اولین واکنش وقتی متوجه شهادت سید اسماعیل شدید چه بود؟

هیچی – موقع رفتن باهاش خداحافظی کردم. از زیر قرآن ردش کردم. موقعی که رفت گفت: « مادر وقتی رفتم دیگر بعد من پشت سرم گریه نکنی». دو دفعه آمد دستم را بوسید از من خداحافظی کرد و چندین بار گفت:« مادر گریه نکنی» . در جواب گفتم: نه پسرم ، من تو را به خدای یگانه و حضرت زینب(س) سپردم. دیگر هم گریه نکردم چون پسرم وصیت کرده بود. در وصیت نامه اش هم نوشته است که : “مادرم گریه نکنی زیرا که مادر عباس‌ها گریه نمی‌کنند” دارم وصیت پسرم را به جای می‌آورم

این روزها گروهی می‌گویند مدافعان حرم برای پول می‌روند، پاسخ شما به این افراد چیست؟

نه نه نه – ما برای پول نفرستادیم – پسرم ۶ سال در جنگ افغانستان جنگیده بود وقتی اوضاع سوریه را نیز دیدیم فقط به قصد دفاع و حفاظت از حرم عمه جانش فرستادیمش.ما اصلا مشکل و نیاز مالی نداشتیم شکر خدا وضع مان خوب است.فقط برای دفاع از عمه جان زینب(س) و عمه جان رقیه(س) ما رفت.

اگر به گذشته بازگردید بازهم اجازه می‌دهید پسرانتان مدافع حرم شوند و به شهادت برسند؟

بله بله – پشت به پشت هم باید بروند. باید برای دفاع از حرم حضرت زینب (س) بروند.سید مجتبی سال گذشته ۳۱فروردین در عملیات بصرالحریر بشهادت رسید و اینک پس از او برادرش سید اسماعیل هم ۲۱ اسفند ۹۴رفت.بعد از مجتبی و اسماعیل دیگر فرزندانم را نیز راهی سوریه می‌کنم تا سنگرشان خالی و سلاح‌شان بر زمین نماند.

اوصافتان را زیاد شنیدیم و اکنون می‌بینیم شما چون ام وهب سرشار آرامش خاصی هستید، این آرامش از کجا آمده؟

این آرامش و قوت قلب و تقویت اراده را از حضرت رینب (س) گرفته ام. این آرامش را آنها به من داده‌اند.

سخن آخرتان:

از مردم تقاضا دارم که ان‌شاءالله راه مدافعان حرم را، راه شهیدان را ، راه حضرت زینب (س) را، راه امام زمان (عج) را ادامه بدهند