وقتی دکتر من را برد بالای سر حمید، از آنجایی که بر اثر ضربه‌ای که به سر حمید وارد شده بود ظاهر صورتش کمی تغییر کرده بود، به محض اینکه دیدمش به دکتر گفتم امکان ندارد. امکان ندارد این حمید باشد، شما این را با حمید اشتباه گرفتید. سایت گروه مجلات همشهری: صبح یک پنجشنبه تابستانی بود ‌که تلفن سازمان امداد و هلال احمر به صدا درآمد و در آن خبر از یک تصادف شدید در جاده دماوند- تهران را داد. امدادگر به همراه همکارش با آمبولانس به سمت محل حادثه اعزام می‌شدند، راه طولانی بود و زمان کم. استرس اینکه نکند دیر به محله حادثه برسند و مشکلی برای حادثه‌دیدگان رخ دهد باعث می‌شود تا پایش را بیشتر روی پدال گاز فشار دهد، فقط جاده است و صدای ممتد آژیر آمبولانس، امدادگر مدام با بیسیم با مرکز تماس می‌گیرد و شرایط حادثه‌ای که رخ داده را می‌پرسد، در حین همین کشمکش‌ها، خودرویی با تغییر مسیر ناگهانی جلوی مسیر آمبولانس را می‌گیرد. همه چیز آن‌قدر سریع اتفاق می‌افتد که امدادگر خود را گرفتار یک انتخاب لحظه‌ای می‌بیند، فرمان را می‌چرخاند و به جای اینکه به خودروی جلویی خود برخورد کند ترجیح می‌دهد مسیرش را تغییر دهد، کنترل آمبولانس از دستش خارج می‌شود و به دل گاردهای وسط جاده می‌رود، آمبولانس واژگون می‌شود و امدادگر بر اثر ضربه شدیدی که به سرش خورده، ضربه مغزی می‌شود. این آخرین روز و آخرین لحظات امدادگر، حمید رضایی بود. امدادگری که بعد از مرگش هم با اهدای اعضای بدنش رسالت کمک به هم‌نوعش را کامل کرد. همشهری مثبت در شماره نیمه اول شهریور ماه خود به روایت زندگی این امدادگر فداکار پرداخته که بخش‌هخایی از آن در ادامه می‌آید: حمید رضایی، جوان 31 ساله‌ای بود که بهترین سال‌های عمرش را صرف خدمت‌رسانی به مردم کرد، قدم به میدان‌های سخت و طاقت‌فرسا گذاشت، لحظه‌های تلخ و شیرین زیادی را تجربه کرد، در حادثه‌های بحرانی‌ای که خیلی از ما از آن گریزان هستیم حضور پیدا کرد و سرانجام کارنامه درخشان و پرافتخار زندگی‌اش را با یک فداکاری دیگر به پایان رساند؛ اهدای اعضای بدنش. اما رضایت دادن به این تصمیم و وصیت حمید، برای همسرش کار آسانی نبود.


راضیه یوسفی‌پور، قهرمانی که با این کارش نشان داد در پیشگامی در کار خیر چیزی کمتر از همسرش ندارد، او که با از دست دادن حمید علاوه بر درد فراق همسرش، بار مسؤولیت زندگی هم بر دوشش قرار گرفته، در بدترین شرایط روحی، زمانی که ساعت‌ها کنار جسم بی‌هوش همسرش سپری می‌کرد توانست تصمیم دشوار اما درستی بگیرد. فقط پایش شکسته


خانم یوسفی‌پور از حال و هوایش پس از فوت حمید برایمان می‌گوید؛ «خانه بودیم، ‌من داشتم با بچه‌ها بازی می‌کردم که تلفن زنگ زد، آن طرف خط همکار حمید بود، گفت حمید امروز سر راه ماموریت تصادف کرده اما جای نگرانی نیست فقط پایش شکسته است. دکترها می‌خواهند پایش را عمل کنند، بهتر است شما بیاید و در کنار حمید باشید تا به او روحیه بدهید.» تا گفت بیایید به حمید روحیه بدهید تعجب کردم، همانجا بود که حدس زدم ممکن است اتفاقی افتاده باشد، آخر حمید هیچ وقت حتی در سخت‌ترین شرایط هم امیدش را از دست نمی‌داد و بی‌روحیه نبود، همچین چیزی امکان نداشت. خلاصه حرف‌های همکار همسرم حسابی مرا به شک انداخت، بلافاصله با مادر و برادر حمید به بیمارستان رفتیم، اول برادر حمید وارد بخش شد. بعد از چند دقیقه بیرون آمد، چند بار از او پرسیدم چی شده؟ اما جوابی نداد، رنگش پریده بود، دکتر به طرف من آمد و گفت: متاسفانه همسرتون بر اثر تصادف ضربه مغزی شده. هنوز حرف‌های دکتر تمام نشده بود که من ناخودآگاه نشستم، نه توان حرف زدن داشتم، نه شنیدن، شوکه شده بودم و هیچ چیزی نمی‌فهمیدم.  امید و ضربه مغزی


ضربه‌ای که بر اثر تصادف به سر حمید وارد شد، در همان لحظه منجر به مرگ مغزی او شده بود. پس‌از بستری شدن در بیمارستان، هرچقدر زمان می‌گذشت، ضریب هوشی حمید هم کمتر می‌شد و امید‌ها هم به نسبت کمرنگ‌تر، اما خانم یوسفی‌پور امیدش ناامید نمی‌شد، انگار که اصلا نمی‌توانست از دست دادن حمید را هضم کند و فقط انکار می‌کرد؛ «وقتی دکتر من را برد بالای سر حمید، از آنجایی که بر اثر ضربه‌ای که به سر حمید وارد شده بود ظاهر صورتش کمی تغییر کرده بود، به محض اینکه دیدمش به دکتر گفتم امکان ندارد. امکان ندارد این حمید باشد، شما این را با حمید اشتباه گرفتید. چند روز اول اصلا نتوانستم جای خالی حمید را باور کنم، هنوز هم نمی‌توانم. نه فقط برای من، برای هرکس که حمید را می‌شناخت باورش سخت بود، همه در شوک بودیم.»


تنها یک روز از بستری شدن حمید گذشته بود که دکتر به خانم یوسفی‌پور گفت: «باتوجه به شرایط فعلی حمید، امید کمی به بازگشتش به زندگی است، مایل به اهدای اعضای بدنش هستید؟» همسر حمید در آن شرایط و با توجه به اینکه تنها یک روز از ضربه مغزی شدن حمید گذشته بود، راضی به این کار نشد.


نیمه شعبان بود، خانم یوسفی‌پور در آن بیمارستان هیچ پناهگاهی امن‌تر از نمازخانه پیدا نکرد و بیشتر زمانش را در آنجا گذراند، دست به دعا برداشته بود و نماز می‌خواند، برای شفای شوهرش.   ضریب هوشی صفر


سه روز از بستری شدن حمید گذشت اما شرایطش تغییری نکرد، دکتر‌ها خبر آوردند که ضریب هوشی حمید به صفر رسیده و این بدترین خبری بود که می‌شد به گوش خانم یوسفی‌پور برسد، دیگر خبری از برگشت نبود. صفر شدن ضریب هوشی برای کسی که ضربه مغزی شده، حکم مرگ را دارد.


خانم یوسفی‌پور حالا دیگر باید تصمیم خودش را می‌گرفت، شاید یکی از مهمترین تصمیم‌های زندگی‌اش به حساب می‌آمد؛ کشمکش‌هایی که تصمیم‌گیری را برایش سخت کرده بود. یوسفی‌پور از احساسش نسبت به این تصمیم می‌گوید؛ «شرایط خیلی سختی بود، آن‌قدر سخت و دردناک که آرزو می‌کنم هیچ‌کس در همچین فشار روانی‌ای قرار نگیرد، بین یک دوراهی کور دو دل بودم. از یک طرف اصلا دلم نمی‌خواست حمید را به پیشواز مرگ بفرستم، همین که قلبش در سینه می‌تپید برایم ارزشمند بود، از طرفی هم یاد حرف‌های حمید می‌افتادم، آخرین وصیت‌نامه‌اش؛ یادم است که حمید همیشه هر وقت که می‌خواست به سر کار برود به من می‌گفت، اگر من برنگشتم، اگر در یکی از ماموریت‌ها مشکلی برایم پیش آمد، قول بده نگرانم نشوی. اگر یک روز بلایی سر من آمد تنها خواسته‌ام این است که اعضای بدنم را اهدا کنی. اما هروقت که حمید این حرف‌ها را می‌زد جوابش را با شوخی می‌دادم، هیچ وقت این حرفش را جدی نگرفتم. اصلا فکرش را هم نمی‌کردم که روزی باید به حرفش عمل کنم، آن هم آن‌قدر زود.»


در این دوراهی خانم یوسفی‌پور در آخرین لحظات توانست بهترین تصمیم را بگیرد و با رضایتش برای اهدای اعضا، پنج عضو بهترین همدمش را اهدا کرد؛ قلب کلیه، کبد، استخوان و روده.

 نیروگاه اتمی بوشهر به عنوان یكی از بزرگ‌ترین طرح‌های ملی كشور در آستانه راه‌اندازی و تجلی خودباوری و تخصص جوانان ایرانی است.
به گزارش خبرگزاری فارس از بوشهر، نیروگاه اتمی بوشهر علاوه بر جنبه‌های سیاسی و اجتماعی كه در كشور و جهان داشته، با استفاده از فناوری‌ها و تكنولوژی‌های روز در آن و حضور جوانان متخصص ایرانی در اجرای پروژه‌های مختلف، به عنوان نماد خودباوری و توانمندی ایرانیان در عرصه علم و تكنولوژی است.
در این گزارش فرآیندهای مختلف نیروگاه اتمی بوشهر از جمله فرایند عملیاتی، شكافت هسته‌ای و راكتور و توربین تشریح می‌شود.

* شرح فرآیند عملیاتی
با وجود پیچیدگی‌ تكنولوژیكی یك نیروگاه هسته‌ای از نوع نیروگاه بوشهر، فرآیند عملیاتی نیروگاه كاملا ساده است، فرآیند تولید انرژی الكتریكی در نیروگاه هسته‌ای را می‌توان به سه مرحله مدار اول، مدار دوم و مدار خنك‌كننده تقسیم كرد.

ـ مدار اول:
شكافت اورانیوم غنی شده در راكتور منبع تولید انرژی به صورت گرمایی است. این انرژی گرمایی توسط آب مدار اول كه در یك مسیر بسته جریان دارد به مولدهای بخار منتقل می‌شود.
مولد بخار یك مبدل حرارتی است كه آب مدار اول دورن لوله‌های u شكل فولادی آن جریان دارد و آب مدار دوم در یك سیكل كاملا مجزا با گردش در اطراف این لوله‌ها ضمن برداشت حرارت به بخار تبدیل می‌شود. آب مدار اول پس از خروج از مولد بخار توسط پمپ مدار اول برای برداشت مجدد گرما به راكتور بازگردانده می‌شود.

ـ مدار دوم:
در مدار دوم بخار تولید شده در مولد بخار به توربین هدایت شده و در آنجا به انرژی مكانیكی تبدیل می‌شود سپس بخار خروجی از توربین به وسیله كندانسور به آب تبدیل شده و مجددا برای تكمیل و تكرار این چرخه به مولد بخار بازگردانده می‌شود.

ـ مدار خنك‌كننده:
برای چگالش بخار خروجی از توربین، آب دریا به عنوان خنك‌كننده در یك مدار كاملا مجزا از مدار دوم توسط پمپ‌های سیركولاسیون به كندانسور هدایت می‌شود و پس از برداشت گرما از طریق یك كانال روباز به طول 400 متر و به دنبال چهار تونل 1200 متری در زیر بستر دریا در عمق 7 متری به دریا باز می‌گردد.

* شكافت هسته‌ای
نقش اصلی راكتور در نیروگاه هسته‌ای تولید انرژی گرمایی است. فرایندی كه در این راكتور سبب تولید گرما می‌شود شكافت نام دارد.
شكافت فرایندی است كه در طی آن یك هسته اتم سنگین به دو یا چند هسته كوچك‌تر تبدیل می‌شود و ضمن این عمل مقداری انرژی به صورت گرما تابش ساطع می‌شود.
در نیروگاه هسته‌ای با آب سبك فرایند شكافت غالبا توسط نوترون‌های حرارتی انجام می‌شود، هسته اورانیوم 235 پس از جذب نوترون ناپایدار شده به دو یا چند جز به‌نام شكافپاره تقسیم می‌شود، علاوه بر شكافپاره‌ها ود تا سه نوترون به علاوه مقداری انرژی و ذرات آلفا، بتا و تابش كاما نیز در هر شكافت به دست می‌آید.
به این ترتیب یك عمل شكافت می‌تواند منجر به شكافت‌های دیگری نیز شود كه آن‌ها نیز به نوبه خود شكافت‌های دیگری را به دنبال دارد، به این واكنش كه به صورت تسلسل شكل ادامه می‌یابد واكنش شكافت زنجیره‌ای می‌گویند ضمن اینكه پایدار ماندن واكنش زنجیره‌ای در قلب راكتور مستلزم وجود جرم بحرانی در قلب راكتور است.
انرژی آزاد شده از فرآیند شكافت به گرما تبدیل می‌شود حرارت تولید شده توسط آب مدار اول برداشت شده به آب مدار دوم انتقال می‌یابد و در مدار دوم برای تولید بخار و چرخاندن توربین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تنظیم مقدار انرژی آزاد شده در یك راكتور هسته‌ای با تعداد شكافت‌هایی كه اتفاق می‌افتد كنترل می‌شود.
این عمل با كنترل كردن تعداد نوترون‌هایی كه برای انجام عمل شكافت موجود است صورت می‌گیرد هر چه تعداد شكافت‌ها نیز كمتر است یكی از روش‌های رسیدن به چنین كنترلی است كه ماده‌ را در راكتور قرار دهند كه به آسانی نوترون‌ها را جذب كند بنابراین با تنظیم مقدار این ماده در راكتور، تعداد نوترون‌های موجود برای عمل شكافت می‌تواند به میزان مطلوب تنظیم شود.

* راكتور
راكتور نیروگاه هسته‌ای بوشهر از نوع آب سبك تحت فشار است كه توان تولید 3 هزارmw انرژی گرمایی را داشته و متشكل از یك پوسته از جنس فولاد كربنی است كه با فولاد ضد زنگ پوشش داده شده است و درون آن قلب راكتور، سپر حرارتی و نوترونی، نگهدارنده قلب، محافظ كانال‌های هادی قرار گرفته و توسط درپوش راكتور بسته می‌شود.
آب كه به عنوان كندكننده نوترون و خنك‌كننده استفاده می‌شود توسط پمپ‌های مدار اول با فشار157bar و حرارت 291c از طریق 4 نازل خط سرد وارد راكتور می‌شود و پس از برداشت حرارت از قلب راكتور با حرارت 321 از طریق 4 نازل خط گرم به سمت مولدهای بخار هدایت شده و در آنجا با تبادل حرارت با آب مدار دوم بخار تولید می‌شود.
منبع تولید گرما، سوخت هسته‌ای از نوع دی‌اكسید اورانیوم غنی شده با غنای02/4 درصد،62/3درصد،4/2 درصد و 6/1 درصد است.
سوخت هسته‌ای به صورت قرص‌های استوانه‌ای به قطر 57/7 و ارتفاع 12 میلی‌متر ساخته شده كه درون میله‌های سوخت قرار دارد.
تعداد 311 میله سوخت با آرایش شش ضلعی یك مجتمع سوخت را می‌سازند و تعداد 163 مجتمع سوخت در كنار هم قلب راكتور را تشكیل می‌دهند.
مكانیزم تولید گرما، واكنش هسته‌ای شكافت اورانیوم و تبدیل آن به پاره‌های شكافت سبك‌تر است كه هماره با آزاد شده انرژی و تولید نوترون برای ادامه این زنجیر است.
كنترل واكنش هسته‌ای و در نتیجه كنترل راكتور به كمك اسیدبوریك محلول در آب به همراه میله‌های كنترل به محرك‌های سیستم كنترل و حفاظت متصل است انجام می‌شود.

* توربین
مجموعه توربین بخار k-1000-60/3000-3 با قدرت نامی هزار مگاوات و سرعت 3 هزار دور در دقیقه برای به حركت درآوردن ژنراتور جریان متناوب به كار می‌رود. ژنراتور به همراه مجموعه توربین به روی یك سازه بنتی سوار شده كه این سازه به صورت مجزا از سازه اصلی ساختمان توربین، به روی فنرهای مخصوصی قرار گرفته است.
توربوست نیروگاه اتمی بوشهر شامل چهار توربین از جمله یك توربین فشار بالا و سه توربین فشار پایین است.
مجموعه توربین مذكور تك محوری و هر چهار توربین از نوع دو طرفه متقارن است كه در هر طرف دارای 5 ردیف پره هستند، روتور توربین‌های فشار پایین و فشار بالا به روش آهنگری و به صورت یكپارچه و بدون سوراخ مركزی ساخته می‌شود كه این كار موجب تمركز تنش در روتور می‌شود.
سیكل آب و بخار نیروگاه اتمی بوشهر این گونه است كه بخار تولید شده در مولدهای بخار به ساختمان توربین هدایت و با حداكثر رطوبت 2/0 درصد و فشار 8/58 بار وارد توربین‌ فشار قوی شده و پس از انجام كار به علت كاهش فشار و حرارت اولیه مرطوب می‌‌شود.
برای اینكه این رطوبت به پره‌های توربین فشار ضعیف آسیب نرساند بخار خشك و مجددا گرم می‌شود تا پارامترهای مطلوب دست یابد و پس از آن با فشار 8/6 بار به توربین فشار ضعیف هدایت می‌شود، به دنبال آن در كندانسور تغییر حالت داده و طی مراحلی احیا شده و مجددا به مولدهای بخار باز می‌گردد.
واحد توربین نیروگاه اتمی بوشهر دارای مدار پیشرفته احیا از جمله چهار مرحله هیتر فشار پایین، دئراتور، یك مرحله هیتر فشار بالا و پمپ انتقال كندانس بخار گرم‌كننده است.
تمام هیترهای فوق به غیر از دئراتور كه از نوع مخلوطی است از نوع تبادل حرارت سطحی هستند. تمام هیترهای احیا‌كننده غیر از هیتر فشار پایین شماره چهار و دئراتور شامل دو پوسته هستند و در دو خط موازی قرار دارند.
* ژنراتور:
ژنراتور نیروگاه اتمی بوشهر از نوع سنكرون سه فاز است كه سیم پیچ استانور آن با آب خنك می‌شود، خنك‌كننده روتور و هسته استاتورآن نیز هیدروژن است.
قدرت خروجی آن هزار مگاوات و دارای دو قطب بوده و با مارك tbb-1000-2/27- T3 معرفی می‌شود و ولتاژ خروجی استاتور ان نیز 27 kv است.

* پست:
نیروگاه اتمی بوشهر دارای دو پست 230 و 400 كیلو وات است كه پست 400 كیلووات از نوع gis بوده و از طریق دو خط به پست چغادك و شبكه سراسری متصل می‌شود و پست 230 كیلو ولت از نوع ais است و اتصال آن به شبكه سراسری توسط دو خط و از طریق پست بوشهر انجام می‌شود.