منطقه خیبر:
7- منطقه خيبر، سرزميني است مشتمل بر قلعه ها، و مزارع زيادي كه يهوديان در صدر اسلام ساخته بودند در زبان يهود خيبر بمعني حصن و قلعه بوده ،در سال هفتم هجري در غزوه خيبر قلعه هاي اين منطقه كه هفت قلعه بوده توسط پيامبر (ص)و علي (ع)فتح شد . خيبر در 120 كيلومتري جنوب مدينه واقع و تا فدك ده كيلومتر فاصله دارد .[1]
9- وادی عقیق ، اين وادي به سه بخش صغيره ،كبيره و اكبر تقسسيم شده و قسمت اكبر آن در اختيار حضرت علي (ع)بوده كه 23 چاه در آن حفر كرده بودند اين چاهها در منطقه مسجد شجره كنوني قرار داشته و به همين جهت اين مسجد هنوز به مسجد ابيار يا ابار علي (ع)معروف است.[2]
10_مسجدشجره :
یکی ازمساجد تاریخی و معروف که در حدود ده کیلومتر ی مدینه منوره ، واقع شده است مسجد شجره است، شجر به معنی درخت است و اين مسجد در محلي واقع شده كه رسول خدا (ص)هنگام رفتن به مكه زير درخت سمره نماز خوانده ومحرم شده است وبه همين مناسبت آنرا مسجدشجره ناميده اند،وبه عنوان یکی از مواقیت حج وعمره برای کسانی که از مدینه قصد زیارت بیت الله الحرام را دارند به حساب می آید و پيامبر (ص)در سال ششم هجری قمری در این مکان محرم شدندکه به علت ممانعت مشرکین از ورود آنها به مکه مکرمه درمنطقه حدیبیه حدودا دوازده کیلومتری حرم توقف کرده ومذاکرات طرفین مبنی بر عدم درگیری وجنگ ، منجر به تنظیم صلح نامه ای ، معروف به صلح حديبیه گردید و اعمال عمره ، ناتمام ماند ، در سال هفتم هجری قمری برای جبران اعمال فوق که به عمره القضا مشهوراست ازآنجا محرم شدند ، و سال دهم هجری نیز برای انجام مناسک حجه الوداع از همين جا احرام بستند و علاوه بر آن کلیه افرادی که از مدینه عازم سفر حج یاعمره هستند ، اینجا محرم می شوند وبه این جهت این مسجد را مسجد احرام نیز می نامند، نام دیگر این مکان مسجد ذوالحلیفه است ،حليفه نام آبي ،است که، بين بني جثم بن بكر از هوازن و بني خفاجه العقيلين بوده وحليفه تصغير حلفه بمعني نوعی گياه هم آمده است و مسجد ابيار علي (ع) نیز به آن اطلاق شده است،زیرا، ابيار جمع بئر است بمعني چاه ، وچاه های حفر شده توسط حضرت علي(ع) اينجا بوده برخی از چاه ها هم اکنون نیز دائر است و آب فراوانی دارد وبعلت گوارا بودن آن برخی از اهالی مدینه برای آب شرب از آن استفاده می کنند واینجانب نیز درسال 1386که از منطقه اطراف مسجد شجره وباغات ومناطق مسکونی آن به صورت انفرادی بازدیدی داشتم ، تعدادی چاه مشاهده کردم که به وسیله موتور آب از آن استخراج می شد ،از برخی افراد حاضر درمحل سؤال کردم ،آنها را به عنوان ابیار علی (ع) معرفی می کردند .[3]
