جملات شگفت انگیز

شَكَا نَبِيٌّ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الْغَمَّ فَأَمَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِأَكْلِ الْعِنَبِ.

پيامبرى از پيامبران به درگاه خداوند عزوجل از غم و اندوه شكايت نمود. خداوند عزوجل او را به خوردن انگور، امر فرمود.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 351، ح 4

اَلْفُجُلُ اَصْلُهُ يَقْطَعُ الْبَلْغَمَ وَ لُـبُّهُ يَهْضِمُ وَ وَرَقُه ُيَحْدِرُ البَولَ حَدرا؛

تُرب، ساقه ‏اش بلغم را از بين مى ‏برد، خودش غذا را هضم مى‏ كند و برگش به دفع كامل ادرار كمك مى‏ كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 371، ح 2

لَوْ عَلِمَ اللّه‏ُ فى شَىْ‏ءٍ شِفاءً اَكْثَرَ مِنَ الشَّعيرِ ما جَعَلَهُ غِذاءَ الاَنْبياءِ عليهم ‏السلام ؛

اگر خداوند در چيزى بيشتر از جو شفادهندگى مى‏ ديد، آن را خوراك پيامبران قرار نمى‏ داد.

مكارم الاخلاق ص 154

عَنْ اَبى الْحَسَنِ الاصبهانى: كُنْتُ عِنْدَ اَبى عَبْدِاللّه‏ِ عليه ‏السلام فَقالَ لَهُ رَجُلٌ وَ اَنـَا اَسْمَعُ: جُعِلْتُ فِداكَ! اِنّى اَجِدُ الضَّعْفَ فى بَدَنى. فَقال لَهُ: عَلَيْكَ بِاللَّبَنِ، فَاِنَّهُ يُنْبِتُ اللَّحْمَ وَ يَشُدُّ الْعَظْمَ؛

ابوالحسن اصفهانى : نزد امام صادق عليه ‏السلام بودم. شنيدم، مردى به ايشان گفت: فدايت شوم! در بدنم احساس ضعف مى ‏كنم. امام عليه ‏السلام به او فرموند: شيربخور، چرا كه گوشت مى ‏روياند و استخوان را محكم مى‏ كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 336، ح 7

 اَلْحِمَّصُ جَيِّدٌ لِوَجَعِ الظَّهْرِ؛

نخود براى كمر درد مفيد است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 343، ح 4

 سَاَ لَهُ رَجُلٌ عَنِ الْجُبْنِ... فَقالَ لى: هُوَ ضارٌّ بِالْغَداةِ نافِعٌ بِالْعَشىِّ ِّ وَ يَزِيدُ فِي مَاءِ الظَّهْر

مردى درباره پنير از امام صادق عليه‏ السلام پرسيد... امام فرمودند: خوردن پنير، صبحگاهان مضرّ است و شامگاهان مفيد و آب کمر را زیاد می کند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 340، ح 3

شَكا ذَريحٌ المُحارِبىُّ قَراقِرَ فى بَطْنِهِ اِلى اَبى عَبْدِاللّه‏ِ عليه‏ السلام فَقالَ: اَ توجِعُكَ؟ قالَ: نَعَمْ. قالَ: ما يَمْنَعُكَ مِنَ الحَبَّةِ السَّوداءِ وَ الْعَسَلِ لَها؛

ذريح محاربى، به امام صادق عليه ‏السلام گفت كه شكم او غُرغُر مى ‏كند. امام پرسيدند: آيا درد هم دارد؟ گفت: آرى. امام فرمودند: چرا براى درمان آن از سياه‏دانه و عسل استفاده نمى‏ كنى؟

طب الائمة ص 100

اَلْحَوكُ بَقْلَةُ الأَنْبياءِ، اَما اِنَّ فيهِ ثَمانَ خِصالٍ: يُمْرِئُ وَ يَفْتَحُ السُّدَدَ وَ يُطَيِّبُ الجُشاءَ وَ يُطَيِّبُ النَّـكْهَةَ وَ يُشَهِّى الطَّعامَ وَ يَسُلُّ الدّاءَ وَ هُوَ أمانٌ مِنَ الجُذامِ وَ إذا اسْتَقَـرَّ فى جَوْفِ الإنسانِ قَمَعَ الدّاءَ كُلَّهُ؛

امام صادق عليه ‏السلام : ريحان، سبزى انبياست و در آن هشت خاصيت است: هضم كننده است، رگ‏ها و مجارى را باز مى ‏كند، بازدم را خوشبو مى ‏سازد، بدن را بوى خوش مى ‏بخشد، اشتها آور است، درد را از بدن بيرون مى‏ برد، از جذام در امان مى‏ دارد و چون وارد معده شود درد را به‏ كلّى از بين مى ‏برد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 364، ح 4

نِعْمَ اللُّقْمَةُ الْجُبْنُ، تُعْذِبُ الْـفَمَ وَ تُطَيِّبُ النَّـكْهَةَ وَ تَهْضِمُ ما قَبْلَهُ وَ تُشَهِّى الطَّعامَ؛

چه خوب لقمه‏اى است پنير، دهان را تر و تازه و خوشبو مى ‏كند، غذاى قبلى را هضم و غذا را مطبوع مى ‏سازد.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 63، ص 105، ح 11

اَلْجَزَرُ اَمانٌ مِنَ القُولَنْجِ وَ الْبَواسيرِ وَ يُعينُ عَلَى الجِماعِ؛

هويج، مايه ايمنى از قولنج و بواسير است و آميزش جنسى را تقويت مى‏ كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6 ، ص 372، ح 2