امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) می‏فرماید: روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به من فرمود: ای علی (علیه‏السلام) به زودی با عهد شکنان، گمراهان و خارج شدگان از دین جنگ خواهی کرد. عرض کردم یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ناکثین (پیمان شکنان) کیانند؟ فرمود: طلحه و زبیر و (عایشه) که در حجاز با تو بیعت می‏کنند و در عراق پیمان می‏شکنند و هر گاه این کار را کردند با آن‏ها جنگ کن. زیرا در قتال و جهاد با آنها پاکیزگی برای اهل زمین است. عرض کردم یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم قاسطین (گمراهان) کیانند؟ فرمود: معاویه و یارانش، عرض کردم: آنها که از دین بیرون می‏روند (مارقین) کیایند؟ فرمود: یاران ذی الثدیه (724) (پستاندار) و آنها هستند که از دین بیرون می‏روند همانطور که تیر از کمان خارج می‏شود پس آنها را بکش چون در کشتار آنان گشایش و فرج برای اهل زمین و عذابی فوری بر آنها و ذخیره‏ای (ثوابی) برای تو در قیامت در نزد خداست... یا علی (علیه‏السلام) تو پیمان مرا رعایت کرده و بر طریقه من کارزار می‏کنی و امت من با تو مخالفت خواهند کرد.(725)