دانشمندان پس از بررسی شمایلی که توسط انسان های اولیه روی خشت های گلی و یا دیواره ی غارها ایجاد می کردند، تاریخچه ی پیدایش گرافیک را از همانجا نام گذاری کردند.

این شمایل، طراحی کامل از خود اشیاء نبود، بلکه شکل ساده شده ای از حیوانات و یا انسان ها و ماه و خورشید بود که اغلب برای ایجاد ارتباط با سایرین حکاکی می شد.

این خط بعد ها پیکتوگراف ( Pictograph  ) یا تصویر نگار نام گرفت.

مثلاً با کشیدن خورشید، روز را نشان میدادند؛ یا ماه علامتی برای نشان دادن شب بود.

اما بعد ها، این شکل ها پیچیده تر شد، به طوری که هر شکل فقط منظور خاصی را نمی رساند. مثلاً با دیدن خورشید، علاوه بر روز، گرما هم تداعی می شد؛ و یا هنگام دیدن عکس برگ، علاوه بر درخت، از آن برداشت زندگی نیز می شد.

این خط به ایدئوگراف ( IdeoGraph ( معروف است.

سال ها بعد گرافیک، با پیدایش دستگاه چاپ، مطرح شد و به دنبال آن با پیدایش نشریات، گرافیک به عنوان یک رشته و شغل برای تصویر سازی و صفحه بندی این نشریات بر سر زبان ها افتاد.

از این پس، تصویر سازی، صفحه آرایی، طراحی، عکاسی، چاپ و دیگر عوامل موثر برای تبلیغ، انتشار یک روزنامه و یا هر چیزی که احتیاج به زیبایی و تاثیر بصری داشت، به گرافیک روی آورد.

گرافیک کامپیوتری اما رشته ای است که در چندین سال اخیر، پس از پیدایش سیستم هایی که دارای Pentium بودند، رونق گرفت.

تفاوت آن با گرافیک، در نوع عمل کردن به آن است.

چرا که دروس مربوط به طراحی با کامپیوتر در رشته گرافیک کامپیوتری، و دروس مربوط به طراحی دستی و از پی آن عکاسی و چاپ مربوط به گرافیک است.

گرافیک کامپیوتری، علم جدیدی ست که علاوه بر دارا بودن تمامی خصوصیات و معلومات گرافیک، مبحث گسترده تری در رابطه با طراحی با کامپیوتر، نسبت به گرافیک دارد.

هنر تجسمی تنه ی یک درخت تناور است، شاخه های آن را، هنر تشکیل می دهد .

هر شاخه با شاخه ی دیگر متفاوت است، اما همگی از یک درخت هستند .

سواد بصری ریشه این درخت است .

امروزه گرافیک، اصلی ترین و مهم ترین شاخه ی هنر تجسمی، خصوصاً در کشور های پیشرفته به حساب می آید .

تصویر و نوشتار دو عنصر مهم گرافیک هستند که در یک طرح لزوماً به یک میزان کاربرد ندارند، بلکه می توان طرح را روی یکی از این دو عنصر متمرکز ساخته و بدین سان، میزان اهمیت هر یک را کنترل کرد .

در این میان تصویر در گرافیک جایگاه ویژه ای دارد، چرا که علاوه بر بیان آنچه که از عهده زبان قاصر است، حس و منظوری مشترک را به تمامی افرادی که ملیت و زبان یکسانی ندارند، می رساند .

به بیانی دیگر سواد بصری که تنها از طریق خصوصیات تصویری و رنگی قابل انتقال است، چیزی  فراتر از دستور زبان است .

به عنوان مثال کسانی که به چند خط مورب در یک کادر می نگرند، احساسی از ترس، دلهره، خشونت و در عین پویایی را حس می کنند .

همانطور که عرض شد رنگ هم از زیر شاخه های مهم سواد بصری به حساب می آید .
احساسی از گرما با رنگ قرمز و نارنجی تجسم می شود؛ سر ما را با آبی و سبز آبی احساس می کنیم و آرامش را با زرد و طلایی می گیریم .
در عین حال، زرد آرامش بخش که در مقابل مخلوط شدن با دیگر رنگ ها از خود مقاومتی نشان نداده و تغییر ماهیت می دهد، می تواند احساسی از نفرت را بیان کند .
دیدیم که هر یک از ویژگی های رنگی می تواند در بیان مقاصد و افکار، حین ارائه یک اثر، موثر واقع شده و تاثیر مطلوبی را روی بیننده بگذارد .

گرافیک همواره مفهومی می نگرد. یک قاب عکس می تواند در گرافیک به صورت یک باغچه ی کوچک با چندین گل تصور شود؛ هنگام تصویر سازی برای دریا، لزوماً احتیاجی به تصویر کردن یک دریای طوفانی نیست! می توان حوضی کوچک را در نگاه یک کودک بزرگ جلوه داد .

نگاه متفاوت از عوامل ذهن خلاق است و این ذهن است که آفریننده ی زیبایی هاست .

نگاهی دور از تصورات کلیشه ای و آنچه در حاشیه قرار دارد می تواند در ارائه یک اثر موفق، موثر واقع شود .

علاوه بر آن، ساده دیدن مهمترین مسأله، بعد از نگاه متفاوت است .

هنگام تصویر سازی از یک انسان، هیچ نیازی به تصویر کردن جز به حز نیست، بلکه یک دید کلی می تواند کافی باشد .

طراحی جز به جز در مقوله طراحی گنجانده می شود و بحثی جدا از گرافیک است .

بنابراین در حین طراحی یک پوستر و اثر خلاق، نگاه جدید به موضوع، ساده کردن اجزا و انتخاب عناصر بصری مناسب با موضوع، از جمله مواردی است که سازنده ترین عامل یک اثر موفق به حساب می آید .