زبان خوراکیها ، اسم من ترخون است

دشمن سرسخت بیماری‏های عفونی، بخصوص وبا هستم.
جویدن من، میکرب طاعون را نیز از شخص می‏راند.
اشتهاآورم و رطوبت‏های بدن را جذب می‏کنم.
برای تسکین درد معده مفیدم.
درمان‏کننده دردهای رماتیسمی بوده و برای اعصاب مفیدم.
در فارسی اسم من ترخانی بود، بعد آنرا معرب کرده، ترخون و طرخون نوشتند. همراه با نعنا به بازار می‏آیم و در ردیف سبزیهای خوردنی هستم. در اکثر شهرهای ایران می‏رویم. در طعم من تندی و گسی و شیرینی با هم احساس می‏شود و چون مرا ناشتا بجوند و مدتی در دهان نگاه می‏دارند تا طعم بد آنرا حس نکنند. برای کاشتن من می‏توان از بذر من استفاده کرد و هم می‏توان ساقه‏ی مرا قلمه زد. در کتاب‏های قدیم نوشته‏اند چون اسفند را در سرکه کهنه بخیسانند و بعد بکارند ترخون سبز می‏شود و نیز عده‏ای نوشته‏اند چون اسفند را در جوف ترب بکارند، ترخون سبز می‏گردد. من چون در کشاورزی تخصصی ندارم، صحت و سقم این موضوع را نمی‏دانم. من بادشکن و ضد عفونی‏کننده بوده، و در مواقع شیوع بیماریهای عفونی مثل وبا و طاعون جویدن من برای جلوگیری از سرایت مرض توصیه شده است. جویدن من دهان را خوشبو می‏کند و زخم‏های دهان را درمان می‏نماید - آشامیدن آب، بعد از جویدن من گوارا و لذت‏آور است. من اشتهاآور و جاذب رطوبات معده و سینه می‏باشم. برای تسکین درد معده و رفع یبوست و دردهای رماتیسمی و اعصاب مفید می‏باشم. جوشانده‏ی من به مقدار 25 گرم تا 30 گرم در هزار تجویز می‏شود. زیاده‏روی در خوردن من خون را تیره و شهوت را کم می‏نماید.
ترخون رومی که فارسی آن آکرکره و عاقرقرحا می‏باشد با من نسبتی ندارد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من ترب است

مملو از املاح معدنی، بخصوص فسفر هستم.
برگ من سنگ‏های صفراوی را دفع می‏کند.
برای معده‏های تنبل مفیدم، ترشح غدد تیروئید را زیاد می‏کنم و ضمادم، سم حشرات را از محل گزیدگی بیرون می‏کشد!
فارسی من ترب بر وزن کتب ولی در بعضی از نقاط ایران آن را بر وزن سرب می‏خوانند. در شیراز به من تربز و اعراب به من فجل می‏گویند، ولی کلمه فجل در ایران فقط به نوع کوهی من اطلاق می‏شود. من دارای انواع و اقسام سفید، سیاه و سرخ بوده و به اشکال گرد و مخروطی در می‏آیم. در بعضی از نقاط ایران مثل خراسان و بعضی از شهرهای هند درازای ریشه‏ی من به یک متر و قطر آن به نیم متر می‏رسد.
نوع بیابانی من تندتر از انواع بستانی است و اهالی بنگاله آن را مانند شلغم پخته با گوشت و ماهی می‏خورند. انواع کوچک من در فارسی به تربچه معروف شده‏اند و انواع تربچه بومی ایران نبوده و از خارج به ایران وارد شده و بیش از بیست نوع دارند - انواع من دارای ویتامین‏های ب و ث و املاح فسفر - گوگرد - بوده و یک جوهر گوگردی دارند. در ترب سیاه ویتامین ب 1 زیاد است. در ابتدای قرن بیستم یعنی 70 سال پیش که استفاده از داروهای شیمیایی در طب معمول شد دارویی کشف گردید که آن را فناستین نامیدند. این ترکیب شیمیایی در ترکیب اکثر داروهای مسکن و تب بر وارد شد و به مقدار زیادی تجویز می‏شد و در نتیجه آمار مبتلایان به امراض کلیوی بالا رفت و معلوم شد که این دارو یکی از دشمنان کلیه می‏باشد و به همین جهت استعمال آن به مقدار زیاد ممنوع شده و اکنون به مقدار کم تجویز می‏شود. من ضد سم این داروی خطرناک می‏باشم و پزشکان سنتی ایران از راه تجربه، به این خاصیت من پی برده و آب آن را برای معالجه و تصفیه کلیه به کار می‏برند، و راه استفاده آنها چنین بود که ترب سیاه را قاچ قاچ کرده، روی آنها عسل می‏مالیدند و در اثر خاصیت اسموزی آب آن مجزا می‏گردید، اکنون با وسایل آب‏گیری می‏توان آب بیخ مرا گرفت، ولی طعم آن ناراحت‏کننده و تند است و بهتر است آن را بر شربت مخلوط کرده و نوشید تا گوارا و مطبوع باشد. آب ترب بهترین پیشاب‏آور بوده و ادرار را باز می‏کند.
شربت ترب سیاه برای سرفه و سیاه سرفه مفید می‏باشد. برگ من به علت داشتن ویتامین ث به مقدار زیاد و سبزینه لثه را محکم کرده، و بوی بد دهان را از بین می‏برد. مخصوصاً اگر آن را خوب بجوید خوردن این برگ باعث دفع سنگ‏های صفراوی است، و به این جهت من به شما توصیه می‏کنم در آش‏ها و سوپ‏های خود از برگ من استفاده کنید و در سالاد هم می‏توانید از برگ‏های نازک و جوان من داخل نمایید. اگر معده شما تنبل است، بد نیست بدانید که ترب آن را به کار وادار می‏نماید. بیخ من هم مولد باد و هم بادشکن است، ولی در این مورد منافع آن بیش از ضررش بوده، و چنانچه چند روز متوالی خورده شود، دیگر تولید گاز نمی‏نماید. بیخ من هاضم غیر منهضم است. یعنی هضم غذا را آسان می‏کند ولی خودش دیر هضم می‏شود. مگر آن که آن را خوب بجوید و یا آن که آن را رنده کرده، و با غذا میل نمایید تا خودش هم زود هضم شود، مقدار کمش ملین و مقدار زیادش مسهل است. ولی تولید شکم روش نمی‏کند و فضولات خشک را با فشار بیرون می‏راند. من ترشحات غده‏ی تیروئید را زیاد می‏کنم، و ضد گواتر می‏باشم. محمد بن زکریای رازی اولین غذا شناس جهان، برگ مرا بیش از بیخ من دوست داشت. چون برگ‏های بهاره مرا بپزند و با روغن زیتون مخلوط کرده، بخورند، غذائیت آن زیاد می‏شود. چکاندن آب برگ من در چشم باعث تقویت آن است. یکی از خواص مهم من جلوگیری از تخمیر غذا در معده است. به این جهت با این که ویتامین ث زیادی ندارد. معذلک از فساد و رقت خون جلوگیری می‏کند، زیرا تخمیر غذا موجب اتلاف ویتامین ث بوده و عدم تخمیر غذا نعمت بزرگی می‏باشد. چون بیخ ترب را خالی کرده و در آن روغن ریخته بر آتش گذارند تا بجوشد و آن روغن را در گوش بچکانند، درد آن را ساکت می‏کند جوشانده‏ی من جهت سرفه‏ی کهنه و مزمن و خناق مفید است و ضد قارچ‏های سمی است. غرغره با آب مطبوخ آن مخصوصاً با سکنجبین جهت دیفتری نافع است. نوشیدن این جوشانده زیاد کننده‏ی شیر بوده، بعد از غذا ملین شکم و قبل از غذا مانع نفوذ و استقرار آن در ته معده است، و به همین جهت باعث قی می‏شود. پوست بیخ من با سکنجبین موافق سینه پهلو و طحال است. بذر من با سکنجبین جهت دیفتری نافع است و شیر را زیاد می‏کند. بازکننده گرفتگی طحال بوده، برای استسقاء مفید است و یرقان را برطرف می‏کند، بذر من بادشکن و اشتهاآور بوده، باعث سهولت اخراج فضولات است و برای کبد سودمند می‏باشد. نیم مثقال بذر من بعد از غذا باعث هضم آن خواهد شد، و با سکنجبین قی‏آور است، و پاک‏کننده معده می‏باشد. بذر من جهت مفاصل و سیاتیک و درد و رگ استخوان بین دو پا و خارشی که از زیادی بلغم باشد مفید است. ضماد من با عسل زخم‏های پلید و چرکی را درمان می‏کند - بذر من با سرکه جهت از بین بردن آثار غانقاریا و زخم‏های عصبی مفید می‏باشد.
اگر ضماد بذر مرا روی محل نیش حشرات و مار و عقرب بگذارید، سم آنها را خواهد کشید، و چون پوست قرمز ترب را تراشیده و کوبیده آن را روی عقرب گذارند خواهد مرد. و نیز چنانچه آب مرا روی عقرب بریزند، فوراً هلاک خواهد شد و چون عقرب کسی را که ترب خورده باشد بگزد و ضرر زیادی به آن نخواهد رسید. مالیدن آب من به بدن مانع گزش حشرات خواهد شد. خوردن من باعث نیکوئی رنگ رخسار می‏شود. ضماد من با آرد شلمک نوعی گندم برای درمان زخم‏های چرکی جلدی، و از بین بردن آثار آنها مفید است.
خوردن مطبوخ من نیز ادرار و حیض را باز می‏کند و نوشیدن ده گرم آب ساقه‏های من بدون برگ جهت استخراج سنگ مثانه آزموده شده است. مخصوصاً اگر همراه سکنجبین خورده شود، و نوشیدن آب برگ و ساقه‏ی من با شکر جهت اخراج زرداب و استسقاء و با نمک جهت باز کردن کبد و رفع یرقان سودمند می‏باشد. ضماد من با شلمک جهت روئیدن مو در بیماری گری است.
و داءالحیه را درمان می‏کند داءالحیه مرضی است که پوست قسمتی از بدن از قطعاتی شبیه فلس ماهی پوشیده می‏شود. این مرض را در طب جدید با خوردن روغن ماهی معالجه می‏نمایند و مالیدن آب ترب نیز روی آن مفید است. ضماد من با عسل جهت از بین بردن آثار کبودی زیر چشم نافع است و همچنین برای از بین بردن چین و چروک صورت و آثار ضربه و جای زخم و کک و مک سودمند می‏باشد و چنانچه مدت زیاد بر محل طاسی مالیده شود، باعث روییدن مو می‏شود زیادروی در خوردن من باعث پیچش شکم توأم با درد خواهد شد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من پسته است

فارسی من پسته است. اعراب آنرا معرب کرده فستق گویند و فرنگی‏ها به من پستاش خطاب می‏کنند. زادگاه اولیه من شمال خراسان - افغانستان و کرمان - آذربایجان - قزوین - اردستان و رفسنجان مرا به مقدار زیاد کاشته و محصولی مرغوب می‏دهم، مخصوصاً اگر مرا به درخت بنه پیوند نمایند. درخت من مانند درخت خرما دو پایه می‏باشد. یعنی گل نر و ماده‏ی من در دو شاخه‏ی مختلف قرار دارند. قسمت‏های پایه‏ی نر من دارای هورمون مردانه بوده و مقوی شهوت مردان است. چنانچه در میوه من جفت‏گیری بعمل نیاید آن میوه پوک و بی‏مغز می‏شود و به این پسته پوک در کتب قدیم بزغنج و بزغند گفته‏اند. خواص این پسته‏ی تلقیح نشده با پوست پسته‏ی مغزدار فرق بسیار دارد. و بعلت داشتن مواد مازویی شکم را بند می‏آورد و در دباغی مورد مصرف دارد و نوشیدن آب جوشانده‏ی آن نشاطآور است. مغز میوه زیادکننده و مقوی شهوت است و جهت تقویت ذهن و حافظه تجویز می‏شود. درمان سرفه - مقوی قلب و ضد خفقان است، برعکس سایر آجیل‏ها در معده تولید تخامه نمی‏کند، بلکه از پیچش معده جلوگیری کرده، و سردی کبد را معالجه می‏کند، گرفتگی کبد و کیسه‏ی صفرا را باز می‏کند و در حقیقت کبد را زهکشی می‏نماید و درد آنرا تسکین می‏دهد و با اینکه غذاییت زیادی ندارد اشخاص لاغر و ضعیف را چاق می‏کند، ولی هرگز باعث چاقی مفرط و بی‏تناسب نمی‏شود. اگر مرا با پوست نازک الوانی که روی مغز من است بخورند یرقان را درمان می‏کنم و ورم طحال را از بین میبرم و پادزهر سموم مخصوصاً نیش حشرات می‏باشم. جویدن مغز من مقوی دندان و لثه و خوشبو کننده‏ی دهان و درمان جوشهایی است که معمولاً در دهان می‏زند. مغز من شکم روش را بند می‏آورد و پوست معده را زبر می‏نماید، و روده‏ها را جارو و زهکشی می‏کند. از قی و سکسکه جلوگیری می‏کند. اسهال و تشنگی را برطرف می‏کند، اگر پوست سفید و سخت مرا در آب جوشانده و در آب آن بنشینند، نشستنگاه را که بیرون آمده باشد فرو می‏برد. چکاندن پوست درخت و برگ من جهت بند آوردن ترشحات موی سر با آن از ریزش جلوگیری می‏کند. روغن پسته در عطر سازی مصرف فراوان دارد. مالیدن مخلوط آن با مشک جهت درمان لقوه و تقویت حافظه توصیه شده است و چکاندن آن در دماغ آنرا پاک می‏کند. مخلوط روغن پسته با عنبر جهت درمان وسواس تجویز شده است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من پنیر است

از قدیم نان خورش شما ایرانیان بوده‏ام، و بسیاری از سالخوردگان روستا نشین، زیادی عمر خود را از من می‏دانند. من از بسته شدن شیر به وسیله پنیر مایه بدست می‏آیم و بیش از سیصد نوع دارم و این انواع بستگی به انواع پنیر مایه دارد و بطور کلی انواع پنیر مایه به دو دسته حیوانی و نباتی تقسیم می‏شوند، انواع حیوانی آن را از مخاط معده‏ی حیوانات نوزاد که شیرخوار بوده و علفخوار نشده‏اند می‏گیرند و انواع نباتی، از شیرابه درخت انجیر و چند درخت دیگر بدست می‏آید که مهمترین و سودمندترین آن‏ها گیاهی است به نام پنیر بند که در بلوچستان ایران بطور خودرو به عمل می‏آید و سی درصد مایه پنیر خالص دارد. این گیاه مفید یکی از ثروت‏های خداداد ایران زمین می‏باشد که متأسفانه تاکنون مورد توجه و بهره برداری قرار نگرفته و در بوته فراموشی گذاشته شده است. اگر در نظر بگیرید که در دنیا روزانه چه مقدار پنیر مصرف می‏شود، به شما ثابت خواهد شد که ایران می‏تواند صادراتی هزار برابر کتیرا و منافعی هم عرض صادرات مهم از این محصول بدست آورد. با مطالعاتی که شده است، در زمین‏های وسیع و مستعد بلوچستان و کرمان می‏توان این گیاه را کاشت و سالانه بیش از صدها هزار تن محصول بدست آورد.
پنیری که با پنیر بند ساخته شود، ویتامین‏های بیشتری داشته و خوش بو و خوش طعم‏تر از سایر انواع پنیرها است و من از شما ایرانیان که از وجود این نعمت خداداد استفاده نمی‏نمایید، بسیار متعجب و گله‏مند می‏باشم، وقتی مرا با پنیر مایه حیوانی می‏سازند، و برای تهیه آن حیوان کوچکی را که تازه به دنیا آمده است می‏کشند پنیری بدست می‏آورند که از نظر شرع اسلام خوردن آن مکروه بوده، و زود فاسد می‏شود، در صورتی که نوعی از پنیر مایه‏های نباتی بدست می‏آید، نواقص فوق را ندارد. یک نوع مرا از ماست تهیه می‏کنند و این نوع نیز بسیار مرغوب و سودبخش است. چنانچه مرا از شیر حیوان سالم که در صحرا چریده باشد درست کنند، بسیار مطبوع و گوارا بوده و منافع سرشاری خواهم داشت.
به علت داشتن ویتامین‏های ث و انواع ب و املاح معدنی مخصوصاً کلسیم، نان خورش کاملی هستم که تمام عوامل حیاتی را در برداشته، و کمبود آنها را جبران می‏نمایم، من مقوی معده و روده‏ها هستم و موجودات مفیدی که در روده‏ها زندگانی کرده، و به هضم غذا کمک می‏نمایند، از من تغذیه می‏کنند. من خون سالم درست می‏کنم، من کمی دیر هضم هستم، ولی پس از هضم زود جذب یاخته‏ها شده، و آنها را وادار به سازندگی می‏کنم. با مغز گردو و مرزه، چاق‏کننده بدن و باعث نرمی پوست می‏شوم، و پادزهر املاح نقره و سرب می‏باشم.
چون تازه مرا در آب جوشانده و آب آن را به زن بچه شیرده بدهند، شیر او را زیاد می‏کنم، خوردن برشته من بعد از پختن و گرفتن آب آن اسهال را بند می‏آورد، کهنه و فاسد شده من، سمی و خطرناک است و تولید سنگ می‏نماید.
تازه من که آب آن را هنوز نگرفته و در اصطلاح پنیرسازان دلمه نامیده می‏شود، خواب آور بوده و جهت تقویت اعصاب و التهاب معده و امراض سل و دق زیاد تجویز می‏شوند و معالج خشکی پوست و علاج وسواس و امراض صفراوی و فشار خون است.
اگر می‏خواهید من دیر فاسد شده، و مدتی در خانه شما بمانم. همیشه مرا در ماست یا آب ماست بیندازید.
نمک زده و کهنه من در صورتی که فاسد نشده باشد، بلغم را از بین می‏برد و اشتها را تحریک می‏نماید، رطوبت معده را می‏گیرد، ضماد آن را با عسل جهت باز شدن دمل و با روغن زیتون جهت نرم شدن مفاصل زیاد تجویز می‏شود و اگر آن را روی پینه‏های دست و پا بمالند، آنها را برطرف می‏نماید. اگر مرا با آب ژلاتین یا آب پاچه‏های گوسفند مخلوط کرده، کمی نوشادر به آن اضافه کنید، و علاوه بر منافعی که جهت دستگاه گوارش دارد، پادزهر گزیدن زنبور و کژدم است. چنانچه مرا با خرما میل فرمایید کیفیت غذایی آن را بالا می‏برم، به عقیده پزشکان قدیم ایران، خوردن من همراه با یک سبزی یا یک میوه مثل گردو نافع‏تر خواهد بود.
من یک برادر مادری دارم که اسمش ماست می‏باشد مادر ما هر دو شیر است و پدرمان متفاوت می‏باشد. البته ماست به موقع خود را به شما معرفی می‏کند، ولی من می‏خواهم در اینجا سؤالی از خوانندگان کنجکاو بنمایم.
اگر از شما بپرسند که اولین ماست را در دنیا چه کسی درست کرد، و چه مایه‏ای به او زد، چه جوابی خواهید داد؟ شما می‏توانید این سؤال را از دیگران هم بکنید و بپرسید، اولین ماست در جهان چگونه درست شد؟
بدون شک جواب این پرسش را نه شما می‏دانید و نه ماست بندان و نه دانشمندان حتی غذاشناسان امروزی. حل معما، افتخاری بر افتخار ایران عزیز خواهد افزود و ثابت خواهد کرد که اولین ماست برخلاف تصور دیگران در ایران بدست یک ایرانی درست شده و اینکه می‏گویند اولین بار آنرا در بلغارستان ساخته‏اند صحیح نیست!


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من پرتغال است

پوست را شاداب می‏کنم و جلوگیری چین و چروک خوردن آن هستم.
مانع فساد و لخته شدن خون می‏شوم.
استخوان را محکم می‏کنم.
و شما می‏توانید اکسیر جوانی را در من جستجو کنید...
در فارسی مرا پرتغال می‏نویسند و پرتاغال می‏خوانند و این به علت آن است که اسم مادری من پرتاگال می‏باشد، لقب من سلطان مرکبات است، دارای ویتامین‏های ب - پ و ث هستم و مقداری هم جوهر زردک که در کبد تبدیل به ویتامین آ می‏شود دارم. و این جوهر در انواع رنگین من مثل پرتغال قرمز که به آن خونی می‏گویند زیادتر است. انواع ترش - شیرین و میخوش دارم و هر قدر رسیده‏تر باشم، و روی درخت بیشتر بمانم، شیرین‏تر می‏شوم - ترشی من بیشتر از نوع ترشی سیب است، و جوهر لیمو خیلی کم، یعنی در حدود دو درصد دارم. در گذشته عده‏ای از پزشکان عقیده داشتند که ترشی ما مرکبات مثل سایر ترشی‏ها املاح بدن را از بین برده، و باعث کرم خوردگی دندان و سستی استخوان می‏شویم، ولی غذاشناسان این عقیده را رد کرده، و ثابت نمودند که ما برعکس عمل کرده، و باعث محکمی استخوان‏ها هستیم، زادگاه اولیه من چین است و چون این کشور به وسیله یک دیوار ضخیم خود را از سایر کشورهای جهان جدا کرده بود، کسی از وجود من اطلاع نداشت، ولی بعد از جنگ‏های صلیبی مرا به اروپا آوردند. ولی تا صد سال پیش به ایران نیامده بودم و به همین جهت در کتب قدیم ایرانی، نامی از من برده نشده است.
اکسیر جوانی یعنی ویتامین پ در من زیاد است و اکثر هنرپیشگان لطافت و شادابی خود را به وسیله من حفظ کرده بود پس از مرگش معلوم شد روزی دوازده عدد پرتقال می‏خورده است. من از فساد خون و لخته شدن آن جلوگیری می‏کنم، و به علت داشتن ویتامین ث و املاح آن از رقیق شدن آن ممانعت می‏نمایم. آب من برای اطفال شیر خوار - برای پیران - برای کسانی که از بستر بیماری برخاسته‏اند نه تنها مفید می‏باشد بلکه یکی از غذاهای ضروری به حساب می‏آید. به خانم‏ها توصیه کنید که برای پاک کردن آرایش صورت خود همیشه از آب من استفاده نمایند تا هیچگاه مبتلا به چین و چروک نشده نرمی و لطافت خود را برای همیشه حفظ نمایند. در زمستان که بدن انسان عرق نکرده و خون ترش می‏شود، من و سایر مرکبات، ارزنده‏ترین هدیه‏ی طبیعت به حساب می‏آییم. در گذشته که میوه‏های ما مرکبات به حد کافی در دسترس عموم نبود، پیشینیان مجبور بودند در اواخر زمستان حجامت نموده و از ترشی خون بکاهند ولی از مواقعی که به علت سریع شدن وسایل حمل و نقل همه به ما دسترسی پیدا کرده‏اند، حجامت از بین رفته و کمتر کسی به آن توجه پیدا می‏کند.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من به است

با آش من به مبارزه با امراض معدی بروید.
پوست من برای از بین بردن چین و چروک پوست مفید است.
برای نرمی سینه و تنگ نفس مرا تجویز کنید....
اسم من به است، به من بهی و آبی هم می‏گویند و اعراب مرا سفرجل می‏خوانند. زادگاه اولیه‏ی من ایران است و در نام لاتینی من کلمه ایرانی به چشم می‏خورد. من دارای انواع جنگلی - ترش - شیرین و میخوش هستم. بهترین نوع من پیوندی است که آنرا روی تنه‏ی زالزالک پیوند کرده باشند. نوع جنگلی من گس است و آنرا به شغال می‏خوانند. قابل خوردن نیست، ولی بهدانه‏ی آن بهتر از دانه‏ی پیوندی است. من دارای ویتامین‏های آ - ب و ای و پ 6 بوده دارای آهک و تانن هستم، واز این رو برای مبتلایان به امراض سل و دق غذای مطلوبی می‏باشم. آب جوشانده و پخته‏ی من مقوی و قابض است، آب میوه من که به وسیله ماشین‏های فشاری گرفته شود، ملین بوده طبل شکم را خالی می‏کند و در کوچک کردن شکم مؤثر است. شربت ساده‏ی من که به شربت به معروف است، برای درمان ورم روده مفید می‏باشد و شربت به لیمو مقوی قلب و معده بوده، و ایجاد سرور می‏نماید. آش من غذای گوارایی برای امراض معدی است و خورش به نیز همتای آن می‏باشد. آب میوه‏ی من برای معالجه اسهال خونی و خونریزی معدی تجویز شده است و دمکرده‏ی شکوفه‏ی من (سی گرم در لیتر) سرفه را تسکین می‏دهد. اگر پوست میوه‏ی مرا پانزده روز در الکل خیس کنند، و با آب آن صورت را مالش دهند، چین و چروک را از بین می‏برد.
وجود ویتامین‏های ب و پ در من سبب شده است که اعصاب راتقویت کنم و جوانی را پایدار سازم. با آب جوشانده‏ی من می‏توان معده - روده و رحم را شست. نوع ترش من در تقویت معده بهتر از شیرین است. نوع شیرین من مسرور کننده، و مقوی معده و دماغ است. پیشاب را زیاد می‏کند. زیاده روی در خوردن به ترش مسهل است. عصاره‏ی میوه من مانع خونریزی و قی و خمار و تشنگی است. یکی از پزشکان قدیم ایران معتقد است که زیاده روی در خوردن به ترش و میخوش باعث سکسکه است. بوییدن انواع معطر من باعث تقویت روح حیوانی و نفسانی است. قی را بند می‏آورد و خونریزی معده را درمان می‏کند. خوردن میوه خام من مخصوصاً شاداب و شیرین آن جهت تفریج و معالجه وسواس و تسکین دردسر و آبریزش بینی و تقویت کبد ومعده مفید می‏باشد، اشتها را زیاد می‏کند بهترین خاصیت میوه‏ی من حفظ جنین از سقط است و نوزاد را خوش آب و رنگ می‏نمایم. میوه من بوی بد دهان را از بین می‏برد. یرقان را معالجه می‏نماید و التهاب معده را تسکین می‏دهد و برای تسکین درد قسمت بالای معده توصیه شده است. میوه من از ویار زنان آبستن جلوگیری می‏کند. چکاندن میوه در مجرای ادرار جهت دفع سوزش و معالجه جراحات آن مفید است. اگر میوه‏ی مرا زیر آتش تنوری نمایید، به حدی که رنگ آن تیره شود و بخورید اسهال مزمن را معالجه می‏کند مخصوصاً اگر وسط میوه مرا خالی کرده و دانه‏ها را برداشته و به جای آن جوزبو یا گذاشته باشند. مسکن تشنگی و حرارت معده است. مربای من با آب نعناع برای جلوگیری از قی به کار می‏رود، شکوفه‏ی تازه من مسکن سینه - قابض و مسکن درد سر و قی کردن است. مقوی قلب، دماغ و معده بوده، و اثری نیکو دارد. مربای میوه من جهت نرم کردن و درمان سرفه و تنگ نفس سودبخش می‏باشد. ضماد میوه و برگ درخت من جهت فروبردن ورمهای گرم، مخصوصاً ورم چشم نافع است. از این ضماد می‏توان برای رفع سوزش محل نیش حشرات سمی استفاده نمود. ضماد برگ من به تنهایی جهت معالجه زخمهای چرکی مفید می‏باشد. کرک روی پوست من بسیار قابض است و برای گلو و آواز خوب نیست، چنانچه آب میوه‏ی مرا در روغن زیتون ریخته و آنرا غلیظ نمایید، تنقیه‏ی آن جهت معالجه اسهال زخم معده اثر معجزه آسا دارد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من بلال است

بر سر زلف نکویان چو بدیدم پوستیژ ----- یادم آمد ز بلالی که سرش کاکل بود
اسم من بلال است، زادگاه اولیه من آمریکای مرکزی است، ولی از قدیم الایام مرا در مکزیک و پرو می‏کاشتند. پس از کشف آمریکا انواع من به نام‏های جوادی - گندم مکه - خندروس - جوی رومی و علس در ایران و سایر کشورهای آسیایی کاشته شد، و غذای اعراب مخصوصاً مردم یمن گردید و هنوز هم در مکه و سایر کشورهای عربی نان را با آرد من تهیه می‏نمایند.
در حال حاضر مرا در اکثر نقاط جهان می‏کارند، و زمین زراعتی من باید دارای فسفر و کلسیم باشد، در دانه‏های من قند انگور - قند سمنو - مواد سفیده‏ای یک نوع موم و نشاسته موجود است و سرشار از املاح مختلف فلزات مخصوصاً گوگرد - کلر - فسفر - سیلیس - آهن - کلسیم - منیزیم - سدیم و پتاسیم می‏باشم و به همین جهت است که مردم مخصوصاً خانم‏ها بطور ناخود آگاه به خوردن من علاقه زیاد دارند. زیرا به علت داشتن گوگرد - سیلیس و آهن و کلسیم غذای خوبی برای مو و ناخن‏های آنها هستم.
از ریزش مو و شکسته شدن و ترکیدن و گوشه کردن ناخن‏ها جلوگیری می‏نمایم.
من در بین غلات مقام سوم را دارم، یعنی اگر گندم و جو وجود نداشتند، من قوت غالب مردم را تشکیل می‏دادم - نانی که با آرد من پخته شود، سفیدتر از نان گندم بوده، و بهترین غذا برای مبتلایان به سل و اسهال است.
من سرشار از ویتامین ب هستم و تنها نقصی که دارم فقدان ویتامین پ است و کسانی که منحصراً از آرد من تغذیه می‏کنند، و با غذای خود سبزی و میوه نمی‏خورند، پس از چندی مبتلا به بیماری برص برص کاذب خواهند شد.
بر روی دانه‏های من قارچی به عمل می‏آید که برای انعقاد خون مفید است.
از میوه من یک نوع ژلاتین می‏سازند که در داروسازی جهت ساختن جلد کپسول از آن استفاده میشود.
کاکل من دارای چند نوع قند و سرشار از املاح کلسیم و پتاسیم است، و به همین جهت یکی از بهترین داروهایی است که ادرار را زیاد می‏کند، و برای مبتلایان به سنگ کلیه و مثانه و عفونت‏های مجاری ادرار و التهاب و ورم درد مثانه - نزله مثانه - باد یامان (نفریت) پیدا شد آلبومین در ادرار - بیماری‏های قلب و نقرس داروی مفیدی هستم.
خوردن کاکل من خواه به صورت جوشانده خواه به صورت شربت و خواه به صورت دیگر دارویی، جهت زیاد شدن ادرار نتایج نیکویی داشته و از جمله داروهایی است که هیچگونه ضرر نمی‏رساند و اعتیاد نمی‏آورد.
از دانه‏های من روغنی استخراج می‏نمایند که مصرف غذایی و صنعتی دارد و کسانی که از خوردن چربی منع می‏شوند، می‏توانند از این روغن استفاده نمایند.
من بلغم و خون جامد را از معده دفع می‏نمایم، ضماد پخته من در سرکه جهت اگزما و سایر امراض جلدی مفید است - تنقیه مطبوخ آرد من جهت درمان ورم روده توصیه شده است.
اگر مبتلا به یبوست مزمن هستید، و داروهای دیگر نتوانسته‏اند بیماری شما، را درمان کنند به سوی من بیایید و مرا نوش جان کنید، و اثر معجزه‏آسای مرا مشاهده فرمایید.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من بادام زمینی است

اسم من بادام زمینی است، ولی عده‏ای به من پسته‏ی شام می‏گویند، زادگاه اولیه‏ی من برزیل است، ولی امروزه در بسیاری از کشورها از جمله ایران می‏رویم و از روغن من که بنام روغن آراشید معروف است، در طباخی و صنعت استفاده می‏کنند. نباید مرا با پسته‏ی زمینی که نام دیگرش مشک زمینی است اشتباه کرد.
بوته‏ی من دو نوع گل دارد، یکی گل‏های بزرگ و زرد رنگ که نازا می‏باشند. دوم گلهای کوچک که روی ساقه خوابیده، و پس از آنکه عمل آمیزش در آن انجام گرفت، در خاک فرو رفته و رشد می‏نماید، قسمت مورد استفاده من مغز من است که دارای روغن، مواد ازته، ویتامین‏های آ. ب. او. د می‏باشد. مقدار مواد فوق بر حسب آب و هوا در کشورها و مناطق مختلف فرق می‏کند.
روغن آراشید یکی از روغن‏های سبک و مرغوب است. مخصوصاً اگر از انواعی گرفته شود که پوست خارجی آنها نازک بوده و بخوبی جدا شوند. برای استخراج روغن از مغز من نه تنها بایستی پوست سخت خارجی آنرا گرفت، بلکه بایستی پوسته‏ی نازک روی مغز و نطفه‏ی آنرا نیز برداشت تا عمل تصفیه به آسانی صورت گیرد. از روغن من در صنعت داروسازی برای تهیه‏ی روغن کافوری استفاده می‏کنند.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من بامیه است

به من بامیه و گاهی بامیا می‏گویند البته نه آن بامیا که قنادها از ترکیبات زولبیا به شکل من ساخته و در ماه مبارک رمضان شب چره عمومی است. من یک میوه‏ی خورشی هستم که شما با من می‏توانید خوراک و خورشی لذیذ درست کنید.
نختسین گیاه‏شناسی که در اطراف من مطالعه کرده است، ابوالعباس اشبیلی نام داشت و یکی از شاگردان او به نام ابن بیطار تحقیقات او را دنبال کرد، و زادگاه اولیه‏ی مرا مصر دانسته است.
من از خانواده پنیرک هستم و مانند سایر بستگان خود، مثل ختمی دارای لعاب و ماده لزج بوده و با کمک این لعاب است که سینه‏های خسته و کوفته را نرم و گرفتگی صدا و آواز را باز می‏نمایم. با تخم و لعاب خود معده و روده‏ها را جارو کرده، و روغن زده و نرم می‏نمایم. اشتها به غذا را زیاد می‏کنم، سرفه را درمان می‏کنم و فساد خون - بلغم و صفرا و سودا را رفع می‏نمایم. به علت ماده ضد عفونی که دارم، کرم معده و کرمک را از بین میبرم - برگ من خنک و مرطوب‏کننده است.
ساقه بوته‏ی من، دافع بلغم و آب خیسانده‏ی آن، درمان تب‏های کهنه و مزمن است. مشروط بر اینکه چند روز متوالی از آن بیاشامید. در هندوستان تکه‏ای از ساقه مرا با یک شاخه گشنیز ریز ریز کرده، شب در آب می‏خیسانند و صبح کمی آن را کوبیده و صاف می‏کنند و با کمی عسل شیرین کرده و نصف آن را صبح و نصف دیگر را شب می‏نوشند.
ریشه‏ی من تلخ و تند و ملین است، گل من مسهل صفرا - سودا و بلغم می‏باشد.
من دارای ویتامین ث، ویتامین آ و ب می‏باشم، و از فساد خون جلوگیری می‏کنم و اعصاب را تقویت می‏نمایم و به چشم و نیروی بینایی کمک می‏نمایم. در روی پوست و کرک‏های من، مقداری منگنز و کبالت وجود دارد که غذای غدد داخلی بوده، و ترشح آن‏ها را تنظیم می‏نماید.
در اینجا اجازه می‏خواهم عنان سخن را به دست یکی از بستگانم به نام ختمی بدهم و با شما خداحافظی نمایم.
ما دو برادر هستیم به نام‏های پنیرک و ختمی و در کتب طبی به ما خبازی می‏گفتند.
ریشه من دارای 30 درصد لعاب - مقداری نشاسته - آسپراژین و تبائین است. مقداری تانن و قندهای قابل تبلور دارم. یک ماده رنگی زرد هم در ریشه من موجود است و کمی هم روغن دارم.
ریشه گل و برگ ما دو برادر را به عنوان نرم‏کننده سینه و شکم به کار می‏برند و برای معالجه زکام و گلو درد مصرف می‏نمایند.
هنر دیگر ما آن است که مانند بامیه صدا را باز و گرفتگی آواز را برطرف می‏نماییم، و از قدیم خطبا و اهل منبر و صاحبان صوت خوب و حنجره‏ی طلایی، به ما خانواده علاقه‏ی فراوان داشتند.
تخم ما مسهلی قوی است و اخلاط را از معده بیرون می‏کند، و گرفتگی روده‏ها را باز می‏نماید، و درمان خوبی برای عرق النسا (سیاتیک) است.
جوشانده آب تخم من، با شکر اخلاط سوخته را از امعاء خارج می‏نماید و ضماد آن ورم را از بین می‏برد و درد را ساکت می‏کند و ضد سم عقرب می‏باشد. جوشانده برگ گل و ریشه و تخم ما را از راه دهان و تنقیه هر دو استعمال می‏نمایند، و با برگ ما بیشتر ضماد درست می‏کنند و برای تحلیل اورام به کار می‏برند.
ریشه ما را معمولاً خشک کرده، و کوبیده و آرد آن را در صنعت داروسازی برای ساختن حب به مصرف می‏رسانند.
ما بطور خودرو در اکثر نقاط ایران مخصوصاً اطراف تهران - نواحی البرز - رده هفت حوض و همچنین گیلان و آذربایجان و نواحی غربی دریای مازندران - اصفهان - خراسان و جنوب ایران مخصوصاً در جزیره قشم - بندرعباس - کرمان و بلوچستان به عمل می‏آییم. در بلوچستان به ما اوت یرقوچاکو - سر - کوکو و پچکو می‏گویند.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من بادام است

ما دو برادریم که یکی شیرین و دیگری تلخ است.
بو داده نوع شیرین من مقوی مغز و سلسله اعصاب است.
بینایی را تقویت می‏کنم و برای تنگ نفس مفیدم.
تلخ من اگر با عسل خورده شود، برای کیسه صفرا و کبد مفید است.
با پوست منافع بسیار دارم که از آن جمله از بین بردن زخمهای چرکی است.
اسم من بادام است. همان میوه‏ای که چشم‏های زیبا را به آن تشبیه می‏کنند عربی من لوز است.
خرما و ترنجی وبهی و لوز بسی هست ----- این سبز درختان نه همه بید و چنار است .
زادگاه اولیه‏ی مرا عده‏ای آسیای صغیر و عراق نوشته‏اند، ولی من خود را ایرانی‏الاصل می‏دانم و در بسیاری از کشورهای خارجی مرا به نام بادام فارسی می‏خوانند. من انواع زیاد از کوهی، و بیابانی و بستانی. کوچک و بزرگ دارم و این به دو گروه شیرین و تلخ قسمت می‏شوند.
میوه شیرین من دارای 54 درصد روغن 24 درصد مواد سفیده‏ای و مقداری عوامل مخصوص که هنرش آمیزش روغن با آب است می‏باشد و همچنین دارای مقداری قند - صمغ - آهک - فسفر - پتاسیم - گوگرد - کلر - سدیم و آهن هستم و به علت وجود این عناصر است که کمی سنگین و دیر هضم می‏شوم. چون یک درصد فسفر دارم، مقوی مغز و سلسله اعصاب می‏باشم.
بادام تلخ روغن کمتری دارد. (بیست تا 45 درصد) ولی عوامل ترکیب کننده‏ی آن با آب زیادتر است. و بعلاوه دارای یک ترکیب شیمیایی است که در مجاورت آب تولید مقداری قند و مقداری اسانس بادام تلخ و سمی به نام اسید سیانیدریک می‏نماید. روغن نوع شیرین من مسهلی ملایم است و مقدار خوراک آن 15 تا 60 گرم و برای اطفال 4 تا 30 گرم به تناسب سن آنها است.
میوه من نگهبان جوهر دماغ - ضد عفونی کننده‏ی اعضاء باطنی و مقوی بینایی می‏باشد - نرم‏کننده مزاج - سینه و گلو است.
شیره‏ی میوه من با شکر سرفه را آسان، سینه و حنجره را نرم و باز می‏کند و برای تنگ نفس و ذات الجنب و سینه پهلو مفید است و از خونریزی ریوی جلوگیری می‏کند. اگر پوست سخت میوه‏ی مرا که سوخته و به سرحد خاکستر شدن نرسیده باشد گرد دندان نموده و به دندانهای خود بمالید لثه دندان را محکم می‏کند و دندان را سفید می‏نماید.
من به سبب لعابی که دارم، جهت زخم روده و مثانه و اسهال و پیچش شکم مفید می‏باشم. مخصوصاً اگر این پیچش به علت زیادی رطوبت معده باشد - من زیاد کننده‏ی شهوت بوده و فشار آن را کم می‏کنم - خوردن من از سوزش ادرار می‏کاهد. میوه‏ی من بدن را چاق می‏کند و چنانچه مرا با نبات یا مواد قندی دیگر بخورید نیروی غذایی بیشتری به شما خواهم داد.
اگر مرا بکوبید ثقیل می‏شوم و دیر از معده می‏گذرم. بو داده‏ی من مقوی معده بوده، رطوبت آن را بیشتر جمع می‏نماید.
مربای من در چاق کردن اشخاص ضعیف البنیه اثری معجزه‏آسا دارد.
مربای میوه من با عسل جهت درد جگر و سرفه مفید بوده، و بادشکن می‏باشد.
چغاله‏ی من با پوست، دندان و لثه را محکم می‏کند و حرارت دهان را تسکین می‏دهد. یکی از خواص عجیب شکوفه‏ی درخت من است که شهوت مردان را زیاد و شهوت زنان را کم می‏کند و این به علت داشتن هورمون مردانه است. زیاده‏روی در خوردن من، برای معده خوب نیست، مخصوصاً برای اشخاص سالخورده و سرد مزاج و معده‏های مرطوب زیان‏آور است.
مغز کهنه و فاسد شده‏ی من باعث زیاد شدن غم و غصه شده، اشتها را سد می‏نماید و اگر ایجاد قی ننماید، تولید غش خواهد نمود و درمان آن قی کردن و خوردن میوه‏های ترش است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من بابونه است

من، معده را تقویت می‏کنم.
گل من ضد عفونی‏کننده است.
برگم غذا را لطیف و زود هضم می‏کند.
اعصاب را قوی کرده، سم را از بدن دفع می‏کنم.
تنگ نفس را شفا داده، سنگ‏های مثانه را از بین می‏برم.
اسم من بابونه است و اعراب آن را معرب کرده و بابونج گویند. دارای انواع و اقسام می‏باشم. بطوری که علاوه بر بانونه‏ی معمولی و اقحوان یک نوع دیگر من به نام بابونه‏ی رومی است که در ایران تاکنون کاشته نشده و خواصی را که بعضی از مترجمین به من نسبت داده‏اند مخصوص آن نوع می‏باشد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من انگور است

اسم من انگور است، و اعراب مرا عنب می‏نامند - خشک کرده من مویز و کشمش خوانده می‏شود. به درخت من، مو - تاک - رز - رزان - رزگون - رزجون - تنگ و کرمة البیضا می‏گویند - زادگاه اولیه من ایران است، ولی امروز در اکثر نقاط دنیا کاشته شده و به انواع و اقسام گوناگون در آمده‏ام - نوع پیشرس من، یاقوتی است که در دنیا کمتر نظیر دارد و برای خوردن آن بایستی قبلاً آنرا دانه دانه کنید و پس از شستن میل نمایید - قسمت مورد استفاده من میوه - برگ و شیرگیاهی من است - پروردگار توانا در قرآن مجید و سایر کتب آسمانی از من تعریف کرده است و ارامنه ایران جشنی بنام من بر پا می‏نمایند. سابقه‏ی این جشن در ایران هفتصد سال قبل از ظهور حضرت مسیح است. من بقدری انواع و اقسام دارم که تاکنون هیچ آمارگری نتوانسته است رقم قطعی آنرا پیدا کند - من به رنگهای سفید - سبز - صورتی - سیاه و بنفش ظاهر می‏شوم، و دانه‏های من ریز - درشت - متوسط - گرد - بیضی - دراز با هسته و بی‏هسته می‏باشد - یک نوع من معطر بوده، انگور گلاب خوانده می‏شود، و در الجزایر زیاد است، و در بازار اروپا به قیمت گزاف خریدار دارد. در ایران یک نوع مرا شکر شیراز نامیده‏اند، و با این که در اطراف تهران، خصوصاً شهریار زیاد کاشته شده است، معذلک هنوز پای آن به میدان‏های تهران نرسیده است.
من دارای مقدار زیادی پتاس و فلزات دیگری مثل آهک - منیزی - آهن - منگنز - کلر - ید - اسرنیک - فسفر - سیلیس می‏باشم. دارای مقدار زیادی قند تانن - اسید تارتاریک و عوامل زنده‏ای، مانند دیاستازها و فرمانها هستم. اگر به این ترکیبات مفید ویتامین‏های آ - و انواع ب و ث و د و مواد رادیوآکتیو را اضافه کنید، و عوامل مؤثر و مفیدی که در برگ و شیره و دانه و ساقه‏ی من است در نظر بگیرید، تصدیق خواهید فرمود که من تنها میوه‏ی مقوی و مفید نیستم بلکه مجموعه‏ای از عناصر و عوامل سودمند و ترکیبات بهی‏بخش می‏باشم.
بیش از سایر میوه‏ها ویتامین دارم و بیش از همه‏ی، خوراکیها دارای ارزش غذایی هستم. قند من بطور مستقیم و آسان وارد خون شده، و در عضلات و کبد ذخیره می‏گردد. در حالی که سایر قندها اول باید به قند من تبدیل شوند و بعد وارد خون گردند، به این ترتیب اجازه ورود به یاخته‏های بدن به آنها داده می‏شود. من ترشی خون و مایعات بدن را کم می‏کنم و از ابتلا به امراض گوناگون، حتی وحشتناکترین آنها که سرطان می‏باشد جلوگیری می‏نمایم، میوه من هنگامی که خشک می‏شود هیچ یک از خواص خود را از دست نمی‏دهد، بلکه ارزش غذایی آن بالا میرود، بطوریکه یک دانه کشمش خیلی بیشتر از یک حبه انگور قوت دارد و این به علت آن است که دیاستازهای موجود در روی پوست من، به تدریج سلولز پوست را تبدیل به قند می‏نمایند و نیز به همین علت است که هیچ معده‏ای از خوردن مویز ناراحت نمی‏گردد. آب میوه تازه من، چنانکه از دانه‏های سالم و تخمیر نشده گرفته شود، از نظر ترکیبات غذایی شباهت زیادی به شیر مادر دارد و می‏توان آنرا غذای کودکان شیرخوار نمود و اشخاص بزرگ هم می‏توانند آنرا به جای شیر، بدون احساس ناراحتی نوش جان نمایند و به کمک آن سموم بدن را خارج کنند این آب دارای مقداری قند - تانن - تارتارات دو پتاس - فسفات دو پتاس - مالات دو پتاس - مواد صمغی - مواد سفیده‏ای - کلسیم - منیزیم و عناصر و عوامل دیگر دارد. برای کم خونی - زیادی اوره - زیادی چربی خون - امراض قلبی سودمند است و بادشکن نیز می‏باشد - به بیمارانی که قادر به خوردن غذا نیستند، معمولاً سرمی تزریق می‏کنند که مقداری از قند من در آن محلول شده است. در اثر خوردن من معده کاملاً تخلیه می‏شود. ادرار زیاد می‏گردد و ترشحات صفرا به حالت اعتدال در می‏آید. در اثر سوزوسازی که از مشخصات من است، فضولات معده از بین میرود. من از امراض زیر جلوگیری می‏نمایم؛ ترش کردن و تخامه نمودن غذا - سوءهاضمه - خونریزی معدی - پیدا شدن سنگ در کلیه و مثانه - مسمومیت جیوه و سرب - بعضی از امراض جلدی - امراض شریانی و وریدی - نقرس - فشار خون - زیاد شدن اوره در خون. من محرک اعمال کبدی هستم و چنانچه آب مرا همراه با شیر خشک به اطفال شیرخوار بدهید، از عوارض شیرخشک روی کبد آنها جلوگیری می‏نمایم. من هم چاق می‏کنم و هم لاغر. اشخاصی که احتیاج به لاغر شدن دارند باید صبحانه خود را به من اختصاص دهند و تا ظهر جز من غذای دیگری نخورند و برای چاق شدن، اشخاص ضعیف البته بایستی میوه‏ی مرا همراه با نان و غذاهای دیگر میل نمایند. به زنان آبستن بگویید برای سلامتی فرزند آینده‏ی خود، تا می‏توانید از میوه من بهره‏مند شوند. مالیدن من به صورت و پوست، رنگ آن را روشن می‏کند و به لطافت و نرمی آن می‏افزاید. مالیدن تفاله‏ی من در حمام به بدن، فواید زیاد دارد و باعث تسکین درد رماتیسم و سیاتیک و نقرس می‏شود و کرمی که با آب من درست شود، بیش از کرم‏های دیگر پوست صورت را نرم و لطیف می‏سازد. برگ درخت من دارای تانن - بی تارتارات دو پتاس - نشاسته - اسید مالیک - یک نوع صمغ - قند - اکزالات دو پتاس - گچ و چند ترکیب شیمیایی مخصوص به خود دارد. این ترکیبات اختصاصی، در برگهایی که پاییز چیده شوند، زیادتر است. با برگ من دلمه و خیار شور درست می‏کنند. طعم برگ من کمی گس و ترش است. در طب به عنوان مقوی معده - درمان اسهال مزمن و خون دماغ مصرف می‏شود. دم کرده بیست و پنج گرم برگ من در یک لیتر آب، در امراض اسهال - حبس‏البول و یرقان توصیه شده است و چنانچه با آب دم کرده برگ من چشم را به شویید، آن را ضد عفونی کرده و ورم پلک را فرو می‏نشاند. در موقعی که درخت مرا هرس می‏کنند، آبی از سر شاخه‏های آن بیرون میآید که به اشک معروف است. مایعی است بی‏رنگ و زلال. این اشک سابقاً در امراض جلدی زیاد مصرف داشت، ولی در طب امروز فقط برای معالجه چشم درد و به صورت کمپرس برای التیام تمام زخم‏ها به کار می‏رود.
اگر مبتلا به سنگ کلیه و مثانه هستید، هر روز صبح ناشتا یک قاشق از این اشک را بنوشید. شیره‏ی جوانه‏های تازه درخت مرا، با کمک الکل گرفته، به صورت عصاره در آورید و مجدداً تقطیر کنید تا سفت شود. این ماده مدر و ضد تشنج است. هسته‏ی دانه‏های من دارای تانن بوده، و قابض است. تولید باد می‏کند و ادرار را کم می‏نماید. مخصوصاً دانه‏هایی که از تفاله‏ی سرکه بدست آید و چنانچه آن را بو بدهند، خاصیت قبض کردن آن زیادتر می‏شود. پوست میوه‏ی من کمی دیر هضم و مولد باد است. مالیدن سوزانده‏ی آن جهت نرمی پوست و کم کردن رطوبت چشم و بیشتر زخم‏ها مفید است. روغن دانه‏های من که بوسیله یک حلال گرفته می‏شود، بهترین روغن جلا بوده، زود خشک می‏شود و در نقاشی مصرف دارد. سر شاخه‏های من و تفاله‏های سرکه را اگر بسوزانید، زغالی بدست می‏آید که فوق‏العاده سیاه بوده و برای نقاشی و آبرنگ‏های بسیار عالی است.
میوه نارس من که غوره نامیده می‏شود، و شعرا به آن حصرم می‏گویند دارای طعمی ترش بوده، و قابض است و آب آن که آب غوره نام دارد، یکی از چاشنی‏های مفیدی است که در رژیم لاغری مؤثر می‏باشد - خاکستر شاخه‏های من اگر به صورت پماد مالیده شود ورم بیضه را فرو می‏برد، و بواسیر را درمان می‏کند و اگر خورده شود، سنگ‏ها را می‏ریزاند اگر خاکستر چوب درخت مرا حل کرده و پس از صاف کردن غلیظ نمایید، و آن را گرم گرم کمپرس کنید، انواع دمل و کورک را باز کرده، و معالجه می‏کند. اگر می‏خواهید پوست بدنتان نرم و شاداب شود، انگور را له کرده به آن بمالید و پس از خشک شدن، با آب نیم گرم بشویید.
حال که به فواید من پی بردید، و دانستید که من یک غذای کامل همراه با یک انبار دارو بوده، و آنچه بدن شما لازم دارد در وجود من جمع است، از شما یک سؤال دارم: آیا انصاف است که میوه‏ی مرا گندانده و به صورت دشمن سلامتی انسان در آورده و یاختهای بدن خود را با آن مسموم و کبد خود را خراب نمایید؟! من خلاصه‏ای از تشعشعات خورشیدم. ارزش مرا بدانید و مرا به صورت زهر در نیاورید. من دو برابر گوشت به بدن شما حرارت می‏دهم. من یکی از بهترین غذاهای مقوی بوده، مزاج را معتدل می‏نمایم. خون را صاف می‏کنم و خون صالح می‏سازم. جهت تقویت کلیه و از بین بردن سوخته‏ی اخلاط مفید می‏باشم سینه و ریه را اصلاح می‏کنم، برای معده‏های مرطوب و خونی ضرر دارم، مگر آن که مرا با زیره میل نمایید. سوخته‏ی دانه‏های من برای جراحات و جلای بینایی و آبریزش چشم مفید است. پوست میوه من در معده‏های ضعیف دیر هضم است. اگر معده‏ای ضعیف دارید، از آب من یا کشمش استفاده کنید - اگر مقداری از میوه‏ی مرا در روغن زیتون جوشانده، و صاف کنید و بر روی پوست صورت و بدن بمالید، معنی نرمی و لطافت را خواهید دانست. به کسانی که با خوردن آب گندیده من خود را از نعمت سلامتی محروم کرده‏اند، به بانوانی که با خوردن قرص‏های ضد بارداری کلیه و کبد خود را تباه ساخته‏اند، بگویید انگور بهترین دوست شماست. تا می‏توانید از این میوه بهشتی تناول کنید و با این اکسیر بهی‏بخش پلیدی‏ها را از خود دور نمایید - خوشبختانه زبان خوراکی‏ها مخالف تنظیم خانواده نیست و چنانچه دیدید، کوشیده است در چهارچوب سلامت، شما را با خوراکی‏های مفیدی که دارای هورمون‏های گیاهی و بی ضرر هستند آشنا ساخته و خواهد ساخت به کسانی که منکر تأثیر خوراکی‏ها در جنسیت نطفه هستند و نمی‏داند ساختمان هر شیئی و موجودی با مصالح اولیه آن مربوط است بگویید که خوردن من خون و ترشحات رحم را قلیایی کرده و کوروموزمهای ماده را از بین می‏برد. شرح مفصل این موضوع را جای دیگر از زبان خوراکی‏ها خواهید شنید و بر شما ثابت خواهد شد که زبان خوراکی‏ها چشمه‏ی بی‏زوالی است که با اقیانوسی از تجربیات هزاران ساله‏ی دانشمندان ایرانی مربوط بوده، و با استفاده از کشفیات و تحقیقات جدید علمی به شما عرضه می‏شود.
آب غوره ضد نقرس ضد رماتیسم و قاعدگی‏آور است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من انار است

اسم من انار است، و گاهی نار می‏گویند. از من در قرآن مجید تعریف شده است. زادگاه اولیه من ایران می‏باشد، ولی امروزه در بسیاری از کشورها کاشته می‏شوم. طعم من گاهی ترش، گاهی شیرین و گاهی ملس است. در اثر تربیت یک نوع انار بی هسته وجود دارد که پوست مغز و دانه‏های آن نرم و لطیف می‏باشد. نوع شیرین من برای سینه و ریه نافع است، ولی نوع ترش ما سینه را خشک می‏کند، و برای مبتلایان به درد سینه و سرفه خوب نیست، برای آنهایی که جگرشان گرم است، هیچ میوه‏ای مناسب‏تر از نوع ترش ما نیست. مواد غذایی در ما کم است، ولی تا بخواهید سرشار از ویتامین‏های آ - ب - ث و ئی هستیم و به قدری آهن و فلزات مفید دیگر داریم که هضم ما را سنگین کرده، و کمی نفاخ به نظر می‏رسیم، ولی این سنگینی و نفخ از نوع سایر میوهها نیست، و به زودی پراکنده می‏شود و یکی دیگر از مشخصات ما این است که آب ما سنگین‏تر از خوردن دانه‏های ما با هسته است، چون مغز هسته‏ی دانه‏های ما خود کمی پائین است، و پوست سخت آن روده‏ها را جارو می‏کند، آب میوه‏ی من دارای قند - تانن و یک ماده‏ی مفید به نام کره ماناتین است که از دوستان کبد بوده، و آن را پاک و در نتیجه رنگ رخساره را باز می‏نماید، من به علت داشتن ویتامین‏های آ به رشد اطفال کمک می‏کنم. به علت داشتن انواع ویتامین ب اعصاب را تقویت کرده، آنها را محکم و شک و دودلی را از بین می‏برم، به علت داشتن ویتامین ب 6 ضد استفراغ بوده، و درمان ویار زنان باردار هستم.
اگر خانمی هنگام آبستنی از من، یا رب من زیاد بخورد، بزرگترین خدمت را به فرزند آینده خود کرده است، زیرا من علاوه بر جلوگیری از ویار و تقویت مادر و فرزند، به رشد آینده طفل هم کمک خواهم نمود. من به علت داشتن آهن و ویتامین‏های لازم، خون ساز بوده و آن را اصلاح می‏نمایم.
بهترین موقع خوردن من صبح ناشتا است. در موقع خوردن به من گلپر بزنید علاوه بر بوی مطبوع به هضم من هم کمک خواهد کرد.
من پیشاب را زیاد می‏کنم، غرایز جنسی را تقویت می‏نمایم، و درمان اسهال هم هستم. دانه‏های میوه‏ی جنگلی من که به ناردان معروف است، در معالجه‏ی اسهال شهرت فراوان دارد. این دانه‏ها را در آب بجوشانید، و صاف کنید، و آب آن را نوش کنید تا اسهال بند آید و همچنین می‏توانید کمی ناردان را با هم وزنش برنج و جو پوست کنده مخلوط کرده، در آب بجوشانید و پس از صاف کردن تنقیه کنید و اثر آن را در معالجه اسهال ببینید. این دستور برای معالجه زخم معده و ورم روده، نتایج عالی داده است.
رب من بهترین چاشنی برای فسنجان و خورش بامیه - آش انار و خوراک‏های دیگر است، و به علت داشتن تانن و آهن، رنگ آن‏ها را سیاه می‏کند.
اگر این رب را با عسل مخلوط کنید، برای معالجه زخم بینی و بثورات جلدی مصرف آن از خارج مفید است.
خوردن آب میوه شیرین من با شکر و نشاسته برای معالجه سینه درد و سرفه توصیه شده است و مرا در موقع یرقان نیز تجویز کرده‏اند، و برای اصلاح سپرزنیز سودبخش می‏باشم.
نگاه به دل پر خون من نکنید، تمام قسمت‏های درخت من مفیدند. پوست میوه - پوست ساقه و پوست ریشه من مصارف صنعتی و درمانی دارند و از گل من هم می‏توان استفاده کرد.
پوست میوه‏ی من در رنگرزی و چرم‏سازی از قدیم به کار می‏رفت، و بهترین قالی‏های ایران را با آن رنگ می‏کردند.
مضمضمه و نگاهداشتن آب میوه‏ی ترش من در دهان، برفک و جوش‏های دهان را پاک می‏کند و لثه را محکم می‏نماید. میوه‏ی ترش من برای مبتلایان به زخم معده و روده خوب نیست و برای سرد مزاجان زیان‏بخش است، و جاذبه‏ی کبد را کم می‏کند، ولی در عوض میوه‏های شیرین و ملس من، صفرا بر بوده و معده و کبد را تقویت کرده، و درمان تب‏های صفراوی و یرقان و امراض جلدی است.
پوست ساقه و ریشه من دارای بیست و دو درصد تانن است، و به علاوه از آن در صنعت داروسازی، چهار ماده شیمیایی می‏گیرند که همگی ضد کرم کدو می‏باشد. شما می‏توانید برای معالجه کرم کدو از پوست، ریشه یا ساقه من مستقیماً استفاده کنید، و به این منظور باید شصت گرم پوست ریشه‏ی تازه یا گرد خشک آن را گرفته، شش ساعت در آب خیس نمایید (مقدار آب 750 گرم) بعد آن را بجوشانید تا حجم آن تقریباً نیم لیتر شود، پس از صاف کردن، آن را سه قسمت کندی و هر قسمت را به فاصله یک ساعت و نیم میل نمایید و پس از دو ساعت یک مسهل بخورید، و منتظر دفع کرم کدو باشید. مقدار مصرف برای اطفال یک ششم تا یک سوم میزان بالا می‏باشد. ضمادی که با پختن پوست و هسته من تهیه نمایید، برای امراض جلدی مخصوصاً اگزما مفید است و خارش از بین می‏برد.
رب من جهت رفع خماری مفید بوده، و غم و غصه را تسکین می‏دهد.
ناردان قابض‏تر از دانه‏های ما بوده، جوشانده‏ی آن جهت محکم شدن لثه نافع‏تر است. جوشانده گل ما نیز جهت پیوره و خونریزی لثه تجویز شده است و سایر خواص آن مثل گلنار فارسی است که بعداً خود را معرفی خواهد کرد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من انجیر است

نام من انجیر است، انجیل هم می‏گویند. بزرگترین افتخار من این است که خداوند در قرآن مجید به جان من قسم خورده است. تنها یک میوه خوشمزه و لذیذ نیستم، بلکه غذای نرم و لطیف و دارویی سودمند و بی‏ضرر می‏باشم. قدرت غذایی من بیش از سایر میوه‏ها و خواص دوایی من بیش از تصور است. من از قدیم در جنگلهای آفریقا، آسیا و آمریکا به عمل می‏آمدم. زادگاه مخصوصی ندارم و در جنگل‏های شمال و جنوب ایران هم وجود داشته‏ام من انواع و اقسام ریز و درشت، بی‏دانه، زرد و قرمز و صورتی و بنفش دارم. یک نوع ریز من در تهران به نام انجیر شیرازی است. در گذشته انواع سفید مرا غذا و نوع بنفش مرا دوا می‏دانستند ولی من این تقسیم را قبول ندارم، بلکه مدعی هستم که در هر رنگ و شکل بستانی، کوهی و بیابانی، خوراک اشخاص سالم و درمان افراد بیمار می‏باشم. من انواع زودرس و دیررس دارم. در جاهای سردسیر دیرتر و اگر خیلی سرد باشد، اصلاً نمی‏رسم و میوه‏ام در آنجا تا رسیدن زمستان کال می‏ماند و مردم این میوه‏های نارس را دیوانجیر نام گذاشته‏اند، خوردن دیو انجیر به علت داشتن شیرابه فراوان نامرغوب و خطرناک است.
من به مقدار فراوان دارای ویتامین‏های آ - ب - ث و مواد معدنی مثل آهن - برم - منگنز - آهک و گوگرد می‏باشم و کمی هم آرسنیک دارم، و نیز دارای مواد چربی - سفیده‏ای و از همه‏ی بیشتر مواد قندی در من است.
اگر میوه مرا پس از چیدن در روی سبد یا پارچه سوراخ‏دار در برابر تابش آفتاب قرار دهند، قند من زیادتر شده، میزان آن به سی تا چهل درصد می‏رسد. من در تابستان داخل تره‏بار در دکان میوه فروشی و در زمستان در ردیف خشکبار در دکان آجیل فروشی‏ها عرضه می‏شوم، و در تمام اعضای مختلف درخت من، یک شیرابه سفید رنگ جریان دارد که مشخصات آنرا خواهم گفت. من یک میوه سهل‏الهضم هستم، اگر مرا قبل از غذا بخورید، مجاری دستگاه گوارش را باز و اشتها را تحریک و محیط را برای هضم و دفع غذا آماده میسازم و سبب تخلیه کامل شکم خواهم شد.
در داروخانه‏ها شربت من با روغن بادام شیرین که جهت لینت به اطفال می‏دهند رقیب شده است. مربا و کمپوت من بهترین غذا برای مبتلایان به یبوست است. از جوشاندن میوه من، در شیر شربتی بدست می‏آید که نرم‏کننده سینه و معده بوده، مضمضه آن لثه‏ها را محکم و غرغره‏اش سینه و گلو را نرم و دردهای کهنه آنها را شفا می‏بخشد. کسانی که از لاغری رنج می‏برند و می‏خواهند کمی چاق شوند، غذایی بهتر از من پیدا نخواهند کرد. مخصوصاً اگر چهل روز ناشتا مرا با کمی انیسون تناول نمایند. با اینکه قند فراوان دارم، معذلک کسی را بیش از حد مناسب چاق نمی‏کنم و میوه تازه من خنک محسوب می‏شود، حرارت و تشنگی را تسکین می‏دهم، عرق را زیاد می‏کنم و سموم و چربی را با عرق بیرون می‏آورم، و همین امر در گذشته این شبهه را ایجاد کرده بود که من شپش را در بدن زیاد می‏کنم، در صورتی که زیاد شدن این جانور گناه من نبود، بلکه خروج چربی و سموم چرک بدن را زیاد می‏کرد، و محیط مناسبی برای رشد شپش بود، من کبد را تقویت می‏کنم، ورم طحال را فرو می‏نشانم، خوردن من با گردو مقاومت بدن را در برابر سموم بالا می‏برد. خوردن من با پسته و بادام جهت تقویت نیروی حافظه و قدرت تعقل و تفکر سودبخش است، اگر میوه خشک مرا بو داده و بکوبید گردی بدست می‏آید که به نام قهوه انجیر معروف است و برای سیاه سرفه - ذات‏الریه و سینه دردهای کهنه مفید می‏باشد، و خشونت قصبةالریه را از بین می‏برد.
وجود گوگرد در من باعث زیاد شدن مو شده، از ریزش آن جلوگیری می‏نماید. با من شربت، ژله و مارمالاد درست کنید و در زمستان برای گرم شدن و جلوگیری از سرماخوردگی میل نمایید. میوه من با مغز گردو محرک شهوت است و ضماد من با زاج جهت زخمهای آبکی و با بوره جهت بثورات جلدی و گنده تاول زیاد تجویز می‏شود.
خواص بهی‏بخش من منحصر به میوه من نیست، جوشانده شاخه‏های من مبتلایان به استسقاء و پوست تازه آن، برای مبتلایان به اسهال خونی و شکم روش تجویز شده است.
شیرابه‏ای که در تمام اعضای درخت من و دیوانجیر وجود دارد، مسهل قوی و خطرناک است.
من بوی بد دهان را از بین میبرم، و سوخته میوه من با روغن خضابی است که موهای سفید را مشکی می‏نماید.
اگر میوه ما سوزانده با کمی گلیسرین مخلوط کنید، و دندان‏های خود را با آن بشویید، آنها را سفید و محکم می‏نماید. ضماد گرم میوه من با آرد جو مسکن درد عضلات است. دمل‏ها و کورک‏ها را باز می‏کند. ضماد میوه من با روغن زیتون یا موم جهت معالجه ترکیدن پوست که در اثر سرما ایجاد شده است. مفید می‏باشد. حمول من با عسل، زخم و جراحات را از بین میبرد، و از ترشح و خونریزی جلوگیری می‏نماید، مشروط بر اینکه با رعایت اصول بهداشت و فنون داروسازی باشد. میوه من مخلوط با خرما، کشمش، و عناب به چهار میوه سینه نرم‏کن معروف است. دانه‏های میوه من معده و رودهها را جارو می‏کند و فضولات را با خود دفع می‏کند برای جلوگیری از باردار شدن، غذاشناسان آمریکا گیاهی به نام: می- پی - کو - تاتا را معرفی کردند که در کلمبیا به عمل می‏آید، و نتایج خوب داده است، در ایران هم گیاه‏هایی که دارای هورمون گیاهی استروژن باشند، فراوان است و به تدریج خود را معرفی خواهند کرد.
شیرابه من شیر را منعقد می‏کند، و آنرا تبدیل به نوعی پنیر می‏نماید که فوق‏العاده زود هضم است. این شیرابه بلغم و لیزابه‏های معده و روده‏ها را نیز منعقد کرده، و به دفع آنها کمک می‏کند. مالیدن آن میخچه - زگیل و خال گوشتی و آثار جلدی را از بین می‏برد، سابقاً سرمه آن جهت جلوگیری از آبریزش چشم زیاد تجویز می‏شد.
اگر کمی از این شیرابه را به پنبه زده و در بن دندان یا حفره دندان کرم خورده بگذارید، درد آن فوراً ساکت می‏شود. اگر دندان پزشکان از این شیرابه جهت کشتن عصب دندان استفاده کنند نتیجه‏ای بهتر و زودتر خواهند گرفت. این شیرابه دارای آنزیمی است شبیه لوزالمعده که به هضم غذا و گوشت کمک فراوان می‏کند. اگر گوشت سخت و ناپز دارید، مختصری از این شیرابه به آن بزنید و یا یک میوه کال مرا در دیگ غذا بیندازید، بزودی پخته خواهد شد. اگر یکدانه میوه کال مرا در دیگ حلیم بیندازید، گوشت و گندم آن نرم و حل شده و بخوبی مهرا می‏گردند حبوبات ناپز هم به این وسیله نرم و زود پز خواهند شد. حال که خواص مختلف شیرابه مرا دانستید، بد نیست بدانید در خواص آن نوشته‏اند، جامدات را آب می‏کند و مایعات را منجمد می‏سازد.
شلکا انجیر یا جمیز - در کتاب‏های گیاه‏شناسی به میوه‏ای اشاره شده است که به فارسی شلکا انجیز و در کتب پزشکی جمیز نام دارد. اعراب به آن تین‏الاحمق یعنی انجیر احمق لقب داده‏اند، در کتب دارویی فرنگی نامش انجیر اسپانیا و باری باری می‏باشد، این میوه که جهت اسهال و اسهال خونی مصرف فراوان دارد، از خانواده ما نیست و از دسته کاکتوس‏ها می‏باشد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

زبان خوراکیها ، اسم من آلبالو است

ما دو برادر هستیم یکی به نام آلبالو و دیگری گیلاس و از ترکیبمان آلبالو گیلاس به عمل آمده است. به من آلوبالو و آلو بو علی هم گفته‏اند. رنگ من سرخ است ولی برادرانم گیلاس به رنگهای صورتی سرخ - زرد و سیاه ظاهر شده‏اند. طعم من ترش و برادرانم شیرین و گاهی میخوش می‏باشند همه ما برادران سرشار از ویتامین‏های آ - ب - د - و ث هستیم موادی مانند منیزیم - کلسیم و آهن زیاد داریم و کمی هم دارای سدیم و پتاسیم و روی و فسفر می‏باشیم. ترشی خون را پائین می‏آوریم. ادرار را زیاد می‏کنیم و برای مبتلایان به نقرس - رماتیسم و مفاصل شراین غذای مفیدی هستیم.
برادرم گیلاس سینه را نرم می‏کند. معده را ضد عفونی می‏نماید. و تخمیر معده را از بین می‏برد و از این رو یبوست را معالجه می‏کند و اسهال مخصوصاً اسهال خونی را شفا می‏بخشد، و بسیار سهل‏الهضم است. برای مبتلایان به مرض چاقی یک غذای ایده‏آل است و مبتلایان و کسانی که می‏خواهند لاغر شوند می‏توانند گیلاس را قبل از غذا میل نمایند. زیرا خوردن گیلاس قبل از غذا شخص را سیر می‏کند و جلوی اشتها را می‏گیرد و در عین حال او را چاق نمی‏نماید و این، به علت آن است که قند گیلاس با قند انگور متفاوت است و روی همین اصل، برای مبتلایان به مرض قند بسیار نافع بوده و خوردنش ضرری ندارد، هیچوقت گیلاس را بعد از غذا و سر سیری نخورید. زیرا معده را سنگین و ایجاد تخامه می‏نماید.
من خودم صفرابر خوبی هستم، قی و اسهال صفراوی را درمان می‏کنم. عطش و التهاب را کم می‏کنم و دوست معده و کبد هستم - میوه‏ی خشک شده من کمی قابض است.
چنانچه مغز هسته مرا گرفته با یک دهم وزنش، رازیانه جوشانده، و میل نمایید، سنگهای کلیه و مثانه را از بین میبرد.
صمغ درخت من و برادرانم سینه را نرم می‏کند و رنگ رخسار را باز کرده، قلب را جلا می‏دهد. برای درمان سرفه بهتر است که صمغ را گرفته با آب سرد میل نمایید.
یکی دیگر از مزایای برادرم گیلاس آن است که دم کرده دم آن ادرار را زیاد می‏کند و این خاصیت او شهرت جهانی دارد.
جوشانده برگ گیلاس در شیر ملین است.
ماسک زیبایی که با گوشت گیلاس تهیه می‏شود، پوست را نرم و رنگ رخسار را باز می‏نماید و برای این کار بهتر است که از گیلاسهای درشت خراسانی استفاده کنید و گوشت آنها را روی صورت بمالید و بگذارید مدتی بماند.
گیلاسهای خراسانی که در قشم و میگون کاشته شده و از آب رودخانه شمشک سیراب می‏شوند، فسفر بیشتری دارند و روی این اصل در مقابل آفات نباتی قدرت مبارزه بیشتری دارند و خوردن آنها مغز را تقویت می‏نماید. و در اینجا بد نیست بدانید که بزرگترین معدن فسفر دنیا در شمشک قرار دارد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0