علامه مجلسی به سند صحیح از امام صادق (علیه السلام) یا امام باقر (علیه السلام) روایت کرده است:
چون مؤمن می‏میرد، با او در قبرش شش صورت داخل می‏شود؛ یکی از آنها خوش روتر، خوش بوتر و پاکیزه‏تر از بقیه صورت هاست. یکی در جانب راست، یکی در جانب چپ، دیگری در پیش رو، یکی در پشت سر و یکی در پایین پا و آنکه خوش سیما است، در بالای سر می‏ایستد. وقتی سؤال یا عذابی از طرفی می‏آید، صورتی که در آن جهت ایستاده مانع می‏شود.
آنکه از همه خوش صورت‏تر است به سایر صورت‏ها می‏گوید: شما کیستید؟ خدا از جانب من، شما را جزای خیر دهد.
آنکه در طرف راست ایستاده، می‏گوید: من نمازم! آنکه در طرف چپ است می‏گوید: من زکاتم! آنکه در پیش روست می‏گوید: من روزه‏ام و آنکه در عقب سر است می‏گوید، من حج و عمره‏ام. آنکه در پایین پاست می‏گوید: من بر و احسان به برادران مؤمنم. پس همه صورت‏ها به آن صورت زیباتر می‏گویند: تو کیستی که از همه ما بهتر و خوشروتر و خوشبوتری؟
او می‏گوید: من ولایت آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) هستم!