بشارت ظهور حضرت مهدى(عليه السلام) در «زبور داوود»
و
جالب توجّه اين كه، مطالبى كه قرآن كريم در باره ظهور حضرت مهدى(عليه
السلام) از «زبور» نقل كرده است عيناً در زبور فعلى موجود و از دست برد
تحريف و تفسير مصون مانده است.
قرآن كريم چنين مى فرمايد:
(وَلَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الاَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحوُنَ).(1)
«ما علاوه بر ذكر (تورات) در «زبور» نوشتيم كه (در آينده) بندگان صالح من وارث زمين خواهند شد».
مقصود از «ذكر» در اين آيه شريفه، تورات موسى(عليه السلام) است كه زبور داود(عليه السلام)پيرو شريعت تورات بوده است.
اين
آيه مباركه از آينده درخشانى بشارت مى دهد كه شرّ و فساد به كلّى از عالم
انسانى رخت بر بسته، و اشرار و ستمكاران نابود گشته اند، و وراثت زمين به
افراد پاك و شايسته منتقل گرديده است. زيرا كلمه «وراثت و ميراث» در لغت،
در مواردى استعمال مى شود كه شخص و يا گروهى منقرض شوند و مال و مقام و
همه هستى آنها به گروهى ديگر به وراثت منتقل شود.
به
هر حال، طبق روايات متواتره اسلامى ـ از طريق شيعه و سنّى ـ اين آيه شريفه
مربوط به ظهور مبارك حضرت مهدى(عليه السلام) مى باشد، و قرآن كريم اين
مطلب را از زبور حضرت داود (عليه السلام) نقل مى كند، و عين همين عبارت در
زبور موجود است. و اينك متن زبور:
«(9) زيرا كه شريران منقطع مى شوند. امّا متوكّلان به خداوند، وارث زمين خواهند شد. (10) و حال اندكست كه شرير نيست مى شود كه هر چند مكانش را جستجو نمايى ناپيدا خواهد بود (11) امّا متواضعان وارث زمين شده از كثرت سلامتى متلذّذ خواهند شد (12) شرير بخلاف صادق افكار مذمومه مى نمايد، و دندانهاى خويش را بر او مى فشارد (13) خداوند به او متبسّم است چون كه مى بيند كه روز او مى آيد (14) شريران شمشير را كشيدند و كمان را چلّه كردند تا آن كه مظلوم و مسكين را بيندازند، و كمانهاى ايشان شكسته خواهد شد (16) كمى صدّيق از فراوانى شريران بسيار بهتر است. (17) چون كه بازوهاى شريران شكسته مى شود و خداوند صدّيقان را تكيه گاه ا ست (18).
(1)سوره انبياء، آيه 105.
ادامه مطلب