حذیفه حدیث مفصلى درباره پیکار على (علیه السلام ) با عمرو بن عبدود و کشتن او نقل کرده است او مى گوید: پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: بشارت باد بر تو اى على اگر این کار تو را با عمل امت محمد (صلى الله علیه و آله و سلم ) مقایسه کنند عمل تو بر اعمال آنها برترى خواهد داشت زیرا خانه اى از خانه هاى مسلمانان نبود مگر اینکه به خاطر قتل عمرو بن عبدود عزتى در آن وارد شد.
((شواهد التنزیل ، ج 2، ص 7)).
حدیث از سعید بن جبیر است
از ابن عباس نقل مى کند که پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: هنگامى که روز قیامت مى شود من و على (علیه السلام ) بر صراط متوقف مى شویم هر کس از کنار مى گذرد از ولایت على از او سؤ ال مى کنیم هر کس ‍ که داراى این ولایت باشد از صراط مى گذرد و الا او را در آتش ‍ مى افکنیم .
((شواهد التنزیل ، ج 3، ص 106 و 107)).
دوستان على (علیه السلام ) به چه مقامى مى رسیدند
در روایت آمده شخصى به نام (ریاح ) در محضر حضرت رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) مى زیست و درس هاى بزرگ اسلام را از محضر آن حضرت مى آموخت ریاح در میان اصحاب پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) به حضرت امام على (علیه السلام ) علاقه فراوان داشت و براى اینکه اسلام واقعى را در سیماى آن حضرت مشاهده مى کرد و لذا عاشق و شیفته على (علیه السلام ) بود. همیشه محبت خود را به آن بزرگوار آشکار مى ساخت (ریاح ) غلام یکى از اربابان خدانشناس بود ارباب و اطرافیان او ریاح را به خاطر پذیرش اسلام رنج مى دادند و به جهت دوستى با على اذیت فراوان مى کردند.
سختگیرى آنها نسبت به این غلام (ریاح ) به جایى رسید که او را تحت فشار سخت قرار دادند تا جایى که بالب تشنه جان سپرد.