هر عکسی یک دنیا خاطره را برای همسران شهدا تداعی می‌کند که گاهی این تصاویر کمتر دیده شده‌اند.

یکی از این عکس‌ها مربوط به شهید «مهدی باکری» است؛ اولین بار این عکس را یکی از رزمنده‌های لشکر عاشورا در شبکه اجتماعی برای‌مان ارسال کرد؛ باید دقت می‌کردیم تا آقا مهدی را با سر و صورت خاکی و پوتین‌های کهنه بشناسیم. بعد از دیدن این عکس، چند خطی که این رزمنده برای فرمانده‌اش نوشته بود، توجه‌مان را جلب کرد.

«قربان گرد و خاک سر و صورتت بروم؛ آقا مهدی! دلمان خیلی برای تو تنگ شده؛ قربان چشمان خسته‌ات بروم؛ پلک‌هایت از خستگی افتاده؛ آقا مهدی بلند شو و سر از دجله یا اقیانوس‌ها در بیاور؛ نمی‌دانم کجایی؛ ولی خیلی نبودنت را حس می‌کنیم. تو روح مایی؛ سردار مایی و نمادی از غیرت مردم آذربایجانی.»

برای اینکه شناسنامه این عکس را تهیه کنیم، با یکی از همرزمان تماس گرفتیم و اطلاع دقیقی نداشت؛ با خانم مدرس «همسر شهید باکری» تماس گرفتیم؛ تا نشانه عکس را دادیم، لبخندی زد و گفت: آقا مهدی که جوان 28 ساله بود در این عکس مثل یک پیرمرد 50 ـ 60 ساله افتاده است.

وی در ادامه بیان داشت: این عکس را در آلبوم نداشتم و کمتر کسی هم آن را دیده است؛ چند سال پیش در برنامه‌ای فردی که الان به خاطر ندارم، این عکس را به من داد و نام عکاس و موقعیت آن را هم نمی‌دانم.

همسر شهید مهدی باکری یادآور شد: این عکس تمام خستگی آقا مهدی را بعد از عملیات نشان می‌دهد؛ معلوم است که 3 ـ 4 شب و روز استراحت نکرده؛ طوری که دیگر چشم‌هایش از خستگی باز نمی‌شود. با توجه به زمینه این عکس فکر می‌کنم منطقه غرب و عملیات حاج عمران باشد.

وی در ادامه از عکاس یا همرزمان شهید باکری خواست تا در صورت امکان شناسنامه این عکس را در بخش دیدگاه این خبر اعلام کنند.

انتهای پیام/

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

وبلاگ"بررودکریز"

barrud.mizbanblog.com

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

barrud.rasekhoonblog.com

وبلاگ "چشمه سلطان ولی کریز"

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

به گزارش روابط عمومی سازمان قضایی استان خراسان رضوی، در راستای برنامه‌های آموزشی و توجیهی قضایی و حقوقی در یگان‌های نیروهای مسلح استان، تعداد 135 دوره آموزشی به میزان 23 هزار و 865 نفر ساعت ویژه پایوران، سربازان وظیفه و ضابطین با تدریس رئیس سازمان قضایی، دادستان نظامی و قضات دادگاه و دادسرای نظامی استان در شش ماه اول سال 94 برگزار شد.
از این تعداد، 84 دوره به میزان 12 هزار و 756 نفر ساعت به آموزش پایوران و 15 دوره به میزان 2 هزار و 4 نفر ساعت به آموزش سربازان وظیفه اختصاص داشته است.

همچنین طی 36 دوره و به میزان 9 هزار و 105 نفر ساعت ضابطین با قانون جدید آئین دادرسی کیفری آشنا شده‌اند.

روابط عمومی سازمان قضایی استان خراسان رضوی

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

وبلاگ"بررودکریز"

barrud.mizbanblog.com

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

barrud.rasekhoonblog.com

وبلاگ "چشمه سلطان ولی کریز"

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

پایگاه خبری انتخاب: حضرت آيت الله سيد جعفر كريمي گفت: سيد حسن خميني از حيث علمي، سياسي و اعتقادي براي مجلس خبرگان صلاحيت دارد.

یک شاگرد امام خميني طی گفت و گویی در پاسخ به سؤالي در خصوص حضور آيت الله سيد حسن خميني در انتخابات خبرگان گفت: هركس عملكرد و جايگاه ايشان را ملاحظه كند صلاحيت او برايش روشن مي شود.

رييس شوراي استفتائات مقام معظم رهبري افزود: وجود ايشان در انتخابات مجلس خبرگان رهبری وجود مفيدي خواهد بود.

آيت الله سيد جعفري كريمي با اشاره به جايگاه علمي يادگار امام گفت: من نوشته ي ايشان( كتاب الافادات و الاستفادات) را ديده ام قوت علمي ايشان براي من معلوم است و همان ذوق و انديشه ي امام در ايشان نيز وجود دارد.

اين استاد برجسته حوزه ي علميه در پايان با اشاره به ثبت نام آيت الله سيد حسن خميني در انتخابات مجلس خبرگان رهبری تصريح كرد: ايشان از حيث علمي، سياسي و اعتقادي بحمدلله همه شرايط را داراست.

آیت الله کریمی از شاگردان مطرح و محبوب امام بود و مسئوليت امتحان از طلاب و نظارت بر دفتر شهريه ي ايشان را بر عهده داشت.

ایشان هم اكنون ناظر و رييس شوراي استفتائات مقام معظم رهبري است و به امر معظم له، تنظيم استفتائات رهبري در قالب كتاب تحت نظارت ايشان انجام مي گيرد.

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

وبلاگ"بررودکریز"

barrud.mizbanblog.com

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

barrud.rasekhoonblog.com

وبلاگ "چشمه سلطان ولی کریز"

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

خبرگزاری ایسنا: عکس زیر، مقام معظم رهبری و مرحوم آیت‌الله منتظری را در یکی از نمازجمعه‌های ابتدای انقلاب نشان می‌دهد.

این عکس را کانال تلگرامیِ «پایگاه اطلاع‌رسانی حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی سیدعلی خامنه‌ای» در سالگرد درگذشت آیت‌الله منتظری منتشر کرده است.

آیت‌الله حسینعلی منتظری در 29 آذرماه 1388 دار فانی را وداع گفت.

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

وبلاگ"بررودکریز"

barrud.mizbanblog.com

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

barrud.rasekhoonblog.com

وبلاگ "چشمه سلطان ولی کریز"

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

آیه الله شیخ محمد تقی آملی - رضوان الله علیه - می‌فرمود: من در بحث فقه آیت الله سید علی آقا قاضی شرکت می کردم. روزی از ایشان سئوال کردم- آن روز هوا بسیار سرد بود. که ما می‌خوانیم و می‌شنویم که عده‌ای موقع قرائت قرآن کریم جلویشان آفاق باز می‌شود و غیب و اسرار برای آنها تجلی می‌کند... و در حالی که ما قرآن می خوانیم و چنین اثری نمی‌بینیم؟! مرحوم قاضی مدت کوتاهی به چهره من نظر کرد سپس فرمود: بلی! آنها قرآن کریم راتلاوت می‌کنند و با شرائط ویژه, رو به قبله می‌ایستند.. سرشان پوشیده نیست, کلام الله را با هر دو دستشان بلند می‌کنند و با تمام وجودشان به آنچه تلاوت می‌کنند توجه دارند و می‌فهمند جلوی چه کسی ایستاده‌اند!

اما تو قرآن را قرائت می‌کنی در حالی که تاچانه‌ات زیر کرسی رفته‌ای؟! و قرآن را روی زمین می‌گذاری در آن می‌نگری...؟!

آیه الله شیخ محمد تقی آملی می‌گفت: بلی, من همین طور قرآن می‌خواندم و زیاد به قرائت آن می‌پرداختم, مثل اینکه مرحوم قاضی با من بود و مراقب و نظاره گر وقت قرائتم بوده است. بعد از این ماجرا با تمام وجودم به سویش شتافتم و ملازم جلسه‌هایش شدم.

کتاب اسوه‌ عارفان - ص 25

منبع: خبرگزاری تسنیم

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

وبلاگ"بررودکریز"

barrud.mizbanblog.com

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

barrud.rasekhoonblog.com

وبلاگ "چشمه سلطان ولی کریز"

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

امام عسکری (ع)

امام حسن عسکری (ع)درسال232هجری قمری در مدينه چشم به جهان گشود .پدر بزرگوارش امام هادی (ع) و مادر حدیث ، سوسن يا سليل، که در سامرا از دنيا رحلت کرد .دوران عمر 29ساله امام عسکری (ع) به سه دوره تقسيم مي گردد : دوره اول 13سال است که زندگی آن حضرت در مدينه گذشت . دوره دوم 10سال در سامرا قبل از امامت . دوره سوم نزديک 6 سال امامت آن حضرت مي باشد . امام عسکری (ع ) از شش سال دوران امامتش ، سه سال را در زندان گذرانيد . زندانبان آن حضرت صالح بن وصيف بودکه دو غلام ستمکار را بر امام گماشته بود، تا بتواند آن حضرت را به وسيله آن دو غلام آزار بيشتری دهد ، اما آن دو غلام که خود از نزديک ناظر حال و حرکات امام بودند تحت تأثير آن امام بزرگوار قرار گرفته به صلاح و خوش رفتاری گراييده بودند . وقتی از اين غلامان جويای حال امام شدند ، مي گفتند اين زندانی روزها روزه دار است و شبها را تا بامداد به عبادت و راز و نياز با معبود خود سرگرم است و با کسی سخن نمي گويد . در کيفيت وفات آن امام بزرگوار آمده است : فرزند عبيدالله بن خاقان گويد روزی برای پدرم که وزير معتمد عباسی بود خبر آوردند که ابن الرضا يعنی حضرت امام حسن عسکری( ع) رنجور شده است ،وی سریعا خبر را به خلیفه رساندوخلیفه پنج نفر از معتمدان مخصوص خود را با اوهمراه کرد تا همواره ملازم خانه او باشند ودستور داد طبیبی هموره از امام (ع) عیادت کندوپس از شدت مریضی ،ده نفر از علمای مشهور وقاضی القضات را فرستاد تاهمواره مراقب احوال وی باشند و اين کارها را برای آن مي کردند،تازهری که به آن حضرت داده بودند بر مردم معلوم نشود و نزد مردم ظاهر سازند که آن امام (ع) به مرگ خود از دنيا رفته است ، سرانجام درهشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری در سن بیست وهشت سالگی به دست معتمد عباسی^[1] به شهادت رسید پس از آن به جعفر ( جعفر کذاب فرزند امام هادی ع) و برادر امام حسن عسکری( ع) که فردی فاسق واهل شراب وقمار بود وبه دروغ ادعای امامت داشت) گفته شد ، برادر تواز دنیا رفته است، بیا وبرجنازه ا و نماز بخوان ،جعفر برخاست وشیعیان با او همراه شدند هنگامی به صحن خانه رسیدند که امام عسکری (ع) را کفن کرده بودند وداخل تابوت گذاشته بودند ،جعفر جلو رفت تا بربدن مطهر آن حضرت نماز بخواند ،راوی می گوید در این هنگام چون جعفر خواست ، تکبیر بگوید ، طفلی گندم گون پیچیده موی گشاده دندان مانند پاره ماه^[2] بیرون آمد وردای جعفر را کشید وگفت ای عمو پس بایست که من سزاوار ترم به نماز بر پدر خود ،پس جعفر عقب ایستاد ورنگش متغیر شد،آن طفل پیش ایستاد وبرپدر بزرگوار خود نماز کرد وآن جناب رادر همان خانه ودر کنار قبر پدر ش امام علی نقی( ع) به خاک سپرده شد. ^[3]

[2] - امام زمان( ع) نام مبارکشان نام پیامبر گرامی اسلام (ص) وکنیه ایشان کنیه جدش پیامبرص) است .نام پدرحسن عسکری (ع)و نام مادرشان، نرجس خاتون است سا ل روزتولد نیمه شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ هجری قمری ومحل: زادگاه سامرا است ،لقب های آن حضرت عبارتند از : حجت، مهدی، قائم، بقیةالله، حجةالله، صاحب‌الزمان، المنتظَر، غائب، صاحب‌الأمر، ولی عصر، منصور، منتقم و ... قصه تولد حضرت امام زمان( ع) شبيه تولد حضرت موسی (ع )است و همان‌طور که فرعون نتوانست مانع به دنیا آمدن حضرت موسی (ع) شود، طاغوت زمان امام حسن عسكری (ع) نیز نتوانست مانع تولد فرزند ایشان شود. در روایات فراوانی آمده است که کسی نمی‌تواند زمانی برای ظهورحضرت حجت(عج) تعیین کند، باتوجه به اینکه امام عسکری(ع) بنا به مصالحی نمی توانستند جانشین خودشان بطور علنی به مردم معرفی کنند،فقط تعدادی از شیعیان این راز را می دانستند،لذا، پس از شهادت ایشان درسال ۲۶۰ هجری قمری ودر سن ۲۸ یا 29 سالگی،

امام عسکری (ع)ازکتاب یاحسین کربلا نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

وبلاگ"بررودکریز"

barrud.mizbanblog.com

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

barrud.rasekhoonblog.com

وبلاگ "چشمه سلطان ولی کریز"

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

شهادت

روز هشتم ربیع الاول سال 260 هجری، روز دردآلودی برای شهر سامرا بود؛ زیرا خبر شهادت امام عسکری در عنفوان جوانی همه جا را فرا گرفت. بازارها تعطیل شد و توده های محرومی که محبت خود را نسبت به امام، از ترس سرکوب نظام، نهان می داشتند، امروز عنان عواطف خروشان خویش را از کف دادند و شتابان وگریان به سوی خانه امام حرکت کردند.

کرامت امام(ع)

علی بن زید گفت: من اسبی داشتم و بدان می نازیدم و در هر جا از او سخن می گفتم. یک روز خدمت ابومحمد علیه السلام رسیدم. به من فرمود اسبت چه شد؟ گفتم آن را دارم و هم اکنون بر در خانه شماست. فرمود: تا شب نرسیده، اگر خریداری پیدا شد آن را عوض کن و تأخیر مکن. در آن هنگام کسی بر ما وارد شد و رشته سخن را برید. من اندیشناک برخاستم و به خانه رفتم و به برادرم گزارش دادم. در پاسخ من گفت: من نمی دانم چه بگویم. از فروشش به مردم دریغم آمد. چون شب شد نوکری که آن اسب را تیمار می کرد آمد و گفت: ارباب! اسبت مرد. مرا غم فرا گرفت و دانستم امام از گفتار خود این را در نظر داشته است.

گوشه ای از زندگی امام

یازدهمین پیشوای متقیان، امام حسن عسگری علیه السلام در سال 232 ه. ق چشم به جهان گشود. پدرش امام دهم، حضرت هادی علیه السلام و مادرش بانویی پارسا و شایسته به نام حدیثه است که برخی از او با نام سوسن یاد کرده اند. از آن جایی که امام حسن علیه السلام به دستور خلیفه عباسی در سامرا در محله عسکر سکونت اجباری داشتند «عسکری» نامیده می شود. از مشهورترین القاب حضرت نقی و زکی و کنیه اش ابومحمد است. او 22 ساله بود که پدر ارجمندش به شهادت رسید. مدت امامتش شش سال و عمر شریفش 28 سال بود و در سال 260 ه. ق به شهادت رسید و در خانه خود در شهر سامرا کنار مرقد پدر بزرگوارش به خاک سپرده شد.

تدبیر امام

ابوهاشم جعفری می گوید: ما در زندان بودیم که امام حسن عسگری علیه السلام و برادرش جعفر را وارد زندان کردند. برای عرض ادب و خدمت، به سوی حضرت شتافتیم و دور ایشان جمع شدیم. در زندان مردی عجمی بود و ادعا می کرد که از علویان است. امام متوجه حضور وی شد و فرمود: اگر در جمع شما بیگانه نبود به شما می گفتم کی آزاد می شوید. آنگاه به مرد عجم اشاره فرمود که بیرون برود و او بیرون رفت. سپس فرمود: این مرد از شما نیست. از او برحذر باشید. او گزارشی از آنچه گفته اید برای خلیفه تهیه کرده است که در لباس های اوست. یکی از حاضران او را تفتیش کرد و آن گزارش را که در لباسش، پنهان کرده بود، پیدا کرد. او مطالب مهم و خطرناکی درباره ما نوشته بود.

کوشش های علمی حضرت

گرچه امام حسن عسکری علیه السلام به حکم اوضاع نامساعد و محدودیت بسیار شدیدی که حکومت عباسیان برقرار کرده بود، موفق به گسترش دامنه دانش خود در سطح جامعه نشد، اما در عین حال، در همان فشار و خفقان شاگردانی تربیت کرد که هر کدام به سهم خود در نشر و گسترش معارف اسلام و رفع شبهات دشمنان نقش موثری داشتند. شیخ طوسی(ره) شاگردان حضرت را متجاوز از صدنفر ثبت کرده است که در میان آنها چهره های روشن و شخصیت های برجسته ای مانند احمد اشعری قمی، عثمان بن سعید عَمْری، علی بن جعفر و محمد بن حسن صفّار به چشم می خورند.

کرم امام

امام حسن عسگری علیه السلام همچون سایر پدران بزرگوار خود منبع جود و سخا بود و در بسیاری از مواقع قبل از این که کسی چیزی بخواهد، او را بی نیاز می کرد.

از ابویوسف، شاعر هم عصر حضرت، نقل شده است که گفت: تازه صاحب پسری شده بودم و دستم تنگ بود. کاغذی به عده ای نوشتم و از آنها کمک خواستم، اما از آنها ناامید شدم. در این هنگام ابوحمزه، فرستاده امام حسن عسگری علیه السلام ، در حالی که کیسه سیاهی به دست داشت و در آن چهارصد درهم بود بیرون آمد و گفت: مولایم فرمود: این مبلغ را برای آن کودک نورسیده صرف کن. خداوند در آن کودک برایت برکت قرار دهد.

شکوه و عظمت امام

گروهی از عباسیان نزد صالح، که از مخالفان حضرت بود، رفتند و به او گفتند بر امام سخت بگیر و او را لحظه ای راحت نگذار. صالح گفت دو نفر از نانجیب ترین مردانی که می توانستم پیدا کنم بر او گماشتم. اما آن دو نفر تحت تأثیر او واقع شدند و در عبادت و نماز و روزه کوشا شدند. آنها را احضار کردم و پرسیدم در آن مرد چه دیدید؟ آنها گفتند چه می توانیم بگوییم درباره مردی که روز را روزه می گیرد و شب را تماما بیدار است و شب زنده داری می کند. نه سخن می گوید و نه به جز عبادت به کاری مشغول می شود و هنگامی که به او نگاه می کنیم زانوانمان به لرزه می افتد و حالی به ما دست می دهد که نمی توانیم خود را نگه داریم. عباسیان هنگامی که این را شنیدند ناامید و سرافکنده برگشتند.

پند و نصیحت امام

محمد بن حسن گفت نامه ای به امام عسگری علیه السلام نوشتم و از تنگدستی شکایت کردم سپس با خود گفتم مگر امام صادق علیه السلام نفرمودند که فقر و تنگ دستی با ما بهتر از توانگری با دیگران است و کشته شدن با ما بهتر از زنده ماندن با دشمنان ما است.

امام در پاسخ نوشت: هر گاه گناهان دوستان ما زیاد شود خداوند آنها را به فقر گرفتار می کند و گاهی از بسیاری از گناهان می گذرد. هم چنان که پیش خود گفته ای تنگدست بودن با ما بهتر از توانگری با دیگران است. ما برای کسانی که به ما پناهنده شوند پناه گاهیم و برای کسانی که از ما هدایت بجویند نوریم. ما نگهدار کسانی هستیم که برای نجات از گمراهی، به ما متوسل می شوند.

حجت یازدهم

سامراء ماتمکده

شعر / به مناسبت شهادت امام حسن عسکری (علیه السلام)