نثار پاكي تاريكي قلبم
لالا لالا گل پونه
آقا خیلی مهربونه
اگه نیستش میون ما
ز ما غافل نمی مونه
لالا لالا گل اسپند
خدایا بر خودت سوگند
رسانی مهدی ما را
کنی ما را به دیدارش
بسی شادان بسی خرسند
الهی شام غیبت رو
تمومش کن رسون آخر
فرج را رو به راهش کن
ظهورش را رقم برزن
الهی قفل در واشه
یه باره آقا پیدا شه
بشه مهمون دلهامون
تو آیینه چشامون
گل زهراشکوفا شه
لالایی می رسه پایان
ولی قصه مشتاقی
همیشگی است و بی پایان
چون صيد به دام تو به هر لحظه شکارم
ای طرفه نگارم
از دوری صياد دگر تاب ندارم
رفتست قرارم
چون آهوی گمگشته به هر گوشه دوانم
تا دام در آغوش نگيرم نگرانم
از ناوک مژگان چو دو صد تير پرانی
بر دل بنشانی
چون پرتو خورشيد اگر رو بکشانی
وای از شب تارم
در بند و گرفتار بر آن سلسله مويم
از ديده ره کوی تو با اشک بشويم
با حال نزارم
برخيز که داد از من بيچاره ستانی
بنشين که شرر در دل تنگم بنشانی
تا آن لب شيرين به سخن باز گشايی
خوش جلوه نمايی
ای برده امان از دل عشاق کجايی
تا سجده گذارم
گر بوی تو را باد به منزل برساند
جانم برهاند
ور نه ز وجودم اثری هيچ نماند
جز گرد و غبارم
جـــانم به فداي خــاك پايت مهدي
اذنم بده تا كنم صدايت مهدي
عشق تو عجين گشته به جان و دل من
اي جان و دلم شود فدايت مهدي
***
گر پرده ز رخ باز نمايد مهدي
از خلق جهان دل بربايد مهــــــدي
اي شيعه چنان منتظر مولي باش
گويي كه همين جمعه بيايد مهدي
***
مهــدی اگر از منـتــظـرانــت بــودیــم
چون دیده ی نرگس نـگـرانـت بـودیــم
با این همه رو سیاهی و سنگ دلی
ای کاش که از هم سفرانت بودیم
***
در انتظار وصل تو عمرم تمام گشت
بس روز و شب گذشت و بسی صبح شام گشت
اما نشد خبر ز تو ای مهدی عزیز
بازآ که غرق خون ، دل هر خاص و عام گشت
گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن
گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن
گفتم به نام نامیت هر دم بنازم
گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم
گفتم که دیدار تو باشد آرزویم
گفتا که در کوی عمل کن جستجویم
گفتم بیا جانم پر از شهد صفا کن
گفتا به عهد بندگی با حق وفا کن
گفتم به مهدی بر من دلخسته رو کن
گفتا ز تقوا کسب عز و آبرو کن
گفتم دلم با نور ایمان منجلی کن
گفتا تمسک بر کتاب و هم عمل کن
گفتم ز حق دارم تمنای سکینه
گفتا بشوی از دل غبار حقد و کینه
گفتم رخت را از من واله مگردان
گفتا دلی را با ستم از خود مرنجان
گفتم به جان مادرت من را دعا کن
گفتا که جانت پاک از بهر خدا کن
گفتم ز هجران تو قلبی تنگ دارم
گفتا ز قول بی عمل من ننگ دارم
گفتم دمی با من ز رافت گفتگو کن
گفتا به آب دیده دل را شستشو کن
گفتم دلم از بند غم آزاد گردان
گفتا که دل با یاد حق آباد گردان
گفتم که شام تا دلها را سحر کن
گفتا دعا همواره با اشک بصر کن
گفتم که از هجران رویت بی قرارم
گفتا که روز وصل را در انتظارم
شبیه قطعه ی گنگی که توی پازل نـیست
شکسته های دلم بی توهیچ کامل نیست
دلــم گــرفـتـه از ایـن نـبـضـهــای تـکــراری
دلــی کــه یـاد تو را دم نمی زند دل نیست
چـقـدر پـشت سرت حـرف می زنـنـد ولــی
نــگــاه آیـنــه جز نـقطـه ی مـقابـل نـیست
بــیـــا و دست مــرا هــم بــگیـر، غیـر از تـو
کــســی بــرای دلــم احــترام قائل نیست
تو گفته ای که می آیی غروب جمعه و حیف
همیشه حرف زدن با عمل معادل نیست
