حكمت اصلى روزه اين است كه ما تقوا پيدا كنيم و تقوا يعنى اينكه آدمي مراقب خود باشد؛ چشمش، گوشش، زبانش، دستش و پايش را کنترل کند تا هر چيزي را نبيند، هر صدايي را نشنود، هر کلامي را نگويد، به هر چيزي دست نزند و به هر جايي نرود؛ و بلكه بالاتر، کاري کند که هر چيزي در دلش جاي نگيرد. پس، در يك كلام ماه رمضان، ماه كنترل اعضا، جوارح، حواس و افكار است. ما بايد خود را آماده كنيم تا همانطور كه چند ساعتى شكم از خوردنىها و آشاميدنىها، و زبان هم از بعضى از گفتنىها منع مىشود، خيالات و افكارى هم كه به ذهن ما خطور ميکند، کنترل شود؛ و اين كار شدنى است.
آیت الله مصباح یزدی (حفظه الله )
نوشته شده در تاريخ چهارشنبه 25 شهریور 1388 ساعت 10:54 AM | نظرات (1)