حکایت کنند سگی خود پسند و خود خواه، در آخر کاه خفته و گاو گرسنه را به حمله و فریاد مانع از پیش آمدن می‏شد. گاو حلیم با حالت تسلیم دور ایستاده، با کمال تعجب و تاسف می‏گفت: زهی حیوان پست فطرت و خسیس طبیعت، که نه خود می‏خورد و نه مرا می‏گذارد!
حیوان به خوی حیوانی، در نفع خود حضرت غیر طلبد و انسان به سیرت انسانی در زحمت خود راحت دیگران جوید؛ و این بد فطرت را چه حالت است که سعی او در منبع خیر است مناع للخیر معتد اثیم.
نتیجه‏
تا بتوانیم باید به دست و زبان و جان و دل، در خیال احساس کردن باشیم نه اذیت نمودن.

گرت از دست برآید دهنی شیرین کن - مردی آن نیست که مشتی بزنی بر دهنی ‏