بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
یکی از مسلمین بیمار شد و بستری گردید، پیامبر (ص) جویای حال او شد، گفتند: او بیمار و بستری است، آنحضرت به عیادت او رفت، وقتی که به بالین او آمد دید در حال جان دادن است.
پرسید: تو را چگونه می‏یابم؟، در چه حال هستی؟
بیمار گفت: «در حالی هستم که امید به رحمت خدا دارم و از گناهانم می‏ترسم».
پیامبر (ص) فرمود: اجتماع دو صفت خوف و رجاء (ترس و امید) در دل مؤمن در این هنگام (مرگ) نشانه آن است که خداوند او را به امیدش می‏رساند و از آنچه ترس دارد، ایمن و محفوظ می‏دارد.