فارسی من گل رعناست، در شیراز به من گل قحبه می‏گویند، عربی من ورد الحماق است. گل من کمی بدبوست و در دسته گلهای بدبو قرار دارد. در کتب قدیم داروسازی ایران به نوع خوشبوی من هم اشاره شده است، گل من مصرفی ندارد و بیشتر از میوه من استفاده می‏کنند که قوی‏تر از میوه گل سرخ است، و ویتامین ث آن زیاد است. خوردن 15 گرم در وسط گل من قرار دارند، خونریزی را بند می‏آورد. در ایران انواع نسترن و نسرین زیاد است، و بطور کلی گلبرگ تمام آنها خوراکی است به استثنا گل رعنا و با آنها مربایی به نام گلقند می‏سازند که طرز تهیه آن را در گل سرخ شرح خواهیم داد. میوه همه آنها به شرحی که داده شد، قابل استفاده است و نباید آنها را دور ریخت. مخصوصاً میوه نسترن وحشی که در اطراف تهران به آن تیغ می‏گویند، و این همان شاخه‏های پر خار است که پایه پیوند گلهای زینتی می‏باشد.