علی بن ابی طالب(علیه السلام) از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) روایت می‏کند که فرمود: ای فاطمه! همانا خدای بلند مرتبه به گاه خشم‏ات خشمناک و به گاه خشنودی‏ات خشنود می‏شود.
سندل آمد و به امام جعفر صادق(علیه السلام) عرض کرد: ای اباعبدالله! این جوانان احادیث ناشناخته‏ای از شما برای ما نقل می‏کنند.
امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمود: چه چیزهایی، ای سندل؟
سندل گفت: از شما برای ما این حدیث را بازگو می‏کنند که خدای بلند مرتبه با خشم فاطمه(سلام الله علیها)، خشمناک و با خشنودی‏اش خشنود می‏شود.
امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمود: ای سندل! آیا در آنچه شما روایت می‏کنید، این روایت نیست که خدا برای خشم بنده مؤمنش خشمناک و برای خشنودی او خشنود می‏شود؟ گفت: آری.
فرمود: آیا باور نداری که فاطمه(سلام الله علیها) زن با ایمانی است و خدای بلند مرتبه با خشمش خشمناک و با خشنودی‏اش خشنود می‏شود؟
گفت: راست گفتی، خداوند بهتر می‏داند که منصب پیامبری و جانشینی خود را در کجا قرار دهد(39).