شبی که صدیقه طاهره، فاطمه زهرا(سلام الله علیها) را برای زفاف به جانب منزل علی(علیه السلام) می‏بردند، رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) در پیش روی و جبرئیل در سمت راست و میکائیل در سمت چپ و هفتاد هزار فرشته در پشت سر حرکت می‏کردند و خدای بزرگ را تسبیح و تقدیس می‏نمودند.
رسول گرامی(صلی الله علیه و آله و سلم) حضرت علی(علیه السلام) را فرا خواند و فاطمه زهرا(سلام الله علیها) را نیز فرمان داد تا پیش او برود. آن گاه دست فاطمه(سلام الله علیها) را گرفت و در دست علی(علیه السلام) نهاد و فرمود:
خدا دختر رسولش را بر تو مبارک فرماید. ای علی! این فاطمه امانت من نزد توست. ای علی! این فاطمه بهترین همسری است که می‏توانستی انتخاب کنی.
و ای فاطمه! این علی برترین شوهری است که امکان داشت نصیب تو گردد.
پروردگارا! نیکی‏های خود را در آن دو، و بر آن دو، برای آن دو، در دو فرزندشان قرار بده.
پروردگارا! این دو محبوب‏ترین مخلوق تو در نزد من می‏باشند، پس خدایا آن دو را دوست بدار و از سوی خود بر آنان نگهبانی بگمار و من آن دو را به تو می‏سپارم و فرزندان آنان را نیز از شر شیطان رانده شده در پناه تو قرار می‏دهم.
آن گاه رسول مکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) آب خواست، جرعه‏ای بر گرفت و به دهان برد و مضمضه کرد و بعد آن جرعه را از دهان به داخل کاسه‏ای بیرون ریخت و آن گاه آن آب را بر سر و سینه و بین دو کتف فاطمه(سلام الله علیها) افکنده و علی(علیه السلام) را نیز صدا کرد و همین عمل را با او هم انجام داد(153).