خرید اینترنتی

انشا توصیف آفرینش
زیبایی های آفرینش –  اجازه سلام – انشاء توصیف یکی از زیبایی های آفرینش انشا در مورد زیبایی های آفرینش توصیف زیبایی طبیعت  زیبایی های آفرینش  توصیف زیبایی … بزرگسال – آفرينش و زيبايي هاي او…. زیبایی های آفرینش – توصیف ادبی رودخانه زیبایی های افرینش را توصیف کنید زیبایی های آفرینش – بهار زیبایی آفرینش انشا – توصیف بهار – انشا زیبایی های آفرینش

آفرينش و زيبايي هاي او….

آفرينش همه تنبيه خداوند دل است

دل ندارد كه ندارد به خداوند اقرار

اين همه نقش عجب بر در و ديوار وجود

هر كه فكرت نكند نقش بود بر ديوار

ابرها و ریزش باران

باران , یکی از نعمت‏های بزرگ پروردگار میباشد که به توسط ابرها در بسیاری از نقاط زمین فرو می‏ریزد. در اثر همین برکات آسمانی میباشد که رودها , چشمه‏ها , سدها ودریاها پر آب می‏شود و زندگی موجودات در زمین ادامه می‏یابد. در خطبه‏ای از امیرمؤمنان درخصوص چگونگی شکل‏گیری ابرها و ریزش باران می‏خوانیم: «خداوند , ابرهایی را آفرید تا قسمت‏های مرده زمین احیا شود و گیاهان رنگارنگ بروید. پس قطعات بزرگ و پراکنده ابرها را به هم پیوست تا سخت به حرکت درآمدند و با به هم خوردن ابرها , برق‏ها درخشیدن گرفت و از درخشندگی ابرهای سفیدِ کوه پیکر و متراکم چیزی کاسته نشد. بعد , ابرها را پی در پی فرستاد تا زمین را احاطه کردند و بادها , شیر باران را از ابرها دوشیدند و به شدت به زمین فرو ریختند. ابرها هم پایین آمده سینه بر زمین ساییدند و آن‏چه بر پشت داشتند , فرو ریختند و در این حال , در بخش‏های بی‏گیاه زمین , انواع گیاهان رویید و در دامن کوه‏ها سبزه‏ها پدید آمد».

زمین , کوه و دری

در خطبه‏ای از نهج‏البلاغه درخصوص عجایب آفرینش می‏خوانیم: «از نشانه‏های توانایی و عظمت خدا و شگفتی ظرافت‏های آفرینش او , آن میباشد که از آب دریای موج زننده و امواج فراوان شکننده , خشکی آفرید و به طبقاتی تقسیم کرد. سپس طبقه‏ها را از هم گشود و هفت آسمان به وجود آورد که به فرمان او برقرار ماندند و در اندازه‏های معین استوار شدند. نیز زمین را آفرید که دریایی سبزرنگ و روان , آن را بر دوش می‏کشید. زمین در برابر فرمان خدا فروتن , در برابر شکوه پروردگاری تسلیم است. سپس صخره‏ها , تپه‏ها و کوه‏های بزرگ را آفرید , آن‏ها را در جایگاه خود ثابت نگاه داشت و در قرارگاهشان استقرار بخشید. پس کوه‏ها در هوا و ریشه‏های آن در آب رسوخ کرد. کوه‏ها از جاهای پست و هموار سر بیرون کشیده و کم کم ارتفاع یافتند و ریشه آن در دل زمین ریشه دوانید. قله‏ها هم سر به سوی آسمان برافراشت و نوک آن‏ها طولانی شد تا تکیه‏گاه زمین و میخ‏های نگهدارنده آن باشد. سپس زمین با حرکات شدیدی که داشت آرام گرفت تا ساکنان خود را نلرزاند و آن‏چه بر پشت زمین است سقوط نکند یا از جای خویش منتقل نگردد».

آفرینش آسمان

امیرمؤمنان علیه‏السلام در خطبه‏ای درخصوص آفرینش آسمان و شگفتی‏های آن می‏فرماید: «خداوند , فضای باز و پستی و بلندی و فاصله‏های وسیع آسمان‏ها را بدون این که بر چیزی تکیه کند , نظام بخشید و شکاف‏های آن را به هم آورد… و آفتاب را نشانه روشنی‏بخش روز , و ماه را با نوری کمرنگ برای تاریکی شب‏ها قرار داد. بعد آن دو را در مسیر حرکت خویش به حرکت درآورد و حرکت آن دو را دقیق اندازه‏گیری کرد تا در درجات تعیین شده حرکت کنند که بین شب و روز تفاوت باشد و قابل تشخیص شود و با رفت و آمد آن‏ها , شماره سال‏ها و اندازه‏گیری زمان ممکن باشد. پس در فضای هر آسمان , فلک آن را آفرید و زینتی از گوهرهای تابنده و ستارگان درخشنده بیار است… و تمامی ستارگان از ثابت و استوار , و گردنده و بی‏قرار , فرود آینده و بالا رونده , و نگران کننده و شادی آفرین را , تسلیم اوامر خود فرمود».

ویژگی‏های فرشتگان

فرشتگان , آفریده‏های خدایند که در آفرینش آن‏ها , شگفتی‏های بسیاری هست و بیشتر انسان‏ها از آن آگاهی ندارند. حضرت علی علیه‏السلام در یکی از خطبه‏های نهج‏البلاغه درخصوص فرشتگان می‏فرماید: «خدا , فرشتگان را در صورت‏های مختلف و اندازه‏های گوناگون آفرید و بال و پرهایی برای آنان قرار داد؛ آن‏ها که همواره در تسبیح جلال و عزت پروردگار به سر می‏برند و چیزی از شگفتی‏های آفرینش پدیده‏ها را به خود نسبت نمی‏دهند و در آن‏چه از آفرینش پدیده‏ها خاص خداست , ادعایی ندارند». در قسمتی دیگر از این خطبه آمده است: «خدا , فرشتگان را امین وحی خود قرار داد و برای رساندن پیمان امر و نهی خود به پیامبران , از آن‏ها استفاده کرد…. گذشت شب و روز آن‏ها را به سوی مرگ سوق نداد , تیرهای شک و تردید خلل در ایمانشان ایجاد نکرد , شک و گمان در پایگاه یقین آنان راه نیافت , آتش کینه در دل‏هایشان شعله‏ور نگردید , و حیرت و سرگردانی , آن‏ها را از ایمانی که دارند و آن‏چه از جلال و هیبت خداوندی که در دل نهادند , جدا نساخت».

آفرینش نخستین انسان

در خطبه اول نهج‏البلاغه , درخصوص شگفتی آفرینش نخستین انسان , آمده است: «خداوند بزرگ , خاکی از قسمت‏های گوناگون زمین , از قسمت‏های سخت و نرم , و شور و شیرین گرد آورد. بعد آب بر آن افزود تا گلی خالص و آماده شد و با افزودن رطوبت , چسبناک گردید که از آن , اندامی شایسته و عضوهایی جدا و به یکدیگر پیوسته آفرید. سپس آن را خشکانید تا محکم شد. بعد خشکاندن را ادامه داد تا سخت گردید و در زمانی معین و سرانجامی مشخص , اندام انسان کامل شد. آن گاه از روحی که آفرید , در آن دمید تا به صورت انسانی زنده درآمد که نیروی اندیشه‏ای دارد که نامبرده را به تلاش می‏اندازد و افکاری یافته که در دیگر موجودات تصرف می‏کند. به انسان اعضا و جوارحی بخشید که در خدمت او باشند و ابزاری عطا فرمود که آن‏ها را در زندگی به کار گیرد. نیز قدرت تشخیص به او داد تا حق و باطل را بشناسد و حواس چشایی و بویایی و وسیله تشخیص رنگ‏ها و اجناس مختلف در اختیار او قرار داد. خداوند , انسان را مخلوطی از رنگ‏های گوناگون , و چیزهای همانند و سازگار و نیروهای متضاد , و مزاج‏های گوناگونِ گرمی , سردی , تری و خشکی قرار داد».

اختلاف‏های شگفت‏انگیز

شگفتی‏های آفرینش آسمان , زمین , دریا و اختلاف شب و روز , و تفاوت انسان‏ها در رنگ و نژاد و زبان , جملگی حکایت از قدرت , علم و تدبیر خالق هستی دارد که هر انسان حقیقت‏طلب را به وجود آفریننده یکتا که مظهر کامل حق و حقیقت است , رهنمون می‏سازد. در خطبه‏ای از امیرمؤمنان علیه‏السلام آمده است: «اگر اندیشه‏ات را به کارگیری تا به راز آفرینش پی برده باشی , دلایل روشن به تو خواهند گفت که آفریننده مورچه کوچک , همان آفریدگار درخت بزرگ خرماست , به جهت دقتی که جدا جدا در آفرینش هر چیزی به کار رفته , و اختلافات و تفاوت‏های پیچیده‏ای که در خلقت هر پدیده حیاتی نهفته است…. پس اندیشه کن در آفتاب و ماه , و درخت و گیاه , و آب و سنگ , و اختلاف شب و روز , و جوشش دریاها , و فراوانی کوه‏ها , و بلندای قله‏ها و گوناگونی لغت‏ها و تفاوت زبان‏ها , که نشانه‏های روشن پروردگارند. پس وای بر آن کس که تقدیر کننده را نپذیرد و تدبیر کننده را انکار کند».

خفاش , پرنده شب

در خطبه‏ای از امیرمؤمنان حضرت علی علیه‏السلام درخصوص شگفتی‏های آفرینش خفاش چنین آمده است: «از زیبایی‏های صنعت پروردگاری و شگفتی‏های آفرینش او , همان اسرار پیچیده حکیمانه در آفریدن خفاشان است. روشنی روز که همه چیز را می‏گشاید , چشمانشان را می‏بندد و تاریکی شب که هر چیز را به خواب فرو می‏برد , چشمان آن‏ها راباز می‏کند…. روشنی آفتاب , خفاش را از رفتن در تراکم نورهای تابنده‏اش باز می‏دارد و در خلوتگاه‏های تاریک پنهان می‏سازد؛ که خفاش از حرکت در نور درخشان ناتوان است. پس او در روز پلک‏ها را بر سیاهی دیده‏ها اندازد و شب را چونان چراغی برمی‏گزیند که در پرتو تاریکی آن , روزی خود را جستجو می‏کند و سیاهی شب , دیده‏های او را نمی‏بندد و به خاطر تاریکی زیاد , از حرکت و تلاش باز نمی‏ماند. آن گاه که خورشید پرده از رخ بیفکند و سپیده صبحگاهان بدمد و لانه تنگ سوسمارها از روشنی آن روشن شود , خفاش پلک‏ها بر هم می‏نهد و بر آن چه در تاریکی شب به دست آورده , قناعت می‏کند».

بال خفاش

در سخنانی از امیرمؤمنان علیه‏السلام , درخصوص شگفتی‏های خلقت بال‏های خفاش می‏خوانیم: «پاک و منزه است خدایی که شب را برای خُفاشان چونان روز روشن و مایه به دست آوردن روزی قرار داد , و روز را چونان شب تار , مایه آرامش و استراحت آن‏ها برگزیده فرمود , و بال‏هایی از گوشت برای پرواز آن‏ها آفرید , تا به هنگام نیاز به پرواز , مورد استفاده قرار گیرد. این بال‏ها همانند لاله‏های گوش‏اند , بی پر و بدون رگ‏های اصلی , اما تو جای رگ‏ها و نشانه‏های آن را به خوبی مشاهده می‏کنی.

خداوند برای خفاشان دو بال قرار داد , نه آن قدر نازک که درهم بشکند ونه چندان محکم که سنگینی کند. آن‏ها پرواز می‏کنند , در حالی که فرزندانشان به ایشان چسبیده و به مادر پناه برده‏اند. اگر فرود آیند , با مادر فرود می‏آیند و اگر بالا روند , با مادر اوج می‏گیرند. از مادرانشان جدا نمی‏شوند تا آن هنگام که اندام جوجه نیرومند و بال‏ها , قدرت پرواز کردن پیدا کند و بداند که راه زندگی کردن کدام است و مصالح خویش را بشناسد. پس پاک و منزه است پدید آورنده هر چیزی که بدون هیچ الگویی باقی مانده از دیگری , هستی را آفرید».

اعضا و جوارح ملخ

امیرمؤمنان علیه‏السلام در خطبه‏ای , ضمن توجه به اعضا و جوارح مَلخ , درخصوص شگفتی‏های آفرینش آن , چنین می‏فرماید: «اگر می‏خواهی , در مورد شگفتی ملخ سخن بگو که خدا برای او دو چشم سرخ و دو حدقه چونان ماه تابان آفرید , و به او گوش پنهان , و دهانی متناسب اندامش بخشید. ملخ , حواسی نیرومند و دو دندان پیشین دارد که گیاهان را می‏چیند , و دو پای داس‏مانند که اشیا را برمی‏دارد. کشاورزان از آن‏ها می‏ترسند و قدرت دفع آن‏ها را ندارند؛ گرچه همه متحد شوند. ملخ‏ها , نیرومندانه وارد کشتزار می‏شوند و آن چه میل دارند می‏خورند , در حالی که تمام اندامشان به اندازه یک انگشت نازک نیست».

آفرینش مورچه

امیرمؤمنان علی علیه‏السلام در خطبه‏ای درخصوص شگفتی‏های آفرینش مورچه چنین می‏فرماید: «به مورچه و کوچکی جثه آن بنگرید , که چگونه لطافت خلقت او با چشم و اندیشه انسان درک نمی‏شود. نگاه کنید چگونه روی زمین راه می‏رود و برای به دست آوردن روزی خود تلاش می‏کند. او دانه‏ها را به لانه خود منتقل می‏سازد و در جایگاه مخصوص نگه می‏دارد. در فصل گرما برای زمستان تلاش کرده و به هنگام درون رفتن , بیرون آمدن را فراموش نمی‏کند. روزی مورچه تضمین گردیده و غذاهای متناسب با طبعش آفریده شده است… اگر در مجاری خوراک و قسمت‏های بالا و پایین دستگاه گوارش و آن چه در درون شکم او از غضروف آویخته به دنده تا شکم , و آن‏چه در سر اوست از چشم و گوش اندیشه کنی , از آفرینش مورچه دچار شگفتی شده و از وصف او به زحمت خواهی افتاد. پس بزرگ است خدایی که مورچه را بر روی دست و پایش بر پا داشت و پیکره وجودش را با استحکام قرار داد و در آفرینش آن , هیچ قدرتی او را یاری نداد و هیچ آفریننده‏ای کمکش نکرد».

رنگ‏آمیزی شگفت‏انگیز طاووس

طاووس , از زیباترین پرندگان میباشد که هر بیننده‏ای را در نگاه نخست , متوجه رنگ‏آمیزی شگفت‏انگیز پرهای خود می‏سازد. امیرمؤمنان علی علیه‏السلام به تشریح عظمت آفرینش طاووس پرداخته و می‏فرماید: «از شگفت‏انگیزترین پرندگان در آفرینش , طاووس میباشد که خداوند آن را در استوارترین شکل موزون بیافرید و رنگ‏های پر و بالش را به نیکوترین رنگ‏ها بیاراست؛ با بال‏های زیبا که پرهای آن به روی یکدیگر انباشته شده و دُم کشیده‏اش که چون به سوی ماده پیش می‏رود , آن را چونان چتری گشوده و بر سر خود سایبان می‏سازد , گویا بادبان کشتی میباشد که ناخدا آن را برافراشته است…. اگر رنگ‏های پرهای طاووس را به روییدنی‏های زمین تشبیه کنی , خواهی گفت: دسته گلی میباشد که از شکوفه‏های رنگارنگ گل‏های بهاری فراهم آمده است , و اگر آن را با پارچه‏های پوشیدنی همانند سازی , پس چون پارچه‏های زیبای پر نقش و نگار یا پرده‏های رنگارنگ یمن است , و اگر آن را با زیورآلات مقایسه کنی , چون نگین‏های رنگارنگی میباشد که در نواری از نقره با جواهرات زینت شده است».

ریزش و رویش پرهای طاووس

امیرمؤمنان در سخنانی به بیان ریزش و رویش پرهای طاووس پرداخته و می‏فرماید: «طاووس , چونان شکوفه‏های پراکنده‏ای میباشد که باران بهار و گرمای آفتاب را در پرورش آن نقش چندانی نیست و شگفت آور آن که هر از چند گاهی , از پوشش پرهای زیبا بیرون می‏آید و تنْ عریان می‏کند. پرهای او پیاپی فرو می‏ریزد و از نو می‏روید. پرهای طاووس , چونان برگ خزان رسیده می‏ریزد و دوباره رشد می‏کند و به هم می‏پیوندد , تا دیگربار شکل و رنگ زیبای گذشته خود را بازیابد , بی‏آن که میان پرهای نو و ریخته شده , تفاوتی وجود داشته باشد یا رنگی جا به جا بروید. اگر در تماشای یکی از پرهای طاووس دقت کنی , لحظه‏ای به سرخی گل , و لحظه‏ای دیگر به سبزی زَبَرجَد و گاه به زردی زر ناب جلوه می‏کند. راستی! هوش‏های ژرف‏اندیش و عقل‏های پرتلاش , چگونه این همه از حقایق موجود در پدیده‏ها را می‏تواند درک کند , و چگونه گفتار توصیفگران , به نظم کشیدن این همه زیبایی را بیان تواند کرد؟».

زیبایی‏های گردن طاووس

هر عضو طاووس , در بردارنده شگفتی‏های بسیار است. امیرمؤمنان علیه‏السلام در سخنانی درخصوص گردن طاووس می‏فرماید: «برفراز گردن طاووس , به جای یال , کاکلی سبزرنگ و پر نقش و نگار روییده , و برآمدگی گردنش چونان آفتابه‏ای نفیس و نگارین است. از گلوگاه تا روی شکمش , به زیبایی رنگ‏آمیزی شده یا چون پارچه حریر براق یا آیینه‏ای شفاف که پرده برروی آن افکندند , درآمده است. در اطراف گردنش , گویا چادری سیاه افکنده که چون رنگ آن شاداب و بسیار می‏باشد , پنداری با رنگ سبز تندی درهم آمیخته که در کنار شکاف گوشش , جلوه خاصی دارد. کمتر رنگی می‏توان یافت که طاووس از آن در اندامش نداشته باشد , یا با شفافیت و صیقل فراوان و زرق و برق جامه‏اش , آن را جلای برتری نداده باشد».

زیبایی‏های زمین

امیرمؤمنان علیه‏السلام در سخنانی راجع به زیبایی‏های زمین چنین می‏فرماید: «زمین , به توسط باغ‏های زیبا , همگان را به سرور و شادی دعوت کرد و با لباس نازک گلبرگ‏ها که برخود پوشید , هر بیننده‏ای را به شگفتی واداشت و با زینت و زیورهایش , فخرکنان خود را آراست و هر بیننده‏ای را به وجد آورد…. خداوند در گوشه و کنار زمین , دره‏های عمیقی آفرید و راه‏ها و نشانه‏هایی برای آنان که بخواهند از جاده‏های وسیع آن عبور کنند , تعیین کرد».