بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ‏
یکی از علمای برجسته و پارسا مرحوم آیت اللّه، حاج شیخ مرتضی حائری (قدس سره) فرزند مؤسس حوزه علمیه حضرت آیت اللّه العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری بود، وی روز 14 ذیحجّه سال 1334 ه ق در شهر اراک دیده به جهان گشود و در 14 اسفند 1364 اسفند برابر با 23 جمادی الثانی 1406 در سن 72 سالگی از دنیا رفت، قبر شریفش در جوار مرقد مطهر حضرت معصومه (س) در قسمت بالا کنار قبر پدرش آیت اللّه العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری، قرار دارد.
آقای حائری براستی مرد علم، اجتهاد، کمالات معنوی و صفای باطن بود، و بیش از پنجاه سال در حوزه علمیه قم به تدریس و تربیت شاگرد در سطوح مختلف پرداخت و نقش بسزائی در پیشرفت حوزه در ابعاد مختلف داشت.
در فراز از اعلامیه امام خمینی (قدس سره) در شأن آیت اللّه حائری چنین آمده: «اینجانب از اوائل تأسیس حوزه علمیه پر برکت قم که به دست مبارک پدر بزرگوارشان تأسیس شد و موجب آنه همه برکات شد، آشنائی با ایشان داشته، و پس از مدتی از نزدیک معاشرت و دوست صمیمی بودیم و در تمام مدت طولانی معاشرت، جز خیر و سعی در انجام وظائف علمیه و دینیه از ایشان مشاهده ننمودم، این بزرگوار علاوه بر مقام فقاهت و عدالت، از صفای باطن به طور شایسته برخوردار بودند و از اوائل نهضت اسلامی ایران، از اشخاص پیشقدم در این نهضت بودند».
از شنیدنیهای جالب اینکه: آیت اللّه حائری 64 بار در عمر خود به مشهد برای زیارت قبر مطهر حضرت رضا (ع) رفت، و به نقل یکی از علماء فرمود: من در تمام این 64 بار تقاضایم از امام هشتم (ع) این بود که در سه جا به دادم برسد و مرا از وحشت خطیر آن سه جا نجات دهد: 1. هنگام تقسیم نامه‏های اعمال و پریدن نامه‏ها به جانب راست یا چپ انسانها 2. روی پل صراط 3. کنار میزان (سنجش اعمال نیک و بد).
چنانکه از خود امام هشتم (ع) نقل شده فرمود: «هرکس از راه دور بیاید و مرا زیارت کند، در روز قیامت در این سه مورد (فوق) نزد او رفته و او را نجات می‏دهم».
افراد موثّق نقل کردند که ایشان فرموده بود: در آخرین سفرم به مشهد، امام رضا(ع) (در خواب یا...) به این مضمون به من فرمود: «تو دیگر نیا، اکنون نوبت آمدن من نزد تو است» و او از همین موضوع دریافته بود که پایان عمرش نزدیک شده است سلام بر او هنگامی که زاده شد و مرد و زنده مبعوث خواهد شد.