فارسی من خار گلوله‏ای است. به من خارتوپی و گلوله لاجوردی هم می‏گویند. من در کرج، جاجرود، رزوند، اراک، رضائیه و شمال ایران می‏رویم. یک نوع غیر سمی من در کوههای شمال تهران شمیران، اوشان و شمشک می‏رویم، و اهالی محل قبه آن را گشوده، و ماده‏ای پنیر مانند که در وسط آن است می‏خورند. این ماده برای نرم کردن سینه و باز کردن آواز مفید است. گیاه من پایا است. یعنی ریشه آن در زمین می‏ماند و همه ساله سبز می‏شود، و گیاه تازه می‏دهد. ساقه گیاه من راست به طول دو تا چهل سانتی‏متر می‏باشد که در اطراف آن برگهای بلندی می‏روید. برگهای من دارای پهنگی با کنگره‏های عمیق است که دندانه‏های آن به یک خارنک تیز منتهی می‏شود.
برگهای پهن من در قسمت فوقانی سبز و در قسمتهای تحتانی سفید است، و این بهترین راه تشخیص گیاه من است.
قبه گلهای من گرد و به رنگ لاجوردی است و در ماههای تیر تا شهریور بسیار زیبا است. این قبه در بالای ساقه روییده و با برگهای دو رنگ منظره زیبایی به گیاه من می‏دهد. میوه من پوشیده از تارهای زرد رنگ بوده و در سر آنها یک دسته تار وجود دارد. زنبور عسل از گلهای من نوشی مرغوب به دست می‏آورد، گلهای من دارای عطر مختصری می‏باشد. تمام قسمتهای گیاه من به استثنای میوه که کمی سمی می‏باشد. پیشاب‏آور است و در مداوای امراض جلدی به کار می‏رود. نمونه‏های غیر سمی من علاوه بر اطراف تهران، در رضائیه، تبریز، تفرش، خرم آباد، ازنا، ایسپلی گیلان و اطراف شیراز می‏روید. در بعضی از نقاط جهان از گیاه من سقزی می‏گیرند که برای جویدن مفید است.